ანბანთა მისტერია
ანმა აკურთხა ანბანი,
ბანმა - ბანი და ებანი,
განმა გალობით იხარა,
დონმა დათრგუნა ვნებანი.
ენი ესვიდა უფალსა,
ვინმა ვის უწყოს ქებანი,
ზენმა ზეცანი იხილა,
თანმა - თან აღმაფრენანი.
ინმა იარა იდუმალ...
კანმა - კვალდაკვალ ზვრებისა,
ლასმა ლაშქარი მოიხმო,
მანმა - მფლობელი ზღვებისა.
ნარს ნარზე ნამი ეზმანა,
ონს - ონავრები მთებისა,
პარს - პარნასელი ასული,
ჟანს - ჟამი ამაღლებისა.
რაეს რაწამსაც შეება,
სანი - სალი კლდის სამანი,
ტარმა ტალანტი უბოძა,
უნმა - უბადლო სალამი.
ფარი ფარავანს მიადგა,
ქანი - ქანებს და ქარაფსა,
ღანმა ღადარი დაანთო,
ყარი ყვებოდა არაკსა...
შინმა შეამკო შიბებით,
ჩინი ჩინართა დიდება,
ცანით ცის მოკამარება,
ძილმა - ძილის წინ ინება,
წილმა წიფელებს მიაგნო,
ჭარის ჭახჭახმა იმატა,
ხანი ხახმატის მფარველი,
ჯანთან ჯვრით წამოიმართა...
და ისე ვითარც არასდროს,
ჰაემ ჰაერში ინათა...
ეკატერინე ბჟალავა.
#goodplaces