kutaisidaily გთავაზობთ ახალ რუბრიკას _ ბლიც-ინტერვიუ ქუთაისელთან. ჩვენი პირველი სტუმარია მწერალი და მუსიკოსი ერეკლე დეისაძე:
-ეს კარანტინი რომ დასრულდება პირველად…
მონატრებულ მეგობრებს ვნახავ და ქალაქში ბევრს ვისეირნებ.
-ბოლო დროს აკვიატებული ფრაზა
არ მაქვს ეგეთი ფრაზა.
-სიყვარულს ვუხსნი…
მაშინ როდესაც შეყვაებული ვარ.
-საუკეთესო თვისება, რაც მაქვს
რთულია საკუთარ თვისებებზე საუბარი, მაგრამ რაც მომწონს არის, მუდმივი უკმაყოფილება საკუთარი შემოქმედებით.
-ვიქნებოდი ავტორი წიგნისა
ჩინუა აჩებეს , , ყველფერი ნაცარტუტად იქცევა ბოლოს’’ ჯონათან ფრენზენის , , შესწორებები’’ და , , ძმები კარამაზოვები’’
-რომელ პერსონაჟთან (წიგნის, ფილმის, ანიმესი) გექნებოდა რომანი?
არცერთთან.
-ჩემთვის სიტყვა „სექსუალურის“ დეფინიცია არის…
მომხიბვლელის.
-ჩემი ყველაზე დიდი მიღწეევაა…
საქმე რომელიც მიყვარს და ვაკეთებ.
-როცა აღარ ვიქნები, ჩემზე მინდა თქვან, რომ …
გაანათლოს მისი სული ღმერთმა.
-ჩემი ყველაზე უცნაური თვისებაა…
ჩემს თვისებებში უცნაურს ვერაფერს ვხედავ.
-კომპლექსი…
კომპლექსებს ვუმადლი, რადგან მათ გარეშე არ არსებობს კარგი ხელოვნება.
-საუკეთესო ჭორი, რაც საკუთარ თავზე გამიგია…
ერეკლე დეისაძე მაგის ფსევდონიმია და სინამდვილეში სხვა არისო.
-მონოგამია თუ პოლიგამია?
მონოგამია.
-წინა ცხოვრებაში ვიქნებოდი
ის ვინც ახლა ვარ.
-როგორ სიკვდილს ისურვებდი ?
არ ვფიქრობ სიკვდილზე.
-რამე მოგიპარავს?
ბავშვობაში ბიბლიოთეკიდან ბევრი წიგნები.
-ბავშვობის ყველაზე მძაფრი მოგონება
როცა პირველად გავაცნობიერე სიკვდილი.
-შემდეგ ცხოვრებაში ვიქნებოდი
ერეკლე დეისაძე
-შესაძლებლობა რომ მქონდეს, ჩემი ცხოვრებიდან ამოვჭრიდი…
-არაფერს არ ამოვჭრიდი, ყველაფერი მიზეზშედეგობრივია.
ადამიანი, რომელმაც შემცვალა
-ასეთი რამდენიმეა, მათ შორის ჩემი მეგობარი გრინჩი რომელიც ცოცხალი აღარ არის. გიორგი ხასაია, რომელიც ცოცხალია და ღმერთმა დიდხანს აცოცხლოს, მისგან ბევრი ვისწავლე.
-სტერეოტიპი, რომელიც დავანგრიე
არსებობს ასეთი მითი, რომ თუ ქართულად მღერი ქვეყნის ფარგლებს ვერ გასცდები, ამიტომ თუ გინდა მუსიკით საზღვრებს გასცდე ინგლისურად უნდა იმღერო’’
-12-17 წლის საკუთარ თავს ვეტყოდი, რომ
ნაკლები დრო დაუთმე სასკოლო პროგრამას და მეტი კლასგარეშე წიგნები იკითხე,
-უმოქმედო ვხდები და ვიყინები, როცა
გაჭირვებას და შიმშილს ვხედავ და არ შემწევს ძალა მოცემულობა არსებითად შევცალო
-ყველაზე მეტად იმედი გამიცრუა…
ამინდმა.
-კუმირი…
არ მყავს კუმირი, მყავს ადამიანები რომლებსაც პატივს ვცემ. აბსოლუტურ კუმირებს არ ვცნობ, რადგან ავტორიტარიზმამდე მივყავართ და ამით განვითარების შესაძლებლობებს კარგავ.
-ვნანობ…
ვნანობ რომ ინგლისური არ ვისწავლე, მაგრამ აუცილებლად ვისწავლი.
-მშურს…
არავისი არ მშურს.
-ყოფილა ოდესმე წამი, როცა გიფიქრია, რომ „აი, ახლა ვარ ბედნიერი“?
ასეთი წამი ძალიან ბევრჯერ ყოფილა. ბოლოს რაც მახსენდება საფრანგეთის ტური იყო, როცა ფრანგი მსმენელები ცდილობდნენ ქართული სიტყვების გამეორებას ჩემი ტექსტებიდან.
-ჩემი დევიზია
თანასწორობა.
#ერეკლედეისაძე
#ბლიც
-ინტერვიუ
#kutaisidaily