ამოსახეთქი წითელი ღვინის ემოციური დარდიმანდები, დაუვიწყარი ღამის ელფერით ისევთოვს ჩვენთან განთიადები..
რა დამავიწყებს შენი სიტურფის, სავსე თასების ანკარა ვნებებს, გამიდან ნაზად მომაწვდიწითელს, თითქოს უკარგავ ღირსებას ფერებს..
ემოციების სუსხიან ღამეს შემოგილეწავ დარაბებს შლეგად და მე პოეტი ჩუმი ქარაგმითშენთან შეხებას ვაქცევ დიდ ვნებად.
ავტორი:გიგა გოგოლაური✨