აი
, აი როგორც იქნა , ძლივს ცეცხლი დაინთო ,
ოჰ , როგორ გიზიგიზებს ჩვენი ბუხარი , ბილ
აბა ჩქარა მოიტანე სკამი და აქ ჩამოჯექი , ლიმნიანი ფინჯანიც მოიმარჯვე , მე კი თრხობას შევუდგები , ეს ამბავი ძალიან მოგეწონება
:
მთა , რომ ბარს შეხვდეს , ცეცხლმა , რომ ყინულს გაუგოს , ჭექა - ქუხილი , რომ მზის ნათებას
დაემთხვას ...
-არა , არა ხომ გეუბნები , სისულელა
, ა კვადრატს , რომ ბ კვადრატი მივუმატოთ ც კვადრატს უდრის .
- ძალიან ჯიუტი ხარ , შენსას არასდროს იშლი , ც კვადრატი ა კვადრატისა და ბ კვადრატის
ჯამია.
-შენ , კი , შენ კი სულ კამათობ , აზრი არ აქვს ვერ შევთანხმდებით .
- ჰო , ალბათ ასეა ვერ ვუგებთ ერთმანეთს ...
(პითაგორა იცინის ...)
შეშა
იწვის , ჩაი გრილდება, ინტერესი ცხელდება , მიშელი და ენრი იმალებიან , ემალებიან
...
- ძალა მასისა და აჩქარების ნამრავლია.
- ღმერთო ჩემო , ენრი მასა
რომ გავამრავლოთ აჩქარებაზე ამ შემთხვევაში მივიღებთ ძალას .
- ძალა , ძალა , ძალა , თუ
არც მივიღებთ ...
- ისევ არაფერი გესმის ენრი
!
ფანტელებმა მოუხშირეს , ქარი აწუილდა , თითქოს
ბლომდე სურდა ღამე ბოლომდე გაეყინა ...
- ვითომ სასწაულები მართლა
ხდება ?
-სისულელა .
- მე მინდოდა მეთქვა ,რომ
( სასწაულია , როცა არსებობს ორ-ს შორის მესამე გრძნობა , რომელიც ერთიანობას ..) ალბათ
, მართალი ხარ ...
ელიოტ , მალე უნდა დაასრულო , მალე
ბუხარი ჩაგვიქრება , ეს რა უცნაური ამბავია , კარგად ვერც თავი გავიგე , ვერც ბოლო ...
ეს
ამბავია , ამბავია თამაშზე , რომელსაც უსიტყვობანა ქვია , თამაშზე , რომლის მონაწილეებიც
ვერ ამბობენ საჭირო სიტყვებს ...
ელიოტ , ბოლოს ენრი და მიშელი?
ძილის დროა ... ქარი ისევ გაჰკიოდა , მაგრამ მზის მოლოდინში გარინდულ ღამეს სულაც არ
აღელვებდა გიჟი ქარის მუქარა , მან ხომ იცოდა სიტყვობანას თამაშიც...