რამდენიმე დღის წინ Google-მა მისი ახალი Android-ის, კერძოდ კი Android 11-ის მეორე ბეტა ვერსია გამოუშვა.ცხადია ბევრი სიახლე არის, მაგრამ ისეთები რომ დიდად შესამჩნევი არ არის. ეს ყოველივე შეიძლება დაკავშირებული იქნეს იმასთან, რომ უმეტესწილად Android 11-ის დახვეწაზე მუშაობენ. პირველი ბეტა ვერსიის დროს საკმაოდ ბევრი ხარვეზი იყო და ანდროიდის მომხმარებლები რომლებიც გადავიდნენ Android 11-ის ბეტა ვერსიაზე, იქნენ გაფრთხილებულნი ამ Glitch-ების, ლაგების და Bug-ების შესახებ რადგანაც "Beta" ამას ნიშნავს.ცხადია დასრულბულ ვერსიას ჯერ ვერ ვიხილავთ, რადგანაც საჭირო არის რომ Google-მა ახალი ანდროიდი უფრო დაასტაბილუროს. რაც შეეხება სტაბილური ვერსიის გამოშვებას, Android 11-ის მეორე Beta-ს გამოსვლისთანავე გახდა ეს ცნობილი, მაგრამ ჯერ მაინც დაუზუსტებელია. მიახლოებით კი ვარაუდობენ 8 სექტემბერს. ოფიციალური თარიღი ჯერ ვერ იქნება ხელმისაწვდომი და გამოააშკარავებული , რადგანაც დარჩენილია მესამე ბეტა ვერსია, რომელიც უნდა გამოვიდეს აგვისტოს თვეში, შემდგომ კი ისევე როგორც ყოველ წელს, მესამე ბეტა ვერსიიდან რამდენიმე კვირაში იქნება ხელმისაწვდომი Android 11-ის დასრულებული და სტაბილური ვერსია. ეს ყველაფერი ითქვა და ასევე აღსაღნიშნავია ის ფუნქციაც, რომ Android 11-ში დაემატა დეველოპერებისთვის წვდომა, რამდენიმე კამერაზე ერთდროულად. ეს კი უკვე საშუალებას მისცემს App Developer-ებს და სხვა სმარტფონის მწარმოებლებს რომ თავიანთ Android Skin-ებშიც დანერგონ ეს ფუნქცია და შემდგომ უკვე მარტივად იქნეს შესაძლებელი ,ერთდროულად სელფის კამერის და უკანა მთავარი კამერის გამოყენება. ეს ძირითადად გამოადგებათ ვიდეო ბლოგერებს. Android 11-ის მეორე ბეტა ვერსიის ჩაწერა შესაძლებელია Pixel-ის მოწყობილობებზე(ცხადია ჯერ საჭიროა ბეტასთვის ავტორიზაცის გავლა მათი ოფიციალური საიტიდან, რის შემდგომაც მოგივათ განახლება)უფრო კონკრეტულად კი Pixel 2-დან ზემოთ. ამასთან სხვა სმარტფონებიც ჩართულები არიან. პირველ ბეტა ვერსიაში კი 5 უმნიშვნელოვანესი სიახლე ესეთი იყო: 4GB-იანი ლიმიტი მოხსნილი იქნა ვიდეოს ჩაწერის დროს. მანამდეც დავწერე მე ამ სიახლის შესახებ და დიდი ხანი იყო კიდევაც ასე , რომ არ შეეძლოთ მომხარებლებს გადაეღოთ ვიდეო რომლის ზომაც იქნებოდა 4GB-ზე მეტი. ახლა კი უკვე როდესაც თითქმის ყველა სმარტფონს აქვს შესაძლებლობა რომ 4K ვიდეო გადაიღოს, უფრო მეტი ადგილი არის საჭირო რაც იმას ნიშნავს რომ 4GB-ში 15წუთიანი 4K ვიდეოც კი ვერ ჩაეტევა, ეს პრობლემებს უქმნის ვიდეოგრაფებს რომლებიც დიდ ვიდეო მასალებს იღებენ სმარტფონებით და საკმაოდ კარგი სიახლეა ეს რომ აღარ არის არანაირი ლიმიტი ამასთან დაკავშირებით, არც ვიცი რატომ იყო ზოგადად მაგრამ რაღაც მხრივ საჭიროებას წარმოადგენდა როგორც ჩანს. უკვე Software Class-ები და API-ები რომლებიც იქნა დაწერილი , გადავიდნენ 64bit-ზე და რაც უფრო მეტ სივრცეს უქმნის ყველაფერს. ეს კი ნიშნავს ასევე იმას რომ თეორიულად ვიდეოს მაქსიმალური ზომა იქნება 2,305,843,009 GB(რაც როგორც ხვდებით ალბათ ისედაც შეუძლებელია რომ ასეთი სმარტფონი გამოვიდეს რომელსაც ამხელა მეხსიერება ექნება, ნუ მომდევნო 5 წლის მანძილზე მაინც რადგანაც არ ვიცით მომავალი რეალურად რას გვიმზადებს მაგრამ თუ იმას გავითვალისწინებთ რომ ყველაფერი Cloud სივრცეში გადადის , მგონი არ უნდა გაცდეს სმარტფონის მეხსიერება 1TB-ს(Internal Storage). Android 11 და მისი დამალული სანაგვე ურნა ფაქტია ყველას სმენია Google Photo-ზე, ასევე გეცოდინებათ ისიც რომ როდესაც ვიდეო/ფოტო ფაილს შლით , ის პირდაპირ არ იშლება და ჯერ სანაგვე ურნაში "Bin/Trash"-ში არის მოთავსებული სადაც 30 დღის მანძილზე ინახება, იმ შემთხვევაში თუ მაგალითად მისი დაბრუნება მოგინდებათ ან შემთხვევით წაგეშალათ. აპლიკაციები რომლებიც იყენებენ MediaStore API-ს, აქვთ 3 ახალი ფუნქცია Android 11-ში, მათ შეუძლიათ შეგეკითხონ გსურთ თუ არა რაიმე ფაილის ნაგვის ურნაში გადატანა , ასევე შესაძლებლობას იძლევიან რომ მონიშნოთ რომელიმე სახის ფაილი როგორც ურნაში მყოფი(ანუ წაშლილი) და ასევე შეგიძლიათ დრო დაუნიშნოთ თუ რამდენ ხანში გსურთ რომ იქნეს წაშლილი ფაილები Trash-იდან. არის ასევე System-Wide ლიმიტი რომელიც მოიცავს 30 დღეს , ცხადია მისი შემცირება შეგიძლიათ თუ მოისურვებთ. ამასთან ახალი მეთოდიც არის ამის ნახვის "Trashed" ფაილებზე მაქვს საუბარი , რაც შემდგომ მიცემს საშუალებას დეველოპერებს რომ გააკეთონ აპლიკაციები სწორედ ამისათვის, ანუ Recycle Bin Viewer ან რაიმე ამდაგვარი. Android 11-ს დაემატა 84 ახალი კონტროლერის მხარდაჭერა ყველამ ვიცით რომ Android სმარტფონებს შეუძლიათ Game Controller-ებთან დაკაშირება. ახალი Android თამაშები კი უკვე გრაფიკულად დატვირთულია და ზედმეტად Action არის , ამიტომ კონტროლერები უფრო და უფრო მოსახერხებელი ხდება მათ სათამაშოდ. პრობლემა კი ის არის , რომ ძალიან ბევრი კარგი კონტროლერი არის ბაზარზე რომლებიც უბრალოდ ვერ მუშაობენ ანდროიდთან კარგად. მომხმარებლებს კი უმეტესწილად უწევდათ Xbox-ის ან Playstation-ის კონტროლერის ყიდვა ამ პრობლემის მოსაგვარებლად. ეს ყველაფერი კი მალე იცვლება Android 11-თან ერთად , რადგანაც დაემატა 84 ახალი კონტროლერის მხარდაჭერა. მათში შედის Logitech, Mad Catz, Aftermarket Xbox კონტროლერები და ა.შ(სია საკმაოდ ვრცელია). Voice Access-ს უკვე აქვს ფუნქცია იმის რომ გააკეთოს ყველაფერი რასაც თქვენ ეტყვით. Android Voice Access არის "წვდომის" ფუნქცია რომელიც აძლევს ადამიანს/მომხმარებელს საშუალებას რომ მართოს მისი ანდროიდ სმარტფონი მისივე ხმით ეს არც ახალი აპლიკაციაა და არც ახალი ფუნქცია, ეს დიდი ხანია Android-ს აქვს მაგრამ Android 11-ში საკმაოდ დაიხვეწა და გაუმჯობესდა, ახლა კი ციფრების გარეშეც შეუძლია დაინახოს რა გაქვთ ეკრანზე და რაზე მიუთითებთ. Android 11-მდე უნდა გეთქვათ Voice Accsess-ისთვის რომ გაკეთებინა ისეთი რაღაცეები როგორიც იყო, გვერდით გადასხვა, მარჯვნივ/მარცხნივ, გაეხსნა სხვადსხვა აპლიკაციები და არც ისე სწრაფი იყო. ახლანდელი გაუმჯობესებული ვარიანტი კი ზედმეტად სწრაფია მაგრამ კიდევ უფრო შეიძლება მისი გაუმჯობესება. როდესაც მას ჩართავთ თქვენი პარამეტრებიდან, უკვე შესაძლებლობა გეძლევათ რომ რასაც იტყვით ის გააკეთებინოთ , მაგალითისათვის : "Open Chrome"-ზე გახსნის თქვენს ბრაუზერს, "Open Twitter" გახსნის თქვენს Twitter აპლიკაციას და შემდგომ შეგიძლიათ უთხრათ რომ რაიმე სახით "Tweet" დაწეროს და ჩვეულებრივად რასაც ეტყვით იმას დაწერ, თუ რაიმეს არასწორად გაიგებს, ეტყვით რომ ჩაასწოროს და ვსო , ძალიან მარტივად ხდება ეს ყველაფერი, ცხადია ქართულად არ არის მაგრამ ჩვენზე დიდად არავინ ღელავს რადგანაც ინგლისურ ენაზე მოსაუბრე ხალხის რაოდენობა ამ მსოფლიოში უფრო მეტია ვიდრე საქართველოს 3.7 მილიონი ადამიანი(2018 წლის მონაცემებით) მაგრამ საკმაოდ კარგი სიახლეა, ცხადია ბევრი არ გამოიყენებს მაგრამ უმეტესწილად ისეთი ადამიანებისთვისაა განკუთვნილი ვისაც რაიმე სახის პრობლემა აქვს, ან თვალთან დაკავშირებით ან ხელებთან , ნუ "Disabled" ადამიანთა ჯგუფზე მაქვს საუბარი. Android 11 სხვადასხვა აპლიკაციებს აიძულებს Back up-ს დიახ ეს Google Cloud-ს არ ეხება მეტწილად და შეგიძლიათ სხვადასხვა აპლიკაციების Back-up განახორციელოთ Local Storage-ში. Android გვთავაზობს სრულ Backup ინფრასტრუქტურას , Google Drive-ში კი ყველა აპლიკაციას მის 25MB-იან სივრცეს აძლევს სადაც შეიძლება იქნეს შენახული App Data რათა შემდგომ Reinstall-ზე იქნეს აღდგენილი ყველაფერი, როგორც იტყვიან "Seamlessly". ამასთან არის სხვა სახის Backup-ის საშუალებაც რაც გულისხმობს ABD-ს მეშვეობით Backup-ს(Android Debug Bridge, გზა რომლითაც საშუალება ეძველა კომპიუტერს და ანდროიდ სმარტფონს ქონდეთ კომუნიკაცია). ეს ლოკალურად აკეთებს Backup-ს და ინახავს ფაილებს თქვენს კომპიუტერში, არც ისე რთულია და ყველას შეუძლია ამის გაკეთება. ძალიან საინტერესო და პრობლემებით მოცულია Android 11-ის ბეტა ვერსია მაგრამ პირველივეში საკმაოდ ბევრი სიახლე არის, მიუხედავად იმისა რომ დიდად არ ჩანს ეს ყველაფერი მაგრამ 100მდე სიახლეა რომელიც შენიშნეს მომხმარებლებმა, უმეტესობა უფრო Fix-ებია მაგრამ უფრო Smooth-ი ხდება Android, უფრო დახვეწილი და სასიამოვნოდ გამოსაყენებელი. Android 11 საკმაოდ დახვეწილი წარდგება ჩვენს წინაშე სექტემბრის თვეში და როგორც ყოველთვის მადლობა ყურადღებისათვის Peace ✌ Photo source(xda-developers.com)#DroidLineNews#feedcgrantFeedc

სანამ ამ ყველაფერზე საუბარს დავიწყებ და სანამ 5G-ს განვიხილავ, მოდით უფრო ვრცლად ვისაუბროთ ზოგადად რას წარმოადგენს მოდემი სმარტფონში. რა არის მოდემი მობილურ ტელეფონში ? მოდემი არის პასუხისმგებელი უკაბელო კომუნიკაციაზე, მოდერნიზებულ ტელეფონებში არის მრავალი კომუნიკაციის საშუალება. პირველი მობილური ტელეფონი იყო Motorola DynaTAC. პირველი გენერაციის მობილური ქსელი რომელიც იყო 1G, გამოჩნდა 80-იან წლებში. 90იანებისკენ უკვე 2G ქსელის სტარდარტებს ჩაეყარა საფუძველი. როგორიცაა GSM და CDMA. 2G ში უკვე შესაძლებელი იყო მონაცემების გადატანაც რათქმაუნდა მთლიანად არ გქონდა საშუალება გამოგეყენებინა ინტერნეტის სიჩქარე როგორც ახლა არის მაგრამ Browsing-ისათვის ნორმალური სიჩქარე ქონდა იმ დროში. ელექტრონული ფოსტის ნახვაც საკმარისი იყო ადრე. მესამე გენერაციის ინტერნეტი 3G მთლაინად "გარღვევა" იყო რადგანაც ძალიან დიდი სხვაობა იყო 2-სა და 3-ს შორის და ბევრი გააოცა როგორც ახლა გაგვაოცა 5G ინტერნეტმა. ინტერნეტის სიჩქარე 3G ში 42 MB/s მდე იყო(უკრაინაში ჯერ კიდევ 3.5G აქვთ) ხოლო 4G უკვე თითქმის ყველა განვითარებად ქვეყანაშია გარდა უკრაინისა როგორც ვახსენე. 4G გენერაცია შეიცავდა LTE,WiMax ტექნოლოგიებს და სხვებს. მაგრამ LTE-სა და WiMax-ის განახლებული ვერსიები არის მთლაიანდ სრული 4G რადგანაც ამის დახმარებით 4G ინტერნეტის სიჩქარე აღწევს 100MB/s რა თქმა უნდა LTE-Advanced-თან და WiMax Release 2-თან ერთად. ეს ორი დახასიათებულია როგორც მაღალი განმავლობის ინტერნეტი ბაზარზე. წინა თაობის ინტერნეტის სიჩაქარე ესეთი იყო: 1G - სიჩქარე 1.9kbp/s (AMPS,TACS,NMT) 2G სიჩქარე - 1)114 kb/ps (1 phase) 2)384 kb/ps (2 phase) (TDMA,CDMA,GSM,PDC,GPRS,EDGE(2.75G),1xRTT) 3G - სიჩქარე 42Mb/s (WCDMA,CDMA2000,UMTS,HSDPA,HSUPA,HSPA,HSPA+) 4G - სიჩქარე 100mb/s(LTE-Advanced,WiMax Release 2(IEEE802.16m),WirelessMAN-Advanced) რა არის 5G? 5G მარტივად , რომ ვთქვათ იგივე ტექნოლოგიაა, რომელიც დაგეგმილი და განხორციელებული იქნა , მესამე გენერაციის ურთიერთ შეთანხმების პროექტით(3GPP) და ასევე საერთაშორისო კომუნიკაციების კავშირთან ერთად (ITU). 5G სტანდარტი იყოფა 2 ნაწილად , ეს არის : არა ცალმხრივი და ახალი რადიო. დღეს დღეისობით 5G დაფუძნებულია ძირითადად NSAზე და იგეგმება მისი გადამისამართება SA ზე ანუ ცალმხრივზე და ეს იქნება სწორედ მისი დასრულებული და სრუყოფილი ვერსია ოღონდ ცოტა წლები დაჭირდება. 5G ტექნოლოგია. როდესაც ვსაუბრობთ 5Gზე , ჩვენ ამავდროულად ვსაუბრობთ mmWawe-ზე (მალე აგიხსნით რაც არის ) და ქსელები(მობილურის) ასევე სარგებლობენ ახალი სპექტრით, sub-6GHz სიხშირის Wi-Fi რეგიონებში,ასევე დაბალი სიხშირის ადგილებში რ(ომელიც 1-ს ქვემოთ არის) და არსებულ 4G LTE Band-ების ადგილებშიც. ამავდორულად არის ბევრი გამოუყენებელი მაღალი სიხშირის სპექტრები, ცნობილი როგორც მილიმეტრის ტალღა.რაც მაღალია სიხშირე , მით მეტია კავშირგაბმულობა . მთლიანი იდეა არის ის , რომ გაზარდოს სპექტრების რაოდენობა რათა მოხდეს ყველაფრის გადახარისხება და მათგან ყველაზე საუკეთესოს ამორჩევა (მაღალ სიხშირიანის). ამ სპექტრების კომბინაცია წარმოქმნის მეტ სიხშირეს რაც ამასთან ნიშნავს კიდევ უფრო მეტ კავშირგაბმულობას და სიჩქარეს. mmWAve - ძალიან მაღალი სიხშირე აქვს 17დან 100GHz-მდე და მაღალი კავშირგაბმულობა სწრაფი ინტერნეტისათვის. ქსელების უმეტესობა ძირითადად 18-24GHz-მდე ფარგლებშია. Sub-6GHz - ახდენს Wi-Fi-ს მსგავსი სიხშირეების ოპერირებას , 3დან 6GHz-მდე.შეიძლება დაყენებული იქნას პატარა ხაზის Hub-ებში შიდა მოხმარებისათვის, ხოლო თუ სადგურებზე არის დასაყენებელი მაშინ მეტად ძლიერია რაჭირო. Low-Band - ყველაზე დაბალი სიხშირე რომელიც არის 800MHz-მდე ხომ წარმოგიდგენიათ რა დაბალია 1GHz-ც კი არ არის. მაგრამ დიდ დისტანციას ფარავს და უზრუნველყოფს Blackbone დაცვას. Beamforming - გამოყენებულია mmWawe-სა და Sub-6GHz სადგურებზე. პირდაპირ ტალღოვანი ფორმებიდან მოწყობილობებზე მიდის სიხშირე. ეს ტექნოლოგია კი ასევე დიდ მანძილზე ფარავს ინტერნეტს. Massive MMO - რამდენიმე ანტენა სადგურებზე, რომელიც ინახავს რამდენიმე მოწყობილობას ერთად. შექმნილია იმისათვის , რომ შექმნას მაღალი ხარისხის Network-ი, უფრო მეტად ეფექტური და კარგი. დაბალი სიხშირეები ძირითადად გამოყენებულია ტელევიზორებში და რადიოებში, რადგანაც დაფაროს მთავარი ფენა. ეს კი შიგნით განიერ ფართობზე ფარავს Network-ს. აქვე გვაქვს Super Data Layer-ი რომელიც შექმნილია მაღალი სიხშირის სპექტრებისაგან ,ისეთივე როგორიც არის mmWawe რომელიც ერგება ექსტრემალურად მაღალ Data განაკვეთებს ან დაფარვის ზონებს.შემდეგ კი დაფარვის ფენა არის სადღაც 2 და 6GHz-ს შორის რომელიც გვთავაზობს ზემოთ ხსენებულ დაბალანსებულ ორივე მათგანს. 5G იძლევა, დიდი დაფარვის ზონების ქონის შესაძლებლობას . პირველი 5G ინტერნეტი დაფუძნებული იქნება არა-ცალმხრივ სპეციფიკაციებზე, სანამ დიდი ცვლილებები მოხდება 2021 წლამდე. ჯერჯერობით 5G Standalone (SA) სპეციფიკაციის დასრულება კიდევ უფრო დეტალურადაა გამორჩეული უკანასკნელი ტექნოლოგიებისაგან, რომელიც მომდევნო თაობის ქსელებს დაეხმარება , რომ უფრო მეტად უკეთესები იყვნენ. რას ნიშნავს 5G მომხმარებლებისათვის? IMT-2020-ის 5GB რადიოზე სადგურები შემოგთავაზებენ 20Gbps გადმოწერის სიჩქარეს ხოლო 10Gbps ატვირთვის სიჩქარეს, რაც ჩემი აზრით ამჯერად საკმარისზე მეტია ,თანაც ძალიან. ამჯერად კი LTE ქსელებზე 100-დან 50-მდეა. 5G ქსელის კავშირგაბმულობა დიდი იქნება და სწრაფად მანქანით გადაადგილების დროსაც კი არ დაეცემა სიჩქარე , ან თუნდაც მატარებლით გადაადგილების დროს. ამერიკის ტერიტორიაზე Latency 4მდე იქნება. რა შეიძლება ითქვას 5G სმარტფონებზე. პირველი 5G სმარტფონი გახლდათ Moto Z3. ასევე ბევრი 5G სმარტფონი ჩაეშვა გაყიდვაში , მაგალითისათვის : Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei Mate 20 X 5G , LG V60, OnePlus 8 Pro .Xiaomi Mi Mix 3 5G და ZTE Axon 10 Pro. ალბათ გაგიგიათ , რომ 5G კიბოს იწვევს , ან გამოსხივება აქვს ნუ ყოველ შემთხვევაში მე რამდენიმეჯერ წამიკითხავს.ასევე იყო ასეთიც , რომ სმარტფონები ჩვენს ტანს აზიანებს . ეს ყველაფერი სრული სისულელეა. 2G დან მოყოლებული , ამბობენ რომ გამოსხივება აქვს და რადიაცია. ეს მითები კიდევ უფრო მეტად გააპოპულარულეს 5G-ს შემოსვლასთან ერთად. გამოკვლევებმა აჩვენა , რომ 5G მაგდაგვარს არაფერს უშავებს ორგანიზმს. 5G ინტერნეტი არის მომავლის ტექნოლოგია და ეგ რომ დამაზიანებელი იყოს ვინმე საერთოდ ეგეთი სახით წარმოგვიდგენდა? შეუძლია თუ არა რადიო სიხშირის ელექტრომაგნიტურ რადიაციას რაიმე სახით დააზიანოს ადამიანის ჯანმრთლობა? 2016 წელს აშშ-ს ტოქსიკოლოგიის ეროვნულმა პროგრამამ (NTP) გამოაქვეყნა კვლევების შედეგების პროექტი, რომელიც იკვლევს არაიონიზირებული გამოსხივების გავლენას ვირთაგვებზე და თაგვებზე. რამდენიმე პოპულაცია ქმნის საკონტროლო ჯგუფს, მამაკაცი ექვემდებარება CDMA ან GSM მობილური ტელეფონის რადიაციას, ხოლო ქალი ექვემდებარება GSM მობილური ტელეფონის სხივებს. ეს არის 2G-ის პერიოდი ვიდრე თანამედროვე 4G შემოვიდოდა. 4G მკვლევარებმა გამოიყენეს შემდეგი ექსპოზიციის პროტოკოლი ცხოველების გამოსაცდელად. ორი წლის შემდეგ, კვლევამ დაადგინა, რომ ვირთხებსა და თაგვებში გამოვლინდა რამდენიმე სიმსივნე. ამასთან, ეს შედეგები ძირითადად სხეულის სრულ ზემოქმედებას ეხებოდა, ვიდრე ადამიანის სხეულის ნაწილობრივ გამოსხივებას. ასევე არ იყო სათანადო კონტროლი გამოსხივების ერთიანობისთვის, რაც უფრო რთული იქნება იმის თქმა, თუ რამდენი გამოსხივება მიიღო რეალურად. ამასთან, მნიშვნელოვანია დაიმახსოვროთ სიმსივნის მიღებისას, რამდენიმე ვირთხამ, როდესაც ექვემდებარება ორ და ოთხჯერ მეტჯერ დაშვებულ ზღვარს (1.6W / კგ) RF EMR– სთვის, არ წარმოადგენდა არაფრის მტკიცებულებას. ჩვენ ადამიანები არასოდეს ვექვემდებარებით ამ EMR- ში გამოყენებული RF EMR- ის რაოდენობას. თაგვებთან ერთად, მათ გამოიყენეს ძალზედ მაღალი დონე - 10 W/KG, 2-წლიანი კვლევებისთვის და 15W / კგ მოკლევადიანი კვლევებისათვის . საკონტროლო ჯგუფებს ფაქტობრივად ჰქონდათ გადარჩენის უფრო მაღალი მაჩვენებლები, ვიდრე საკონტროლო ჯგუფები. მრავალი საფუძველი, როგორიცაა ამერიკული კიბოს საზოგადოება, ამ კვლევას აფიქსირებს ძლიერი პოზიციის გარეშე, მაგრამ FDA, ეროვნული კიბოს ინსტიტუტი და FCC ყველა აღნიშნავს, რომ უზარმაზარი მტკიცებულებები მიუთითებს მობილური ტელეფონებისა და ტექნოლოგიების უსაფრთხოებაზე, როგორიცაა Bluetooth, WiFi და ა.შ საბოლოო ჯამში შეგვიძლიათ ვთქვათ , რომ საფრთხე არ არსებობს და როგორც ყოველთვის მადლობა ყურადღებისათვის Peace ✌#feedcgrantFeedc

დილამშვიდობის, ისეთი გაბრაზებული ვარ არ ვიცი საიდან დავიწყო 😶 მოკლედ, ამ დილით ძალიან კარგი განწყობით გამოვედი სახლიდან, სტანდარტულად ეს ხდება 7: 20წუთზე, ამ დროს მივდივარ ხოლმე სამსახურში. ჩემი სახლის წინ ალეიას პარკია, რომლის გავლაც ყველა დღე მიწევს. ძალიან მომწონს პარკში მერიის მიერ დადგმული საიმფორმაციო სტენდი, სადაც ნათლადაა წარმოდგენილი , რომელი ნარჩენს რა დრო სჭირდება ბუნებასთან ორგანულად შერწყმისთვის( გახრწნისთვის). ვიმეორებ, მადლობა ვუხდი მერიას ამ სტენდისთსი (!).მაგრამ ყველა დილას , იმდენად ამაზრზენი კადრი მხვდება , ყველა ურნა გადატენილი , მოფრიალე პოლიეთილების პარკები, ბოთლები, ქაღალდები ... განწყობის შენარჩუნება შეუძლებელია და ვცდილობ თვალი ავარიდო, მაგრამ დღეს, "გადმომიარა". დამლაგებელიც კი არავინ ჩანდა პარკში,არადა უკვე სამი საათია გათენდა (!) მხოლოდ ქუჩას გვის ჩემთვის კარგად ნაცნობი ქალბატონი, რომელიც ყველა დილას 5 საათიდან აქაა(მიყვარს მასთან გასაუბრება), ყოველთვის წესრიგში აქვს მისთვის მონდობილი ქუჩა. 💗 და ყველაზე მთავარი დაიწყო ამის შემდეგ! ვიღაც ბრგე კაცი ყვირილით მომოახლოვდა," რატომ იღებ ფოტოებს?" მიყვირის ისეთი ტონით, რომ გაოცებული ვრჩენი და პირველ რიგში ვთხოვ დაუწიოს ხმას.ეს ადამიანი მეცნობა როგორც მერიის დასუფთაცების სამსახურის ადგილობრივი განყოფილების უფროსი(სახელო არ მახსოვს,მამუკა თუ რაღაც) . ჩემი თხოვნის მიუხედავად, ტონს არ ცვლის, და მთხოვს არ ავტვირთო ფოტოებო, არსად დავდო , არ მოვნიშნო მერია და ა.შ. თან მუქარის ტონითვე მეუბნება რომ აქვს ჩემო ფოტოც რომელიც ახლა გადამიღო (ვერ ვიჯერებ!). ვუხსნი რატომ არ უნდა იყოს პარკი ასეთ მდგომარეობაში, როცა ადამიან მოუწოდებ დაიცვალს გარემო მინიმუმ ურნა უნდა იყოს სადმე ცარიელი ხო?_ და მშვიდი ტონითვე ვეუბნები,რომ თუ საღამოს ეს ურნები ასეთივე მდგომარეობაში არ დამხვდება, არსად არ დავდებ ფოტოებს( მის დამშვიდებას ვცდილობ, ჩემი თავის მიკვირს 🙄). ამაზე უცებ უარესად ბრაზობს და კიდევ უფრო ხმამაღლა ყვირის: _ ხედავ რა ადრიდან ვმუშაობ?საღამოს რა იქნება მე რა ვიცი?!_ თუმცა, ამ დროს ეს ადამიანი მხოლოდ ჩემთან ჩხუბს ეძახის მუშაობას, პარკის დამლაგებლები არსადა ჩანან 😶 აგრძელებს _ იცი საერთოდ რომელ ქვეყანაში ცხოვრობ?! 24 საათი ამ პარკს ხოარ ვალაგებთ, ახლა დალაგდება , საღამოს ისევ სავსე იქნება და შენნაირებმა უნდა იღონ ფოტოები და მე მირეკონ მერე?! _დიახ ბატონო, ვიცი სადაც ვცხოვრობ, ვიცი რომ ადამიანები მრავლადაა პარკში და ნაგავიც ბევრი დაიყრება,მაგრმ ისიც ვიცი რომ ჩემი ქვეყანა ნაგვის ქვეყანა არაა!‐როცა ხელი გესვრებათ, არ იბანთ რახან დასვრამდე ახალი დაბანილი გქონდათ? _ ვეკითხები მე და სიმშვიდის შენარჩუნებას ვცდილობ,🙄_ იქნებ დააფიქსიროთ მერიაში ,რომ არაასაკმარისი ერთხელ ურნების დაცლა, იქნებ მოითხოვოთ დამატებითი ძალები... ის ყვირილით მაწყვეტინებს და ისევ შემახსენებს რომ ეს საქართველოა,(!) რომ როცა ის არ მუშაობს, მისი მოვალეობა არაა ურნა რა მდგომარეობაშია ის ამოწომოს და ა.შ. ამ დროს ვიღაც ქალბატონი , რომელიც ისმენს ჩვენს საუბარს, გვიახლოვდება და ამ მოჩხუბარ კაცს სთხოვს ჩუმად ისაუბროს რადგან ჯერ კიდევ სძინავს ხალხს და მისი ყვირილი უბანს ესმის. მშვიდად ეუბნება რომ აუცილებელია ურნების ასეთ მდგომარეობამდე არ მიყვანა.წამით ამ კაცს ქალბატონზე გადააქვს ყურადღება და მე მივდივარ, რადგან სამსახურის მანქანა გამოჩნდა და მეჩქარება. მანქანაში ასული უკან როცა ვიხედები ვხედავ რომ ეს კაცი გამომდევნებია და ჩემს მანქანას ფოტოს უღებს (!!!)#თბილისისმერია_ რა იყო ეხლა ეს?! 🤔 მომიტევეთ, პროექტში ჩართვალს უფრო პოზიტიური პოსტით ვაპირებდი, მაგრამ დილოდან მოყოლებული მეტზე ვერაფერზე ვფიქრობ 🙄 თანაც ,მგონია რომ სწორედ ასეთი პროექტებიდან უნდა მოვუწოდოთ ადამიანებს ჩვენი სათქმელი, განსაკუთრებით ის, რაც ყველასთვის მნიშვნელოვანია. 🙏იმედია ამ პოსტის წაშლასაც არავინ მოითხოვს და თუ მოითხოვენ,Feedc_ის ადმინისტრაცია სათანადო სიმაღლეზე იქნება. ვაპირებ პირად გვერდზეც დავწერო და ყველა პლათფორმაზე, სადაც ხელი მიმიწვდება.#feedcgrant #ჩემოქალაქიმკლავს #თბილისისმერია #ჩვენვიმსახურებთსუფთაქალაქს Feedc #ჯანსაღიცხოვრება #პოლიტიკა #ახალიამბები

გენიალური ქართველი მხატვარი ფრიდონ ნიჟარაძე სვანეთის რეგიონში, უშგულში, ძმასთან ერთად ცხოვრობს. სამწუხაროა, რომ მხატვარი და მისი შესანიშნავი ნამუშევრები მოსახლეობისთვის უცნობია. ფრიდონის ნამუშევრები გამოირჩევა ინდივიდუალიზმით, ღრმა მნიშვნელობებითა და ნათელი ფერებით. ის უშგულის მთებში, სუფთა ჰაერზე, ულამაზეს ბუნებაში ცხოვრობს და არ იყენებს მობილურს. როგორც ბატონმა თეიმურამა, საუბარში აღნიშნა, მისმა ძმამ ფრიდონმა ხატვა მაშინ დაიწყო, როცა ფეხი აიდგა. მხატვარი ნამუშევრის შესაქმნელად ყველა ხერხს იყენებდა, რისი საშუალებაც ჰქონდა. მაგალითად, ნახშირით თოვლზეც ხშირად დაუხატავს, ქვებზე ცარცითა და კირით. მხატვრის ძმამ განაცხადა , რომ ფრიდონი თბილისის სამხატვრო აკადემიაში სწავლობდა, მაგრამ იგი ქალაქში არ დარჩენილა, ისევ სვანეთის მთებს დაუბრუნდა. მხატვარს თავისი გენიალური ნახატების გამოფენის მოწყობაზე ამბიცია არასოდეს ჰქონია, თუმცა 75 წლის ასაკში მოაწყოს გამოფენა, ამაზე უარს არ იტყოდა. წარმოუდგენელია, მაგრამ ფაქტია, კავკასიონის მთებში, შუაგულ უშგულში, მთებში ჩაძირულ ერთ პატარა, მოკრძალებულ სახლში გენიალური ნახატებია გამოფენილი. „სახლში აქვს გამოფენა და თვლის, რომ ესაა მისი გამოფენა“, ბრძანა ფრიდონის ძმამ. მხატვარი თურმე იმასაც ამბობს, რომ ბუნება, სამყარო და ადამიანი მისი მთავარი ინსპირაციაა. ის ფიქრობს, რომ რეალიზმი იმიტაციაა, სწორედ ამიტომ აირჩია სიურეალიზმი. ადამიანები, ვინც მის შემოქმედებას იცნობს, სიურეალისტ მხატვარს, გენიოსს უწოდებენ. მხატვრით ბრიტანული გამოცემა «The Independent»-იც დაინტერესდა. გამოცემის ერთ-ერთი სტატია, სათაურით, “უშგულში, საქართველოს ყველაზე შორეულ სოფელში.” ავტორი ფრიდონ ნიჟარაძესაც ეწვია. გთავაზობთ ამონარიდს სტატიიდან: „უშგულის სოფლებში სხვადასხვანაირი ადამიანები ცხოვრობენ: აქ არის, მაგალითად, სიურეალისტური მხატვარი ფრიდონ ნიჟარაძე, იგი განდეგილს ჰგავს და როგორც ამბობენ, ბევრი ლაპარაკი არ უყვარს, თუმცა ალექსი მისი ნათესავია და მპირდება, გაჩვენებო. მივდივართ სოფლის მიხვეულ-მოხვეულ ვიწრო ქუჩებში. მოჩანს რუსული სატვირთო ავტომანქანა, რომელიც ძველი და გაძარცულია. იქვე ახლოს ძროხები წვანან და იცოხნებიან. ვუახლოვდებით ნახევრად ქვით და ხით აგებულ შენობას. კიბესთან კაცი დგას და საეჭვოდ გვიმზერს, რომელიც ფრიდონი აღმოჩნდა. “მითხარი, როგორი იყო იოსებ სტალინისა და ფრანკლინ რუზველტის პოზიცია თეირანის კონფერენციის დროს?”, – ეკითხება იგი ალექსს და პასუხით კმაყოფილი, სახლში გვიწვევს, რათა საკუთარ ბიოგრაფიაზე გვესაუბროს. “1970-იან წლებში მე თბილისში ვსწავლობდი, მაგრამ იქ ჩემთვის არაფერი მოუციათ. რისი დახატვაც მინდოდა, იმის უფლებას არ მაძლევდნენ. მე საპროტესტო გამოსვლებშიც ვმონაწილეობდი, როცა ქართული ენის აკრძალვა გადაწყვიტეს. დამიჭირეს, ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში დამამწყვდიეს, რაღაც ნარკოტიკებს მიკეთებდნენ. ჯანმრთელობა სწორედ იმ დროიდან შემერყა”, – გვიყვება ფრიდონი. მხატვარმა დიდი კარი გააღო და თავის სტუდია-სახელოსნოში მიგვიპატიჟა. “აი, ეს, – მიგვითითებს ნახატზე, რომელზეც დიდი სვანური კოშკია გამოსახული, – ბაბილონის გოდოლია… ეს კი, – გვაჩვენებს ქალის გადაჯვარედინებულ ფეხებს – მაკრატელი”. ფრიდონის ნახატები მართლაც პროვოკაციულია, სიურეალისტური. ვეკითხები, საიდან გაქვს ასეთი შთაგონება-მეთქი. “კოსმოსიდან”, – მპასუხობს ფრიდონი უყოყმანოდ. უკან დაბრუნებისას ფრიდონი უშგულის აღორძინებაზე მესაუბრება. მაჩვენებს ერთ-ერთ ნახატს და მეუბნება: “ეს ჩემთვის ძალიან ძვირფასია. 1999 წელს დავხატე და თუ გაიყიდება, მთელ ფულს უშგულს მოვახმარ, იმ ადამიანებს, რომლებიც აქ ზამთარში რჩებიან”. დარწმუნებული ვარ, რომ ფრიდონი სურათს კარგ ფასში გაჰყიდის”, -წერს The Independent»-ის ჟურნალისტი.#უშგულელიმხატვარი #ფრიდონნიჟარაძე #ქართველიგენიოსი #მხატვრობა #ხელოვნება Tbilisi

თქვენ თუ (დავუშვათ და) აქამდე გეგონათ, რომ საკუთარი გადაწყვეტილებების პირისპირ მარტო და სრულიად თავისუფლები დგახართ, ასე სულაც არ ყოფილა. და მოწვეულ სტუმრად იცით ვინ გვყავს? ქალბატონებო და ბატონებო, მიესალმეთ - მისი უდიდებულესობა, ხალხის აზრი - სტუდიაში ! (თუ ახლავე დარეკავთ და შეიძენთ, სახლში უფასოდ მიიღებთ 2020 წლის უახლესი სტანდარტებით დადგენილ ნორმატივებსა და ტენდენციებს.) ამას წინათ ვუსმენდი – ვიწუწუნებთ იმაზე, ვარდს რომ ეკლები აქვს, თუ გაგვიხარდება ის, რომ ეკლებს აქვთ ვარდი. ვერასდროს გაგაბედნიერებთ ახალი ვინტაჟური კაბა და მარგალიტებიანი თმისსამაგრი, მხოლოდ იმიტომ, რომ ის ანუკი არეშიძემ დასთორა ონლაინ მაღაზიის ფეიჯზე, თუ ამ აუტფიტში თავად არ იგრძნობთ თავს ლამაზად. ვერცერთი ძვირადღირებული შვებულება გაგვაბედნიერებს რაიმე ტრენდულ ადგილას, თუ ისეთ ადამიან(ებ)თან ერთად არ ვართ, ვისთან ერთად ყოფნაც გულს უხარია. (და ასეთ ადამიან(ებ)თან ყოფნა კიდევ მე ხაშურშიც მაბედნიერებს) ვერასდროს გაგვაბედნიერებს საკუთარი საქმე, თუ მას მხოლოდ იმიტომ ვაკეთებთ, რომ ‘კაი პონტია’, სახელია, იმიჯია, დედას უნდოდა, პრესტიჟულია, მაღალი ხელფასია და კარგი თანამდებობაა, თუ საკუთარი თავის რეალიზებას ვერ მოვახერხებთ და ყოველ დილას რაიმე ახალი გამოწვევის მოლოდინში იქ წასასვლელად ზარ-ზეიმით მომზადება არ მოგვინდება. ვერასდროს ვიცხოვრებთ კომფორტულად ფეშენებელურ უბანში, კიდევ უფრო ფეშენებელურ სახლში, თუ გარშემო არ გვყავს ის ადამიანები, ვინც ამ გარემოს ფერებს და ხალისს შესძენენ. ხალხი კიდევ სულ მიგვითითებს რა იქნება მოდაში, დღეში რამდენჯერ უნდა გავიკეთოთ სახის ლიფტინგი რომელიმე ესენციით, ვისთან უნდა შევიღებოთ თმა 450 ლარად, რომ არ გაგვიყვითლდეს, ახალი თაობის რბილბალიშებიანი ეარპოდები სად ვიყიდოთ ყველაზე ძვირად და სვეცკად. თუ უნივერსიტეტამდე, უნივერსიტეტში ან დამთავრებისთანავე შევქმნით ოჯახს, გვეტყვიან რა ეჩქარებოდაო. ჯერ მიეხედა საქმისთვის, ცხოვრება აეწყო. სულ მოასწრებდა გათხოვებასო. თუ ბოლომდე ამ ზემოთხსენებულ საქმეს მივხედეთ, კარგი სამსახური დავიწყეთ, ვრეალიზდით, გავხდით 25-30+ წლის, მერე გვეტყვიან, რაში უნდა ახლა ამას ეს სამსახური და კარიერა, ოჯახი ამას არ აქვს და შვილი ამას არ ჰყავს და კი შერჩა ასეო. არ სჯობდა დროულად ეფიქრა პირადზეცო? საქართველოში თუ ვისწავლით, უცხოეთში რატო არ წავიდა, ალბათ ვერ შეძლო და ასე ჩარჩა აქო, იტყვიან. უცხოეთში თუ წავედით და იქ ვისწავლეთ, სად გავარდა, ვითომ აქ არ გვაქვს უნივერსიტეტები და სამსახურები. ვისაც სწავლა უნდა, მაინც ყველგან ისწავლოსო, მოგვაყოლებენ. ზაფხულში რაიმე პრესტიჟულ კურორტზე თუ ვერ დავისვენებთ, ალბათ უჭირთ და არ აქვს საშუალებაო, ილაპარაკებენ. მაგრამ თუ ამ კურორტზე წავედით და დავისვენეთ, ამდენი ფული საიდან აქვს, ან რას უკეთებენ აფიშირებას, ხალხს უჭირს აქ და ეგენი კიდევ წინ და უკან დასეირნობენო. მსუქნები ვართ, ერთ 10 კილო რომ დაიკლო რა გოგო იქნებოდიო. გამხდრები ვართ, რა უბედურებაა, სახლში გაშიმშილებენო? ბევრია. უსასრულოდ შემიძლია წერა. ანუ ჩვენ რაც არ უნდა ვიყოთ, რაც არ უნდა ვაკეთოთ, ხალხის თვალში ყოველთვის არის მეორე მხარე – რომ ასე უკეთესად ვიქნებოდით, ან ასე რომ გვექნა, უფრო კარგად გამოვიდოდა. მაგრამ ვინ ადგენს ამ ‘კარგს’? სულ, სულ, სულ არის მაგრამ. ვერასდროს გავაკეთებთ იმას, რაც ხალხის აზრს მოერგება. და განსაკუთრებით მწვავედ ეს პრობლემა არის ქართულ საზოგადოებაში, სადაც ჩვენ ვართ მუდმივად არასწორი არჩევნის ავტორები და ხალხი მუდმივად ექსპერტის პოზიციაში, კვალიფიციური გამოცდილებით. დავივიწყოთ. დაგვანგრევს, მოგვსპობს და ბედნიერების შეგრძნების უნარს დაგვიქვეითებს ეს ყველაფერი. ჩვენ ვცხოვრობთ ძალიან პირად, საკუთარ გარემოში. გვაქვს უნარი და კანონიერი უფლებაც, თავად მივიღოთ გადაწყვეტილებები. ჩვენ შეგვიძლია შევაფასოთ ჩვენივე ემოციები და შევქმნათ საკუთარი ბედნიერება. იცით რას ვცდილობ და რას მინდა მივაღწიო? მოთმინებას და ყველა მცირედი მოვლენისგან სასიამოვნო მუხტის დაჭერას. იმის დაჯერებას, რომ არაუშავს ! ხალხნო, არაუშავს, თუ მაინცდამაინც daloodის გაზაფხული-ზაფხული 2020ის ხაზით არ ვივლით ყოველდღე. არაუშავს, თუ სამსახურში ცუდი დღე გვქონდა. არაუშავს, თუ რაიმე დაგვავიწყდა. არაუშავს, თუ ინსტაგრამის სთორებში ვერ გამოვდებთ როგორ ლეველ აფებს გადის ჩვენი ცხოვრება დღითიდღე. არაუშავს, თუ რამე არ გამოგვდის. არაუშავს, თუ შავგვრემანები დავიბადეთ და ქერები გვინდოდა ვყოფილიყავით. არაუშავს, თუ ზოგჯერ საწოლიდან ადგომა და პირის დაბანა გვეზარება დილაობით. არაუშავს, თუ ვინმე ისეთი მოგვწონს, ვისაც არ მოვწონვართ. არაუშავს, თუ არაპროდუქტიულები ვართ. არაუშავს, თუ დღეს თურმე 1400 კკალ უნდა მიგვეღო და მთლიანი პიცა ვჭამეთ. არაუშავს, თუ ყოველთვის ყველას მოლოდინს ვერ ვამართლებთ. არაუშავს, თუ არ გვეცინება.მაგრამ უშავს, თუ ჩვენს ბედნიერების საზომად სხვის აზრს ვაქცევთ. ჩემი ultimate goal ამ კონკრეტულ მომენტში იცით რა არის? აბსოლუტურად ამაყი ვიყო იმ მოცემულობით, რაც მაქვს და ვარ, და ამავდროულად გავაკეთო ყველაფერი იმისთვის, რაც გულწრფელად მინდა. არათუ გავხდე ის მოცემულობა, რომლითაც მერე ოდესმე ‘წესითა და რიგით’ უნდა ვიამაყო. რამდენჯერმე უთქვამთ, როგორი იდეალური ცხოვრება გაქვსო. რამდენს მიაღწიეო. როგორი ასეთი და ისეთ ხარო. სისულელეა, მეგობრებო. იდეალური ცხვორების ცნება არ არსბეობს. იდეალური ცხოვრების შეგრძნება არსებობს მხოლოდ. და ნუ გეგონებათ, რომ გარკვეულ კრიტერიუმებს თუ დაპწჩიკავთ, ოპა, და აღმოჩნდებით ოაზისში და ემანდ დაიწყება თქვენი იდეალური ცხოვრება. იდეალური ცხვორება გვაქვს მაშნ, როცა ჩვენ ვთვლით ასე და გვიყვარდება და ვიწყებთ იმის დაფასებას, რაც გვაქვს. ობიექტური თითქმის არაფერია. და ყველაზე დიდი შეცდომაა ის, როცა ვინმეს შევნატრით რაიმეს, როცა თავად შეგვიძლია მოვიწყოთ ჩვენი სრულყოფილება. არ მისცეთ უფლება სხვების ან თქვენსავე მოლოდინებს საკუთარი თავის მიმართ, მართონ ის ერთი, მაგრამ საკმარისად გრძელი ცხოვრება, რომელიც გებოძათ იმისთვის, რომ დამოუკიდებლადა კოხტად მოხატოთ და გააფერადოთ. ძალიან ცოტა რამ არის მუდმივი. ან შეიძლება არც არაფერი. არც ხალხი მათ შორის. ადგებიან და უკანმოუხედავად წავლენ სხვა მხარეს. ალბათ ისინიც ამ საოცნებო ცხოვრების მოწყობაში არიან და უბრალოდ რაღაც მომენტში ჩვენთვის ადგილები აღარ რჩება იქ. არაა საწყენი. ნორმალურია. ალაბთ მაგიტომ ალაგებს დრო ასე მარტივად ყველაფერს. არ ვიცი საერთოდ რითი დავიწყე წერა და რამდენი დავწერე. უბრალოდ ნურასდროს ვიცხოვრებთ იმისთვის, რომ მხოლოდ სხვები იყვნენ ჩვენით კმაყოფილები და ჩვენ მათ სტანდარტებს მორგებულნი. იმიტომ რომ ამ სტანდარტს ვერასდროს მოვერგებით. როგორც კი მივუახლოვდებით, ის უფრო შორს წავა. მგონი სულ ეს იყო, რაც მინდოდა მეთქვა. არ გახადოთ თქვენი ბედნიერება გარემო ფაქტორებზე დამოკიდებული. და გახსოვდეთ, რომ ზოგჯერ ერთ გემრიელ ლობიანს უფრო მეტად შეუძლია თქვენი ცხოვრებისთვის ხალისი დაბრუნება, ვიდრე აიფონ 37 პრო მაქს-ს და Le მაკარუნებს. თქვენი ქეთი Feedc Community საქართველო Feedc#feedcgrant #feedcgrantproject#ხალხისაზრი #საზოგადოება #ტენდენციები #საქართველო #თბილისურიამბები #ქართულირეალობა #სოციოლოგია #პრობლემები #საზოგადოება #ტენდენციები #მსხვერპლი #რეალობა #საქართველო #თავისუფლება

როდესაც ვსაუბრობთ თვითმკვლელობის პრობლემაზე, ახალი დროის პირმშოს პირველი სწორედ ალბერ კამიუ ახსენდება. მეოცე საუკუნის ექსისტენციალიზმის სახე, გარდა იმისა, რომ ბრწყინვალე სტილით გამოირჩევა, საოცრად სწვდება თანამედროვე ადამიანური ბუნების წიაღისეულ პრობლემებს. მისი ტრიპტიხი, „უცხო“, „სიზიფის მითი“ და „კალიგულა“ ამის სრულიად ნათელი მაგალითებია. თავისთავად საოცარია კავშირი „უცხოსა“ და „სიზიფის მითს“ შორის, რისი დანახვაც ერთი შეხედვით რთულია, თუმცა აღმოჩენისთანავე ნათელი ხდება და გვაფიქრებს, თუ რაოდენ რეალური ხორცი შეიძლება შეისხას ფილოსოფიურმა ტრაქტატმა. ამ თემაზე საუბრისას ყველაზე ხშირად გამოყენებული ციტატა „სიზიფის მითის“ პირველივე სიტყვებს გადმოსცემს: „მხოლოდ ერთი მნიშვნელოვანი ფილოსოფიური პრობლემა არსებობს: თვითმკვლელობა. გადაწყვიტო, ეს ცხოვრება ღირს თუ არა იმად, რომ ბოლომდე გალიო, იგივეა, რაც ძირითად ფილოსოფიურ კითხვას გასცეს პასუხი“. დანარჩენი მხოლოდ თამაშიაო, დასძენს შემდგომში. რა თქმა უნდა, საინტერესოა კამიუს ამგვარი დამოკიდებულება სუიციდის მიმართ. თავისთავად ნათელია, რომ კამიუსთვის საინტერესოა მხოლოდ ის, რაც უკავშირდება სიკვდილსა და სიცოცხლეს, დანარჩენი უმნიშვნელოა, სულ ერთია: „მნიშვნელოვან საკითხებში მე იმას ვგულისხმობ, რასაც შეიძლება სიკვდილი მოჰყვეს, ან სიცოცხლის წყურვილის გაათკეცება“. ძნელია არ დაეთანხმო გამოცდილებათა სემანტიკის ამგვარ კლასიფიკაციას - ყველაფერი უმნიშვნელოა, გარდა სიცოცხლისა. თუმცა საინტერესო ნიუანსი სწორედ ამ დებულების წინააღმდეგობით შემოდის, როდესაც ადამიანს უქრება მნიშვნელოვნობის განცდა სიცოცხლის მიმართ. ეს ტენდენცია თანამედროვე სამყაროში უფრო მეტადაა შესამჩნევი. ძველად, ამბობს კამიუ, თუნდაც გალილეოს მაგალითი რომ ავიღოთ, სიცოცხლე უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე იდეა. არანაირ ვიტალურ განსხვავებას არ იძლევა ის, სამყარო გეოცენტრულია და ჰელიოცენტრული, არც ონტოლოგიური არგუმენტისთვის მოუკლავს ვინმეს თავი. დედამიწაზე თუ არის რაიმე ღირებული, ესაა იდეა და თუ იდეაც კი არაა საკმარისი სუიციდისთვის, მაშ რა უბიძგებს ამდენ ადამიანს გადადგას ეს ნაბიჯი? იდეისთვის თავგანწირვა მხოლოდ ფანატიზმში გადასულ რელიგიურ აღმსარებლებს ძალუძთ, რომელთაც სურთ საკუთარ იდეალებს გაუყვნენ. ეს ფანატიზმი დადებითია და უარყოფითი - გაურკვეველია, მათ არ გააჩნიათ ჭეშმარიტება-მცდარობის კატეგორია. აბო თბილელის თავდადება ქრისტიანობისთვის იმდენადაა დადებითი, რამდენადაც იგი აღქმულია ქრისტიანის მიერ. ამდენად ეს დაშვებაც არაა საკმარისი სუიციდის აქტისკენ ნაბიჯის გადადგმის ასახსნელად. ჩვენ გვჭირდება ობიექტური საბაბი, რომელიც ვლინდება ყველაში, ობიექტური ტრანსცენდენტალიზმის მსგავსი სისტემით. ამას ეძიებს კამიუ და სწორედ აქ შემოჰყავს აბსურდის ცნებაც: „ისეც ხდება, რომ არსებული დეკორაციები ინგრევა. გაღვიძება, ტრამვაი, ოთხი საათი სამსახურში ან ქარხანაში, ჭამა, ტრამვაი, ოთხი სამუშაო საათი, ჭამა, ძილი და ორშაბათს, სამშაბათს, ოთხშაბათს, ხუთშაბათს, პარასკევს და შაბათს ეს უცვლელი რიტმი მეორდება დროის უმეტეს ნაწილში. მხოლოდ ერთ დღეს გაისმის კითხვა რატომ? და ყველაფერი ამ გაკვირვებით შეფერადებული დაღლილობით იწყება. დაწყება მნიშვნელოვანია“. კამიუს ეს სიტყვები აჯამებს თანამედროვე ადამიანის ცხოვრებას. მონოტონური დღეები და ცხოვრებისგან მინიმუმის მიღებით დაკმაყოფილება ადამიანს აქცევს აბსურდულ არსებად. თვითონ აბსურდის ცნებასაც კამიუ განმარტავს, როგორც ურთიერთდაპირისპირების ერთ პრედიკატს. იგი ცალკე ერთ ცნებასთან მიმართებით არ არსებობს. ჩვენ ვერ მივაწერთ აბსურდულობას დანით შეიარაღებულ ადამიანს, სანამ მას არ დაემატება თავდასხმა თოფით შეიარაღებულ ადამიანზე. აბსურდის გრძნობა კი, როგორც სიცოცხლისეული ანუ უფრო მასშტაბური ფენომენი, შეინიშნება ადამიანსა და სამყაროს შორის კავშირში. ადამიანი სრულიად არარაობაა სამყაროს წინაშე. შემმეცნებელი არსება? არა, სამყარო თვითონ შეიმეცნებს მას, ადამიანი კი არაა ინფორმაციის მატარებელი არსება, არამედ პირიქით, ინფორმაცია ატარებს ადამიანს. ცოდნა უსასრულოა, ადამიანი კი სასრულზე უფრო სასრული არსება. კამიუ ძალიან მძაფრად აპელირებს ცოდნისა და ადამიანის კორელაციაზე და ამბობს, რომ ახალი ადამიანი ინფორმაციას ატარებს და არა ცოდნას. ცოდნა უფრო ინტიმური, თვითშემეცნებისა და თვითაღმოჩენის პროდუქტია, ხოლო ინფორმაცია საყოველთაოა, ყველასთვის ხელმისაწვდომია, თუმცა უსრული. ყველაზე განათლებულ ადამიანსაც კი რომ უთხრათ, რომ მას არა აქვს ძირეული ცოდნა, ყველანაირი თვალთმაქცობის გარეშე გიპასუხებთ, რომ მართალი ხართ. კამიუსთან აბსურდის გრძნობა იბადება მაშინ, როდესაც ადამიანი სამყაროს მიმართ აბსოლუტურად უსუსურად ცხადდება. ეს შედეგია ადამიანის უკვდავების იდეის მოსპობისა. როდესაც ადამიანი ხვდება, რომ მხოლოდ ის არსებობს, რაც რეალურადაა და არაფერი ტრანსცენდენტური აღარ გვეგულება, მას შიში იპყრობს - მართლაც, როდის შემიძლია ვთქვა დარწმუნებით, რომ მე ეს ვიცი - ვკითხულობთ „სიზიფეს მითში“ - მაგალითად, მე ვიცი, რომ ჩემი გული არსებობს, რადგან იგი შემიძლია შევიგრძნო; ასევეა სამყარო, რომელსაც ვეხები. ამის საფუძველზე შეიძლება ვამტკიცო, რომ არსებობს ორი რამ: - მე და გრძნობადი სამყარო. აქ ჩნდება ყველა ჩემი მეცნიერება, სხვა დანარჩენი გონების კონსტრუქციაა და მეტი არაფერი. იმ სამყაროში, რომელშიც ღმერთი მოკვდა, ძნელია დაეყრდნო გრძნობად სამყაროს, რომელიც არ გაძლევს არაფერს ისეთს, რომელიც ოდნავად მაინც შეედრება აღთქმულ მიწას, სამოთხეს ან რაიმე ამდაგვარს. კამიუ, ფაქტობრივად, საუბრობს ნიცშესა და დოსტოესვკის შემდგომი ყველა ადამიანის სახელით. მართლაც, რომელი ადამიანია კმაყოფილი საკუთარი ცხოვრებით. ცხოვრება, როგორც დეკორაცია, ოდესმე ჩამოიშლება და ადამიანი დარჩება საკუთარი აბსურდის წინაშე დაუცველი. აქ შემოდის აბსურდის ფილოსოფიაც, რომლის მანიფესტიცაა სიზიფის მითი, თვით სიზიფი, რომელიც ჩაბმულია ქვის გორვის მონოტონურ საქმეში. ქართულ ლიტერატურაში გავრცელებულია ფრაზეოლოგიზმი სიზიფეს ცოდვა, იგივე წყლის ნაყვა, რომელიც აღნიშნავს უშედეგო, უნაყოფო საქმეს, ქვას, რომელიც ყოველი აზიდვისას ისევ უკან გორდება. ასეთ საქმეს ადამიანი უნდა შეეშვას. მაგრამ რა ვქნათ, როცა ასეთი საქმეა მთელი ცხოვრება? როდესაც თვით სიცოცხლე გადაიქცევა სიზიფეს ცოდვად? უნდა დავასრულოთ თუ არა იგი? არაო, ამბობს კამიუ, მას უნდა შევეგუოთ. მართალია, ჩვენთან ერთად ჩვენივე აბსურდიც გაქრება, თუმცა ასეთი გაქრობა არ გვჭირდება. მეტიც, საერთოდ არ გვსურს მისი გაქრობა. ჩვენ გვსურს მასთან ადაპტირებული ცხოვრება. რაღაც გაგებით ეს სასარგებლოც კია: იგი არ გიშვებს მაღლა, იგი მიწაზე გაბამს და გახსენებს, რომ ყოველი შენი ქმედება აბსურდულია. ეს იგივე სოკრატეს ცოდვაა, რომელიც მთელი ცხოვრება აპელირებდა ცოდნის შეუძლებლობაზე. ის ფაქტი, რომ ერთადერთი ცოდნა არცოდნაა, სოკრატეს აქცევს აბსურდის ადამიანად და აყენებს მას სიზიფეს გვერდით აბსოლუტურად ლეგიტიმურ ილუსტრაციად. აბსურდის შეგუებას ორი შედეგი აქვს: გაძლიერებული ვნება და გულგრილობა. ეს უკანასკნელი კამიუს ბრწყინვალედ აქვს ილუსტრირებული თავის „უცხოში“, რომლის პირველივე სიტყვებიც კი შემზარავია და ამავდროულად უაღრესი აბსურდულობის, ინდიფერენტულობის გამოხატულება: „დღეს დედა გარდაიცვალა, ან იქნებ - გუშინ. რა ვიცი: მოხუცთა თავშესაფრიდან დეპეშა მივიღე: - „დედა გარდაიცვალა, დაკრძალვა ხვალ, ვიზიარებთ თქვენს მწუხარებას“. რას გაიგებ, იქნებ გუშინ მოკვდა“. ამას გარდა, მერსო, მთავარი პერსონაჟი, ხშირად გამოირჩევა გულგრილი რეპლიკებით: „სულ ერთია“ - პასუხობს იგი ყველას, მათ შორის რაიმონდს, რომელიც მეგობრობას სთავაზობს და მარის, რომელიც ცოლქმრობას სთავაზობს. ესაა უკიდურესი გამოხატულება გულგრილობისა, რადგან ორივე არის ადამიანური ცხოვრების განუყოფელი ასპექტი, როგორც არისტოტელემ განსაზღვრა, ადამიანი, ანუ zoon politikon, რომელიც არ მიილტვის ამგვარი ერთობისკენ, იგი ან ცხოველია ან ღმერთკაცი. მერსო ალბათ ეს უკანასკნელია. ბორხესის მიერ დადგენილ სიუჟეტურ მოტივთაგან ერთ-ერთი, როგორც ვიცით, სწორედ ღმერთის თვითმკვლელობაა. თვითმკვლელობის თემაც ზუსტად აქ ჩანს, კერძოდ, როდესაც მერსო სრულიად აბსურდულ სიტუაციაში ოთხჯერ გაისვრის და მოკლავს არაბს. ეს სუიციდის აქტია იმდენად, რამდენადაც მან იცოდა, რომ მკვლელობა სიკვდილით ისჯებოდა. ეს გადაწყვეტილება მან დამოუკიდებლად მიიღო. მთავარ შეკითხვას იგი მაინც პასუხგაუცემელს ტოვებს, როდესაც ციხის სიკვდილმისჯილთა საკანში საკუთარ თავთან საუბრისას თავისუფლებისადმი ნოსტალგია შემოაწვება და დაფიქრდება, როდესმე ხომ მაინც უნდა მომკვდარიყო, რა მნიშვნელობა აქვს, ახლა იქნებოდა ეს თუ ოცი წლის შემდეგ. თუმცა გაცდენილი ოცი წელი მაინც გულდასაწყვეტიაო, იტყვის ბოლოს.#feedcgrant @Feedc