პანდემიის გამო, გასული წლებისგან განსხვავებით, წელს ევროპის დღეს ერთად ვერ აღვნიშნავთ, სხვა ქვეყნებთან შედარებით, საქართველომ, ამ გამოწვევასთან გამკლავება ბევრი მიმართულებით უკეთესად შეძლო , - ამის შესახებ საქართველოში ევროკავშირის ეჩლის, კარლ ჰარცელის განცხადებაშია ნათქვამი, რომელსაც ელჩი 9 მაისთან, ევროპის დღესთან დაკავშირებით ავრცელებს. როგორც ევროკავშირის ელჩის განცხადებაშია ნათქვამი, საქართველომ გამომწვევასთან გამკლავება მტკიცე პოლიტიკური ნების, მაღალპროფესიული სამედიცინო პერსონალისა და მაღალი შეგნების მქონე მოსახლეობის წყალობით შეძლო. ამასთან, კარლ ჰარცელი განცხადებაში აღნიშნავს, რომ საქართველოს ბევრი მოქალაქე რთულ მდგომარეობაში იმყოფება, როგორც ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული, ასევე ეკონომიკური მიზეზებით. ელჩის თქმით, მას სურს თანაგრძნობა გამოხატოს მათ მიმართ, ვინც დღეს განსაცდელშია. „დღევანდელ დღეს, ზუსტად 70 წლის წინ, წარმოდგენილ იქნა ევროპის მომავლის ახალი ხედვა, რომლის თანახმადაც ომებისა და კონფლიქტების ნაცვლად კონტინენტზე თანამშრომლობა და მშვიდობა უნდა დამყარებულიყო. იმ დროს, შესაძლოა, ეს იდეა უტოპიურად ჟღერდა, თუმცა მოგვიანებით, ევროკავშირის შექმნითა და გაძლიერებით, ის რეალობად იქცა. სამწუხაროდ, პანდემიის გამო, გასული წლებისგან განსხვავებით, წელს ევროპის დღეს ერთად ვერ აღვნიშნავთ. სხვა ქვეყნებთან შედარებით, საქართველომ, ამ გამოწვევასთან გამკლავება ბევრი მიმართულებით უკეთესად შეძლო - მტკიცე პოლიტიკური ნების, მაღალპროფესიული სამედიცინო პერსონალისა და მაღალი შეგნების მქონე მოსახლეობის წყალობით. ამასთანავე, ჩვენ ვიცით, რომ საქართველოს ბევრი მოქალაქე რთულ მდგომარეობაში იმყოფება, როგორც ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული, ასევე ეკონომიკური მიზეზებით. თანაგრძნობა მინდა გამოვხატო მათ მიმართ, ვინც დღეს განსაცდელშია. სწორედ კრიზის დროს გვჭირდება პარტნიორები და მეგობრები ყველაზე მეტად. ნათქვამია „კარგი მეგობარი გაჭირვებაში იცნობაო“. ამიტომ, ჩემთვის საამაყოა, რომ ევროკავშირი, მისი წევრი სახელმწიფოები და საფინანსო ინსტიტუტები - ანუ “ევროპის გუნდი” - გააქტიურდნენ ამ გამოწვევის დასაძლევად იმის მტკიცე დასტურად, რომ ჩვენი მეგობრობა მხოლოდ სიტყვები არ არის. ჩვენ ნამდვილი მეგობრები ვართ“ , - ნათქვამია ელჩის განცხადებაში. კარლ ჰარცელის განცხადებით, ევროკავშირმა მოახერხა 1.5 მილიარდი ლარის მობილიზება, რათა დახმარებოდა საქართველოს კრიზისების დაძლევაში. „დაუღალავი მუშაობისა და მტკიცე პოლიტიკური ნების წყალობით, ჩვენ მოვახერხეთ 1.5 მილიარდი ლარის მობილიზაცია, რათა დავეხმაროთ საქართველოს კრიზისის დაძლევაში. ეს უპრეცედენტო თანხა საქართველოს დაეხმარება ჯანდაცვის სფეროში არსებული კრიზისიდან გამოსვლაში და მომავალ ეკონომიკურ და სოციალურ გამოწვევებთან ბრძოლისთვის უკეთ მომზადებაში. საქართველომ, სადაც სტუმართმოყვარეობა და სოლიდარობა ეროვნული იდენტობის შემადგენელი ნაწილია, კარგად იცის მეგობრის ფასი. მინდა მადლობა გადავუხადო საქართველოს იმ თანაგრძნობისთვის, რომელსაც ის გასული კვირების განმავლობაში ევროკავშირის წევრ სახელმწიფოებს და მის მოსახლეობას უცხადებდა. ეს იქნება რთული წელი როგორც ევროკავშირისთვის, ასევე საქართველოსთვის, მაგრამ ერთად ჩვენ ძლიერები ვართ და ერთად ყველაფერს მოვერევით. გაუფრთხილდით თქვენს მშვენიერ ქვეყანას და ერთმანეთს. გილოცავთ ევროპის დღეს!“,- განაცხადა ელჩმა.

დღევანდელ სიტუაციაში ალბათ უფრო სწორი იქნება, საგანგებო მდგომარეობა გარკვეული დროით, მაგალითად, ორი კვირით გახანგრძლივდეს, – განაცხადა თბილისის ინფექციური საავადმყოფოს დირექტორმა, თენგიზ ცერცვაძემ საქართველოს პირველი არხის საინფორმაციო პროგრამა „მოამბეში“. „რაც უფრო მკაცრად დავიცავთ შეზღუდვებსა და რეკომენდაციებს, რომლებიც მთავრობას საგანგებო მდგომარეობის პერიოდში აქვს, ამ ყველაფერს რაც უფრო ზედმიწევნით დავიცავთ, ამ პიკს მით უფრო ჩქარა გავივლით და ეპიდემიას დაღმავალი გზით გავუშვებთ; ის საგანგებო მდგომარეობა მით უფრო ჩქარა მოიხსნება და ქვეყნის ეკონომიკა მით უფრო ჩქარა გაიხსნება და გაცოცხლდება. ეს ყველამ უნდა გაიაზროს და არ უნდა შეეცადონ, აი, კარგი ამინდი გამოვიდა, გავიდეთ, შევიკრიბოთ, ვისეირნოთ და გავერთოთო. ეს უცილობლად გამოიწვევს ამ მდგომარეობის გახანგრძლივებას და რა გვირჩევნია, ცოტა მეტად გავიჭირვოთ და ეს გაჭირვება მოკლე დროში დამთავრდეს თუ ნაწილობრივ გავიჭირვოთ და ეს დიდხანს გაგრძელდეს? ვფიქრობ, პასუხი ნათელია“, – განაცხადა ცერცვაძემ. ამ განცხადებით თენგიზ ცერცვაძემ გადაცემის წამყვანის შეკითხვას უპასუხა, უნდა შენარჩუნდეს თუ არა ქვეყანაში საგანგებო მდგომარეობა 21 აპრილის შემდეგ იმის გათვალისწინებით, რომ კარგი ამინდის დადგომასთან ერთად ქუჩებში ხალხმრავლობა უკვე შეინიშნება.#stopcovid19 #covid19 #coronavirus #georgia #pandemy #quarantine #კორონავირუსი #კოვიდ19

„ საქართველო ევროკავშირში: და რატომ არა?“- ამ სათაურით სტატიას გავლენიანი ფრანგული ფინანსური გამოცემა Les Echos აქვეყნებს. „მაშინ, როდესაც ევროკავშირმა ახლახან დაკარგა ერთი წევრი დასავლეთით, მეორე სახელმწიფომ, ამჯერად ევროპის აღმოსავლეთით, საჩქაროდ განაცხადა, რომ ის შეცვლის დიდ ბრიტანეთს ბრიუსელში. ეს არის ის, რაც საქართველოს მოქმედმა პრეზიდენტმა და ყოფილმა ფრანგმა დიპლომატმა სალომე ზურაბიშვილმა თქვა“, – წერს სტატიის ავტორი. სებასტიან კოშარის თქმით, ზოგიერთი ამ წინადადებას შესაძლოა, ღიმილით შეხვდეს და ქედმაღლურად შეხედოს „პატარა საქართველოს“, თუმცა ეს ბევრი მიზეზის გამო შეცდომა იქნება. „პირველი მიზეზი არის ის რომ, პანდემიის ამ ტრაგიკულ დღეებში, როდესაც ევროკავშირი კვლავ დგას მიგრაციული კრიზისის წინაშე, რომელმაც ევროკავშირს დიდი ზიანი მიაყენა, ყველაზე სულელებისთვისაც კი ცხადია, რომ ჩვენი ცხოვრების ნაწილს ჩვენს საზღვრებზე მიმდინარე მოვლენები განსაზღვრავს. საქართველო კი, ევროკავშირისთვის აღმოჩნდა იგივე, რასაც რუსეთი „უახლოეს საზღვარგარეთს“ უწოდებს. ამიტომ, ის, რაც საქართველოში ხდება, ჩვენ გვეხება და ჩვენ ეს უნდა გვაინტერესებდეს“, – წერს ავტორი. გამოცემაში აღნიშნულია, რომ საქართველო ერთი მხრივ არის ხიდი ევროპას, რუსეთსა და ახლო აღმოსავლეთს შორის, ხოლო მეორე მხრივ, საქართველოში პოლიტიკური და ეკონომიკური სიტუაცია უმჯობესდება. სტატიაში ხაზგასმულია, რომ საქართველოს მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მტკიცედ უჭერს მხარს ევროკავშირთან დაახლოებას. ავტორი აღნიშნავს, რომ საქართველოს გაფორმებული აქვს ევროკავშირთან ასოცირების შეთანხმება, რაც თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმებას მოიცავს. ასევე საქართველო არის ევროპის საბჭოს თავმჯდომარე ქვეყანა. საქართველოში პოლიტიკური სტაბილურობასთან ერთად ეკონომიკაც მნიშვნელოვნად იზრდება, რაც გადამწყვეტია, განსაკუთრებით თუ გავიხსენებთ, რომ ევროკავშირი უპირველეს ყოვლისა საერთო ბაზარია. მაგალითად, მსოფლიო ბანკმა საქართველოსთან თანამშრომლობის 25-ე წლის აღნიშვნისას ხაზი გაუსვა ქვეყანაში ეკონომიკური და სოციალური სისტემის მნიშვნელოვან გაუმჯობესებას. განსაკუთრებით აღსანიშნავია სიღარიბის მაჩვენებლის შემცირება. ეს მაჩვენებელი 2006 წელს 32,5% იყო, ხოლო 2017 წელს 16,3%“, – წერს ავტორი. სტატიაში ასევე ნათქვამია, რომ საქართველოს წინა მთავრობის დროს, 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომმა შეახსენა ევროპას, რომ ევროკავშირის უსაფრთხოების და კეთილდღეობის დაცვა მოითხოვს, ევროკავშირის საზღვრებს გარეთ საზრიანი და აქტიური პოლიტიკის გატარებას. „ეს გრძელვადიან პერიოდში ევროკავშირის გაფართოებას და საქართველოს გაწევრებას ნიშნავს? გამოწვევა დიდია და დიდწილად დამოკიდებულია ქართველებზე. თუმცა, ევროკავშირის და საფრანგეთის ინტერესებშია მუდმივად მიადევნოს თვალი პოლიტიკურად სტაბილურ, დინამიური ეკონომიკის მქონე ქვეყანას, რომელსაც პროდასავლური მთავრობა და მოსახლეობა ჰყავს და რომელიც ევროპის საზღვარზე მდებარეობს. ეს არის ყველაზე ცოტა, რასაც საზრიანი სამეზობლო პოლიტიკისგან უნდა ველოდოთ“, – წერს ავტორი- ეკონომისტი სებასტიან კოშარი. #EU #Georgia #dailynews #bilisidaily

სამხრეთ კორის პრეზიდენტი მუნ ჯე ინი იმედოვნებს, რომ დონალდ ტრამპსა და კიმ ჩენ უნს შორის ნოემბრის საპრეზიდენტო არჩევნებამდე კიდევ ერთი შეხვედრა გაიმართება. სამხრეთ კორეის ხელისუფლების წარმომადგენელი ამბობს, რომ მათ თეთრ სახლს უკვე გაუგზავნეს შესაბამისი სამიტის დაგეგმვის თხოვნა: "ამერიკულ მხარეს კი "ესმის" მუნის პოზიცია და ამ საკითხზე მუშაობს", - ამბობს ის. ამერიკის ხელისუფლების წარმომადგენლებს ამ დრომდე არ გაუკეთებიათ კომენტარი იმ განცხადებებზე, რომლებიც პრეზიდენტმა მუნმა ევროკავშირის წარმომადგენლებთან შეხვედრისას გააკეთა. სახელმწიფო მდივნის მოადგილე სტივ ბიგანმა ამ კვირის დასაწყიში აღნიშნა, რომ ტრამპისა და კიმის სამიტი ნოემბრამდე ნაკლებ მოსალოდნელია, თუნდაც მხოლოდ კორონავირუსთან დაკავშირებული საკითხების გამო. "იმ დროში, რაც [არჩევნებამდე] დარჩა და იმ მდგომარეობის გამო, რაშიც კოვიდ-19-მა მთელი მსოფლიო ჩააგდო, ძნელია იმ გარემოებების წარმოდგენა, როდესაც პირისპის შეხვედრა და საერთაშორისო სამიტის ჩატარება შესაძლებელი იქნება", - განაცხადა ბიგანმა "გერმანიის მარშალის ფონდის" ონლაინ კონფერენციისას. ბიგანმა, რომელიც ჩრდილოეთ კორეასთან ამერიკის წამყვანი მომლაპარაკებელია, განაცხადა, რომ ვაშინგტონი ფხენიანთან საუბრისთვის მზადაა და ამერიკის მიზანი კვლავ იგივეა, მოხდეს კორეის ნახევარკუნძულის სრული ბირთვული განიარაღება. სამხრეთ კორეული მედიის ცნობით, ბიგანი ქვეყანას, სავარაუდოდ, ივლისში ესტუმრება. წელიწადზე მეტი გავიდა მას შემდეგ, რაც ტრამპი და კიმი ერთმანეთს ჩრდილოეთ და სამხრეთ კორეას შორის სპეციალურ დემილიტარიზებულ ზონაში შეხვდნენ. 2019 თებერვალში კი ორი ლიდერის შეხვედრა, რომელსაც მთელი საერთაშორისო საზოგადოება ყურადღებით ადევნებდა თვალს, მოულოდნელად და შეთანხმების გარეშე დასრულდა. ჩრდილოეთ კორეამ მოლაპარაკებები დატოვა, არაერთი მუქარა გაავრცელა და ბალისტიკური რაკეტების ბევრი გამოცდა ჩაატარა. თუმცა დაძაბულობის მიუხედავად, ტრამპი კვლავ ამბობდა, რომ კიმთან მისი ურთიერთობა მტკიცე და კარგია. არჩევნებამდე მხოლოდ 4 თვე რჩება და ანალიტიკოსების აზრით, კიმ ჩენ უნი და ჩრდილოეთ კორეა ახლა ტრამპისთვის მნიშვნელოვანი პრიორიტეტი არ არის. ასევე, ჯერ კიდევ უცნობია თავად ჩრდილოეთ კორეა თანახმა იქნება თუ არა კიდევ ერთ სამიტზე. ქვეყნის ოფიციალური პირები ხშირად იმეორებდნენ, რომ ორი ლიდერის "კარგ ურთიერთობაზე" მეტი იყო საჭირო იმისთვის, რომ ბირთვული მოლაპარაკებები გაგრძელებულიყო. ჩრდილოეთ კორეა ამერიკას არ პატიობს იმას, რომ შტატებმა უარი თქვა მის მიმართ სანქციების მოხსნისა და უსაფრთხოების გარანტიების მიცემაზე. ეს, მათი აზრით, ბირთვული განიარაღების პროცესის ნაწილი უნდა ყოფილიყო. თეთრი სახლი ჩრდილოეთ კორეისგან უპირველეს ყოვლისა, ბირთვულ იარაღზე სრულად უარის თქმას ითხოვს. ჩრდილოეთ კორეა არც სამხრეთ კორეასთან ბოლოდროინდელი ურთიერთობითაა კმაყოფილი და მას 2018 წლის შეთანხმებების და ეკონომიკური თანამშრომლობის კუთხით უმოქმედობაში ადანაშაულებს. სამხრეთ კორეა კი აცხადებს, რომ სანქციების გამო ამ სავაჭრო შეთანხმებების გაფორმება არ შეუძლია. გასულ თვეში ჩრდილოეთ კორეამ სამხრეთელ მეზობელთან ურთიერთობა კიდევ უფრო გაამწვავა და დე-ფაქტო საერთო კორეული საელჩო ააფეთქა. ამით სამხრეთ კორეასთან კომუნიკაცია შეწყდა. #ახალი_ამბები

პირველი ივლისიდან საქართველო უცხოელ ვიზიტორებს ვერ მიიღებს. ავიარეისების შეზღუდვა 31 ივლისამდე გაგრძელდა, თუმცა სფეროს წარმომადგენლები არც აგვისტოში ელიან უცხოელ დამსვენებლებს. როგორც ჩანს, წელს ზაფხულის სეზონი, შიგა ტურიზმის ამარა დარჩება და სრული კრახისთვისაა განწირული.  ინფორმაცია, რომელიც უკვე მინისტრებმა დაადასტურეს განსაკუთრებით მძიმე, ტურიზმის სექტორში დასაქმებულებისათვისაა, რომლებიც სამთავრობო რეგულაციების გამო, ისედაც გამოუვალ მდგომარეობაში არიან. ხელისუფლებას საერთაშორისო ტურიზმის გახსნა 1-ელ ივლისს ჰქონდა გაცხადებული, თუმცა ეს გადაწყვეტილება შეიცვალა. ეკონომიკის მინისტრმა ნათია თურნავამ პირდაპირ თქვა, რომ საერთაშორისო ვიზიტორების საკითხს ივლისის ბოლომდე ფრთხილად მოეკიდებიან. „ჩვენ ტურიზმთან დაკავშირებით ამოვდივართ მოსახლეობის ჯანმრთელობის და სიცოცხლის დაცვის უფლების პრიორიტეტიდან. ეს არის ნომერ პირველი ამოცანა და აქედან გამომდინარე, ივლისშიც ძალიან ფრთხილად მოვეკიდებით საერთაშორისო ვიზიტორების და ტურისტების საკითხს. აქ იქნება რამდენიმე მიმართულება: ბიზნეს ვიზიტორებისთვის და სტუდენტებისთვის ცალკე წესი შემუშავდა და აქ იქნება უფრო დაცული რეგულაციები, მაგრამ უფრო გამარტივებული შემოსვლა ჩვენს ბაზარზე. ასევე ველოდებით ამ დღეებში, თუ რა გადაწყვეტილებას მიიღებს ევროკავშირი, რომელმაც ჯერჯერობოთ მხოლოდ საკუთარი წევრებისთვის გახსნა საზღვარი და ამ დღეებში მიიღებს გადაწყვეტილებას არაწევრ ქვეყნებთან მიმართებით; ანუ ვაკვირდებით სხვადასხვა ქვეყნების ეპიდემილოგიურ ვითარებას და ველოდებით ევროკავშირის გადაწყვეტილებას", - განაცხადა ნათია თურნავამ. რაც შეეხება პირდაპირ ავიარეისებს ის კიდევ ერთი თვით გადაიდო და მთლიანად ეპიდსიტუაციაზე იქნება დამოკიდებული საერთოდ აღდგება თუ არა. საქართველოს სამოქალაქო ავიაციის სააგენტომ მგზავრთა საყურადღებოდ განცხადება გაავრცელა, სადაც ახალი დეტალებია გაწერილი: „გაცნობებთ, რომ საერთაშორისო რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის განხორციელებაზე დაწესებული შეზღუდვა გახანგრძლივდა და მოქმედებს 2020 წლის 31 ივლისის ჩათვლით. ამის შესახებ, სამოქალაქო ავიაციის სააგენტომ უკვე აცნობა ავიაკომპანიებს, რომლებიც რეგულარულ რეისებს ახორციელებდნენ საქართველოს მიმართულებით. რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის აღდგენის შესახებ გადაწყვეტილება მიღებული იქნება მსოფლიოში და საქართველოში შექმნილი ეპიდემიოლოგიური მდგომარეობის გათვალისწინებით. გამომდინარე იქედან, რომ ავიაციის სექტორისთვის ვითარება რთულად პროგნოზირებადია და გლობალურ დონეზე, პერიოდულად იცვლება გადაწყვეტილებები სასაზღვრო და სამგზავრო შეზღუდვების მოხსნასთან დაკავშირებით, მოქალაქეებს და მგზავრებს მოვუწოდებთ, თავი შეიკავონ ამა თუ იმ მიმართულებით ბილეთების შეძენისაგან, სანამ რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის აღდგენის თარიღის და დადასტურებული ფრენის განრიგების შესახებ ცნობილი არ გახდება ოფიციალური წყაროების მეშვეობით. გაცნობებთ, რომ საერთაშორისო რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის აღდგენამდე, გაგრძელდება მრავალჯერადი ჩარტერული რეისების განხორციელება რამდენიმე მიმართულებით. აღნიშნულ ავიარეისებთან დაკავშირებული ინფორმაცია ცნობილი გახდება ფრენის ნებართვების მინიჭებისთანავე", - ნათქვამია საქართველოს სამოქალაქო ავიაციის სააგენტოს განცხადებაში. ავიარეისების გადადება რომ მოსალოდნელი იყო, პრემირის განცხადებებმა გახადა ნათელი. რესტორატორთა ასოციაციის ხელმძღვანელი, შალვა ალავერდაშვილი პირდაპირ ამბობს, რომ სექტორი უმძმეს მდგომარეობაშია და ოთხმოცდაათიანი წლების ნიშნულს დაუბრუნდა. ,,პირველ აგვისტომდე რომ გადაიწევდა, ამისთვის შემზადებულები ვიყავით პრემიერის გაცხადებების შემდეგ. ყველაფერი რომ ეპიდსიტუაციაზე იქნებოდა დამოკიდებული ვიცოდით და ისიც ცხადი გახდა, რომ დავუბრუნდით 1997-98 წლის მონაცემებს, ანუ გასული საუკუნის მდგომარეობას, როცა ტურიზმის ინდუსტრია ჩანასახის მდგომარეობაში იყო და ეს სექტორი იწყებოდა“, - განუცხადა "რეზონანსს" ალავედრდაშვილმა. მოლოდინი მძიმეა, წელს მთელი ინდუსტრია მხოლოდ შიგა ტურიზმს დაეყრდნობა, რადგან რეისების გადავადების შესაძლებლობა 31 ივლისის შემდეგაც არსებობს. ტურიზმის სფეროს სპეციალისტი, პროფესორი, მარინა მეტრეველი პირდაპირ აღნიშნავს, რომ ეს პირველი შემთხვევაა, როცა ვერაფერს ამბობს და არც რაიმე პროგნო აქვს. პირდაპირი რეისების გადადება გონივრული ნაბიჯია, რადგან ქვეყნებმა, რომლებმაც ტურისტები მიიღეს, ეპიდსიტუაცია დაუმძიმდათ. ,,ჩვენი საქმიანობა პროგნოზის და ანალიზის გარეშე აზრს კარგავს. ამ ვითარებაში კი ყველანაირი პროგნოზის გაკეთება წარმუდგენელია, ყველაფერი პანდემიაზეა დამოკიდებული. რა აზრი აქვს საზღვრის გახსნას თუ ტურისტები არ იქნებიან? ვის უნდა ჩამოსვლა და ამ სიცხეში პირბადით სიარული ანდა ჰკითხეთ უნდათ ოჯახის წევრებს 2-მეტრიანი დისტანციით ხინკლის ჭამა? სავარაუდოდ წელს ტურისტული სეზონი არ იქნება და ამაში უცნაური არც არაფერია. ვინც გახსნა საზღვრები ეპიდსიტუაცია ისე დაუმძიმდა, რომ ისევ დაკეტვა მოუწიათ. პრობლემა კი ის არის, რომ წინა ხელისუფლების მიერ დაწყებული, სისტემურად არასწორი პოლიტიკა ახლაც გრძელდება და ტურიზმი ვაქციეთ ეკონომიკის ხერხემლად. ახლაც ველოდებით, როდის მივიღებთ ტურისტებს, იმის ნაცვლად, რომ რამე გავიაზროთ და ისევ ტურისტების მოლოდინში არ ვიყოთ“, -აღნიშნა "რეზონანსთან" მეტრეველმა. ავიაციის სააგენტო მოუწოდებს მოქალაქეებს თავი შეიკავონ ამა თუ იმ მიმართულებით ბილეთების შეძენისაგან სანამ რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის აღდგენის თარიღის და დადასტურებული ფრენის განრიგების შესახებ ცნობილი არ გახდება ოფიციალური წყაროების მეშვეობით. წყარო: რეზონანსი

საგარეო საქმეთა მინისტრმა, დავით ზალკალიანმა, საქართველოს პრემიერ-მინისტრისა და ევროკომისარ ოლივერ ვარჰელის ვიდეოკონფერენციის შემდეგ განაცხადა, რომ საქართველოს მთავრობას უაღრესად პოზიტიური შეფასებები აქვს ევროპელი პარტნიორების მხრიდან. ,,პრემიერ-მინისტრმა დეტალურად აცნობა ევროკომისიის წარმომადგენლებს საქართველოს მთავრობის ძალისხმევა COVID 19-თან ბრძოლის ფარგლებში. უაღრესად პოზიტიური შეფასებები გვაქვს ჩვენი ევროპელი პარტნიორების მხრიდან და ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ეს თანამშრომლობა, კოორდინირებული იყოს, რადგანაც პანდემიასთან გამკლავება მხოლოდ ერთიანი ძალისხმევით იქნება შესაძლებელი," - განაცხადა საგარეო საქმეთა მინისტრმა. მისივე თქმით, საუბარი შეეხო საქართველო-ევროკავშირის თანამშრომლობის სხვა ძირითად მიმართულებებსაც, ასევე, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე შექმნილ სიტუაციას. როგორც დავით ზალკალიანმა აღნიშნა, იმის მიუხედავად, რომ აღმოსავლეთ პარტნიორობის შემდგომი სამიტის ჩატარების ზუსტი დრო უცნობია, საქართველო უკვე ემზადება, რომ სამიტზე აღმოსავლეთ პარტნიორ წევრ ქვეყნებთან ერთად ღირსეულად იყოს წარმოდგენილი. ,,აღმოსავლეთ პარტნიორობა არის ერთ-ერთი მთავარი პრიორიტეტი, საქართველო-ევროკავშირს შორის ურთიერთობებში და ძალიან მნიშვნელოვანია დიფერენციაციის პრინციპის - „მეტი მეტისთვის“ კიდევ უფრო აქტიურად გამოყენება. ამ სიტუაციაში ჭირს საუბარი, როდის გაიმართება აღმოსავლეთ პარტნიორობის შემდგომი სამიტი. როგორც ცნობილია, სამიტი ივნისშია დაგეგმილი, მაგრამ ეს დამოკიდებული იქნება იმ სიტუაციაზე, რაც უახლოეს პერიოდში პანდემიასთან ბრძოლის კუთხით განვითარდება. მიუხედავად თარიღისა, ჩვენ ვემზადებით იმისთვის, რომ საქართველო აღმოსავლეთ პარტნიორობის წევრ ქვეყნებთან ერთად ღირსეულად იყოს წარმოდგენილი," - განაცხადა დავით ზალკალიანმა.#დავითზალკალიანი #ევროპა #ევროკავშირი #ოკუპირებული #ტერიტორია #პარტნიორობა #მთავრობა #tbilisidaily

საქართველოს ეროვნული ბანკის პრეზიდენტმა კობა გვენეტაძემ საკუთარ Facebook-ზე ლარის გაცვლითი კურსის შესახებ სტატუსი გამოაქვეყნა. გვენეტაძე გაცვლითი კურსის "ზედმეტად" გაუფასურების ანუ Overshooting-ის მოვლენის შესახებ წერს, რომელსაც მისი განმარტებით, საქართველოს სავალუტო ბაზარზე აქვს ადგილი. "ვალუტის კურსის ე.წ. overshooting-ის შემთხვევები, რომელიც საქართველოს სავალუტო ბაზარსაც ახასიათებს, ახალი ფენომენი არ არის - ის ჯერ კიდევ 1970-იან წლებში აღწერა ცნობილმა ეკონომისტმა რუდიგერ დორნბუშმა. მანვე შექმნა ამ ფენომენის თეორიული მოდელიც. ამ პოსტში მოდელის მოკლე რეზიუმეს გთავაზობთ, რომელიც მონეტარულ პოლიტიკითა და, ზოგადად, ეკონომიკით დაინტერესებული მკითხველისთვის უთუოდ საინტერესო იქნება. მას ასე, სავალუტო ბაზარზე “overshooting“-ის ფენომენი პირველად გასული საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ეკონომისტის, რუდიგერ დორნბუშის მიერ იქნა შესწავლილი. ამ ნაშრომში ნათლად ჩანს, რომ გაცვლითი კურსის ნორმაზე მეტად დროებითი გაუფასურების მიზეზი საკამოდ მარტივია: ფინანსური ბაზარი და რეალური ეკონომიკა ფასების კორექტირების (adjustment) სხვადასხვა სიჩქარით ხასიათდება. კერძოდ, მაშინ, როდესაც რეალურ ეკონომიკაში ფასების სიხისტის გამო, პროდუქტების ფასების კორექტირება ნელი ტემპით მიმდინარეობს, ფინანსურ ბაზრებზე გრძელვადიანი წონასწორობა უფრო სწრაფად მიიღწევა. მონაცემთა ანალიზი ცხადყოფს, რომ განვითარებულ სავალუტო ბაზრებზე ახალ ინფორმაციაზე კურსის რეაგირებას რამდენიმე წუთი ჭირდება, ხოლო ფასებს კი - რამდენიმე თვე. ნელა კორექტირებად რეალურ და ჰიპერაქტიური ფინანსური ბაზრების პირობებში, გაცვლითი კურსის “overshooting“-ი სავალუტო ბაზრის დამახასიათებელი ქცევაა. კერძოდ, ნაშრომში დორნბუში მაგალითისთვის განიხილავს მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთის შემცირების გავლენას, რომელიც გრძელვადიან პერიოდში გაცვლითი კურსის გაუფასურებასა და ფასების დონის ზრდას თანაბრად იწვევს. მაგრამ ამ ორი მაჩვენებლის დინამიკა მოკლევადიანი პერიოდიდან გრძელვადიან წონასწორობამდე სხვადასხვაა. კერძოდ, გაცვლითი კურსი მყისიერად უფასურდება, ხოლო ფასები მოკლევადიან პერიოდში არ იცვლება. ამასთან, ხისტი ფასების პირობებში შემცირებული საპროცენტო განაკვეთები ჭარბ ერთობლივ მოთხოვნას აჩენს, ხოლო მას შემდეგ, რაც ჭარბი მოთხოვნის შედეგად გრძელვადიან პერიოდში (ფასები და) საპროცენტო განაკვეთები ზრდას დაიწყებს, ნომინალური გაცვლითი კურსი უნდა გამყარდეს (როგორც საპროცენტო განაკვეთების ზრდაზე რეაგირება), მაგრამ როგორ უნდა მოხდეს ამ დროს ნომინალური გაცვლითი კურსის გამყარება მაშინ, როდესაც გრძელვადიან პერიოდში ის გაუფასურებული უნდა დარჩეს? ამის ერთადერთი ახსნაა ის, რომ ის თავდაპირველი გაუფასურება უნდა ყოფილიყო „ზედმეტი“ თავის საშუალოვადიან დონესთან შედარებით. შედეგად, დროთა განმავლობაში, თავდაპირველად შემცირებული საპროცენტო განაკვეთების კვლავ ზრდა სწორედ ამ ზედმეტ გაუფასურებას აღმოფხვრის - ანუ მოკლევადიან პერიოდში ხდება გაცვლითი კურსის “overshooting“-ი (რაც იგივე „დროებითი ზედმეტი გაუფასურების“ სინონიმია). სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ზემოთ განხილულ მაგალითში გაცვლითი კურსის მოკლევადიან პერიოდში გაუფასურებას ორი მიზეზი აქვს: 1) გრძელვადიანი წონასწორობის ასახვა და 2) შემცირებულ საპროცენტო განაკვეთებზე რეაგირება. დროთა განმავლობაში მე-2 მიზეზი აღმოიფხვრება (როდესაც საპროცენტო განაკვეთები კვლავ იზრდება), რის შედეგადაც, გაცვლითი კურსი ზედმეტად გაუფასურებული ნიშნულიდან ნაწილობრივ კვლავ გამყარდება იმდენად, რომ საბოლოოდ ის მხოლოდ პირველ მიზეზს (ახალ გრძელვადიან წონასწორობას) ასახავდეს. იმავე ლოგიკით აიხსნება გაცვლითი კურსის overshooting რაიმე საგარეო შოკის დროსაც, როდესაც ბაზარზე ჩნდება გაცვლითი კურსის გაუფასურების მოლოდინი და შედეგად იზრდება რისკ პრემია; ამ უკანასკნელს სწორედ საპროცენტო განაკვეთების ზრდა აკომპენსირებს. თუკი აღმოჩნდება, რომ საპროცენტო განაკვეთების ზრდა გაზრდილ რისკ პრემიას ვეღარ აბალანსებს, ლარის აქტივების მფლობელები ეცდებიან უცხოურ ვალუტაზე გადასვლას, რაც გაცვლით კურსს გააუფასურებს. კურსის გაუფასურება გაგრძელდება მანამ, სანამ ბაზარი არ ჩათვლის, რომ ეს გაუფასურება არის „დროებით ზედმეტი“ ზემოთ განხილული მექანიზმის გამო, რის შედეგადაც რისკ პრემია კვლავ მოიკლებს (ან სანამ საპროცენტო განაკვეთები არ გაიზრდება). აქაც, მოკლევადიან პერიოდში გაცვლითი კურსის გაუფასურებას ორი მიზეზი აქვს: 1) გრძელვადიანი ფუნდამენტური ფაქტორების ასახვა და 2) გაურკვევლობის (რისკ პრემიის) ზრდა. დროთა განმავლობაში ბაზარი გრძელვადიანი წონასწორობის ახალ წერტილს იპოვის; შედეად, გაურკვევლობა (რისკ პრემია) კვლავ შემცირდება, რაც ნიშნავს, რომ გაუფასურების ის „ზედმეტი“ ნაწილი, რომელიც ამ მიზეზით იყო გამოწვეული, აღმოიფხვრება. ასეთ ვითარებაში ცენტრალური ბანკის ჩარევა კონტრპროდუქტიულია, რადგან თუ ბაზარზე არსებობს კურსის გაუფასურების მოლოდინი და ცენტრალური ბანკი ამ გაუფასურებას ინტერვენციით აჩერებს, ეს უცხოურ ვალუტაზე დამატებით სპეკულაციურ მოთხოვნას აჩენს და, საბოლოოდ, კურსის უფრო დიდ გაუფასურებას მივიღებთ. მეორე მხრივ, როდესაც ცენტრალური ბანკი სრულად ბაზარს მიანდობს ფასწარმოქმნას, საბოლოო გაუფასურება უფრო ნაკლებია, ხოლო დროებით (რამდენიმე საათით თუ დღით) „ზედმეტად“ გაუფასურებულ კურსს რეალურ ეკონომიკაზე გავლენა არ აქვს. ილუსტრაციისთვის, თანდართულ გრაფიკზე წერტილი A საწყისი, შოკამდელი, მდგომარეობაა; წერტილი B მოკლევადიანი overshooting-ი; წერტილი C გრძელვადიანი, შოკის შემდგომი, წონასწორობა. X-ღერძზე დატანილია გაცვლითი კურსია, Y-ღერძზე - ფასების დონე. გრაფიკი აღებულია თავად დორნბუშის 1976 წლის სტატიიდან,"- წერს გვენეტაძე.

თურქეთის პრეზიდენტმა რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა 10 ივლისს, ქ. სტამბოლში მდებარე „აია სოფიას“ ადმინისტრაციული კონტროლი ქვეყნის უმაღლეს სახელმწიფო რელიგიურ ორგანოს გადასცა მას შემდეგ, რაც უზენაესმა სასამართლომ 1934 წელს, ათათურქის მიერ გამოცემული ბრძანებულების ანულირება მოახდინა. აღნიშნული წლიდან „აია სოფიას“ სტატუსი შეეცვალა და ის მეჩეთიდან მუზეუმად გადაკეთდა. „აია სოფიაზე“ სრული პასუხისმგებლობა რელიგიის საკითხთა დირექტორატს (Diyanet) გადაეცა. ხელმოწერილი დოკუმენტის შემდეგ, ერდოღანმა განაცხადა, რომ აწ უკვე მეჩეთის კარი ყველასთვის ღია იქნება, არის ეს ადგილობრივი თუ უცხოელი, მუსლიმი თუ არა მუსლიმი. „აია სოფია“ ლოცვებისთვის ოფიციალურად პარასკევს, 24 ივლისს გაიხსნება. ამ პერიოდამდე, თურქეთის პრეზიდენტმა საზოგადოებას მოუწოდა თავი შეიკავონ ისტორიული ძეგლის მონახულებისგან, რათა შესაბამის მოსამზადებელ სამუშაოებს ხელი არ შეეშალოს. თურქი ლიდერის თქმით, „აია სოფიას“ სტატუსი შეცვლის შესაძლებლობა თურქეთის სუვერენულ უფლებას წარმოადგენს და ყველას მოუწოდა პატივი სცენ ქვეყნის სასამართლო და აღმასრულებელ ხელისუფლებებს მიღებულ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით. ერდოღანის მოსაზრებით, დისკუსია უნდა გაიმართოს არა „აია სოფიას“ გარშემო, არამედ მსოფლიოში არსებულ ისლამოფობიურ და ქსენოფობიურ განწყობებზე, რომელიც ყოველდღიურად ახალ „სიმაღლეებს იპყრობს“. თურქეთის პრეზიდენტის მიერ ხელმოწერილი განკარგულება გასაკვირი არ ყოფილა, რადგან ერდოღანმა ადრე განაცხადა, რომ მას სურდა ისტორიული ძეგლის გახსნა მუსულმანური ლოცვებისთვის და აღნიშნულს იგი თავდაპირველად 15 ივლისისთვის, მომხდარი გადატრიალების მცდელობის წლისთავთან დაკავშირებით გეგმავდა. საერთაშორისო გამოხმაურება „აია სოფიასთვის“ სტატუსი შეცვლის გადაწყვეტილებამ ფართო გამოხმაურება გამოიწვია საერთაშორისო საზოგადოებაში. ჩანაფიქრის განხორციელებაზე უარის თქმისკენ ოფიციალურ ანკარას, ქრისტიანული ეკლესიების ლიდერებმა, სხვადასხვა სახელმწიფოებმა და UNESCO-მ მოუწოდეს. UNESCO-ს მიერ გავრცელებულ განცხადებაში ნათქვამია, რომ „აია სოფია“ მსოფლიო ისტორიული მემკვიდრეობის სიაში მუზეუმის სახით შედის, რაც უამრავ, რიგ ვალდებულებებს ითვალისწინებს. საერთაშორისო ორგანიზაცია თურქულ მხარეს მოუწოდებს უზრუნველყოს ისტორიულ შენობაში არსებული ობიექტების/ნივთების დაცვა, რათა მათი უნივერსალური, განსაკუთრებული მნიშვნელობა არ შეიცვალოს. ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის ხელმძღვანელმა ჯოზეფ ბორელმა მიღებულ გადაწყვეტილებას „სამწუხარო“ უწოდა. საბერძნეთის ხელისუფლების ოფიციალური პოზიციით, თურქეთის რესპუბლიკამ „აია სოფიასთვის“ სტატუსის შეცვლით „ღია პროვოკაცია“ განახორციელა. კვიპროსის რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა მინისტრის ნიკოს ქრისტოდულიდესმა თურქეთის მთავრობის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება მტკიცედ დაგმო და ოფიციალურ ანკარას საერთაშორისო ვალდებულებების დაცვისკენ მოუწოდა. აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტის წარმომადგენლის მორგან ორტაგუსის განცხადებით, ოფიციალური ვაშინგტონი იმედგაცრუებულია თურქეთის ხელისუფლების გადაწყვეტილების გამო. საკითხი დაგმო აღმოსავლეთ მართლმადიდებლური ეკლესიამ და რუსეთის საპატრიარქომაც. რომის პაპ ფრანცისკეს განცხადებით, იგი „დამწუხრებულია“ თურქეთის ხელისუფლების გადაწყვეტილებით. „აია სოფიას“ მეჩეთად გადაკეთებას მიესალმა პალესტინური ორგანიზაცია „ჰამასი“ და ე.წ. ჩრდილოეთ კვიპროსის თურქული რესპუბლიკა. ერდოღანის "სიმბოლიზმი" თურქეთის პრეზიდენტის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება „აია სოფიას“ შეცვლილ სტატუსთან დაკავშირებით ე.წ. ძალის დემონსტრირებას გულისხმობს როგორც გეოპოლიტიკურ, ასევე სიმბოლურ დონეზე. გეოპოლიტიკური თვალსაზრისით, 10 ივლისს ხელმოწერილი დოკუმენტი იმ ლოგიკურ ნაბიჯს წარმოადგენს, რომელიც ხაზს უსვამს ახლო აღმოსავლეთში ახალი „დიდი თურქეთის“ კონცეფციის განხორციელების გეგმებს და ოფიციალურ ანკარას აქცევს ისეთ ძალად, რომელსაც „გლობალურ სცენაზე“ რეალური გავლენის მოხდენა შეუძლია. რაც შეეხება სიმბოლურ ხასიათს, „აია სოფიაში“ პირველი ლოცვა 24 ივლისს უნდა აღევლინოს. აღნიშნული თარიღი ემთხვევა 1923 წლის 24 ივლისს ხელმოწერილ „ლოზანის საზავო ხელშეკრულებას“, რომელმაც იმ დროს თანამედროვე თურქეთის საზღვრები ჩამოაყალიბა და იურიდიულად გააფორმა ოსმალეთის იმპერიის დაშლა. ხელმოწერილი დოკუმენტით თურქეთმა უარი თქვა არაბეთზე, ეგვიპტეზე, სუდანზე და სხვა გავლენის სფეროებზე. ხელშეკრულებამ შეცვალა უცხოელთა ეკონომიკური და პოლიტიკური პრივილეგიები თურქეთში. ეს სახელმწიფო დათანხმდა გადაეხადა ოსმალეთის იმპერიის ვალის ნაწილი. 1934 წელს, თანამედროვე თურქეთის დამაარსებლის, ათათურქის მიერ მეჩეთის მუზეუმად გადაკეთებას ქვეყნის ტერიტორიაზე რელიგიის თავისუფლებისა და სეკულარიზმის კუთხით ასევე სიმბოლური ხასიათი გააჩნდა. ერდოღანის გადაწყვეტილება „აია სოფიას“ კვლავ მეჩეთად გადაკეთების თაობაზე პოზიტიურ ზეგავლენას ახდენს ადგილობრივ რელიგიურ კონსერვატორებსა და თურქ ნაციონალისტებზე. ამასთან, თურქი ლიდერი ცდილობს კორონავირუსული პანდემიისა და ეკონომიკური კრიზისით გამოწვეული მდგომარეობის გამო, ადგილობრივი საზოგადოების ყურადღება სხვა საკითხისკენ მიმართოს, რათა არსებული ნეგატიური ფონი „გადაიფაროს“. მომზადებულია რატი ერისთავის მიერ. #Turkey #Haghia #Sophia #decision #mosque #museum #interworld ______________ თქვენ ამ სტატიას კითხულობთ პლატფორმა Feedc -ზე. Feedc არის ახალი მედია პლატფორმა, სადაც შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩვენს სტატიებს. აპლიკაციის გადმოსაწერად დააჭირეთ ამ ბმულს: download.feedc.com#ახალიამბები #პოლიტიკა

საქართველოს უახლესი ისტორიის თარიღთაგან 14 აგვისტო გამორჩეულია. ოღონდ არა იმიტომ, თითქოს ამ დღემ რაიმე თვალსაზრისით განსაზღვრა პროცესი - უბრალოდ, 14 აგვისტოს მოხდა კონცენტრაცია ყველა იმ პრობლემისა, რომელიც წვეთ-წვეთად გროვდებოდა სხვადასხვა «მიმართულებიდან» თვეების, წლებისა და ათწლეულების განმავლობაში. აფხაზეთში ომიც ქართული სახელმწიფოს «ჭეშმარიტების მომენტი» გახდა და საბოლოოდ გამოავლინა ქართველი ერისა და ქართული სახელმწიფოებრიობის შინაგანი, სისტემური სისუსტე. რამდენიც უნდა ვილაპარაკოთ სუბიექტურ მიზეზებზე (თუმცა ამაზეც უნდა ვილაპარაკოთ რასაკვირველია), ომს აფხაზეთში ძალიან ღრმა ობიექტური მიზეზები ჰქონდა. ხოლო 1988-1989 წლების მოვლენათა შემდეგ იგი აბსოლუტურად გარდაუვალი გახდა. გაეროში გაწევრების მიუხედავად, ვითარება ქვეყანაში კვლავინდებურად დაძაბული და ფეთქებადსაშიში რჩებოდა. ზვიადისტთა აქტივობამ (თბილისსა და სამეგრელოში) პერმანენტული ხასიათი შეიძინა. გროზნოში თავშეფარებულ გამსახურდიას, რასაკვირველია, აღარაფერი ახსოვდა პირადი წყენისა და შურისძიების გარდა. ედუარდ შევარდნაძისადმი სიძულვილი მის პიროვნულ ძალებს აათმაგებდა. არადა, საქართველოს პირველი პრეზიდენტი იმ დროს უკვე არა მხოლოდ ფიზიკურად (სამხედრო თვალსაზრისით), არამედ პოლიტიკურადაც დამარცხებული იყო. თუმცა მას და მის მომხრეებს მარცხთან შერიგება არაფრით სურდათ. ლოთი ქობალიას მებრძოლებმა ხელისუფლების წარმომადგენელთა გატაცება დაიწყეს. სხვადასხვა დროს გაიტაცეს გია ყარყარაშვილი, რომან გვენცაძე, სანდრო კავსაძე. ვითარება სამეგრელოში სრულიად უმართავი იყო. არა მხოლოდ ზუგდიდში, არამედ სოხუმშიც იმართებოდა მრავალათასიანი მიტინგები. შექმნილი ვითარებით ბრწყინვალედ ისარგებლა ვლადისლავ არძინბამ. სწორედ მაშინ გამოვლინდა პირველად მისი განსაკუთრებული გაიძვერობა ანუ უდავო პოლიტიკური ნიჭი: ზვიადისტებთან შეხვედრისას არძინბა ისეთ შთაბეჭდილებას ქმნიდა, თითქოს თანაუგრძნობდა «კანონიერ პრეზიდენტს», გმობდა «შევარდნაძის ხუნტას» - მისი «არაკანონიერების» გამო. ამავე დროს, შევარდნაძე-იოსელიან-სიგუა-კიტოვანის ხელისუფლებასაც ოსტატურად ეთამაშებოდა და ყოველნაირად ცდილობდა მისთვისაც ეგრძნობინებინა, რომ შესაძლებელი იყო ალიანსი «ზვიადიზმის წინააღმდეგ». სინამდვილეში, რასაკვირველია, ვლადისლავ არძინბას «ზვიადისტებიც», «ანტიზვიადისტებიც», შევარდნაძის მომხრეებიც, გამსახურდიას მიმდევრებიც, ისევე, როგორც ყველა ქართველი, ერთნაირად სძულდა და ეზიზღებოდა. უბრალოდ, მან მიიღო შანსი, გამოეყენებინა საქართველოს შიდა პრობლემები საკუთარი სეპარატისტული მიზნების განსახორციელებლად და ამ შანსით ბრწყინვალედ ისარგებლა. 24 ივნისს, სწორედ იმ დღეს, როცა ზვიადისტებმა «გადმოტრიალება» სცადეს და ტელევიზიის შენობა აიღეს, არძინბამ უბრძანა აფხაზურ ფორმირებებს, დაეკავებინათ აფხაზეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს შენობა. გივი ლომინაძე კაბინეტიდან გააძევეს და ფიზიკური შეურაცყოფაც მიაყენეს. არძინბამ ოსტატურად გამოიყენა საქართველოში მიმდინარე მოვლენათა პოლიტიკური ასპექტიც. როგორც მოგახსენეთ, საქართველოს «დემოკრატიული რესპუბლიკის» 1921 წლის კონსტიტუციის აღდგენას მან უპასუხა საბჭოთა აფხაზეთის 1925 წლის კონსტიტუციის აღდგენით. რომლითაც აფხაზეთი, თუმცა «საბჭოთა», მაგრამ (რაც მთავარია) საქართველოსაგან იურიდიულად გამიჯნული იყო. სეპარატისტებმა უმალვე დაარღვიეს ზვიად გამსახურდიასთან მიღწეული დროებითი შეთანხმება (ტაქტიკური კომპრომისი) და მინისტრთა დანიშვნა აფხაზური უმაღლესი საბჭოს ქართული დეპუტაციის თანხმობის გარეშე დაიწყეს. ამათაც უკეთესი ვერაფერი მოიფიქრეს სხდომების წამდაუწუმ დემონსტრაციულად დატოვების გარდა. არძინბა ყოველნაირად ცდილობდა (ახერხებდა კიდეც) ორივე დაპირისპირებული ქართული მხარისათვის მიეცა არგუმენტი ერთმანეთის წინააღმდეგ: ზვიადისტები დარწმუნებულნი იყვნენ, რომ აფხაზეთი კანონიერი ხელისუფლების დამხობის გამო იკარგებოდა. ახალი ხელისუფლება და მისი მხარდამჭერებიც არძინბას გათავხედებას (ასევე არც თუ უსაფუძვლოდ) ზვიადისტთა აქტივობას უკავშირებდნენ. სულ სხვა ელფერი შეიძინა აგრეთვე გამსახურდია-არძინბას ადრინდელმა კომპრომისმა - აფხაზეთის უმაღლეს საბჭოში «ქვოტირებული არჩევნების» შესახებ, რის შესაბამისადაც ქართველებმა 26 მანდატი მიიღეს, აფახებმა 28, ხოლო სხვა ეროვნებათა წარმომადგენლებმა - 11. სამართლიანობა მოითხოვს ითქვას, რომ ამ საკითხთან დაკავშირებით ისე მარტივად არ არის საქმე, როგორც ზოგიერთს სურს წარმოადგინოს. იმ ხალხს, ვინც დღემდე გაიძახის: «გამსახურდიამ და პროფესორმა ლევან ალექსიძემ აფხაზეთში ქართულ უმრავლესობას აფხაზებზე ნაკლები მანდატი მიაკუთვნესო» და ამაში ხედავს პრობლემის საწყისს, ვერაფრის დიდებით ვერ შეაგნებინებ, რომ აფხაზეთში ქართული მოსახლეობა უმრავლესობას არ წარმოადგენდა! იგი უმრავლესობა (43 პროცენტი) იყო აფხაზებთან (18 პროცენტი) შედარებით, მაგრამ უმცირესობა - მთელს «რუსულენოვან მოსახლეობასთან» შეფარდებით. აფხაზები, რუსები, ბერძნები და სომხები, სხვა ხალხთა რუსულენოვან წარმომადგენლებთან ერთად საკმაოდ კონსოლიდირებულად მოქმედებდნენ, რაც დაადასტურა 1991 წლის მარტის სსრკ რეფერენდუმმა. შეგახსენებთ, რომ იმ რეფერენდუმზე, აფხაზეთის მოსახლეობის რუსულენოვანმა უმრავლესობამ ერთსულოვნად ხმა მისცა საბჭოთა კავშირის შენარჩუნებას. ანუ შეფარდება სინამდვილეში იყო 43 - 57-თან. თუ არჩევნები აფხაზეთის უმაღლეს საბჭოში ყოველგვარი ქვოტირების გარეშე ჩატარდებოდა, მაშინ (ვთქვათ) 100 სადეპუტატო მანდატიდან ქართველებს ერგებოდათ 43, ხოლო რუსულენოვან მოსახლეობას 57. დაახლოებით ასეთი შეფარდება არსებობდა საბჭოთა პერიოდის აფხაზეთის ასსრ უმაღლეს საბჭოში. ოღონდ ამ შემთხვევაში, აფხაზეთის ქართული თემის წარმომადგენლებს უმაღლეს საბჭოში საქმე ექნებოდა არა აფხაზურ, არამედ რუსულენოვან უმრავლესობასთან, რომელთან კომპრომისიც (საბჭოთა კავშირის არსებობისა და საქართველოში იმ დროინდელი ვითარების გათვალისწინებით), ეროვნული ხელისუფლების მესვეურებს უფრო ნაკლებრეალურად მიაჩნდათ ვიდრე აფახაზებთან. მით უმეტეს ე.წ. «კავკასიური ერთობის» იდეის გათვალისწინებით, რის გამოც, თურმე «სჯობს აფხაზებთან გვქონდეს საქმე, ვიდრე კრემლის მიერ შექმნილ ინტერნაციონალურ ფრონტთან». სამართლიანობა მოითხოვს ითქვას, რომ ეს არ იყო მხოლოდ გამსახურდიასათვის ან მისი იმდროინდელი გარემოცვისათვის დამახასიათებელი ილუზია. თავის მხრივ, აფხაზურმა მხარემაც ისარგებლა ამ ილუზიით, ვინაიდან მათ, რასაკვირველია ერჩივნათ თავად, დამოუკიდებლად შეექმნათ უმრავლესობა უმაღლეს საბჭოში, ვიდრე «რუსულენოვანი უმრავლესობის» შემადგენლობაში. 1992 წლის ვითარების კონტექსტში კი არძინბამ (მისი არჩევის მხარდაჭერაც იმავე «კავკასიური იდეის» გამოვლინება იყო – პარტიულ ფუნქციონერს მაინც აჯობებსო) კომპრომისი უკვე მთლიანად თავის სასარგებლოდ შეატრიალა (მაშასადამე, მასში ობიექტურად მაინც იდო ამის შესაძლებლობა) და უმრავლესობა ცალმხრივი გადაწყვეტილებების მისაღებად გამოიყენა. გავიხსენოთ, რა ეშმაკურად მოქმედებდა არძინბა - ქართული დეპუტაციის თანხმობის გარეშე იგი მხოლოდ «მოვალეობის შემსრულებლად» ნიშნავდა მინისტრებად აფხაზური ეროვნების წარმომადგენლებს. პრემიერ მინისტრად კი დანიშნა გარუსებული ზარანდია, რომელიც ქართველად ძნელად თუ მიიჩნეოდა, მაგრამ ფორმალურად, შეთანხმება (უმაღლესი საბჭოს თავჯდომარე - აფხაზი, მინისტრთა საბჭოს თავჯდომარე - ქართველი) არ დარღვეულა. სტატიის ავტორი : ნიკა იმნაიშვილი#სოხუმი #აფხაზეთი #ომი #რუსეთი #პოლიტიკა #sokhumidaily

აზერბაიჯანისა და სომხეთის ხელისუფლებებმა ერთმანეთი, მათ შორის არსებულ საზღვარზე, ცეცხლის შეწყვეტის დარღვევაში დაადანაშაულეს. აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტროს განცხადებით, თოვუზის/თავუშის რეგიონის მიმართულებით, სომხური პოზიციებიდან განხორციელებულ შეტევებს, 13 ივლისის მოცემულობით 4 სამხედრო მოსამსახურის სიცოცხლე ემსხვერპლა. საპასუხოდ, აზერბაიჯანულმა მხარემ მათ „კონტრშეტევით“ უპასუხა. იმავდროულად, სომხეთის თავდაცვის უწყების სპიკერმა შუშან სტეფანიანმა ოფიციალური ბაქო არტილერიის გამოყენებაში დაადანაშაულა, რომლის მიზანს, სომხური პოზიციების დაკავება წარმოადგენდა. საქართველოს უშუალო ორი მეზობელი სახელმწიფო მთიანი ყარაბაღის რეგიონის გამო უკვე სამი ათწლეულია კონფლიქტშია ჩართული. 12 ივლისს მომხდარი ინციდენტი განსაკუთრებულ ყურადღებას იმ კუთხითაც იმსახურებს, რომ მხარეთა შორის შეტაკება მთიანი ყარაბაღის რეგიონის გარეთ, სომხეთ-აზერბაიჯანის უშუალო საზღვარზე მოხდა, რაც საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. ზემოხსენებულ დაპირისპირებამდე, 7 ივლისს, აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა სომხეთის რესპუბლიკასთან ახალი ომის შესაძლებლობა არ გამორიცხა და ეუთოს „მინსკის ჯგუფის“ ეგიდით მიმდინარე სამშვიდობო მოლაპარაკებებში პროგრესის არარსებობა გააკრიტიკა. აზერბაიჯანის თავდაცვის უწყების განცხადებით, შეტაკებების შედეგად დანაკარგები ორივე მხარემ განიცადა. ამასთან, სომხეთის თავდაცვის სამინისტროს სპიკერის შუშან სტეფანიანის განცხადებით, მათ მხარეს არავინ დაღუპულა, ხოლო მომხდარში ბრალი აზერბაიჯანს დააკისრა. „ჩვენთვის დაუდგენელი მიზეზებით, თოვუზის/თავუშის მიმართულებით, აზერბაიჯანელი სამხედროები UAZ-ის ტიპის ავტომობილით, სომხეთის რესპუბლიკის საზღვრის დარღვევას შეეცადნენ. სომხური მხარის გაფრთხილების შემდეგ, აზერბაიჯანელმა ჯარისკაცებმა მიატოვეს ავტომობილი და საკუთარი პოზიციებისკენ დაბრუნდნენ. აღნიშნულს აზერბაიჯანის მხრიდან საარტილერიო ცეცხლი მოჰყვა სომხეთის თავდაცვითი პუნქტის მიმართულებით, მაგრამ განხორციელებული ცეცხლის მოგერიება მოხდა“, - განაცხადა სტეფანიანმა. ბრალდებები სოფლის დაბომბვაზე მოგვიანებით სტეფანიანმა აღნიშნა, რომ 13 ივლისის გამთენიისას, აზერბაიჯანულმა დანაყოფებმა 82 მმ-იანი ნაღმმტყორცნებით და ტანკებით განაახლეს ცეცხლი. საპასუხოდ, აზერბაიჯანის თავდაცვის უწყებამ სომხური მხარე, თოვუზის/თავუშის რაიონში (სომხეთის საზღვრის მახლობლად) მდებარე სოფელ აგდამის, 120 მმ-იანი ნაღმმტყორცნებით თავდასხმაში დაადანაშაულა. აღნიშნული სტეფანიანმა უარყო და თქვა, რომ ისინი აზერბაიჯანული დასახლებების მიმართულებით არ ისვრიან, არამედ, ჭურვები მხოლოდ აზერბაიჯანის შეირაღებული ძალების საინჟინრო ინფრასტრუქტურისა და ტექნიკური საშუალებების მისამართით ისროლეს. სოფელ აგდამის ადმინისტრაციის წარმომადგენლებმა ბრიტანული BBC-ის აზერბაიჯანული სამსახურს აცნობეს, რომ დასახლებულ პუნქტში პანიკა დაიწყო. „მსხვილკალიბრიანი იარაღიდან სროლა დაიწყო. სოფლის მოსახლეობა პანიკამ მოიცვა და დასახლებულ პუნქტში საერთო მდგომარეობა ძალიან ცუდი იყო“, - აღნიშნა ადგილობრივი ადმინისტრაციის წარმომადგენელმა ჰისმათ მამედოვმა. აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტროს განცხადებით, საარტილერიო, სატანკო და ნაღმმტყორცნების გამოყენებით, მათმა დანაყოფებმა მოწინააღმდეგის გამაგრებული პუნქტი, არტილერია, ავტომობილები და პირადი შემადგენლობა გაანადგურეს, მაგრამ სომხური მხარე, აღნიშნულ ინფორმაციას მალავს. ამ ეტაპზე არსებული ინფორმაციით, მომხდარი შეტაკებების შედეგად, სომხური მხრიდან პოლიციის ორმა თანამშრომელმა მიიღო დაზიანებები. დაუსრულებელი კონფლიქტი აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის კონფლიქტი მთიანი ყარაბაღის გამო 1988 წელს, მას შემდეგ დაიწყო, რაც ძირითადად ეთნიკურად სომხებით დასახლებულმა ავტონომიურმა რეგიონმა, აზერბაიჯანის სსრ-დან გასვლის შესახებ განაცხადა. 1994 წელს, კრემლის შუამავლობით საომარი მოქმედებების შეწყვეტის ხელშეკრულებას მოეწერა ხელი, რომლითაც აქტიური ბრძოლები დასრულდა, მაგრამ მთიანი ყარაბაღის და მისი მიმდებარე ტერიტორიები, სომხეთის ხელისუფლების კონტროლქვეშ დარჩა. 6 წლის მანძილზე მიმდინარე ომს დაახლოებით 30 000 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა. 2009 წელს, სომხეთისა და აზერბაიჯანის მოლაპარაკებების პროცესში სამშვიდობო შეთანხმება ჩიხში შევიდა. მომზადებულია რატი ერისთავის მიერ. #Armenia #Azerbaijan #border #clash #conflict #Karabakh #interworld ______________ თქვენ ამ სტატიას კითხულობთ პლატფორმა Feedc -ზე. Feedc არის ახალი მედია პლატფორმა, სადაც შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩვენს სტატიებს. აპლიკაციის გადმოსაწერად დააჭირეთ ამ ბმულს: download.feedc.com#ახალიამბები #პოლიტიკა