იქ, სადაც თავისუფალი ხარ, თავისუფლად სუნთქავ შენი სამშობლო იწყება ეს შენი მთებია, შენი მიწა, შენი ზღვა ბევრ ჭირ-ვარამს გამოვლილი და ისევ შენი. სერზე, რომ შედგები და იყვირებ მიყვარხარო და ექოც, რომ გპასუხობს იგივეთი აი ეგ მგონია მე ბედნიერება შენი ქვეყნის მთების წიაღიდან დაბადებული ექო... წამით გაჩუმდები და უცებ იგრძნობ რაღაცას არიცი რას, მაგრამ იცი რომ ეს კარგია ეს სიამაყის გრძნობაა, სისხლის ყივილიაა, უკვდავი სულია, ხვდები რომ ყველაფერი გიყვარს ამქვეყნად, რაც ბუნებას შეუქმნია და ჯერ კიდევ ადამიანთა ბინძური ხელები არ შეხებია გიყვარს და გახსოვს ისტორია, იცი როგორ მოვიდნენ შენი წინაპრები აქამდე, დგახარ და გიკვირს მერე ხვდები, რომ იმ ადგილს, სადაც ეს მუჭისოდენა გული ასეთი გამალებით ძგერს სამშობლო ქვია "აწმყო შობილი წარსულისაგან"