*

როგორი მშვიდი ხარ და როგორი დიდი....რამდენი რამე იცი და დუმხარ... რა წმინდა ხარ და რამდენი ცოდვის მატარებელი..... უსასრულო ხარ და მიუწვდომელი... როგორი მსუბუქი ვარ შენთან... როგორ ვერ ვგრძნობ შენში ვერაფერს საკუთარი თავის გარდა... ხანდახან მგონია შემიძლია ჩემი დარდი შენ გადმოგაბარო... ვგავართ ცვალებადობით და სიღრმით...სულის ტალღებით და მოძრაობით ..... და ზოგჯერ ვფიქრობ ამ ზღვას როგორ უჭირს უმზეოდ ღამით.