ანას ბაღთან მოსახლეობის მიერ მოწყობილი პარტიზანული სკვერს შლიან. ამ წუთებში ადგილზე იმყოფებიან სამშენებლო კომპანის წარმომდგენლები და პოლიცია. სკვერიდან აიღეს სკამები და საქანელები, სამშენებლო კომპანიამ კი ტერიტორია შემოღობა. შეგახსენებთ, რომ გუშინ ადგილობრივმა მოსახლეობამ სამოქალაქო აქტივისტებთან ერთად ბეტონის საფარი დაამტვრია, მცენარეები დარგო და სკვერი პარტიზანულად გააშენა. ,,ანას ბაღის” დასაცავად მოსახლეობა აქციებს უკვე რამდენიმე თვეა მართავს. ადგილობრივები 10 სართულიანი კორპუსის მშენებლობას აპროტესტებენ და მერიას ადგილმონაცვლეობას სთხოვენ. "ანას ბაღი"-ის მიმდებარე ტერიტორიაზე აქცია ჩვეულ რეჟიმში გრძელდება. ამ დროისთვის, აღნიშნულ ინციდენტთან დაკავშირებით დაკავებულია 10 ადამიანი.#თბილისი #ანასბაღი #აქცია #პარტიზანული #სკვერი #tbilisidaily

ანას ბაღთან“ მშენებლობა დროებით შეაჩერეს. თბილისის საქალაქო სასამართლომ „ანას ბაღთან“ მშენებლობის შეჩერებასთან დაკავშირებით განჩინება გამოსცა. სასამართლომ მოსახლეობის მოთხოვნა დააკმაყოფილა და მშენებლობა დროებით, საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე, შეჩერდა. „ანას ბაღის“ გადასარჩენად ადგილობრივი მოსახლეობა და აქტივისტები, რამდენიმე თვეა აქციებს მართავენ და 10 სართულიანი კორპუსის მშენებლობას აპროტესტებენ. თბილისის მერია და მშენებარე კომპანია კი ამტკიცებენ, რომ ბაღს საფრთხე არ ემუქრება და მისი რეაბილიტაცია ახლო მომავალში მოხდება. #თბილისი #თბილისისმერია #ანასბაღი #აქტივისტები #tbilisidaily

სამოქალაქო აქტივისტი კახა კვეკვესკირი, რომელსაც გუშინ თბილისის მერთან კონფლიქტი მოუვიდა, აპირებს, რომ კალაძეს მაისური გაუგზავნოს, სადაც აღბეჭდილია 7 ნოემბრის შემდეგ კახა კალაძე და ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი. მისი თქმით, ის არ მალავს თავისი პოზიციებს, განსხვავებით კალაძისგან, რომელიც 7 ნოემბრის შემდეგ სააკაშვილს და იმ „ხელისუფლებას “აპრავებდა”. „მე არ ვმალავ ჩემს პოზიციას, არ მრცხვენია და ჩემს პრინციპებს არ ვღალატობ, მაგრამ თვითონ რომ ფარჩაკია და 2007 წელს, ყბადაღებული 7 ნოემბრის შემდეგ მიშას, იმ ხელისუფლებას რომ „აპრავებდა“ და მიშასთან სურათებს იღებდა, აი, ის ფოტო უნდა დავბეჭდო მაისურზე და მივუძღვნა ბატონ მერს, თავის მმართლებელს, ვაპირებ, რომ გავუგზავნო”, - განაცხადა მან. რაც შეეხება კალაძის განცხადებას, რომ აქტივისტმა თავად შემოიხია მაისური, ის ამბობს, რომ კადრებში ყველაფერი ჩანს. “რა სისულელეა, ვიდეოც არის, როგორ მქაჩავას, რა შემოვიხიე? ბოლო სიტყვებით იგინებოდა, მქაჩავდა, შენელებული კადრებიც არსებობს, ფოტოებიც, თან ხმაც ისმის, როცა ცუდ სიტყვებს მეუბნება”, - აღნიშნავს აქტივისტი. ცნობისთვის, ვარკეთილში, თბილისის მერ კახა კალაძესა და სამოქალაქო აქტივისტებს შორის დაპირისპირება გუშინ მოხდა. დედაქალაქის მერი ვარკეთილში ახლად რეაბილიტირებული სკვერის გახსნაზე მივიდა. სკვერში მისულ კახა კალაძეს ადგილზე "ანას ბაღის" დამცველები და მოძრაობა "შეცვალეს" წევრები დახვდნენ. მათი განცხადებით, დედაქალაქის მერისთვის დიღმის ჭალებთან დაკავშირებით შეკითხვის დასმა სურდათ, თუმცა კალაძემ მათ ხელი დაარტყა. ერთ-ერთი აქტივისტის მტკიცებით, „კალაძემ მაისურიც შემოახია". აქტივისტებმა კახა კალაძის წინაღმდეგ პოლიციას განცხადებით მიმართეს. დღეს კალაძე ამ ინციდენტს კიდევ ერთხელ გამოეხმაურა და კონფლიქტში მონაწილე აქტივისტს მაისური გაუგზავნა, სადაც ერთ მხარეს მისი და მიხეილ სააკაშვილის, მეორე მხარეს კი მისი და სანდრა რულოვსის ფოტოა აღბეჭდილი.

ყვითელი მიკროავტობუსების მძღოლების ნაწილი დღეს საპროტესტო აქციას გამართავს. აქცია გლდანში მიკროავტობუსების სადგომის მიმდებარე ტერიტორიაზე იმართება. აქცია 12 საათზე იყო დაგეგმილი. როგორც „ინტერპრესნიუსს“ აქციის ერთ-ერთმა მონაწილემ განუცხადა, მძღოლები მოითხოვენ დეტალურად გაერკვნენ რა სახის მოლაპარაკებებს აწარმოებს თბილისის მერი, კახა კალაძე „თბილისის მიკორავტობუსთან“. „თბილისის მერმა თქვა, რომ ჩვენ დამსაქმებელ კომპანიასთან მოლაპარაკებებს აწარმოებს, იმისთვის რომ ჩვენ არ დავრჩეთ ამ კრიზისში სრულიად შემოსავლის გარეშე. თუმცა რა სახის მოლაპარაკებებია ჩვენ ამის შესახებ ინფორმირებულები არ ვართ, მეტიც საერთოდ არ ვიცით მიმდინარეობს თუ არა ეს პროცესი. ამიტომაც ვითხოვთ რომ ჩვენი წარმომადგენელიც იყო ჩართული მოლაპარაკებებში“,- განაცხადა „ინტერპრესნიუსთან“ საუბარში ელდარ ყაველაშვილმა.#კორონავირუსი #აქცია #ყვითელისამარშუტოტაქსები #თბილისისმერია #tbilisidaily

19 წლის ფეხბურთელის. გიორგი შაქარაშვილის გარდაცვალების საქმეში კიდევ ერთი მანქანა, თეთრი „ტოიოტა პრიუსი“ გამოჩნდა, რომელმაც 19 ივნისის ღამეს, არაგვის ხიდიდან, ანუ სწორედ იმ ტერიტორიიდან, სადაც გიორგი შაქარაშვილსა და მასთან ერთად მყოფ ხუთ ახალგაზრდას თავს დაესხნენ, ორი ახალგაზრდა წამოიყვანა თბილისში და "ნახალოვკაში" დატოვა. ამ ახალგაზრდების მანქანაში ჩასხდომის დრო ზუსტად ემთხვევა მცხეთის მაგისტრალზე მომხდარი ინციდენტის დასრულების დროს. "რადიო თავისუფლების" მიერ მოპოვებული საქმის მასალებში, გამოძიებისათვის მიცემული ორი ჩვენება დევს. ჩვენებები 3 ივლისით თარიღდება. ჩვენებას აძლევს ავტომობილის მძღოლი და მისი მეგობარი. შეიძლება ითქვას, რომ ეს ორი ჩვენება იდენტურია. ისინი ზუსტად ერთნაირი სიტყვებით აღუწერენ გამომძიებელს 19 ივნისის ღამეს არსებულ სიტუაციას. მაგალითად, იდენტურია წინადადებები: „როგორც მახსოვს, ამ დროს იქნებოდა 01:30“; „ხიდის გავლის შემდგომ, დაახლოებით 10 მეტრში, მეორეხარისხოვან, მოხრეშილ გზაზე“; „გვთხოვეს, თუ შეგვეძლო ისინი გაგვეყვანა „ნახალოვკაში“, კიკვიძის ბაღის მიმდებარედ“ და ა.შ. ერთი შეხედვით, იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ჩვენებები კოპირებულია. „ტოიოტა პრიუსის“ მძღოლის ჩვენების თანახმად, ის და მისი მეგობარი, 18 ივნისს, 23 საათისთვის, თბილისიდან ჭიათურის მიმართულებით გაეშურნენ. თუმცა, გორთან ახლოს მანქანას პრობლემა შეექმნა და უკან მობრუნება გადაწყვიტეს: „გზაზე, მცხეთასთან, როდესაც გავიარეთ ხიდი, გზაზე დავინახეთ ორი ახალგაზრდა მამაკაცი, რომლებიც იქნევდნენ ხელს და ცდილობდნენ გაეჩერებინათ მანქანა. იყო ღამის საათები, გვქონდა ადგილი და ადამიანურად გავუჩერეთ მათ მანქანა. როგორც მახსოვს, ამ დროს იქნებოდა 01:30 საათი. მე მანქანა გავაჩერე ხიდის გავლის შემდგომ, დაახლოებით 10 მეტრში, მარჯვენა მხარეს, მეორეხარისხოვან, მოხრეშილ გზაზე. ის ბიჭები მოვიდნენ ჩვენთან და გვთხოვეს თბილისამდე ჩაყვანა. აქვე მინდა მოგახსენოთ, რომ გარდა აღნიშნული ორი პირისა, იმ ადგილზე, მის მიმდებარედ, მე სხვა პირები არ დამინახავს, ასევე არ შემიმჩნევია იქვე გაჩერებული ავტომანქანა. ისინი დასხდნენ უკანა სავარძელზე. მე რამდენიმე წუთით გადმოვედი ბუნებრივი მოთხოვნილების დასაკმაყოფილებლად, რომლის შემდგომაც წამოვედით თბილისში“. „ტოიოტა პრიუსის“ მძღოლი ყვება, რომ ერთ-ერთმა ბიჭმა მას მუსიკის ხმამაღლა აწევა სთხოვა და ამიტომ არ გაუგია, რას ლაპარაკობდნენ უკანა სავარძელზე მსხდომი ბიჭები, რომელთა ასაკიც, მისი შეფასებით 18-20 წელი იყო. ამავე ჩვენების თანახმად, ახალგაზრდები მათ „ნახალოვკაში“, კიკვიძის ბაღის ცენტრალურ შესასვლელთან ჩამოსვეს. მძღოლის დახასიათებით, ერთ-ერთ ახალგაზრდას ჰქონდა გრძელი თმა და იყო სუსტი აღნაგობის. მეორე პირის გარეგნობა არ ახსოვს. ვინ არიან ახალგაზრდები, რომლებიც მცხეთის მაგისტრალზე, არაგვის ხიდზე, ზუსტად იმ პერიოდში იმყოფებოდნენ, როდესაც შაქარაშვილსა და მასთან ერთად მყოფ ხუთ ახალგაზრდას თავს დაესხნენ, გამოიკითხნენ თუ არა ისინი, საქმის მასალებიდან ეს, ჯერჯერობით, არ ჩანს. ცნობილია, რომ გიორგი შაქარაშვილთან მყოფი ხუთი ახალგაზრდიდან, ერთი, ფოტოგრაფი, თბილისში საპატრულო ეკიპაჟმა წამოიყვანა; მეორემ, კონსტანტინე ღიბრაძემ, თავდასხმისას ტაქსი გააჩერა და ტაქსით ჩამოვიდა თბილისში; მესამეს და მეოთხეს - ვახტანგ ახვლედიანსა და გიორგი ქათამაძეს, ნაცნობმა ტაქსის მძღოლმა ჩააკითხა მცხეთაში და წამოიყვანა; ხოლო მეხუთე, შაქარაშვილის მეგობარი, გურამ ამირხანაშვილი, თავად თავდამსხმელებმა, ჩამოიყვანეს თბილისამდე. შეგახსენებთ, 18 ივნისს, გვიან ღამით, მცხეთის რაიონში, ნარეკვავის დასახლებაში არსებულ ერთ-ერთ აგარაკზე, სადაც დაბადების დღის წვეულება აღინიშნებოდა, ახალგაზრდებს შორის დაპირისპირება დაიწყო. რომელსაც გიორგი და მასთან ერთად, კიდევ ხუთი ახალგაზრდა, გაერიდა. მათ თბილისში წასვლა გადაწყვიტეს. აგარაკზე, ფიზიკურ დაპირისპირებაში ჩართულმა რამდენიმე ახალგაზრდამ, დასახმარებლად თბილისიდან, კერძოდ ნაძალადევის რაიონიდან, მოიხმო რამდენიმეკაციანი ჯგუფი, რომლებიც თბილისიდან მცხეთის მიმართულებით, ორი მანქანით, რკინის ხელკეტებით შეიარაღებულნი გაეშურნენ. პროკურატურის მიერ გავრცელებული განცხადების თანახმად, სწორედ ეს პირები წამოეწივნენ თბილისი-ლესელიძე-სენაკის ტრასაზე, თბილისისკენ ფეხით მომავალ გიორგი შაქარაშვილსა და მის თანმხლებ პირებს. გიორგისთან ერთად მყოფ ახალგაზრდების ნაწილს ისინი ფიზიკურად გაუსწორდნენ, ნაწილმა გაქცევა მოასწრო. გიორგის კვალი სწორედ ამ დაპირისპირებისას გაუჩინარდა. 19 წლის ფეხბურთელის, გიორგი შაქარაშვილის გარდაცვალების საქმეზე, გამოძიება სამი მუხლით მიმდინარეობს: თავისუფლების უკანონოდ აღკვეთის, ძალადობის და ჯგუფური ძალადობის ორგანიზების მუხლებით. საქმეზე 17 პირს აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობა აქვს შეფარდებული. ისინი ბრალს არ აღიარებენ. გიორგი შაქარაშვილის გაუჩინარების შესახებ, ოჯახმა პოლიციას 19 ივნისს მიმართა. ოთხდღიანი საძიებო სამუშაოების შემდეგ, 22 ივნისს, ის მდინარე არაგვში, გარდაცვლილი იპოვეს. ექსპერტიზის პასუხი, რომელმაც გიორგი შაქარაშვილის გარდაცვალების მიზეზი უნდა დაადგინოს, უახლოეს დღეებში გახდება ცნობილი. წყარო: "რადიო თავისუფლება"

თბილისის მერიასთან, „ანას ბაღის" დამცველმა ადგილობრივმა მოსახლეობამ ეკოლოგ ლაშა ჩხარტიშვილის მხარდაჭერით, აქცია გამართა. შეკრებილები მერიისგან სამშენებლო კომპანიისთვის ადგილმონაცვლეობის შეთავაზებასა და „ანას ბაღის“ კეთილმოწყობას ითხოვენ. მათ თბილისის მერის, კახა კალაძის სახელზე ადგილმონაცვლეობის მოთხოვნით განცხადება შეიტანეს. როგორც ადვოკატმა მუხრან ღურწკაიამ ჟურნალისტებს განუცხადა, ვიდრე ,,ანას ბაღის" ტერიტორიაზე უკანონო მშენებლობა არ შეჩერდება, ისინი აქციებს გამართავენ და სამართლებრივ ბრძოლას გააგრძელებენ. „მერიას აქვს შესაძლებლობა, რომ გააკეთოს ადგილმონაცვლეობა. ასე თუ არ გააკეთებენ, გავაგრძელებთ სამართლებრივ დავას და აქციებსაც არ შევაჩერებთ, ვიდრე მოსახლეობის მოთხოვნა არ იქნება დაკმაყოფილებული“, – განაცხადა მუხრან ღურცკაიამ.#მერია #ანასბაღი #კახაკალაძე #ადგილმონაცვლეობა #tbilisidaily

ახალი ეტაპი ქართულ სატრანსპორტო ინდუსტრიაში. დიღომში 18-მეტრიანი ავტობუსების გადასაჯდომი ჰაბი მოეწყობა. თბილისის მერიამ დიდ დიღომში არსებულ ე.წ. ანბანის სკვერში დაწყებული მშენებლობის დემონტაჟი უკვე მოახდინა და ტერიტორიის დასუფთავების შემდეგ, სკვერის აღდგენის სამუშაოებს დაიწყებს, – ამის შესახებ დედაქალაქის მერმა, კახა კალაძემ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის სხდომაზე განაცხადა. ,,გუდვილის” ტერიტორიასთან არსებულ ანბანის სკვერში აშენებული იყო ორსართულიანი შენობის კარკასი. ეს მიუღებელია და იცით, ჩვენი მიდგომა და დამოკიდებულება. ჩვენ ადგილობრივ მცხოვრებლებს დავპირდით, რომ გამოვისყიდდით ამ ტერიტორიას ან ადგილმონაცვლეობას განვახორციელებდით, კონკრეტულ ადგილს კი თავის სტატუსს დავუბრუნებდით. შესაბამისად, ჩვენ დაპირება შევუსრულეთ დიდი დიღმის მოსახლეობას,” - განაცხადა კალაძემ. მისივე თქმით, სკვერის რეაბილიტაციასთან ერთად მუნიციპალიტეტი მიმდებარე ტერიტორიაზე 18-მეტრიანი ავტობუსების გადასაჯდომ ჰაბს მოაწყობს: „პარალელურად, მინდა გითხრათ, რომ მიმდებარე ტერიტორიაზე ჩვენ განვათავსებთ 18-მეტრიანი ავტობუსების გადასაჯდომ ჰაბს. ჩვენს გაცემულ დაპირებებს ნაბიჯ-ნაბიჯ მივყვებით და ყველა დაპირება იქნება შესრულებული“, – აღნიშნა კახა კალაძემ. #თბილისი #თბილისისმერია #მერია #კახი #კალაძე #ავტობუსი #ჰაბი #tbilisidaily #news

ნიუ-იორკში კრიმინალური მაჩვენებლები გაიზარდა. სხვადასხვა სისხლის სამართლის დანაშაულებზე პროცენტული ზრდა 100-დან 200%-მდე მერყეობს. განსაკუთრებით გაიზარდა მკვლელობები და ყაჩაღობა. პარალელურად კი ნიუ-იორკის მერი პოლიციის რეფორმირებას განაგრძობს და ქალაქის პოლიციას ბიუჯეტს 1 მილიარდით უმცირებს. გადაწყვეტილება ახალი ბიუჯეტის შესახებ ქალაქმა დღეს, რამდენიმე წუთის წინ მიიღო. ახალი გადაწყვეტილების მიხედვით, ნიუ-იორკის პოლიციის დეპარტამენტის ბიუჯეტი თუ აქამდე 6 მილიარდი დოლარი იყო, ახალი მოცემულობით, ბიუჯეტი მილიარდი დოლარით შემცირდა. ქალაქის საკანონმდებლო ორგანოში მომზადებულ ცვლილებებს მხარი 32-მა კანონმდებელმა დაუჭირა 17-მა ხმა წინააღმდეგ მისცა. დღესვე ცნობილი გახდა, რომ ქალაქ ნიუ-იორკის პოლიცია დროებით აღარ აიყვანს ახალ თანამშრომლებს. მიუხედავად ამისა, ქალაქის მერიის შენობასთან საპროტესტო აქცია მიმდინარეობს, სადაც 1000-ზე მეტი ადამიანია შეკრებილი. ისინი ითხოვენ, რომ მერიის მხრიდან გადადგმული ნაბიჯები საკმარისი არ არის და მოითხოვენ გაგრძელდეს დამატებით რეფორმებზე მუშაობა და ქალაქის პოლიციის ბიუჯეტი კიდევ შემცირდეს. ცვლილებების მიხედვით, მცირდება სამართალდამცავთა რაოდენობა; იზრდება პოლიციელების კონტროლი; პოლიციელები, რომლებიც კარიერის განმავლობაში იყვნენ შემჩნეული სხვადასხვა ტიპის გადაცდომებში, ვალდებულები არიან, გაიარონ დამატებითი გადამზადების კურსები; იცვლება დაკავების წესიც. ასევე პოლიცია ვალდებულია გამოძახებაზე მისვლის დროს, წარადგინოს სამკერდე ნიშანი, ცვილებებით მცირდება ე.წ. სკოლის პოლიციელთა რაოდენობა. პოლიციის რეფორმირება ნიუ-იორკში გამოძახილია ჯორჯ ფლოიდის გარდაცვალების შემდეგ მასშტაბური საპროტესტო აქციების, სადაც აქციის მონაწილეები პოლიციის რეფორმას ითხოვდნენ. მხოლოდ ერთი კვირის განმავლობაში, ქალაქ ნიუ-იორკში 64 ისეთი შემთხვევა დაფიქსირდა, სადაც ცეცხლსასროლი იარაღი იყო გამოყენებული. შეტაკებებსა და ქუჩურ გარჩევებში ცეცხლსასროლი იარაღით მიყენებული ჭრილობით კი გარდაიცვალა 10 ადამიანი. ტელეარხმა "ფოქს-ნიუს" (FoxNews) გაავრცელა ნიუ-იორკის ერთ-ერთი საგრაფოს, საფოლკის შერიფის, ეროლ ტულონის განცხადება, სადაც ის ამბობს, რომ პოლიცია ქალაქზე "კონტროლს კარგავს". მეტიც, შერიფი "ფოქს-ნიუსთან" საუბრის დროს ამბობს, რომ ვითარება ასეთი მძიმე ბოლო 10 წლის განმავლობაში არ ყოფილა. "როცა შენ უყურებ ვანდალიზმის ფაქტებს, როცა შენ ხედავ ათობით დაშავებულს ჩხუბის დროს, როცა ხედავ, როგორ ისვრიან მოლოტოვის კოქტეილებს, როგორ ესხმიან თავს პოლიციას, როგორ წვავენ პოლიციის მანქანებს მოქალაქეები, ამ დროს აცნობიერებ, რომ შენ დგახარ გზაზე, სადაც ხვდები, რომ პოლიცია კონტროლს კარგავს ქალაქზე,"- ამბობს ტულონი. ის რასაც შერიფი ტელეარხ "ფოქს ნიუსთან" საუბრის დროს აღნიშნავს, მხოლოდ მისი პოზიცია არ არის. ბოლო დღეების განმავლობაში ნიუ-იორკის პოლიციის დეპარტამენტის ხელმძღვანელობამ ქალაქში გაზრდილი კრიმინალის შესახებ არაერთი განცხადება გააკეთა. "ძალიან ბევრი მიზეზი შეიძლება იყოს იმის, რომ კრიმინალური მაჩვენებლები გაიზრდა. შეიძლება ეს იყოს პანდემია, მიმდინარე საპროტესტო აქციები, მოსახლეობის დამოკიდებულება პოლიციის მიმართ და რეფორმები. დიახ, შეიძლება ამ ყველაფერს ჰქონდეს თავისი გავლენა გაზრდილ კრიმინალთან. თუმცა, ჩვენ გვაქვს ძალა და ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ ქალაქზე კონტროლი დავიბრუნოთ და გავხადოთ ნიუ-იორკი უსაფრთხო"- ამბობს ნიუ-იორკის პოლიციის ხელმძღვანელი ტერენს მონაჰანი ჟურნალისტებთან საუბრისას. ოფიციალური მონაცემებით, მხოლოდ გასულ შაბათ-კვირას, ქალაქ ნიუ-იორკში 21 შემთხვევა დაფიქსირდა, სადაც ცეცხლსასროლი იარაღი ფიგურირებს. დაჭრეს 49 ადამიანი და 8 მოკვდა. ნიუ-იორკში მიმდინარე პროცესებს პრეზიდენტი ტრამპიც გამოეხმაურა. ის ნიუ-იორკის დემოკრატი მერის, ბილ დე ბლაზიოს საქმიანობას ცუდად აფასებს და ფიქრობს, რომ ბლაზიოს გადადგმული ნაბიჯებით ქალაქი დაზარალდება. "ქ. ნიუ-იორკმა 1 მილიარდი ამერიკული დოლარით შეამცირა პოლიციის ბიუჯეტი. პარალელურად კი დიდი რაოდენობით თანხას გამოჰყოფს იმისათვის, რომ მეხუთე ავენიუზე დიდი ასოებით დაწეროს "შავების სიცოცხლე მნიშვნელოვანია" ეს არის ანტაგონიზმი. დემოკრატებს სურთ პოლიციის დემორალიზება და დაფინანსების შემცირება. ეს კი მაშინ, როცა კარგად ხედავთ, როგორ იზრდება კრიმინალი! ეს არის სიგიჟე!"- ასე გამოეხმაურა პრეზიდენტი ტრამპი ქალაქ ნიუ-იორკის მერის ბილ დე ბლაზიოს გადაწყვეტილებებს, პოლიციის რეფორმასთან დაკავშირებით. მიუხედავად პრეზიდენტის ამ განცხადებისა, ნიუ-იორკის მერმა მეხუთე ავენიუზე სამუშაოები საზეიმო ვითარებაში გახსნა და მიურალის "შავების სიცოცხლე მნიშვნელოვანია" შექმნაში თავად ჩაერთო. აღასანიშნავია ისიც, რომ წარწერა მეხუთე ავენიუზე ტრამპ-თაუერის წინ გაკეთდა, იქ სადაც პრეზიდენტი ტრამპი ოჯახთან ერთად პრეზიდენტობამდე ცხოვრობდა. ნიუ-იორკში ბოლო ერთი თვის განმავლობაში მურალი "შავების სიცოცხლე მნიშვნელოვანია დაახლოებით 10 ადგილას გაკეთდა, უმრავლესობა მანჰეტენზე, რამდენიმე კი - ბრუკლინში. დღესვე ცნობილი გახდა, რომ ნიუ-იორკის გენერალურ პროკურორს ლეტიცია ჯეიმსს სურს, რომ ქალაქის მერს პოლიციაზე ზემოქმედების საშუალება შეეზღუდოს. საუბარია ქალაქის პოლიციის ხელმძღვანელის შერჩევასა და დანიშვნაზე. ნიუ-იორკის გენერალური პროკურორის რეკომენდაციაა, შეიზღუდოს მერის ძალაუფლება ამ მიმართულებით.#ახალი_ამბები#აშშ#მთავარი_

ჭავჭავაძის გამზირზე მიწისქვეშა ნაგვის ურნების მონტაჟი დაიწყო. ეს საპილოტე პროექტია თბილისისთვის, რომელიც დედაქალაქის ბიუჯეტს 7 მილიონამდე ლარი უჯდება. 3 მილიონ 300 ათასი ლარი უკვე დახარჯულია. პირველ 90 ნაგვის ურნას “ჯითი” ჯგუფი დაამონტაჟებს, რომელთანაც ხელშეკრულება ტენდერის გარეშე გაფორმდა. თბილისის საკრებულოს ოპოზიციას პროექტის ხარჯეფექტურობაში ეჭვი ეპარება. მით უმეტეს იმ ფონზე, რომ დედაქალაქის მერია ნარჩენების მართვის სტრატეგიაზე EBRD-თან ერთად ახლა მუშაობს. ამაში კიდევ 500 ათასი ევრო იხარჯება. “არანაირი საჭიროება არ იყო, რომ ერთ ურნაში 31 ათასი ლარი გადაგვეხადა. მით უმეტეს იმ ქალაქში, სადაც უამრავი ბავშვი შიმშილობს. უამრავი სოციალური და ინფრასტრუქტურული პრობლემაა. არანაირი დასაბუთება იმისა, თუ რა საჭირო იყო 31 ათას ლარიანი მიწისქვეშა ურნები, არ ყოფილა. მით უმეტეს მაშინ, როცა ახალა მიდის სტრატეგიის დაგეგემვა, თუ როგორ უნდა ხდებოდეს ნარჩენების მართვა დედაქალაქში”,- აცხადებს თბილისის საკრებულოს “ნაციონალური მოძრაობის” წევრი ირაკლი ნადირაძე. რატომ იჩქარა მერიამ და რატომ არ დაელოდა EBRD-ის დასკვნას, რომლის მთავარი მიზანი სწორედ ისაა, განსაზღვროს რა ტიპის და რა მოცულობის ურნები დაიდგას თბილისში, როგორ უნდა გადაადგილდებოდნენ ნაგავმზიდი მანქანები და ა.შ. რა მოხდება, თუ ჭავჭავაძეზე განხორციელებული 7-მილიონიანი საცდელი პროექტი არ გაამართლებს; ან ევროპის რეკონსტრუქციისა და განვითარების კვლევასთან შესაბამისობაში არ მოვა? თბილისის მერის მოადგილე კვლევებს შორის შეუსაბამობას გამორიცხავს. “რაც შეეხება მიწისქვეშა ნაგვის ურნებს, რომლებიც განთავსდება ჭავჭავაძეზე და შეკითხვას, რატომ არ დაველოდეთ EBRD-ის სტრატეგიას, ეს ერთმანეთთან არ მოდის წინააღმდეგობაში. გამომდინარე იქიდან, რომ ჭავჭავაძეზე ნაგვის ურნები იყო განთავსებული მიწის ზემოთ, ახლა იქნება განთავსებული მიწის ქვემოთ, და იქნება სამჯერ და ოთხჯერ დიდი მოცულობის”,- აცხადებს თბილისის მერია მოადგილე მაია ბითაძე. როგორ დათვალა თბილისის მერიამ რა მოცულობის და რამდენი მიწისქვეშა კონტეინერი სჭირდებოდა? ამ კითხვით bm.ge-მ “თბილსერვის ჯგუფს” მიმართა. როგორც აღმოჩნდა, EBRD არც ამ პროცესში ყოფილა ჩართული. “კონტეინერების მოცულობების, რაოდენობებისა და განთავსების ადგილების განსაზღვრა განხორციელდა მუნიციპალიტეტის სამსახურებისა და კომპანია სისტრას მონაწილეობით - კონკრეტულ ადგილზე არსებული ინფრასტრუქტურის, გამწვანების, ნარჩენების წარმოქმნის მაჩვენებლების, ნარჩენების შეგროვების და გატანის სიხშირის გათვალისწინებით, შპს „თბილსერვის ჯგუფის" გამოცდილებისა და პრაქტიკიდან გამომდინარე”,- აცხადებენ “თბილსერვის ჯგუფში”. გარდა იმისა, რომ კითხვები არსებობს, გაამართლებს თუ არა პროექტი, ბუნდოვანებაა მიწისქვეშა ურნების ტენდერთან დაკავშირებითაც. თბილსერვისის მიერ პირველად გამოცხადებული შესყიდვა ჩაიშალა. შემდეგ კი მერიამ კომპანიასთან ხელშეკრულება პირდაპირ გააფორმა, მიუხედავად იმისა, რომ წინა ტენდერში ამავე კომპანიის დისკვალიფიკაცია მოხდა. პირველ ტენდერში “ჯითიმ” წარმოადგინა უფრო დაბალი ფასი და მერიაში ამბობენ, რომ სწორედ ამ კრიტერიუმით შეირჩა კომპანია. თბილსერვის ჯგუფში განმარტავენ, რომ პირდაპირი ხელშეკრულება ერთი მიზეზით გაფორმდა: “აღნიშნული შესყიდვა ატარებს საზოგადოებრივი მნიშვნელობის ხასიათს, ვინაიდან, აუცილებელია მიწისქვეშა კონტეინერების მონტაჟი განხორციელდეს ჭავჭავაძის გამზირის რეაბილიტაციის პროცესში, რადგან სარეაბილიტაციო სამუშაოების დასრულების შემდგომ, მას მერე, რაც დაგებული იქნება, როგორც გზის საფარი, ასევე ტროტუარი, შეუძლებელი გახდება კონტეინერების მონტაჟი”,- აღნიშნულია სატენდერო დოკუმენტაციაში. “სწორედ ამას ვეძახით შესყიდვების სისტემის გვერდის ავლით ხელშეკრულების გაფორმებას, სადაც კონკურენციის შემთხვევაში ყველაფერი მოწმდება - რამდენად შეესაბამება სატენდერო პირობებს, ხოლო გამარტივებული შესყიდვის დროს რაც ბიზნესს ხელთ გააჩნია და რისი შესაძლებლობაც აქვს, იმ პროდუქტზე ხდება ხელშეკრულების გაფორმება”,- აცხადებს იურიდიული ფირმა “ნიაური და კომპანიის” დირექტორი ბადრი ნიაური. ნარჩენების მართვის პოლიტიკის შემუშავებას თბილისის მერია აქტიურად შეუდგა. უკვე დაანონსებულია ლილოს ნაგავსაყრელის პოლიგონის მოწესრიგება. შემდეგი ეტაპი კი ნაგავგადამამუშავებელი საწარმოს ადგილზე განთავსებაა. სპეციალისტებს რჩებათ იმედი, რომ მერია ამ პროექტს მაინც განახორციელებს ebrd-თან ერთად, რათა პროექტების ხარჯეფექტურობასთან და გამჭვირვალობასთან დაკავშრებით კითხვები აღარ გაჩნდეს. ავტორი:სალომე მეცხვარიშვილი P.s. სტატია ჩვენ არ გვეკუთვნის. სტატია გამოქვეყნებულია bm.ge-ს მიერ. #news

იმის ფონზე, რომ 2019 წლის 20 ივნისის შემდეგ 1 წელი გავიდა, საინტერესოა, თუ როგორ აფასებს დასავლეთი საქართველოში განვითარებულ მოვლენებს ამ ერთი წლის განმავლობაში და რა მოლოდინი აქვს ამჟამად ოქტომბერში ჩასატარებელი საპარლამენტო არჩევნების მიმართ. ამერიკელი დიპლომატი, აშშ-ის პრეზიდენტის ყოფილი სპეციალური წარმომადგენელი უკრაინაში და ყოფილი წარმომადგენელი ნატო-ში, კურტ ვოლკერი, „ინტერპრესნიუსს“ საქართველოში 20 ივნისის შემდგომ დამდგარ ცვლილებებზე, დასავლეთსა და საქართველოს შორის ურთიერთობებზე, ნატო-ში შესაძლო გაწევრიანებასა და სხვა აქტუალურ საკითხებზე ექსკლუზიურად ესაუბრა. - ზუსტად ერთი წლის წინ, 20 ივნისს, რუსი დეპუტატი, სერგეი გავრილოვი საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარის სავარძელში ჩაჯდა. აღნიშნულის გამო საპროტესტო აქციის მონაწილეებისადმი მთავრობამ ცრემლსადენი გაზი და რეზინის ტყვიები გამოიყენა. როგორ ფიქრობთ, რა შეიცვალა ამ ერთი წლის განმავლობაში, რა შედეგები მოიტანა ამ ღამემ და მომდევნო საპორტესტო აქციებმა? - პირველ რიგში, ტრაგედიაა, რომ თავდაპირველად მშვიდობიანი პროტესტი უფრო ძალადობრივში გადაიზარდა, ერთი მხრივ, პარლამენტზე შტურმის მცდელობების გამო, მეორე მხრივ იმის გამო, რომ პოლიციამ ძალადობრივი რეაგირება მოახდინა და ხალხს პირდაპირ ესროლა რეზინის ტყვიები. ეს ტრაგედიაა, რადგან საქართველოსადმი რუსეთის აგრესია, ტერიტორიის ნაწილის ოკუპაცია, დუმის იმ წევრების მოქმედებებიც - ეს ყველაფერი ისეთი რამაა, რაც ყველა ქართველს გააერთიანებდა. თითოეული ქართველი თანხმდება, რომ ეს მიუღებელია და რუსეთის აგრესიის წინაშე ისინი ერთად უნდა იდგნენ. ფაქტი, რომ ეს ყველაფერი უფრო გადაიზარდა მთავრობასა და პროტესტის მონაწილეთა შორის დაპირისპირებაში, დასანანია, ეს ტრაგედიაა და სწორედ ამან გაუხსნა გზა შემდგომ პროტესტსა და დემონსტრაციებს, რომელიც უფრო მთავრობის წინააღმდეგ მიმართა, ვიდრე - რუსების წინააღმდეგ. საბოლოო ჯამში, სერიოზული დანაკარგი განიცადეს იმ ადამიანებმა, ვინც დემონსტრაიცების დროს დაკარგეს მხედველობა ან დაიჭრნენ. ხალხი ამას ვერ დაივიწყებს. მაგრამ ამ ყველაფერში ნათელი წერტილი ისაა, რომ გზა გაეხსნა მნიშვნელოვან რეფორმებს. თავიდან, მთავრობამ საარჩევნო სისტემის რეფორმირების პირობა დადო, შემდეგ ცოტა უკან დაიხიეს, მაგრამ 8 მარტის შეთანხმების საფუძველზე, არსებობს მთავრობასა და ოპოზიციას შორის საარჩევნო სისტემასთან და ოქტომბერში თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების ჩატარებასთან დაკავშირებით მორიგების საფუძველი. ეს არსებითად მნიშვნელოვანია. ვფიქრობ, ახლა ორივე მხარემ ერთგულად უნდა სცეს პატივი ამ შეთანხმებას. - ყოველ ჯერზე, როდესაც დასავლელი თანამდებობის პირები საქართველოში მიმდინარე მოვლენებზე საუბრობენ, უფრო და უფრო მკაცრ ტონს იყენებენ. 13 კონკრესმენის ანგარიშში ვკითხულობთ: „ბიძინა ივანიშვილი, საქართველოში უმდიდრესი ადამიანი, პუტინის ახლო მოკავშირეა და რუსეთის სასარგებლოდ საქართველოს დესტაბილიზაციაშია ჩართული“. თქვენ გეჩვენებათ, რომ ის და საქართველოს მთავრობა ისეთ გადაწყვეტილებებს იღებენ, რაც რუსეთისთვის სასურველი იქნებოდა? - ამ ანგარიშის ავტორებს ვესაუბრე, ვიტყოდი, რომ დოკუმენტს ქართველმა ხალხმა ყურადღება უნდა მიაქციოს, რადგან ის რამდენიმე რესპუბლიკელი კონგრესმენის მოსაზრებას გამოხატავს, თუმცა არ გამოხატავს მთლიანი კონგრესის მოსაზრებებს და არ ველოდები, რომ კანონმდებლობაში გადაიზრდება. ამას გარდა, ანგარიშში რამდენიმე შეცდომაცაა. აშკარაა, რომ ივანიშვილი საქართველოში არსებითად მნიშვნელოვანი და ძლიერი მოთამაშეა, მაგრამ ჩემი აზრით, ის ბევრად დამოუკიდებელია მოქმედებებში, ვიდრე ანგარიშში მოხსენიებული მეორე ადამიანი, - მედვედჩუკი, რომელიც უკრაინაში პარლამენტარია, პუტინი მისი შვილების ნათლიაა და ის უკრაინაში მართლაც წარმოადგენს პუტინის ინტერესებს. ჩემი აზრით, ივანიშვილისა და მედვედჩუკის როლები არ უნდა შევადაროთ. - რესპუბლიკელმა კონგრესმენმა, დონ ბეიკონმა დოკუმენტთან დაკავშირებით კომენტარი გააკეთა და თქვა, რომ მას ანგარიშის ამ ნაწილის შედგენაში მონაწილეობა არ მიუღია და ამაზე ტექნიკურმა ექსპერტებმა იმუშავეს. რამდენად არიან ჩართულნი ექსპერტები მსგავსი დოკუმენტების შედგენაში და ხომ არ ნიშნავს ბეიკონის განცხადება იმას, რომ ხელმომწერი კონგრესმენები შესაძლებელია, შინაარსს არ ეთანხმებოდნენ? - კონგრესსა და სენატში ყველა ანგარიში თანამშრომლების მიერ იწერება, ისინი ამისთვის მუშაობენ: კონგრესმენებისთვის, კომიტეტებისთვის, ყველაფერს შტატის თანამშრომლები ამზადებენ - ესენი არიან ის ექსპერტები, რომლებზეც ვსაუბრობთ. მეორე მხრივ, მხოლოდ ის, რომ გამოდის ანგარიში, რომელსაც კონგრესმენები თუ სენატორები აწერს ხელს, არ ნიშნავს, რომ ისინი ყოველ სიტყვას ადასტურებენ. ეს გრძელი დოკუმენტია რესპუბლიკელების ეროვნული უსაფრთხოების სტრატეგიის შესახებ და მათ სურდათ, შეეჯერებინათ რუსეთის მიმართ საკმაოდ მძლავრი ისეთი პოზიცია, რომელიც ასევე, მსოფლიოში ამერიკული ლიდერობის ძლიერ როლს დაამტკიცებდა - ამის გაკეთებას ცდილობდა დოკუმენტი. მის იგნორირებას არ მოვახდენდი მხოლოდ იმიტომ, რომ, როგორც აღვნიშნე, კონგრესის წევრების ნაწილის აზრს გამოხატავს, მაგრამ არ ველოდები, რომ ის რაიმე კანონმდებლობაში გადაითარგმნება. - ამასთან დაკავშირებით აშშ-ს ელჩმა საქართველოში, კელი დეგნანმა განაცხადა, რომ ეს არ არის აშშ-ს ოფიციალური პოზიცია, თუმცა ზოგადად, სხვადასხვა წერილისა და განცხადების საფუძველზე, რომელსაც კონგრესის თუ ევროპარლამენტის წევრები აკეთებენ, იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ბოლო დროს დასავლეთის ნდობა საქართველოსადმი შემცირდა. ეთანხმებით თუ არა ამ მოსაზრებას და რას ფიქრობთ, რა იყო მთავარი მომენტი თუ საკითხი, რომლის გამოც მათ შეშფოთების უფრო და უფრო მკაცრად გამოხატვა დაიწყეს? - ამას შემოვაბრუნებდი და ვიტყოდი, რომ ჩემი აზრით, რასაც აშშ-დან და ევროპიდან ვხედავთ, ეს საქართველოს დიდი ერთგულება და მისწრაფებაა. ადამიანები საქართველოს მხარს უჭერენ, სურთ, რომ მან, როგორც ქვეყანამ, პოლიტიკურად და ეკონომიკურად წარმატებას მიაღწიოს, მხარს უჭერენ საქართველოს უსაფრთხოებას. საპარლამენტო არჩევნები, რომელიც ოქტომბერში ჩატარდება, ქვეყნისთვის და საქართველოს ურთიერთობისთვის დასავლეთთან უკიდურესად მნიშვნელოვანია. ვფიქრობ, რომ შეშფოთება იმ იმედისა და მისწრაფების გამო გამოიხატება, რომ საქართველო ნამდვილად იყოს წარმატებული. რატომ - ახლა უფრო მეტად? ვიტყოდი, როგორც ჩვენი დიალოგის დასაწყისში აღნიშნეთ, გასული ზაფხულის საპროტესტო აქციების შედეგად, ნამდვილი აფეთქება მოხდა მთავრობასა და ოპოზიციას შორის და ეს ყველაფერი თითქოს გადაწყვეტილების მიღებისკენ, კანონმდებლობისკენ მიდიოდა. შემდეგ ეს ჩაიშალა, თუმცა შემდეგ, 8 მარტის შეთანხმებით, თითქოს ისევ შესაძლებელი გახდა. არსებობს შეგრძნება, რომ ახლა კრიტიკულად მნიშვნელოვნია, როგორც მთავრობამ, ისე ოპოზიციამ, ამ შეთანხმებას მისდიოს, გააუმჯობესოს საარჩევნო სისტემა, მთლიანად მიიღოს მონაწილეობა საქართველოს დემოკრატიაში და არჩევნები წარმატებად აქციოს. - თუ იქნება შთაბეჭდილება, რომ წინასაარჩევნო და საარჩევნო პროცესი არ წარიმართა დასავლური სტანდარტების შესაბამისად, რა მოლოდინი შეიძლება ჰქონდეს საქართველოს მთავრობას - უფრო მკაცრი განცხადებები თუ ზომები, მაგალითად, სანქციები? - ვფიქრობ, აღმოაჩენთ, რომ საქართველო შანსს გაუშვებს ხელიდან, რაც ქართველი ხალხისთვის ტრაგიკული იქნება. საქართველოსთვის არსებობს შესაძლებლობა, გააძლიეროს ურთიერთობები ევროკავშირთან, ნატოსთან, აშშ-სთან, ქვეყანა ამ ტრაექტორიაზე ბევრი წლის განმავლობაში, სხვადასხვა ადმინისტრაციის პირობებში იდგა. თუმცა ვფიქრობ, საქართველო დგას რისკის წინაშე, რომ გარე პირები შეხედავენ ქვეყანას და იტყვიან, აჰა, საქართველო მზად არაა, არაა ჩამოყალიბებული დემოკრატია, ნატო-სთვის და ევროკავშირისთვის მზად არ არიან. შედეგად, ამ ქვეყნებისა და ინსტიტუციებისთვის არ იარსებებს იმის სტიმული და მიზეზი, რომ საქართველოსთან ურთიერთობების გაფართოება განაგრძონ. შესაბამისად, ეს ხელიდან გაშვებული დიდი შანსი იქნება. - საქართველოს მთავრობა ხაზს უსვამს, რომ ქვეყანაში პოლიტიკური პატიმრები არ არიან, თუმცა ამას არ ეთანხმება ოპოზიცია. აღნიშნული ტერმინი დასავლეთისგანაც მოვისმინეთ. რას ფიქრობთ - გვყავს თუ არა პოლიტიკური პატიმრები? - ვიცი, რომ სწორედ ესაა მთავრობასა და ოპოზიციას შორის უთანხმოების მიზეზი. მთავრობა ამბობს, რომ ერთი პოლიტიკური პატიმარიც არ არსებობს, ოპოზიცია ამბობს, რომ კი, რა თქმა უნდა, არიან, მთავრობა, მიუხედავად უარყოფისა, ციხიდან უშვებს ამ ადამიანებს და თანაც უარჰყოფს, რომ ისინი პოლიტიკური პატიმრები არიან. შესაბამისად, მესმის ის ბუნდოვანება, რომელთანაც ხალხს აქვს საქმე. ვფიქრობ, მნიშვნელოვანია, რომ სასამართლო სისტემა სამართლიანი და მიუკერძოებელი იყოს, კანონის უზენაესობის თანახმად იმოქმედოს და არ იყოს გამოყენებული, როგორც პოლიტიკური საშუალება. საქართველოში ყველამ, როგორც მთავრობამ, ისე ოპოზიციამ, ხელახლა უნდა დაადასტუროს ერთგულება სასამართლოს მიუკერძოებლობის და პოლიტიკური მიზნებისთვის მისი არგამოყენების მიმართ. - თებერვალში აგვისტოს ომის შესახებ თქვენი კომენტარის სწორი ვერსია გამოაქვეყნეთ, სადაც ეწერა, რომ პუტინს საქართველოს ტრანსატლანტიკური ინტეგრაციის დაბლოკვა უნდოდა, ის რიტორიკამ გააბრაზა, თუმცა რუსულ აგრესიას საკუთარი მიზეზები ჰქონდა. ფიქრობთ, რომ ეს მიზეზები ახლაც იგივე რჩება, თუ ოდნავ მაინც შეიცვალა? ან, შეიცვალა საშუალებები და მათ აღარ სჭირდებათ საქართველოს ტერიტორიების ოკუპირება საკუთარი მიზნების მისაღწევად? - ეს არაჩვეულებრივი კითხვაა. მე ვფიქრობ, რომ რუსები საქართველოს ტერიტორიის ოკუპაციით ვერანაირ მიზნებს ვერ აღწევენ. ეს რუსეთისთვის ძვირადღირებულია, შექმნა ტერიტორიები, რომელსაც სახელმწიფოებს ეძახის და რაც საქართველოსთვის დამანგრეველია. თუმცა, ეს საქართველოს არ აჩერებს, არ აჩერებს სისტემას პოლიტიკურად, მის სიცოცხლისუნარიან დემოკრატიას, არ აჩერებს მის ურთიერთობებს ევროპასთან. ჩემი აზრით, ნატომ უნდა გაუხსნას კარი საქართველოს, მაშინაც კი, სანამ მისი ტერიტორიები ოკუპირებულია, ტერიტორიებთან დაკავშირებით ძალის არგამოყენების პირობით, ტერიტორიების მშვიდობიანი ინტეგრაციის მხარდაჭერით. მეორე მხრივ, ოკუპაციის მიმართ პუტინის თუ რუსეთის პოზიციაში ვერანაირ ცვლილებას ვერ ვხედავ, ეს ეხება საქართველოსაც, უკრაინასაც, მოლდოვასაც. რუსეთი ისევ ცდილობს, ამ ტერიტორიების ოკუპაცია გამოიყენოს, რათა აღნიშნულ ქვეყნებზე წნეხი მოახდინოს და დისტანცია გააჩინოს მათ და დანარჩენ ევროპას შორის. ჩემი აზრით, ეს არ მუშაობს, მაგრამ რუსეთის პოლიტიკა მაინც ასეთია. - სხვა საშუალებებში ვგულისხმობდი, მაგალითად, ჰიბრიდულ ომსაც... - დიახ, ვფიქრობ, თუ შევადარებთ იმას, რაც მოხდა 2008 წელს, როცა რუსეთის რეგულარული შეიარაღებული ძალები საქართველოს ტერიტორიაზე გადმოდიოდნენ, იმასთან, რაც უკრანიაში მოხდა, ეს უკანასკნელი უფრო რბილი იყო. მათ სპეციალური ძალები და დაზვერვის ძალები გამოიყენეს, მოხალისე პერსონალი, აგენტები, რათა ტერიტორიები ჩაეგდოთ ხელში, შემდეგ უბრალოდ, რეგულარული შეიარაღებული ძალებით გააძლიერეს იქ, სადაც საჭირო იყო, შიგნით შექმნეს მარიონეტი სახელმწიფოები და ორგანოები, რათა შემდგომ დამოუკიდებლობა ყოფილიყო მოთხოვნილი და პასუხისმგებლობის უარყოფის საშუალება ჰქონოდათ. ასე რომ, ვფიქრობ, რუსეთის ტაქტიკა ჰიბრიდული ომის უფრო ეფექტურ გამოყენებაში დაიხვეწა, თუმცა, პოლიტიკა იგივე დარჩა. - ერთ თქვენს განცხადებაში აღნიშნეთ, რომ 2008 წელს, პარტნიორებს ნატო-ში შესთავაზეთ დეკლარაციის მიღება, რომლითაც ომი საშინელ ტრაგედიად შეფასდებოდა და რომელშიც ცეცხლის შეწყვეტის მხარდაჭერა გამოიხატება, თუმცა თქვენმა ევროპელმა კოლეგებმა იდეას მხარი არ დაუჭირეს და თქვეს, რომ მათი ლიდერები შვებულებაში იყვნენ. ზოგადად, ნატო ყოველთვის აღნიშნავს, რომ ჩვენ წევრობას მაშინ მივიღებთ, როცა მზად ვიქნებით. მაგრამ ზოგი თვლის, რომ უკვე მზად ვართ. საერთოდ, რას ნიშნავს „მზადყოფნა“ და აქვს თუ არა საქართველოს ძალა მზადყოფნის დემონსტრირებისთვის? თუ შესაბამისი მომენტის დადგომა სხვა აქტორებზეცაა დამოკიდებული, საქართველოსა და ნატოს გარდა? - პირველ რიგში, რა არის „მზად“? - ნატო, წლების განმავლობაში, იცავდა დემოკრატიის სტანდარტებს, თავისუფალ და სამართლიან არჩევნებს, საბაზრო ეკონომიკას, კანონის უზენაესობას, სამხედრო სამსახურის სამოქალაქო კონტროლს, ნატოს-თან თავსებადობას, ევროპის უსაფრთხოებაში შეტანილ წვლილს, მეზობლებთან კარგ ურთიერთობას და ა.შ. ეს დიდი ხნის განმავლობაში ასე იყო. ამ დროისთვის, საქართველოს იმაზე მეტი აქვს გაკეთებული, ვიდრე ნატო-ს წევრობის რომელიმე სხვა კანდიდატს. ასე რომ, როცა იტყვიან, როგორია აქ დემოკრატია, როგორია საბაზრო ეკონომიკა, საქართველო განსაკუთრებულად კარგად გამოიყურება. ეს ნატო-ს აყენებს პოზიციაში, თავად ნატო თუა მზად. ნატო გადაწყვეტილებებს მხოლოდ ყველა წევრი ქვეყნის კონსენსუსის საფუძველზე იღებს. საქართველოს თუ წევრად მიიწვევენ, ეს ნატო-ს თითოეული წევრის თანხმობას მოითხოვს. დღეს ნატო-ში ასეთი თანხმობა არ არსებობს, რამდენიმე ქვეყანაა, რომელიც რუსეთის გამოა შეშფოთებული, ზოგი მაგალითად, არჩევნებზე მიუთითებს, ვნახოთ, რამდენად თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნები იქნებაო, მიუთითებენ სასამართლოს პოლიტიზირებაზე და ამბობენ, ამასთან დაკავშირებით მთლად დარწმუნებულები არ ვართო. ნატო-ს პოლიტიკიდან გამომდინარე ვფიქრობ, რომ საქართველომ ყველაფერი გააკეთა, რისი გაკეთებაც იყო საჭირო, საქართველოში მცხოვრები ხალხის უსაფრთხოებას დაუყოვნებელი საფრთხე ემუქრება, რისადმი გამკლავებაშიც ისინი ძალიან მომთმენები იყვნენ, და მათ მხარდაჭერა სჭირდებათ. ვფიქრობ, საქართველო ნამდვილადაა მზად, ალიანსის წევრად მიიწვიონ, და არსებობს ის გზები, რომელთა მეშვეობითაც საქართველოზე რუსეთის წნეხის მართვა შესაძლებელი იქნება იმგვარად, რომ არანაირი სამხედრო კონფლიქტი არ მოხდეს. შესაბამისად, ჩემი აზრით, დროა, ნატო-მ ამ საკითხს ახალი თვალით შეხედოს. - ფიქრობთ, რომ ამერიკულ ინვესტიციებს საქართველოში საფრთხე ემუქრება, მას შემდეგ, რაც მთავრობამ „ანაკლიის განვითარების კონსორციუმთან“ კონტრაქტი შეაჩერა, და როგორ შეაფასებდით მომხდარს ზოგადად? - ჩემი აზრით, გვაქვს ერთგვარი ატმოსფერო ან იმიჯი ინვესტორებს შორის, რომ ისინი საქართველოში ინვესტიციების ჩადებასთან დაკავშირებით დარწმუნებულები არ არიან. ეს არ ნიშნავს, რომ ინვესტიციები შეჩერდა, თუმცა ჩემი აზრით, ბევრი დეზინფორმაცია თუ გაუგებრობაა ამ ყველაფრის გარშემო. ანაკლიის გარშემო ბევრი საკითხი ტრიალებდა და ის ამერიკელი ინვესტორებისგან არ ჩამოურთმევიათ, არამედ, ეს კერძო კონსორციუმსა და მთავრობას შორის იყო დავა ფინანსირებასთან დაკავშირებით. საბოლოოდ, კერძო კონსორციუმმა ფინანსირება ვერ მოახერხა, მთავრობამ კი პროექტს მხარი ალბათ, ისე ძლიერ არ დაუჭირა, როგორც ამას კონსორციუმი ელოდა. მაგრამ არ ვფიქრობ, რომ თავად ესაა ინვესტორებისთვის შემაშფოთებელი. შეგვიძლია სხვა მაგალითები მოვიყვანოთ, მაგალითად, როდესაც ინვესტორებმა იფიქრეს, რომ სასამართლოები არც ისე სანდო წყარო იყო ბიზნეს დავების განხილვის კუთხით. ჩემი აზრით, ინვესტორებს შორის უფრო მეტი ნდობა უნდა იყოს სასამართლო სისტემის და კანონის უზენაესობის მიმართ, რათა მათი მოზიდვა მოხდეს. საქართველო სწორ გზას ადგას და განსაკუთრებით კარგად მიიწევს წინ, განსაკუთრებით, ნატო-ს წევრობის მსურველ სხვა ქვეყნებთან შედარებით, მაგრამ ყოველთვის უფრო მეტია გასაკეთებელი. განსაკუთრებით, ახლა, კორონავირუსის შემდეგ, როდესაც ეკონომიკას უფრო სწრაფი ზრდა სჭირდება, ვიდრე ამჟამად იზრდება. ვფიქრობ, უცხოელი ინვესტიციების მოზიდვა ახლა ქვეყნისთვის უმთავრესი პრიორიტეტი უნდა იყოს. - გვახსოვს, რომ თქვენ არსებით როლს ასრულებდით აშშ-ს პრეზიდენტის, დონალდ ტრამპის იმპიჩმენტის პროცესში. ახლა რისი თქმა შეგიძლიათ მისი დამოკიდებულების შესახებ უკანასკნელი მოვლენებისადმი, როგორიცაა კორონავირუსი და ქვეყანაში არსებული სიტუაცია, რომელიც ჯორჯ ფლოიდის სიკვდილის შემდეგ განვითარდა - თქვენი აზრით, რა გავლენას მოახდენს ეს ყველაფერი მის წინასაარჩევნო და საარჩევნო წარმატებაზე? - ჩემი აზრით, ყველაფერი, რაც მარტამდე რჩებოდა, დიდწილად, დავიწყებას მიეცა. ვფიქრობ, იმპიჩმენტს ან მანამდე რაიმე სხვა შემთხვევას გრძელვადიანი გავლენა არ მოუხდენია და სინამდვილეში, ისინი აღარავის ახსოვს. ჩემი აზრით, სამი საკითხია, რამაც პრეზიდენტ ტრამპის პრეზიდენტობის ვადა უნდა განსაზღვროს. ამ სამიდან პირველი თავად კორონავირუსია, თუ რამდენად აირიდებს თავიდან მეორე, ინფექციის დიდ ტალღას; მეორე საკითხი ეკონომიკაა, რამდენად სწრაფად და მძლავრად აღდგება ეკონომიკა; მესამეა სამართლიანობის შეგრძნების დანერგვა, ჯორჯ ფლოიდის მკვლელობისა და ქვეყანაში საპროტესტო აქციების შემდეგ. თუ პრეზიდენტი ტრამპი სამივეს - დაავადების, ეკონომიკისა და სამართლიანობის შეგრძნების მართვას მოახერხებს, ვფიქრობ, ხელახლა არჩევის კარგი შანსი ექნება. მეორე მხრივ, თუ საჯაროდ სამიდან ერთი მაინც წარუმატებელი გამოჩნდება, ხელახლა არჩევისკენ მიმართული მისი ძალისხმევები რისკის ქვეშ იქნება და პირიქით, ხელს ყოფილ ვიცე პრეზიდენტს, ბაიდენს უფრო შეუწყობს. ინტერპრესნიუსი