სასულიერო პირებმა თბილისის ქუჩები აკურთხეს. მანამდე კი სამების საკათედრო ტაძარში წყლის კურთხევა გაიმართა. ტაძრში მრევლს მამა შალვა კეკელიძემ ქადაგებით მიმართა. მან მადლობა გადაუხადა სამეიდიცნო პერსონალს, საზოგადოებას მეტი შეგნებისა და სიფრთხილისკენ მოუწოდა. „ვხედავთ, როგორი მძიმე მდგომარეობაა ჩვენს ქვეყანაში და მთელს მსოფლიოში, ეს სენი როგორ ვრცელდება მთელს მსოფლიოში, აქედან გამომდინარე, ეკლესიამ გადაწყვიტა ლოცვა ჩაატაროს. თქვენ გესმით, რამდენად მნიშვნელოვანია წყალკურთხევის ლოცვა, ამ წყალკურთხევის ლოცვის შემდეგ, მთელი ქალაქი იკურთხება დღევანდელ დღეს, მოძღვრები სამ ნაწილად გავიყოფით და ქალაქის ყველა უბანში მივალთ, სადაც ეს ნაკურთხი წყალი ესხურება მთელ ქალაქში. ჩვენ შევთხოვთ მაღალ ღმერთს, რომ დაიფაროს და დაიცვას ჩვენი ქვეყანა. ვხედავთ, ადამიანები როგორი უძლურები ვართ ამ სენის წინაშე, ამიტომ ეკლესიამ ლოცვა ითხოვა, პატრიარქმა ლოცვა-კურთხევა გასცა მთელ ქვეყანაში, რომ ყველამ ერთად ვილოცოთ, დახმარება ვითხოვოთ ღმერთისგან, რომ ამ სენისაგან გადარჩეს ჩვენი ქვეყანა. ასევე მინდა ეკლესიის სახელით მადლობა გადავუხადო სამედიცინო პერსონალს. მინდა, საზოგადოებას შეგნებისკენ მოვუწოდოთ, რომ ყველამ დავიზღვიოთ თავი, გავუფრთხილდეთ ერთმანეთს, თუ რომელიმე ადამიანს რამე სიმპტომი აღმოაჩნდება, უმჯობესია, იზოლაცია მოახდინოს საკუთარი თავის, რადგან სხვას დაავადება არ გადაეცეს, ამიტომ სიფრთხილე გვჭირდება“, – განაცხადა შალვა კეკელიძემ. #georgia #tbilisi #church

ქრისტიანობა პირველი მსოფლიო მონოთეისტური რელიგიაა, რომელიც ახ. წ. I საუკუნეში იუდაიზმის წიაღში აღმოცენდა. არტეფაქტების შესწავლის შედეგად დგინდება, რომ ქრისტეს მოძღვრება ახ.წ. I საუკუნეშივე ინტენსიურად ვრცელდებოდა რომის იმპერიაში. რა გახდა ქრისტეს მოძღვრების მსოფლიო რელიგიად გადაქცევის წინაპირობა? ახალი აღთქმის მიხედვით, ამას საფუძველი იესოს დაბადებისთანავე ეყრება (სამი მოგვის ამბავი). მაგრამ, ახალი აღთქმიდანვეა ცნობილი, ისიც რომ იესო ქრისტე საკუთარ მოძღვრებას იუდეურ თემებში ქადაგებდა. თავდაპირველად, მისი მიმდევრები ებრაელები იყვნენ, თუმცა, მოციქულების მისიონერული საქმიანობის შეგეგად, ქრისტიანობა თანდათან მთელ ცივილიზებულ სამყაროში გავრცელდა. ახ. წ. I საუკუნეში ქრისტანობის მსოფლიო რელიგიად გადაქცევის საკითხი საკმაოდ მწვავე და საკამათო იყო. იმპერიის მოსახლეობას, განსაკუთრებით რომის აღმოსავლეთ პროვინციის სირიის მოსახლეობას შორის (სწორედ ანტიოქიაში უწოდეს ქრისტეს მიმდევრებს პირველად ქრისტიანები) იმთავითვე გაისმოდა კითხვები იმის შესახებ, რომ ადამიანებს, რომლებსაც ქრისტინობაზე მოქცევა სურდათ ჯერ იუდაიზმი უნდა მიეღოთ და მერე ქრისტეს ჯული, თუ პირდაპირ შეიძლებოდა ახალი მოძღვრების მიმდევრები გამხდარიყვნენ. ებრაელთა უმრავლესობა, თვლიდა, რომ ქრისტეს მოძღვრებას შეიძლებოდა ზიარებოდა მხოლოდ იუდეველი ან იუდაიზმზე მოქცეული ადამიანები. სწორედ ამ პრობლემის გადაჭრაში ჩანს პავლე მოციქულის განსაკუთრებული როლი. საფიქრებელია, რომ პავლე მოციქულის გარეშე ქრისტიანობა დარჩებოდა იუდაზმის ერთ-ერთ განშტოებად. მან პირველმა გაიაზრა ქრისტეს მოვლინების არსი სხვა ხალხთან მიმართებაში და ქრისტიანობის მსოფლიო რელიგიად გამოცხადების კონტურები გამოკვეთა. წმინდა პავლეს პიროვნების შესახებ ძირითადი წყარო ახალი აღთქმაა, კერძოდ, მოციქულთა საქმეები და პავლეს წერილები. მოციქულთა საქმეების ავტორი ლუკა მახარობელი ძალზე სკრუპლუოზურად აღწერს იმ ისტორიულ ფონსა და პროცესებს, რომლებიც თან ახლდა ქრისტიანობის გავრცელებას. მოციქულთა საქმეების მიხედვით პავლეს სავლე ერქვა: „ხოლო სავლე, იგივე პავლე...“. ანთროპონიმი სავლე მომდინარეობს ებრაელთა პირველი მეფის საულის სახელიდან. აგრეთვე ეს სახელი გავრცელებული უნდა ყოფილიყო ბენიამინის ტომში. როგორც ცნობილია, პავლეც საულის მსგავსად ბენიამინის ტომიდან იყო (რომაელთა მიმართ, 11:1). მის განსწავლულობაზე მეტყველებს, აგრეთვე, მოციქულთა საქმეებიდან ერთი პასაჟი: „ ციხე-სიმაგრეში რომ შეჰყავდათ, პავლემ ჰკითხა ასისთავს: შეიძლება ერთი რამ გითხრა? ხოლო მან უპასუხა: ბერძნული იცი?“(საქ. 22:37). რომაელ ჯარისკაცს არ ეგონა, რომ ჩვეულებრივ ებრაელს შეეძლო ბერძნული სცოდნოდა. ქრისტეს სხვა მოციქულებისგან განსხვავებით, პავლე რომის მოქალაქე იყო. რომის მოქალაქეობის მოპოვება კი იმ პერიოდში ადვილი არ იყო. დაპატიმრებული პავლე რომაელ ჯარისკაცს მიმართავს: „რა უფლება გაქვთ რომ განუკითხავად გაშოლტოთ რომის მოქალაქე? ეს რომ ასისთავმა გაიგო, მივიდა ასისთავთან და მოახსენა და უთხრა: რას აპირებ, რომაელი ყოფილა ეს კაცი. მივიდა ასისთავი და უთხრა მას: მითხარი, რომაელი ხარ? მიუგო: დიახ. ასისთავმა უპასუხა: მე დიდი თანხით მოვიპოვე ეს მოქალაქეობა. ხოლო პავლემ უთხრა: მე კი დაბადებით“(საქ. 22:25-28). რომაელმა ჯარისკაცებმა პავლე მაშინვე გაათავისუფლეს, რადგან მათ რომაული სამართლის მიხედვით, არ ჰქონდათ უფლება რომის მოქალაქე სასამართლოს გარეშე დაესაჯათ. ამრიგად, პავლე როგორც რომის მოქალაქე, დიდი პრივილეგიებით სარგებლობდა. მოციქულთა საქმეების მიხედვით, თავდაპირველად სავლე ქრისტიანობის მძაფრ მოწინააღმდეგეთა და მდევნელთა რიცხვს მიეკუთვნებოდა. „სავლე კი არბევდა ეკლესიას, იჭრებოდა სახლებში, ძალით გამოჰყავდა მამაკაცები და დედაკაცები და საპყრობილეში ჰყრიდა მათ“ (საქ. 8:3). დამასკოს გზაზე, როგორც ამას ახალი აღთქმის ერთ-ერთი წიგნი „საქმე მოციქულთა“ მოგვითხრობს, მას ქრისტე გამოეცხადა: „გზად მიმავალს, როცა დამასკოს მიუახლოვდა, უეცრად მოეფინა ნათელი ზეციდან. დაეცა მიწაზე და მოესმა ხმა, რომელიც ეუბნებოდა: საულ, საულ რად მდევნი მე?“, ჰკითა: „ ვინ ხარ შენ, უფალო?“ ხოლო უფალმა მიუგო:“ მე ვარ იესო, რომელსაც შენ სდევნი...“ (საქ. 9: 3-5). უფლისგან მოვლენილი განსაცდელის შემდეგ იგი მოინათლა და დაიწყო ქრისტეს მოძღვრების ქადაგება. პავლე ავრცელებდა იესოს, როგორც მესიის რწმენას, რომელიც მოკვდა ადამიანთა ცოდვებისთვის და მკვდრეთით აღდგა. პავლე ამტკიცებდა რომ ეს რწმენა არ იყო მხოლოდ მათთვის ვინც იუდეველად დაბადა. მეტიც ეს რწმენა არც იმ წაარმართებით იყო შეზღუდული, ვინც იუდეველთა რჯულზე იყო გადასული. ქრისტეს მიერ მოტანილი ხსნა, პავლეს მიხედვით, ყველასთვის იყო განკუთვნილი, იქნებოდა ეს იუდეველი თუ ბერძენი. მოციქულთა საქმეები მოგვითხრობს, აგრეთვე, პავლეს მისიონერული მოგზაურობის შესახებ. პირველი მისიონერული მოგზაურობა მოეწყო იერუსალიმის კრებამდე. პავლე და ბარნაბა მცირე აზიის გავლით წავიდნენ კუნძულ კვიპროსზე, სადაც იუდეველთა სინაგოგებში ქადაგებდნენ ღვთის სიტყვას. კვიპროსიდან ისინი გაემართნენ ანტიოქიაში, სადაც იუდეველთა წინააღმდეგობას წააწყდნენ: „ჩამოვიდნენ ზოგიერთები იუდეადან და ასწავლიდნენ ძმებს: თუ წინადაცვეთას არ მიიღებთ მოსეს წესით, ვერ გადარჩებითო“ (საქ. 15:1). პავლეს და ბარნაბას მათთან დიდი უთანხმოება მოუხდათ, ამიტომ გადაწყვიტეს იერუსალიმში წასვლა და ამ საკითხის დაუყოვნებლივ მოგვარება. პირველი ქრისტიანების აბსოლუტური უმრავლესობა ებრაელები იყვნენ, რომლებისთვისაც გაუგებარი იყო პავლეს მტკიცება, რომ შეიძლება გამხდარიყავი ღვთის რჩეული მაშინ, როცა არ იყავი ებრაელი. ისინი ფიქრობდნენ, რომ ადამიანები რომლებსაც ქრისტინობაზე მოქცევა სურდათ ჯერ იუდეველები უნდა გამხდარიყვნენ. აღსანიშნავია, რომ იუდაიზმზე მოქცევის ერთ-ერთი უმთავრესი წინაპირობა წინადაცვეთის რიტუალის ჩატარება იყო. ეს კი მიუღებელი იყო წარმართებისთვის. პავლე სხვა მოციქულებს ახსენებდა, რომ თუ იგი ბერძნებთან და რომაელებთან წინადაცვეთაზე დაიწყებდა საუბარს ისინი არც კი მოუსმენდნენ და ქადაგებას ვერ მოახერხებდა. სწორედ ამ უთანხმოების დასაძლევად ახ.წ. 51 წელს ქრისტეს მოციქულები შეიკრიბნენ კრებაზე იერუსალმში. პავლე მოციქული კრებაზე იცავდა იმ თვალსაზრისს, რომლის მიხედვითაც ქრისტიანობა დამოუკიდებელ რელიგიას წარმოადგენდა და ამ მოძღვრების ზიარება იუდეველების გარდა წარმართებსაც შეეძლოთ. ამასთან იგი აცხადებდა რომ ქრისტიანულ რელიგია შეეძლო ზიარებოდა ყველა მოდგმისა და რანგის ადამიანი, „სადაც არ არის არც ბარბაროსი, სკვითი, მონა და თავისუფალი, არამედ ქრისტეა ყოველივე და ყოველივეში“ (კოლაელთა მიმართ, 3: 11). პავლეს ეს მოსაზრება ერთგვარად ქრისტიანობის მსოფლიო რელიგიად გადაქცევის წინპირობად იქცა. პავლეს შეხედულებებს უპირსპირდებოდა იერუსალიმის ეკლესიის მოძღვარი, მაცხოვრის ხორციელი ძმა, იაკობი. უხუცესთა და მღვდელმთავართა უმრავლესობა თვლიდა, რომ მხოლოდ წინადაცვეთილებს შეეძლოთ მიეღოთ ქრისტიანობა, ამიტომ ისინი წარმართებიგან მოსეს წესით წინადაცვეთას და რჯულის დაცვას მოითხოვდნენ. მიუხედავად მძაფრი წინააღმდეგობისა, პავლეს შეხედულებამ გაიმარჯვა და სწორედ ის გახდა მომავალი ქრისტიანობის გზის მაჩვენებელი. პავლე მოციქული დიდ როლს ანიჭებდა წარმართებში ქრისტიანობის ქადაგებას. მის სახელს უკავშირდება პირველი არაებრაელი ქრისტიანების (ლიდია თეატირიდან, რომაელი კორნელიოსი, ფილოლოგოსი) გამოჩენა რომის იმპერიაში. იერუსალიმის კრების შემდეგ პავლემ კიდევ უფრო აქტიურად დაიწყო ქადაგება წარმართებს შორის. მისი მეორე მისიონერული მოგაზურობა უფრო მასშტაბური იყო და მოიცვა მთელი ჩრდილო-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა ზღვა. მან თავის ახალ თანამგზავრებთან, ტიმოთესა და სილასთან ერთად, მოიარა სამხრეთ-დასავლეთ მცირე აზიის, საბერძნეთისა და მაკედონიის ქალაქები ისეთები, როგორიცაა ლისტრა, თესალონიკი, ფილიპე, ბერეა, ათენი და კორინთო. მისიონერული მოგზაურობის დასასრულს პავლე იერუსალიმში ბრუნდება, სადაც მას იუდეველები სოლომონის ტაძარში ბერძნების შეყვანას დააბრალებენ და მის მოკვლას განიზრახავენ (საქ. 21:28-31). თუმცა, პავლეს სიკვდილით დასჯა მათ არ შეეძლოთ, რადგან იგი რომის მოქალაქე იყო. იუდეველებისგან დევნილმა პავლემ კეისრის სამსჯავრო მოითხოვა და ამ მიზნით იგი რომაელმა ჯარისკაცებმა რომში ჩაიყვანეს, სადაც ორი წლის განმავლობაში ქრისტეს რჯულს ქადგებდა. რომში იმპერატორ ნერონის ბრძანებით მას თავი მოკვეთეს. აღსანიშნავია, რომ სიკვდილის დასჯის ეს ფორმა რომში ყველაზე მსუბუქად ითვლებოდა და განკუთვნილი იყო მხოლოდ და მხოლოდ რომის მოქალაქეებისთვის. ამრიგად, პავლე მოციქულს უდუდესი როლი მიუძღვის ქრისტიანული რელიგიის ფორმირებაში. მან პირველმა გაიაზრა ქრისტეს მოვლინების არსი კაცობრიობის წინაშე. მისმა დასაბუთებულმა მოსაზრებებმა განამტკიცა და ვიწრო იუდაისტური შხედულებებისაგან განათვავისუფლა ქრისტეს მოძღვრება. წმინდა პავლემ პირველმა გააცნობიერა მაცხოვრის უნივერსალურობა და დაუმტკიცა ებრაელებს, რომ მესია დედამიწას არა მხოლოდ ებრაელების, არამედ მთელი კაცობრიობის ხსნისთვის მოევლინა. გამოყენებული ლიტერატურა: მშვილდაძე მ., „რომი და აღმოსავლური რელიგიები ახ.წ I-III სს.“, ენა და კულტურა 2005 მშვილდაძე მ. „ახალი აღთქმა და ანტიკური სამყარო“, თსუ 2017 ახალი ღთქმა და ფსალმუნები, სტოკჰოლმი: ბიბლიის თარგმნის ინსტიტუტი 1991 #მეცნიერება #feedcgrant Feedc

საპატრიარქო სასულიერო პირებს მოუწოდებს, რომ სინოდის სხდომამდე ზიარების წესთან დაკავშირებით პირადი მოსაზრებებისგან თავი შეიკავონ. სხდომა ხვალ, 20 მარტს გაიმართება. "კორონავირუსის ეპიდემიის გამო ზიარების პრაქტიკასთან და, საერთოდ, ეკლესიურ ცხოვრებასთან დაკავშირებით სასულიერო პირთა შორისაც აზრთა სხვადასხვაობა დაფიქსირდა. ყველას ვთხოვთ, თავი შეიკავონ პირადი მოსაზრებებისაგან და დაელოდონ საქართველოს ეკლესიის წმ.სინოდის სხდომას", — ნათქვამია საპატრიარქოს განცხადებაში. 15 მარტს ფოთისა და ხობის მიტროპოლიტმა, გრიგოლ ბერბიჭაშვილმა განაცხადა, რომ კორონავირუსთან დაკავშირებული პროცესების გამო სინოდის სხდომა უნდა შეიკრიბოს და ერთიან პოზიციაზე შეჯერდეს. მანვე აღნიშნა, რომ შეხვედრა იმისთვისაცაა საჭირო, რომ გაირკვეს რომელია პატრიარქის კურთხევა და რომელი არა. მისი თქმით, გაურკვეველია ვინ არის ის, ვინც ეკლესიის სახელით საუბრობს, რადგან რეკომენდაციები, რომელსაც ეკლესია გასცემს, პირადად პატრიარქისგან არ მოუსმენია. "არის იმის საშუალება მგონი, რომ მღვდელმთავრები შევიკრიბოთ და ერთიანი პოზიცია შევიმუშავოთ, როგორ მოვიქცეთ. ჩვენ უნდა ავიღოთ პასუხისმგებლობა ჩვენს მხრებზე, იმაზე თუ ეკლესიაში რა მოხდება", — განაცხადა მან პრესკონფერენციაზე. კორონავირუსის პრევენციისთვის ერთჯერადი კოვზით ზიარებაზე საპატრიარქომ უარი თქვა, თუმცა განაცხადა, რომ ზიარების შემდგომ სასმლის (სიტკბოების) მიღება მრევლს ერთჯერადი ან საკუთარი ჭიქით შეუძლია. გარდა ამისა, მრევლს მისცეს რეკომენდაცია ყოველ დილას, უზმოზე ნაკურთხი წყალი დალიონ და სახლსა და სამსახურში აპკურონ. ასევე, პატრიარქის გადაწყვეტილებით ყოველ კვირა დღეს, 12 საათზე ყველა ტაძარში უნდა დაირეკოს ზარი და მრევლმა, ეკლესიაში და სხვაგანაც, ერთად ილოცოს. P.s. სტატია ჩვენ არ გვეკუთვნის. სტატია გამოქვეყნებულია on.ge-ს მიერ. #news #coronavirus #religion

28 მარტიდან აფხაზეთი საგანგებო მდგომარეობაში ცხოვრობს კორონავირუსის ინფექციის საფრთხის გამო. სხვა საკითხებთან ერთად, ე.წ პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელი ვალერი ბგანბა მოქალაქეებს მიმართავს, რომ 20 აპრილამდე, არ მოინახულონ სალოცავი ადგილები. დღესდღეობით მსახურება გრძელდება აფხაზეთის მართლმადიდებლურ ეკლესიებში. ამავე დროს, მრავალი მორწმუნე სოციალურ ქსელში მოუწოდებს საზოგადოებას აღდგომაზე ტაძარში ყოფნას. აფხაზეთში, წმინდა კვირის სოციალურ ქსელში, ფოტოსურათები დაიდო, სადაც ჩანს ჰეშთეგებით #აღდგომაიქნებააფხაზეთში #ჩვენაღდგომაზეეკლესიაშივიქნებით და მიმართვა: "ქრისტიანები უნდა მიჰყვნენ ქრისტეს და არა პოლიტიკოსებს". თავის მხრივ, აფხაზეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის საეკლესიო საბჭოს თავჯდომარემ, მღვდელმა ვისარიონ (აპლიიამ) მორწმუნეებს მოუწოდა, რომ ეკლესიაში წავიდნენ, აღიარონ და მიიღონ ზიარება, რადგან "ვერავინ შეძლებს გააუქმოს მორწმუნეთა შეკრება". ამავე დროს, ისინი არ გეგმავენ სააღდგომოდ დეზინფექციის ჩატარებას ეკლესიებში. მამა ვისარიონის თქმით, დეზინფექცია არის "რწმენა, სულიწმინდის ზიარება, სისხლი და სხეული". თუმცა, იგი წინააღმდეგი არ არის, თუ ჯანდაცვის სამინისტრო მიიღებს შესაბამის ზომებს. როგორც მღვდელმა თქვა აფხაზეთი განსაკუთრებული მხარეა. ამაზე ისიც მეტყველებს,რომ ამ მიწაზე ჩამოვიდნენ სვიმონ კანანელი და ანდრია პირველწოდებული. აქ ვირუსები არ შეიძლება იყოს. თუ ვინმემ არ მოიტანა ის. მან ასევე აღნიშნა, რომ აღდგომის დღესასწაულზე ტაძარში დასწრება ან არ დასწრება ადამიანის პირადი საქმეა. იმავდროულად, მოქალაქეების ჯგუფმა გაგზავნა პეტიცია რელიგიური ორგანიზაციების ლიდერებთან, რომ მოუწოდონ თავიანთ მრევლს, თავი შეიკავონ საგანგებო პერიოდის განმავლობაში კოლექტიური შეკრებებისგან. მამა ვისარიონი თვლის, რომ პეტიცია დაუწერია ხალხის ჯგუფს, რომელთაც არ სჯერათ ღმერთის. "ეს არის ბრბო, ლიდერალიზმი. ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ ყველაფრის დესტაბილიზაციას. პანდემიამ და აღდგომამ აფხაზური საზოგადოება ორ ბანაკად გაყო. ერთ-ერთო მოქალაქის თქმით, კორონავირუსი არ უნდა გახდეს შემაფერხებელი მორწმუნეებისთვის, რომლებსაც დიდი ხნის ტრადიცია აქვთ ეკლესიაში დიდი ქრისტიანული დღესასწაულის ჩატარების შესახებ. "ყოველწლიურად ვსწავლობდით მარხვის დასრულებას ეკლესიაში. დიახ, მე მესმის, რომ კორონავირუსის გავრცელება ახლა მიმდინარეობს. ეს საშიშია, რა თქმა უნდა. არავინ არავის აიძულებს ეკლესიაში წასვლას, ეს ყველაფერი დამოკიდებულია პიროვნებაზე. მთავარია უსაფრთხოების ზომების დაცვა. ”- ამბობს მრევლი. გუდაუთიდან კიდევ ერთი მართლმადიდებელი, ვიქტორიამ, გადაწყვიტა ექვსი წლის მანძილზე პირველად, დაერღვია ყოველწლიური სააღდგომო ტრადიცია. მისი აზრით, ამ საფრთხის შემთხვევაში, უმჯობესია თავი შეიკავონ მასობრივი მოვლენებისგან და დაიცვან უსაფრთხოების ყველა ზომა, პირველ რიგში არა საკუთარი თავისთვის, არამედ სხვა დანარჩენებისთვისაც." ყველას შეუძლია ილოცოს სახლში, ყველა მორწმუნეს აქვს საკუთარი ადგილი. კარანტინის დროს შეგიძლიათ შეზღუდოთ ეკლესიაში სიარული. უფრო მეტიც, მრავალი სასულიერო პირი მთელი მსოფლიოდან, მათ შორის აფხაზეთიდან, სამრევლოს მოუწოდებს დარჩეს სახლში. მე ვფიქრობ, რომ მხოლოდ ისინი არ იქცევიან ასე. მაგალითად, მე არ ვაპირებ სააღდგომო მსახურებაზე წასვლას, მიუხედავად იმისა, რომ ვცდილობ მარხვას, "- აღნიშნა მან. იმავე აზრისაა ვახტანგ ფიფიაც, რომელიც ამბობს,რომ: "ყოველწლიურად იერუსალიმს ვსტუმრობთ. მთელი ვნებიანი კვირაა იქ ვართ. წელს დაახლოებით 50 მომლოცველი გეგმავდა იქ გამგზავრებას აფხაზეთიდან, მაგრამ კორონავირუსის გამო, ყველაფერი გაუქმდა. მაგრამ მაინც ვილოცებთ, ვთხოვთ ღმერთს აფხაზ ხალხს. ღმერთო, მომდევნო წელს ჩვენ ნამდვილად მოვიტანთ კურთხეულ ცეცხლს აფხაზეთში. მე ვფიქრობ, რომ ყველა მორწმუნეს აქვს კუთხე სალოცავად და მე ყველას მოვუწოდებ ილოცონ სახლში. ვფიქრობ, რომ ეს იქნება სწორი. "#აღდგომა #დღესასწაული #კარანტინი #კორონავირუსი #SokhumiDaily

საქართველოს ეკლესიაც მის მრევლს მოუწოდებს, თავი შეიკავონ საზღვარგარეთ წასვლისგან, მათ შორის მოსალოცად, და ვურჩევთ ყველას, უკიდურესი აუცილებლობის გარდა, ნუ გაემგზავრებიან საქართველოდან; ხოლო გაზრდილი რისკის ქვეყნებიდან ჩამოსულებმა განსაკუთრებით უნდა დაიცვან იზოლაციის წესი; პასუხისმგებლობით უნდა მოიქცნენ ისინიც, რომელნიც გრიპით, ან გრიპის მსგავსი ვირუსით არიან დაავადებულნი და სახლებში დარჩნენ. სურვილის შემთხვევაში, მათ მოძღვარი ბინაზე აზიარებს. ხშირად უნდა გამოიყენოთ ნაკურთხი წყალი, როგორც დასალევად (უზმოზე), ასევე საცხოვრებელი და სამუშაო ადგილის საპკურებლად. შეგახსენებთ, იმასაც, რომ გულში შეძლებისდაგვარად თქვათ „იესოს ლოცვა“, ან მოკლედ – „უფალო შემიწყალე“. როგორც წესი, საკვების მიღების წინ და შემდგომაც უნდა ითქვას შესაბამისი ლოცვა და საჭმელს ჯვარი გადაესახოს. განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს პირადი ჰიგიენის დაცვას და, ზოგადად, სისუფთავეზე ზრუნვას. ასევე საჭიროა ერთმანეთთან ურთიერთობისას შემოთავაზებული წესების დაცვა. როგორც საქართველოს საპატრიარქოში აცხადებენ, უსაფრთხოების დამატებითი ზომების შესახებ გადაწყვეტილება მიიღო საქართველოს საპატრიარქომაც და ეკლესიებისათვის სადეზინფექციო საშუალებების გაცემა უკვე დაწყებულია. „რა თქმა უნდა, ღვთისმსახურება ტაძრებში აღევლინება ჩვეული წესით, თუმცა დასაშვებად მივიჩნევთ, რომ ზიარების შემდგომ სასმელის („სიტკბოების“) მიღება მოხდეს საკუთარი ან ერთჯერადი ჭიქებით. გვინდა აღვნიშნოთ, რომ ტაძარი არის განსაკუთრებული ადგილი ღვთისმყოფობისა, აქ აღსრულებული ლიტურგია კი ყველაზე მნიშვნელოვანი მსახურებაა დედამიწაზე. წირვა-ლოცვაში რწმენით მონაწილე ადამიანი მიეახლება ცოცხალ ღმერთს, იესო ქრისტეს, რომელიც თავად არის წყარო სიცოცხლისა და მშვიდობისა, იმედისა და სიხარულისა და ამ მადლს არ უნდა განვეშოროთ. სასულიერო პირებს ვთხოვთ, გამორჩეულად ილოცონ კორონავირუსით დაავადებულთათვის და მათთვის, ვინც თავდაუზოგავად შრომობს დასნეულებულთა გამოსაჯანმრთელებლად. წირვის შემდეგ, კი, სასურველია, მოძღვრებმა შეასრულონ ლიტანიობა და ნაკურთხი წყალი ასხურონ ეკლესიის მიმდებარე ტერიტორიასა და ქუჩებს. სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ, ვიდრე ქვეყანაში რთული მდგომარეობაა, კვირა დღიდან, 15 მარტიდან, ყოველ კვირა დღეს, 12:00 საათზე, ყველა ტაძარში (სასურველია უცხოეთში არსებულ ქართულ ეკლესიებშიც ამ დროსვე) დაირეკოს ზარები და ერთად ვთქვათ ლოცვები: „მამაო ჩვენო“, „ღვთისმშობელო ქალწულო“ და „მოწყალებისა კარი განგვიღე“, ხოლო ვინც არ იქნება ეკლესიაში, სადაც არის, იქიდან შემოუერთდეს იმავე ლოცვით, რათა ერთობითა და ერთსულოვნებით შევავედროთ უფალს მთელი მსოფლიო, საქართველო და ჩვენი ოჯახები. ამასთან, მისი უწმინდესობისა და უნეტარესობის თხოვნაა, ყოველმა მორწმუნემ ყოველდღიურად წაიკითხოს ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის დაუჯდომელი, – „ზესთამბრძოლისა ჩემისათვის“, რომელსაც არაერთგზის უხსნია ხალხი დიდი განსაცდელისგან. მოგიწოდებთ, შევეწიოთ ერთმანეთს ნებისმიერი სიძნელის გადასალახად, ვიყოთ მიმტევებელნი და გამოვიჩინოთ ქრისტიანული სიყვარული და ზრუნვა; „ურთიერთარს სიმძიმე იტჳრთეთ და ესრეთ აღასრულეთ სჯული იგი ქრისტესი“ ღვთისმშობელი დედა შეეწიოს ჩვენს ქვეყანას, თითოეულ თქვენგანს და რწმენამ ღვთისამ განამტკიცოს ერი, ამინ!“, – ნათქვამია საქართველოს საპატრიარქოს განცხადებაში.

სასულიერო პირებმა დღეს მარნეულის ქუჩები აკურთხეს. მარნეულის მუნიციპალიტეტის ზედამხედველობის სამსახურის მანქანიდან სასულიერი პირებმა ნაკურთხი წყალი ქუჩებში მოასხურეს, მათ პირბადეები არ ეკეთად. კურთხევის რიტუალი კორონავირუსის პრევენციას უკავშირდება.

ბოდბელმა მთავარეპისკოპოსმა იაკობმა, ბოდბის მონასტრის წმინდა გიორგის სახელობის ტაძარში წინასადღესასწაულო ლოცვის დასრულების შემდეგ, შეკრებილ მრევლს და სასულიერო პირებს დამდეგი დღესასწაული მიულოცა და ბოლო პერიოდში განვითარებულ მოვლენებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბოლოს განვითარებული მოვლენების დროს საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის სინოდი განსაკუთრებული ერთსულოვნებით გამოირჩეოდა: „მონასტრის დედებს, მამებს, მრევლს, მთელ საქართველოს დიდი მადლობა იმ თავდადებისთვის, რაც გამოიჩინეთ. სირცხვილია, რომ იძახიან ხოლმე 70 წლის ადამიანი გარეთ არ გავიდეს. ვინ გადაუწყვიტა იმ ადამიანს, რატომ არ უნდა გავიდეს, სახლში უნდა დავხოცოთ ადამიანები? სიფრთხილე აუცილებელია, მაგრამ ღმერთმა როგორ გვაშორა ხომ ყველაფერი? პატრიარქი გვაჩვენებდა, როგორ უნდა მოვქცეულიყავით. ამ განსაცდელის ჟამს სინოდი საოცრად შემიყვარდა და ყველა რა, იმიტომ რომ ისეთი ერთსულოვნება ჰქონდა, გაგიკვირდებათ. კიდევაც ვუთხარი და სხვებმაც აღიარეს. ერთმანეთს კიდევაც განვიკითხავთ - ადამიანები ვართ, ზოგს ერთმანეთის მიმართ შური ჰქონდა... დაგვაძლევინა ეს უფალმა და მამასთან საძმო, უფროსი და უმცროსი ძმები, ერთად მივდიოდით. მთელი მსოფლიო დააჩოქეს, ერთადერთი ჩვენი ეკლესია იყო და 87 წლის ადამიანი, სულით და ხორცით ქრისტიანი, ქართველი, ჩვენი მამამთავარი, ჩვენი კათოლიკოს პატრიარქი უფალმა მთავარსარდლად გამოირჩია, სხვებს მაპატიეთ და ლეიბზე წამოწოლილებს, ხალხის გარეშე გვაჩვენებდნენ დიდ ტაძრებში, პატრიარქი ხალხთან ერთად იყო და ქრისტეს ლაშქარს მიუძღვებოდა. ბოლო ჟამი სხვანაირად კი არ იქნება? ასე იქნება და ბევრი შეეშინდება, მაგრამ ყველამ გმირობა გამოიჩინა, ვისაც შეეშინდა ისინიც გმირები არიან. ყველას შევუნდოთ, არავინ განვიკითხოთ და ჩვენ უნდა მივხედოთ ჩვენს ქვეყანას. ჩვენი ეკლესია ღარიბია ქონებით, ჩვენი სიმდიდრე ქრისტეშია, ჩვენი სიმდიდრე ჩვენს საქართველოში და დედა ეკლესიაშია. ეს საოცარი რაღაც იყო და ისტორია ამაზე იტყვის. მადლობა ღმერთს, რომ თავში ავარდნილი არ გვაქვს. ყველაფერი კარგად იქნება, ერთი უნდა იცოდეთ, რომ სინოდში აბსოლუტურად ძლიერი ერთობაა. რა ძალამ უნდა დაგვაშოროს? მაშინ ქრისტეს და ჩვენი დედა ეკლესიის მტრები გავხდებით“, - განაცხადა მეუფე იაკობმა.

„ქართული ოცნების“ ხელისუფლების და სასამართლოს ერთობლივი გადაწყვეტილებით, ქვეყნის უმსხვილეს კომპანია „ჯორჯიან მანგანეზში“ დროებით მმართველს უფლებამოსლების ვადა კიდევ 3 წლით გაუხანგრძლივეს. რაც იმას ნიშნავს, რომ დროებითი მმართველი ნიკოლოზ ჩიქოვანი მადნის მომპოვებელ კომპანიაში ბიძინა ივანიშვილის საყვარელი დეიდაშვილის, უჩა მამაცაშვილის, სკანდალური და გადამდგარი მთავარი პროკურორის, ოთარ ფარცხალაძის, ასევე სკანდალური ბიზნესმენის, გია (რიჟა) კაპანაძის, ასევე, სხვათა და სხვათა და რა თქმა უნდა, ბიძინა ივანიშვილის ოჯახის ინტერესებს კიდევ 3 წლის განმავლობაში დაიცავს. დასაცავი კი ძალიან ბევრია - უზარმაზარი სიმდიდრე, რომელიც ჭიათურიდან ყოველწლიურად გაედინება - 600 მილიონი დოლარის ქონება ყოველწლიურად. მაშ ასე: „ჯორჯიან მანგანეზის“ დროებითმა მმართველმა უფლებამოსილების ვადის გახანგრძლივების მოთხოვნით სასამართლოს მიმართა. საქალაქო სასამართლომ ეს მოთხოვნა, რა თქმა უნდა, დააკმაყოფილა და ნიკოლოზ ჩიქოვანს თანამდებობაზე ყოფნის ვადა 2020 წლის 8 მაისიდან 2023 წლის 9 მაისამდე გაუხანგრძლივა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ჩიქოვანი კვლავ განაგრძობს კომპანიაში ერთპიროვნულ მმართველობას. თავად ჩიქოვანს კი (რა თქმა უნდა არაოფიციალურად, მაგრამ რომ მართავენ ყველამ იცის) მართავენ - უჩა მამაცაშვილი, ოთარ ფარცხალაძე, გია (რიჟა) კაპანაძე და ა.შ. თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიის 2020 წლის 08 მაისის განჩინების თანახმად (საქმის N 3/3381-17), გაგრძელდა თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიის 2017 წლის 11 მაისის განჩინებით დადგენილი შპს ,, ჯორჯიან მანგანეზის" (ს/ნ: 230085797) სპეციალური მართვის რეჟიმის მოქმედება იმავე წესითა და პირობებით (მართვა სპეციალური მმართველის მიერ განხორციელდეს ერთპიროვნულად, დამოუკიდებლად და ყველა იმ ხელმძღვანელობითი/წარმომადგენლობითი უფლებამოსილებით, რაც „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად, გათვალისწინებულია დირექტორის, საზოგადოების სამეთვალყურეო საბჭოსა და აქციონერთა საერთო კრების ხელმძღვანელობით და მმართველობით კომპეტენციად. სპეციალური მართვის რეჟიმის განმავლობაში, შპს „ჯორჯიან მანგანეზის“ (ს/ნ 230085797) მართვაში კერძოდ, საზოგადოების ხელმძღვანელობასა და წარმომადგენლობაში მონაწილეობა ეკრძალებათ, რაც არ ეხება სპეციალურ მმართველს, მეწარმეთა და არასამეწარმეო იურიდიულ პირთა რეესტრში რეგისტრირებულ შპს „ჯორჯიან მანგანეზის“ (ს/ნ 230085797) ხელმძღვანელობასა და წარმომადგენლობაზე უფლებამოსილ პირ(ებ)ს/ ორგანოს.) სანებართვო/სალიცენზიო ქმედების განხორციელებისა და სანებართვო/სალიცენზიო პირობების შესასრულებლად, არაუმეტეს 3 წლით, 2023 წლის 9 მაისის ჩათვლით“,- ნათქვამია სასამართლოს გადაწყვეტილებაში, რომელიც „2020NEWS“-ს დაუმალეს, მაგრამ ადვილი მოსაპოვებელი აღმოჩნდა. გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს 3 წლის წინანდელი მოთხოვნით, „ჯორჯიან მანგანეზში“ დროებითი მმართველი ჯერ კიდევ 2016 წლის მაისში შევიდა. მოტივი კომპანიის მიერ გარემოზე მიყენებული კოლოსალური ზარალი იყო, რაც დაახლოებით ნახევარ მილიარდ ლარს შეადგენდა. ჩიქოვანი კომპანიაში 14 პუნქტიანი გეგმით მივიდა. თუმცა, რა შესრულდა ამ 14 პუნქტიანი გეგმიდან, არავინ იცი, რადგან ჭიათურის რაიონში ეკოლოგიური მდგომარეობა კვლავ კატასტროფულია; ონკოლოგიური პაციენტების რაოდენობით ამ რაიონის მოსახლეობა სამეულში შედის; ჭიათურის რაიონის სოფლები კვლავ გადათხრილია; მადნით დატვირთული ავტომანქანების კოლონები უპრობლემოდ გადაადგილდება ქალაქში; კომპანია გარემოზე მიყენებულ ზარალს კვლავ არ იხდის; იმ სოფლების მოსახლეობას, სადაც მარგანეცი მოიპოვება, სახლებს უნგრევენ და კომპენსაციას არ აძლევენ; შრომის უსაფრთხოების მხრივ, პირველყოფილი თემური წყობილებაა და რაიონიდან ხალხი გამორბის - ყოველდღიურად იმატებს ბოქლომდადებული სახლების რაოდენობა, რადგან სიმდიდრე, რომელიც ამ ქალაქს აქვს, სიკეთის და კეთილდღეობის ნაცვლად, ამ რაიონის მოსახლეობას აღრჩობს. სამაგიეროდ, მილიონებს შოულობენ დაწინაურებული და აღზევებული პირები, ხშირ შემთხვევაში აღზევებული მდაბიობი. რა წერია 14 პუნქტიან გეგმაში? ნიკოლოზ ჩიქოვანის მიერ, ჯერ კიდევ 2017 წელს წარდგენილ სამოქმედო გეგმაში წერია, რომ 2017-2020 წლებში შემდეგი ღინისძიებები უნდა განხორციელდეს: დაიწყო და პერმანენტულად გაგრძლდება მადნის ტრანსპორტირება ძარაგადახურული ტრანსპორტით; დაიწყებს ფუნქციონირებას საწარმოს ლაბორატორია და აღიჭურვება შესაბამისი ინვენტარით; განხორციელდება გარემოსდაცვითი მონიტორინგი - ატმოსფერულ ჰაერში მავნე ნივთიერებების ემისიების, ზედაპირულ წყლებში მანგანუმის შემცველობის კონტროლისა და ნიადაგის დაბინძურებისგან დაცვა/პრევენციის კუთხით; მომზადდება და სამინისტროსთან შეთანხმდება ნარჩენების მართვისა და შესაბამისი კარიერების რეკულტივაციის/რემედიაციის ეტაპობრივი გეგმა-პროექტები, მათ შორის, ,,საშევარდნოს“ კარიერისთვის; მომზადდება და სამინისტროსთან შეთანხმდება ტყის საკომპენსაციო ღონისძიებები. 2017 წელს შემუშავებული პროექტის მიხედვით, დაიწყება სამშენებლო სამუშაოები, სანაყაროდან მდ. ყვირილაში დასაწყობებული შუალედური პროდუქტის მოხვედრის აღკვეთის მიზნით, სანაყაროს პერიმეტრზე წყალამრიდი არხებისა და მდ. ყვირილას მხრიდან დამცავი კედლის მოწყობის მიზნით; დაიწყება მადნის ახალი გამამდიდრებელი ქარხნის მშენებლობა და მისი ექსპლუატაციაში გაშვება, ხოლო მანამდე მოხდება შლამებისა და მყარი ნარჩენების საბოლოო განსათავსებლად რამდენიმე ალტერნატიული ტერიტორიის შერჩევა და შეთანხმება სამინისტროსთან, როგორც ეს ეკოლოგიური ექსპერტიზის დასკვნის პირობით არის მოთხოვნილი; უნებართვო ობიექტისთვის, მიმდინარე საქმიანობის გაგრძელების შესახებ გადაწყვეტილების მიღების მიზნით, ქალაქ ზესტაფონში, ფეროშენადნობთა ქარხნის ეკოლოგიური აუდიტის ანგარიშისა და გარემოზე ზემოქმედების შემცირების ღონისძიებათა გეგმა-გრაფიკი მომზადდება და შეთანხმდება სამინისტროსთან. ვინაიდან გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტროს შუამდგომლობითა და თბილისის საქალაქო სასამართლოს 2017 წლის 11 მაისის განჩინებით შპს ,,ჯორჯიან მანგანეზში“, სასარგებლო წიაღისეულის მოპოვების ლიცენზიისა და გარემოზე ზემოქმედების ნებართვის პირობების იძულებით შესრულების უზრუნველყოფის მიზნით შეყვანილ იქნა სპეციალური მმართველი, „2020NEWS”-მა ლევან დავითაშვილის უწყებას ამ საკითხთან დაკავშირებით შემდეგი სახის ინფორმაციის მისაღებად მიმართა: რატომ გაუხანგრძლივდა დროებით მმართველს უფლებამოსილების ვადა კიდევ 3 წლით და რა შეასრულა აღებული ვალდებულებებიდან დროებითმმა მმართველმა, უფრო სწორად კი, გია (რიჟა) კაპანაძის გუნდმა, რომელმაც, „2020NEWS”-ის ინფორმაციით, ჭიათურაში ე.წ. მსხვილი კოოპერატივები შეიძინა და მრავალმილიონიანი ქონების ჩამონათვალი კიდევ უფრო გაიფართოვა. გარდა ამისა, სწორედ ეს გუნდი შევიდა ტყიბულის შახტების მართვაშიც გასულ წელს და თერჯოლაში ახალი საწარმოს მშენებლობაც დააანონსა(!!!!!!!!!) გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროდან, გარკვეული ბიუროკრატიული მოთხოვნების მომიზეზებით, „2020NEWS”-მა ვერ მიიღო მოთხოვნილი ინფორმაცია, რათა გაგვერკვია, რა ბედი ეწია ჭიათურის გარემოს და როგორ შეიცვალა მდგომარეობა ივანიშვილი-მამაცაშვილი-ფარცხალაძე-კაპანაძის იქ მოპოვებული ძალაუფლების და გავლენების შემდეგ. პასუხიც და შედეგიც სახეზეა, თუმცა დავითაშვილის უწყების პასუხს, მისი არსებობის შემთხვევაში, „2020NEWS” დიდი სიამოვნებით შემოგთავაზებთ და მიაწოდებს ჭიათურის რაიონის მოსახლეობასაც, რომელიც „კოლექტიურ სასჯელს იხდის“ მხოლოდ იმისათვის, რომ ზემო იმერეთის ამ მხარეში დაიბადნენ და მათი მშობლიური მხარე ბუნებრივი წუიღისეულით არის დატვირთული. ჯერ კიდევ 3 წლის წინ, კომპანიაში დროებითი მმართველის შეყვანის შემდეგ, "ჯორჯიან მანგანეზის" მფლობელმა ამერიკულმა კომპანია "Georgian American Alloys"-მა განაცხადა, რომ სპეციალური მმართველის დანიშვნამ ქარხნის პარალიზება გამოიწვია, თუმცა ამ კომპანიის წარმომადგენლები ახლა ხმას აღარ იღებენ. როგორც ჭიათურაში ამბობენ - „გარიგდნენ და ერთად ჭამენ“. ვინ რას ჭამს და რამდენს, ძნელი წარმოსადგენი არ არის. ისევე როგორც იმის წარმოდგენაა ძალიან ადვილი, რატომ არ ინტერესდება ხელისუფლება, რას საქმიანობს, როგორ საქმიანობს და „რა სარგებლობა მოაქვს“ გია კაპანაძის ბიზნეს-ჯგუფს ქვეყნისათვის. ერთი საინეტერესო დეტალი: ჯერ კიდევ 2019 წლის მარტში ჭიათურაში ეკოლოგიური კატასტროფის პრობლემებზე მინისტრი ლევან დავითაშვილი „კრიტიკულად და კატეგორიულად“ საუბრობდა და აცხადებდა, რომ თუ დროებითი მმართველი დაკისრებულ ვალდებულებებს არ შეასრულებდა, ის მზად იყო მკაცრი ზომებისთვის მიემართა. ჩვენ ძალიან გვინდოდა მინისტრის პოზიციის მოსმენა ამ „რიტიკული და კატეგორიულ“ პოზიციიდან ერთი წლის თავზე, მაგრამ მინისტრიც და სამინისტრო ახლა ღრმად დუმს!!!! „ჭიათურმანგანუმიდან“ „ჯორჯიან მანგანეზამდე“ ინფორმაციისთვის: ჭიათურის საბადოს ექსპლუატაცია ჯერ კიდევ 1879 წელს დაიწყო. 1990 წლამდე მოპოვებული იქნა 203 მლნ. ტონა ნედლი მადანი და მოხდა 108 მლნ. ტონა სასაქონლო პროდუქციის რეალიზაცია. 1990 წლიდან მანგანუმის მოპოვება მკვეთრად შემცირდა. “ჭიათურმანგანუმის” პრივატიზებისა და რეაბილიტაციის არაერთი წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ, 2006 წლის 11 ნოემბერს საქართველოს გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროში ჩატარებული აუქციონის შედეგად, ჭიათურის მანგანუმის საბადოზე სასარგებლო წიაღისეულის მოპოვების უფლებასთან ერთად, სს “ჭიათურმანგანუმის” აქტივებიც გაიყიდა. აუქციონში გაიმარჯვა ვაჭრობის ერთადერთმა მონაწილემ - „ჯორჯიან მანგანეზ ჰოლდინგ ლიმითედმა“, რომელიც მანამდე ვარციხის ჰიდროელექტროსადგურების კასკადის და ზესტაფონის ფეროშენადნობთა ქარხნის მფლობელი გახდა. გარიგების გაფორმებისას, „ჯორჯიან მანგანეზ ჰოლდინგ ლიმითედი” საკმაოდ ცნობილი ბრიტანული კომპანიის, „სტემკორის“ შვილობილი კომპანია იყო. 2006 წლის ბოლოსთვის „სტემკორმა“ ჰოლდინგის 75% უკრაინულ „პრივატ ჯგუფს” მიყიდა. ეს ჯგუფი საქართველოში „ტაო-პრივატ ბანკის“ მფობელი იყო 2007-2014 წლებში. უკრაინული პრესის თანახმად, ჯგუფი „პრივატი“ ერთ-ერთი ყველაზე დახურული და არაგამჭვირვალე კომპანიაა, მისი დამფუძნებლები იგორ კოლომოისკი და გენადი ბოგოლუბოვი უკრაინის უმდიდრეს ადამიანთა ხუთეულში შედიან. 2013 წელს „პრივატ“ ჯგუფმა „ჯორჯიან მანგანეზი“ (ყოფილი ჭიათურმანგანუმი და ზესტაფონის ფერო) და „ჯორჯიან მანგანეზის“ საკუთრებაში არსებული ვარციხეჰესების კასკადი თავისი ამერიკულ ჰოლდინგზე Georgia American Alloys1-ზე გადააფორმა; თუმცა, ქართულ საზოგადოებას ეს ფაქტი გააცნეს, როგორც საწარმოებში ახალი „მენეჯმენტის მოსვლა“. შესაბამისად, „ახალმა მენეჯმენტმა“ ყველაფერი ცუდი „ძველ მენეჯმენტს“ გადააბრალა და პრობლემების მოგვარების პირობა დადო. სხვადასხვა მედიასაშუალებებში გამოქვეყნებული სტატიების თანახმად, 2016 წლის ბოლოსთვის უნდა ამოქმედებულიყო ახალი სამთო–გამამდიდრებელი კომბინატი; თუმცა, მოვლენები სხვაგვარად განვითარდა. 2017 წლის მაისიდან „ჯორჯიან მანგანეზის“ ქონებას საწარმოს ერთპიროვნულად და დამოუკიდებლად მართვის უფლებით სასამართლოს მიერ დანიშნული სპეციალური მმართველი განაგებს. აშშ-ში რეგისტრირებული Georgia American Alloys Inc. საქართველოში ქონებას ლუქსემბურგის დიდი საჰერცოგოში (ოფშორში) რეგისტრირებული იმავე სახელწოდების კომპანიის Georgian American Alloys Sàrl-ის მეშვეობით ფლობს. საქართველოს სამეწარმეო რეესტრის თანხმად, ჯორჯიან ამერიქენ ელოიზ არის შპს ჯორჯიან მანგანეზის (230085797), შპს ვარციხე 2005-ის (221297870) და შპს ჯი-ეი-ეი მენეჯმენტის (404414861) მფლობელი. თავის მხრივ, შპს ჯორჯიან მანგანეზი 19 შპს-ს 100% წილის მფლობელია. საგულისხმოა, რომ ამ კომპანიებს შორის 13 - შპს ჯმ 29, შპს ჯმ-კოროხნალი-დევიძეები, შპს გამამდიდრებელი კომპლექსი, შპს ჯმტექნიკასერვისი, შპს ჯითიეს - ჯორჯია ტერმინალ სერვისის2, შპს ჯმ-კონსტრაქშენი, შპს ჯმ-ვაკეტყე, შპს ჯმ-ცდფ, შპს ჯმ-შუქრუთი, შპს ჯმ-ითხვისი, შპს ჯმ-პეროფი, შპს ჯმ-მაინინგ და შპს ჯმ-ცენტრალური ფაბრიკა - სპეციალური მართვის რეჟიმის მოქმედების პერიოდში დაარსდა. #ახალიამბები #პოლიტიკა

კუკია ერთ-ერთი უძველესი და უდიდესი სასაფლაოა, რომელიც 60 ჰექტარზეა განთავსებული და სხვადასხვა წყაროს ცნობით, 300-400 წლის წინ უნდა იყოს დაარსებული. აქ 1773 წელს, რუსეთ-ოსმალეთისა და 1877 წელს რუსეთ-თურქეთის ომში დაღუპული ჯარისკაცების საფლავებიც არის. ძველად ყომარბაზები იკრიბებოდნენ და ქაურდული საქმეების გარჩევაც ხდებოდა. დუმბაძის გმირის, მურტალოს ცნობილი გამონათქვამიც გახსოვთ ალბათ, – ყველა ჩემი შემწუხებელი კუკიაზე წევსო. სასაფლაოზე ხეტიალის დროს იქაური თანამშრომელი შემომხვდა და ხელით გველის მოძრაობის იმიტაცია გააკეთა, რითაც მიმანიშნა, ნუ ბორიალობ, ქვეწარმავლები არიან ბლომადო. სასაფლაოს საკმაოდ დიდი ტერიტორია არ შემოვიარე, უკან არ გამოვბრუნებულვარ. შესასვლელთან წმინდა ნინოს სახელობის რუსული ეკლესია იყო, რომელიც, ძირითადად, რუსი გენერლების შემოწირულობებით აშენდა. 90-იან წლებში მისი გუმბათი ქართულით შეიცვალა. ახლა იქ მოქმედი­ ქართული ეკლესიაა. სავარაუდოდ კუკიაზეა დაკრძალული ნიკო ფიროსმანი, თუმცა მისი საფლავის ამოცნობა ვერ ხერხდება და აქვეა სტალინის პირველი მეუღლის, ეკატ­ერინეს საფლავიც. მარო დურგლიშვილი სასაფლაოსთან ახლოს ცხოვრობს იმ სახლში, სადაც საუკუნის წინ, სასაფლაოს ეზოში მდგარ ეკლასიაში მოღვაწე მღვდლები ცხოვრობდნენ. ის ახმეტაში, სოფელ ქისტაურში დაიბადა და გაიზარდა, თბილისში კი ბეკურაშვილზე გათხოვდა და მას შემდეგ, თითქმის 50 წელია, კუკიის სასაფლაოზე, საფლავების მომვლელად მუშაობს. „პრაიმტაიმმა“ მასთან მცირე ინტერვიუ ჩაწერა, რადგან თავის თავზე ვრცლად საუბარი ქალბატონმა მარომ არ ისურვა. – სასაფლაოზე მუშაობა ძნელი სულაც არ არის, მიცვალებულების საფლავების მოვლა ძნელი რატომ უნდა იყოს? ამათ სულს ვენაცვალე, ამათ გამაძლებინეს და მიმაღწევინეს 85 წლამდე. ამ სამსახურს რა სჯობია, პირბადე აქ არა გჭირდება და არაფერი. ამათი მოვლით ისე ვწყნარდები, რომ კორონას დროს სახლში არ დავჯექი, მენატრებოდნენ ხოლმე და მოვდიოდი და ვუვლიდი.ძალიან მეცოდებიან ახალგაზრდები და ჩვილი ბავშვები. ვის საფლავსაც ვუვლი, იმ ადამიანების ცხოვრებისა და გარდაცვალების შესახებ არაფერი ვიცი, არ ვინტერესდები. აბა, ხომ ვერ შევეკითხები და საიდან გავიგებ? ქალბატონ მაროსთან ერთად საფლავებს ხანში შესული მამაკაციც უვლის, რომელმაც ფოტოს გადაღების უფლება მოგვცა, მაგრამ ვინაობა არ გაამჟღავნა.– აგერ, შესასვლელში სამამულო ომის გმირია დასაფლავებული, გოგორიშვილი. ადრე მის საფლავზე ტანკი იდგა. მერე იმ ტანკში ძრავი ჩადგეს და წაიყვანეს. როგორც ამბობენ, კიტოვანს წაუყვანია და შესაძლოა, აფხაზეთის ომშიც კი იბრძოდა საფლავზე ძეგლად მდგარი ტანკი. ის ადგილი მოასწორეს, ჯვარი დადგეს და მწვანე მოლი დათესეს. ძველ საფლავებზე თეთრი მარმარილოს ქანდაკებები დგას და ეგ ყველა იტალიიდან არის ჩამოტანილი, რადგან აქ ასეთი ქვა არ იშოვება. მდიდარი ადამიანები იტალიაში უკვეთავდნენ ახლობლების საფლავებისთვის. უამრავი ქანდაკება გაქრა. ზოგი მოიპარეს, ზოგმაც დროს ვერ გაუძლო, მაგრამ უძველესი, თეთრ მარმარილოში გამოკვეთილი ქანდაკებები კიდევ არის შემორჩენილი.ხალხი ამბობს, თითქოს სასაფლაოზე მოჩვენებები დადიანო, მაგრამ სულ ტყუილია, ამდენი წელია, აქ ვმუშაობ და ჯერ მოჩვენება არ შემხვედრია, გარდა აი, იმ კაცისა, ეს საფლავიდან „პერერივზე“ ამოდის ხოლმე და სუფთა ჰაერზე იძინებს. – ხელი ახალგაზრდა მამაკაცისკენ გაიშვირა, რომელიც ეკლესიის წინ მერხზე იწვა და ზედ ყვავილებიც ელაგა. აღმოჩნდა, რომ ეს მამაკაცი ადგილობრივია, რომელიც ძირითადად სასაფლაოზე ცხოვრობს და მესაფლავეები ასე ეხუმრებიან. შესასვლელიდან არც ისე შორს მომცრო ნაგებობაა. ეს 1943 წელს სამამულო ომში დაღუპული დავით ვაშაკიძის საფლავია. როდესაც დედისთვის შვილის დაღუპვის ცნობა მოუტანიათ, მას სახლი გაუყიდია, შვილის ცხედარი ჩამოუსვენებია, კუკიაზე­ დაუკრძალავს და თვითონაც იქ დაუდვია ბინა. კედელზე დაჭრილი, მწოლიარე ჯარისკაცია გამოსახული, რომელსაც ჭრილობიდან სისხლი სდის. დედას საფლავზე სინათლეც გაუყვანია… მიცვალებული მინით დახურულ აკლდამაში იწვა, სადაც კიბეც ჩადიოდა. ყოველ ექვს თვეში ერთხელ დედას ექიმი მოჰყავდა და ცხედარს ხელახლა უკეთებდა ბალზამირებას. იქვე კი ტახტი იდგა, სადაც დედა იძინებდა. ასე გრძელდებოდა წლების განმავლობაში. როდესაც დედაც გარდაიცვალა, შვილის გულზე დამარხეს და საფლავი მიწით ამოავსეს. გარდაცვლილ ქალბატონს ჭირისუფალი არ ჰყოლია. ის სასაფლაოს თანამშრომლებმა გააპატიოსნეს და მიწას მიაბარეს.სხვა სასაფლაოდან აქ გადმოასვენეს ცნობილი მსახიობი ქალი, ნატო გაბუნია, რომელიც 1910 წელს გარდაიცვალა. საბუთში სიკვდილის მიზეზად შავი ჭირი იყო დასახელებული და როდესაც საფლავს ხსნიდნენ, ამბობდნენ, შავი ჭირის გავრცელების საშიშროება გაჩნდებაო, მაგრამ არაფერი მომხდარა. ერთი მესაფლავე გვყავდა, უკრაინელი ალექ­სანდრე პასტუხი, რომელსაც შიშის გრძნობა არ გააჩნია. ხდება ხოლმე, რომ სხვადასხვა მიზეზით ამა თუ იმ საფლავს ხსნიან. ეს გადაალაჯებს კუბოს, მოხვევს მკლავებს­ მიცვალებულს, ჩაიხუტებს და ამოჰყავს. ერთხელ ასეთი შემთხვევა იყო: მიცვალებული მეექვსე­ სართულიდან უნდა ჩამოესვენებინათ, მაგრამ საწყალი, ძალიან მაღალი კაცი ყოფილა, ცარ­იელი კუბო შინ გვერდულად შეუტანიათ, მაგრამ გამოსვენებისასაც ასე ხომ ვერ გამოიტანდნენ? ვერა და ვერ მოახერხეს სადარბაზოში გამოყვანა და დარეკეს ჩვენთან – ეგებ გვიშველოთო. ორი მესაფლავე წავედით, მე და პასტუხი. ბევრი ვიწვალეთ, მაგრამ ვერაფერი გავაწყვეთ. მერე ჭირისუფალს ვთხოვეთ, სახლიდან ყველა გასულიყო. მიცვალებული ამოვასვენეთ და ჯერ ცარიელი კუბო ჩავიტანეთ პირველ სართულზე და სადარბაზოში დავდგით, შემდეგ კი მიცვალებული შუაში ჩავიყენეთ, მისი ერთი ფეხი მე მივიბი ფეხზე, მეორე – პასტუხმა და ასე, „თავისი­ ფეხით“ ჩავიყვანეთ კიბეზე და კუბოში ჩავასვენეთ. მესაფლავემ კიდევ ერთი ამბავი გაიხსენა: თურმე მოასვენეს ასაკოვანი ქალი, ჭირისუფალმა დაიტირა, თითო მუჭა მიწაც მიაყარეს და წასვლა დააპირეს. სწორედ ამ დროს ერთი კაცი მობრუნებულა და ჩუმად­ უთქვამს – მიწა არ მიაყაროთ, სანამ არ დავბრუნდებიო. ჭირისუფალი რომ გააცილა, მობრუნდა და მესაფლავეებს სთხოვა, ამოიღეთ კუბო და მიცვალებულს თავი მეორე მხარეს მოუქციეთო. ქრისტიანული წესით, მიცვალებული აღმოსავლეთს უნდა „უყურებდესო“, – უთქვამთ მესაფლავეებს. – რასაც გეუბნებით, ის გააკეთეთო, დაიჟინა თურმე კაცმა. – ეს ქალი ჩემი სიდედრი იყო და ცხოვრება გამიმწარა, აქედან აღმოსავლეთით ვაზისუბანია, სადაც მე ვცხოვრობ და აქედანაც უნდა მიყუროს? უკუღმა დამარხეთ, ფუნიკულიორს უყუროსო. თავისი მაინც გაიტანა და მიცვალებული უკუღმაა დაამარხვინა. უძველეს საფლავებს შორის გახლავთ ვინმე დიმიტრი ანდროპოვის საფლავი, რომელიც 1905 წელსაა გარდაცვლილი. საფლავის გარშემო რკინის მაღალი მესერია, რომელშიც მიცვალებულის სახელი და გვარია ამოჩუქურთმებული და ასევე წარწერა – я буду с тобой дорогой Митя. როგორც სასაფლაოს თანამშრომლებმა მითხრეს, დედას შვილისთვის გაუკეთებია ეს საფლავი და შემდეგ, როდესაც დედაც გარდაცვლილა, შვილის გვერდით დაუკრძალავთ. კუკიის სასაფლაოზე ერთი საოცარი, უპატრონო საფლავია, რომლის ისტორიაც არავინ იცის. მას „კაკუნი სამოთხის კარზე ჰქვია“ და დიდი ტკივილია გამოსახული. ადამიანს გიჩნდება განცდა, რომ ძალზე დიდი ცოდვების მატარებელი ადამიანია დაკრძალული, რომელიც სამოთხის კარზე უშედეგოდ აკაკუნებს. წლების წინ, როცა ეს საფლავი პირველად ვნახე, წარწერა არც კი ჩანდა, მიწით იყო დაფარული. ახლა საფლავი სახელმწიფო მუზეუმის დაქვემდებარებაშია, როგორც კულტურული ძეგლი. ის გასუფთავებულია და მიცვალებულის სახელი და გვარიც იკითხება – გიორგი მიხეილის ძე მირზაშვილი, რომელიც 1883 წელს დაბადებულა და 1959 წელს, 76 წლისა გარდაცვლილა. წყარო: primetime

13 სასულიერო პირი ერთობლივ განცხადებას ავრცელებს. ისინი აღნიშნავენ, რომ ლიტურგიულ ცხოვრებაში აქტიურ მონაწილეობაზე დროებით უარს ამბობენ. განცხადების თანახმად, ვინც დღეს ეპიდემიის გამო თავს იკავებს ეკლესიაში თავშეყრისგან, ცდილობს მოცემულ ვითარებაში აღასრულოს მოყვასის მსახურების სულიერი ლიტურგია. გთავაზობთ მიმართვის ტექსტს: "ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს ერთ-ერთ უმთავრესი კეთილი უწყება არის ადამიანში უფლის ხატისა და მსგავსების (დაბ. 1,26-27) განახლება და თავად ადამიანის გაცხადება სულიწმინდის სამკვიდრებელ ტაძრად (1კორ 6,19). ნებისმიერი რიტუალი კი სწორედ ამ ჭეშმარიტების მოფრთხილებასა და შენარჩუნებას უნდა ემსახურებოდეს. უალტერნატივოა ადამიანის სიცოცხლის დაცვა, რადგან ბიბლიური სწავლების მიხედვით, სწორედ ადამიანი წარმოადგენს საღმრთო ქმნილების გვირგვინს. ამიტომ ეკლესიის უპირველესი ვალდებულებაც ამ საღმრთო შემოქმედების გვირგვინის გადარჩენაა. ადამიანისადმი უსაზღვრო სიყვარულით ქრისტემ თავი დაიმდაბლა, ნებსით შეიმოსა ჩვენი მოკვდავი ბუნება და ამგვარად შემოვიდა სიკვდილის საუფლოში, რომლის მკვიდრი არის ყოველი ჩვენგანი უკვე დაბადებიდანვე. ამ შემოსვლით უფალმა სიკვდილის წყვდიადში შემოიტანა თავისი მარადიული სიცოცხლის ნათელი, რათა ის ჩვენთვის გაეზიარებინა და ასე მოეპოვებინა ჩვენთვის სიკვდილისგან ხსნა. მნიშვნელოვანია, რომ ქრისტიანული სწავლების მიხედვით უფალთან მიახლების გზა, უპირველესად სწორედ ჩვენს გულსა და გონებაზე გადის. ამ შინაგანი ფერისცვალების გამოხატულება კი ის ლიტურგიული ფორმებია, რომელთა მეშვეობითაც ეკლესია სახარებისეულ საზრისებს ასახავს. ქრისტესთან ჭეშმარიტი ურთიერთობა, მასთან ზიარება მხოლოდ ტაძარში სიარულით არ გამოიხატება. ჩვენ სხვაგვარადაც შევიქნებით ქრისტეს ჭეშმარიტი ტაძარნი, როგორც მისი სხეულის ნაწილნი (ეფ. 5,30) და მის წმიდა სხეულს ჭეშმარიტად თანაზიარნი. ვინც დღეს ეპიდემიის გამო თავს იკავებს ღვთისმსახურებაზე შეკრებისაგან, არათუ ქრისტეს ღალატობს, პირიქით, ცდილობს მოცემულ ვითარებაში აღასრულოს სულიერი ლიტურგია მოყვასის მსახურებისა. მოშიშება ყოველთვის სიმხდალეს არ ნიშნავს, ხანდახან იგი დიდი საქმის საფუძველი ხდება. მენელსაცხებლე დედებთანაც კი, ანგელოზი შიშის განქარვებით იწყებს საუბარს: ,,ნუ გეშინინ, თქვენ“ (მთ. 28,5). დედებთან, რომლებმაც მხნეობის და სიმამაცის გასაოცარი მაგალითი გამოავლინეს, როდესაც უფლის საფლავისკენ გაეშურნენ. ისეთი საყოველთაო გასაჭირისას, როგორც პანდემიაა, ადამიანებს ხშირად ეუფლებათ უიმედობა და შიში, რაც სავსებით ბუნებრივია. ვნების კვირა სწორედ ასეთ ამბავს ეძღვნება. სიბნელე, ტკივილი, ტანჯვა, ჯვარცმა — ეს ყოველივე უფალმა განიცადა ჩვენთვის. მაგრამ სულ ცოტაც და აღდგომის ბრწყინვალება ყოველივეს მოეფინება და განანათლებს. ეს არის ის საღმრთო სასოება, რაც იოლად გადაგვატანინებს ნებისმიერ მძიმე ჟამს: „სოფელში გასაჭირი გექნებათ, მაგრამ მხნედ იყავით, მე ვძლიე სოფელს“ (ინ. 16,33). სამწუხაროდ, გვიწევს, დროებით უარი ვთქვათ ლიტურგიულ ცხოვრებაში აქტიურ მონაწილეობაზე, მაგრამ ეს მხოლოდ და მხოლოდ დროებითია, შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე; ეს სულაც არ ნიშნავს რომ ჩვენ უარს ვამბობთ და საერთოდ არ ვმონაწილეობთ მასში. ჩვენ ხომ ვიცით, რომ როდესაც სასულიერო პირი ღვთისმსახურებისას ცოცხლებსა და მიცვალებულებს მოიხსენიებს, თითოეული ჩვენგანიც, ისინიც კი, ვინც ღმრთისმსახურებას არ ესწრება, საიდუმლოებრივად თანაზიარი ხდება საღმრთო მადლისა. რწმენაში ჩვენი წინაპრები, ძველი აღთქმის ეკლესიის წევრები, ტყვეობასა თუ თავისუფლებაში, ლხინისას თუ ავბედობისას, აღნიშნავდნენ პასექის დღესასწაულს, იხსენებდნენ ღმრთის ერთგულების საოცარ ისტორიას და ამ გახსენებას აქცევდნენ საოჯახო ლიტურგიად — იკრიბებოდნენ ერთი მაგიდის გარშემო და აკურთხებდნენ უფლის სახელს. წელს, საღმრთო განგებამ ასე განაგო, რომ მსოფლიოში მილიონობით მართლმადიდებელი ოჯახთან ერთად, ერთი მაგიდის გარშემო შეკრებილი აკურთხებს და განადიდებს ღმერთს, რომელიც ჩვენთვის განკაცდა, ჯვარს ეცვა და აღდგა, რომელიც აღდგომის შემდეგ გამოეცხადა ასევე ერთი მაგიდის გარშემო შეკრებილ მოციქულებს და სთხოვა, მათი ტრაპეზის ზიარი გაეხადათ (ლკ. 24,41-44). იესო ქრისტე, ჩვენი პასექი, აუცილებლად იქნება.”#სასულიეროპირი #ეკლესია #ლიტურგია #tbilisidaily