If you are interested in the songs performed by me, subscribe to my youtube channel and share it with your friends. Welcome from Georgia😀 Si está interesado, Con canciones interpretadas por mi suscríbase y comparta con amigos😀 saludos de Georgia👋👋👋 Se você está interessado em músicas executadas por mim, subscrever o meu canal do youtube e compartilhar com seus amigos. Bem-vindo da Geórgia👋👋👋 إذا كنت مهتمًا بالأغاني التي قمت بها ، اشترك في قناة f الخاصة بي وشاركها مع أصدقائك. 如果您对我演奏的歌曲感兴趣，请订阅我的YouTube频道并与您的朋友分享。格鲁吉亚欢迎您 Se sei interessato alle canzoni eseguite da me, iscriviti al mio canale YouTube e condividerlo con i tuoi amici. benvenuto dalla Georgia "Si está interesado, Con canciones interpretadas for my suscríbase y comparta with amigos😀 saludos de Georgia" se você estiver interessado nas músicas tocadas por mim, assine o meu canal do youtube e compartilhe com seus amigos. bem-vindo da geórgia जॉर्जिया से आपका स्वागत है 내가 수행 한 노래에 관심이 있다면 내 YouTube 채널을 구독하여 친구들과 공유하십시오. 조지아에서 오신 것을 환영합니다 Si vous êtes intéressé par les chansons interprétées par moi, abonnez-vous à ma chaîne youtube et partagez-la avec vos amis. Bienvenue de la Géorgie Если вас интересуют песни, исполняемые мной, подпишитесь на мой канал на YouTube и поделитесь им с друзьями. Добро пожаловать из Грузии Benim yaptığım şarkılarla ilgileniyorsanız, youtube kanalıma abone olun ve arkadaşlarınızla paylaşın. Gürcistan'dan hoş geldiniz Wenn Sie an den von mir gespielten Songs interessiert sind, abonnieren Sie meinen Youtube-Kanal und teilen Sie ihn mit Ihren Freunden. Willkommen aus Georgia As u belangstel in die liedjies wat deur my uitgevoer is, teken dan in op my YouTube-kanaal en deel dit met u vriende. Welkom van Georgië

ბათუმში, ინასარიძის ქუჩაზე მშენებარე ობიექტის ტერიტორიაზე გაზგაყვანილობის დაზიანებული მილის აღდგენითი სამუშაოები დასრულდა. ,,სოკარ ჯორჯია გაზის“ ინფორმაციით, დილიდან გაზმომარაგების აღდგენა დაიწყება. შემთხვევის შედეგად ერთი მოქალაქე მოიწამლა, რომელიც სასწრაფო სამედიცინო დახმარების ბრიგადამ კლინიკაში გადაიყვანა. ,,სოკარ ჯორჯია გაზში“ აცხადებენ, რომ მშენებარე კორპუსის საძირკველის მოსამზადებელი სამუშაოების დროს, 200 მილიმეტრიანი მიწისქვეშა გაზსადენი, სავარაუდოდ, ექსკავატორმა დააზიანა. მათივე ინფორმაციით, გაზი ანგისის დასახლების 3500 აბონენტს არ მიეწოდება. ფაქტზე გამოძიება შინაგან საქმეთა სამინისტრომ 188-ე მუხლით დაიწყო, რაც ნივთის გაუფრთხილებლობით დაზიანებას გულისხმობს.

დღეიდან ღია სივრცეში კულტურული ღონისძიებების გამართვა დასაშვები ხდება-ამის შესახებ საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა 9 ივლისს მთავრობის სხდომაზე განაცხადა. 'როდესაც შიდა ტურიზმი სულ უფრო აქტუალური ხდება, კულტურული ღონისძიებების ღია სივრცეში გამართვას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ასევე ყველა ის ღონისძიება, რომელსაც სხვადასხვა სახის დატვირთვა აქვს, მაგრამ ტარდება ღია ცის ქვეშ, ნებადართული იქნება'-განაცხადა გიორგი გახარიამ.

ქუთაისის ინფექციურ კლინიკაში კორონავირუსის ახალი შემთხვევა 12 ივლისს გამოვლინდა.

საქართველოში 9-ით გაიზარდა ახალი კორონავირუსის ინფიცირების დადასტურებული შემთხვევების რაოდენობა და 995 შეადგინა. ინფორმაცია STOPCOV.GE-ზე აისახა. აღნიშნული წყაროს თანახმად, ჯერჯერობით უცვლელია გამოჯანმრთელებულთა რაოდენობა და იგი 857-ია. გარდაცვლილია 15 ადამიანი.#ახალი_ამბები#twitter

ქუთაისის საერთაშორისო აეროპორტს, ახლო აღმოსავლეთში რეგულარული პირდაპირი რეისები ემატება.

„სამეფო ხარისხი - რუსეთის მეფეებისა და კომუნისტების მმართველობის დროს რუსები გასართობად საქართველოში ჩადიოდნენ“, - ამერიკულ გამოცემა Spectator-ში ამ სათაურით გამოქვეყნებულ სტატიაში უილიამ კუკი წერს. „ეს რეგიონები არ ექვემდებარება ცენტრალური ხელისუფლების კონტროლს“, - ამ გაფრთხილებას ვკითხულობთ საქართველოს დედაქალაქის - თბილისის სიცოცხლით სავსე ცენტრის გამოკრულ რუკაზე, - მოგზაურობა ამ რეგიონებში არ არის რეკომენდებული. ერთ-ერთი ასეთი რეგიონია აფხაზეთი - მანქანით სულ რამდენიმე საათის სავალ გზაზე. მეორე რეგიონია სამხრეთ ოსეთი - სულ რაღაც 1 საათი თბილისიდან. 2008 წლის შემდეგ ორივე რეგიონი ოკუპირებულია რუსული ჯარების მიერ სქართველოს ხელისუფლების სრული იგნორირებით. მიუხედავად ამისა, აქ - თბილისში ნამდვილი ტურისტული ბუმია და ტურისტების დიდი რაოდენობა რუსეთიდანაა. ეს ნატიფი ირონია აჯამებს ყველაფერს, რაც აქცევს თბილისს ესოდენ მომნუსხველ ქალაქად - მეტროპოლიას, სადაც, კალეიდოსკოპის მსგავსად, ყველაფერი სულ სხვა ფერებში გვეჩვენება. სახელისუფლებლო შენობებზე და შიგნით საქართველოს დროშებს გვერდს უმშვენებს ევროკავშირის დროშები, არა იმიტომ, რომ საქართველო ევროკავშირის წევრი ქვეყანაა, არამედ იმიტომ, რომ მას წევრობა სურს. გარდა ამისა, შარშან, ჩემი სტუმრობის დროს ლამპიონი მორთული იყო ნატოს დროშებით - და ისევ, არა იმიტომ, რომ საქართველო ნატოს წევრია, არამედ იმიტომ, მას ალიანსში შესვლა სურს. საქართველო არის ევროპის „სადაო ტერიტორია“, მოქცეული აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის. ქვეყნის მზერა ყოველთვის იყო და არის მიმართული ევროპისკენ, მაგრამ რუსეთი მარწუხებს არ ადუნებს. თავდაპირველად რუსეთის მეფემ განახორციელა საქართველოს კოლონიზაცია. შემდეგ იყო დამოუკიდებლობის პერიოდი 1917-1921 წლებში, რომელსაც ისევ მოჰყვა კოლონიზაცია, ამჯერად საბჭოეთის მიერ. საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ქართველებმა აღიდგინეს დამოუკიდებლობა, მაგრამ რუსეთს მათი გაშვება არაფრის დიდებით არ სურდა. საქართველო ცდილობს ნატოში გაწევრიანებას, რათა უსაფრთხო დისტანციაზე ჰყავდეს „რუსი დათვი“, მაგრამ სამხრეთის საზღვარზე ნატოს წევრის ყოლას ვლადიმერ პუტინს ყველაფერი ურჩევნია. რუსეთის მიერ მხარდაჭერილი სეპარატისტული მოძრაობები აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში პუტინს აძლევენ შესაძლებლობას, ჰყავდეს საქართველო ახლოს. ნატო ვერ მიიღებს საქართველოს, სანამ რუსული ჯარები რჩებიან საქართველოს მიწაზე. შესაბამისად, ამ ჯარების გაყვანა უახლოეს მომავალში არ არის მოსალოდნელი. ერთხელ მომიწია ნატოს წვრთნებზე დასწრება, რომლებიც (პირველად ისტორიაში) საქართველოს წინამძღოლობით იმართებოდა. ამ წვრთნებში საქართველოს შეიარაღებული ძალები მონაწილეობდნენ ნატოს წევრი ქვეყნების, მათ შორის ბრიტანეთის, წარმომადგენლებთან ერთად. მე შევხვდი საქართველოს თავდაცვისა და საგარეო საქმეთა მინისტრებს, ასვე გავხდი ნატოს გენერალური მდივნის, იენს სტოლტენბერგის შეხვედრის მოწმე ავღანეთში ნატოს სამშვიდობო მისიების ქართველ ვეტერანებთან - ეს იყო ინვალიდების სევდისმომგვრელი შეკრება. შეხვედრებს შორის დავეხეტებოდი თბილისის ქუჩებში და ვტკბებოდი დასავლურისა და აღმოსავლურის კოლორიტული ნაზავით. ფართო ბულვარებზე სეირნობისას შეიძლება მოგეჩვენოთ, რომ პარიზში ხართ. მეორე მხრივ, ჩაუყვებით თუ არა მიხვეულ-მოხვეულ შუკებს, უმალ აღმოსავლეთში აღმოჩნდებით. კიდევ უფრო დიდი განსხვავება იგრძნობა უძველესსა და თანამედროვეს შორის: კლდის სიღრმეში ნაკვეთი სამიკიტნოები და ამერიკული სწრაფი კვების ობიექტები ხშირად გვერდიგვერდ არის განლაგებული. თუმცა ყველაზე დიდი კულტურული დაპირისპირება თაობების თვალსაზრისით არის თვალშისაცემი - ერთი მხრივ, ინგლისურად მოსაუბრე ახალგაზრდა ქართველები, რომლებიც თავისუფალ ქვეყანაში დაიბადნენ და გაიზარდნენ, გონებაგახსნილნი და ოპტიმისტურნი და, მეორე მხრივ, უფროსი თაობის რუსულად მოსაუბრე ქართველები, რომლებიც აღიზარდნენ საბჭოთა კავშირის პირობებში. საბჭოთა კავშირის დაშლის დროს დაბადებულთათვის ეს იყო ფანტასტიკური შესაძლებლობა - ცხოვრებამ მათ გზა გაუხსნა. მეორე მხრივ, ეს იყო კატასტროფა მათთვის, ვისაც ასაკი ახალ ცხოვრებაზე მორგებაში თუ თავიდან დაწყებაში ხელს არ უწყობდა. მართალია, პუტინის მოქმედება, რომელიც მიზნად ისახავს საქართველოს „კლანჭებში ყოლას“, არსით გეოპოლიტიკური შეიძლება იყოს, მაგრამ რიგით რუსებს უფრო სენტიმენტალური გრძნობები აკავშირებთ ამ ყოფილ საბჭოთა რესპუბლიკასთან. რუსეთის მეფისა და კომუნისტების მმართველობის დროს სწორედ აქ ჩამოდიოდნენ რუსები დროის სატარებლად. საქართველოში საუკეთესო ღვინოა, საუკეთესო კლიმატი, საუკეთესო პლაჟები, საუკეთესო სამზარეულო. „საბჭოთა კავშირის ქალაქებს შორის თბილისი ყველაზე მეტად მიყვარს, რადგან მას იმდენად არ შეხებია საბჭოთა ცხოვრების უფერულობა და მონოტონურობა, - აცხადებს არტურ კესტლერი, - ამ ქალაქს აქვს თავისი უნიკალური მომხიბვლელობა, არც ევროპული და არც აზიური, არამედ ორივეს სვებედნიერი ნაზავი“. ეს სვებედნიერი ნაზავი დღესაც შეიმჩნევა, მიუხედავად თბილისის კარზე მომდგარი რუსი ჯარისკაცებისა. საქართველოში ჩემი „ნატოელი“ გზამკვლევი გახლდათ ისლანდიელი ქალი, რომელიც აქ შარშან ჩამოვიდა სამსახურებრივი მოვალეობების შესასრულებლად. ცხადია, რომ მას აქ ძალიან მოსწონს. ერთხელ მან „ძველი მეტეხის“ რესტორანში წამიყვანა, რომელიც მიხვეულ-მოხვეული მდინარის თავზე წამომდგარ კლდეზე იწონებს თავს და ზევიდან დასცქერის ხელისგულზე გაშლილ ქალაქს. ატყდა სიმღერა და ცეკვა-თამაში, რაც მოგვიანებით უეჭველად აისახებოდა ჩემს საჭმლის მომნელებელ სისტემაზე, ასევე იყო უთვალავი კერძი, რომლებსაც ცეცხლივით წითელ ღვინოს ვაყოლებდით. ისევე, როგორც [ქართული] კულტურა მთლიანობაში, ადგილობრივი სამზარეულოც წარმოადგენს რუსულისა და თურქულის კომბინაციას. ხემსი იმხელა ჯამით მოგვართვეს, რომ მთავარი კერძი მეგონა. და როცა მთავარი კერძი შემოაბრძანეს, მე უკვე საკმაოდ დანაყრებული გახლდით. ფიცროი მაკლინი (როგორც ამბობენ, ჯეიმს ბონდის პერსონაჟის პროტოტიპი) ბევრჯერ ყოფილა თბილისში. „ქალაქმა უმალ მომნუსხა, - წერდა იგი, - ეს სახლები, გიჟმაჟური სტრუქტურები წინ გამოშვერილი, ფერდობის გვერდზე მერცხლის ბუდესავით დაკიდებული ვერანდებით. ქვევით მთის ნაკადი თქარუნით მიექანება. შორს ფერდობზე კი ისევ სახლები მოჩანს“. შეიძლება ვცდები (და, ალბათ, ვცდები კიდეც), მაგრამ რატომღაც მგონია, რომ მაკლინი სწორედ იმ რესტორანს აღწერს, მე რომ ვისადილე წუხელ. გავჩერდი „თბილისი მარიოტში“, რაც ჩემში თავიდან დიდ აღფრთოვანებას არ იწვევდა, თუმცა, როგორც მოგვიანებით აღმოჩნდა, ეს იყო საუკეთესო „მარიოტი“, სადაც ოდესმე გამიტარებია ღამე - თითქოს „ოქროს ხანიდან“ გადმოტანილი, სასახლესავით დიდებული მარგალიტი თბილისის ყველაზე ფეშენებელურ ქუჩაზე - რუსთაველის გამზირზე, აშენებული რუსეთში მონარქიის დაისის პერიოდში. ასეთი ქარიშხლიანი ისტორიის მქონე ქალაქში ყველა შენობა თავის ისტორიას გვიყვება. გზის გაყოლებაზე მდებარე „ბილტმორი“ კიდევ უფრო შთამბეჭდავია, ვიდრე „მარიოტი“. ნეოკლასიკურ სტილში გადაწყვეტილი თაღიანი პორტიკის თავზე შეამჩნევთ საბჭოთა პერიოდის ფრიზებს ბედნიერ მშრომელთა გამოსახულებებით, რომლებიც პარტიის კეთილდღეობისთვის იღვწიან. მეორე დილით ვეწვიე ეროვნულ მუზეუმს, რათა თვალი გადამევლო საქართველოს რთული ისტორიისთვის. სწორედ აქ ჩამოსულან იასონი და არგონავტები ოქროს საწმისის საპოვნელად. ყოველთვის მეგონა, რომ ოქროს საწმისი ოდენ მითი იყო, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ქართველები მას იყენებდნენ ოქროს მოსაპოვებლად. „კავკასიონის მთებიდან მოედინება ბევრი მდინარე. ამ მდინარეების წყალი კი შეიცავს უხილავ ოქროს მტვერს, - წერდა აპიანე ალექსანდრიელი ჩვ. წ. მე-2 საუკუნეში, - ადგილობრივები ამ მდინარეებში ავლებენ საწმისს და ასე აგროვებენ მოტივტივე ნაწილაკებს“. საქართველოს თანამედროვე ისტორია შემაძრწუნებელი მოვლენებით არის აღსავსე: პირველ რიგში, აღსანიშნავია ქართველი დისიდენტების ამოჟლეტა სტალინის მიერ, რომელიც, - ო, ირონია! - თავად ქართველი იყო. 1920-იან და 1940-იან წლებს შორის დახვრიტეს 70 000 ქართველი და გადაასახლეს 200 000. „ქართველი მხატვრები და წითელი ტერორი“ - ამ გამოფენაში ერთმანეთის გვერდით განთავსებულია დისიდენტი მხატვრების ნაშრომები და მათ წინააღმდეგ რეპრესიების ამსახველი დეტალები. შრომით ბანაკებში (საიდანაც ადამიანები აღარ ბრუნდებოდნენ) გადაყვანილი „მოღალატეების“ შვილები კი სახელმწიფოს მეურვეობაში გადადიოდნენ. „მათი იზოლირება გარდაუვალი იყო, - აცხადებდა სტალინისტი დიპლომატი ვიაჩესლავ მოლოტოვი, - ისინი ხომ ჯოჯოხეთს დაატრიალებდნენ საჩივრების წერით“. არის თუ არა საბჭოთა რეპრესიები მხოლოდ ისტორიის წიგნების მასალა? არ მგონია. „კგბ ისევ გითვალთვალებს“, - გვამცნობს წარწერა კედელზე. მლოცველებით და ხატებით დახუნძლულ მართლმადიდებლურ ეკლესიაშიც შევედი და სანთელიც დავანთე - კონკრეტულად არავისთვის. როგორც ერთ-ერთი უძველესი ქრისტიანული ქვეყანა მსოფლიოში, საქართველო ცნობილია თავისი ეკლესიებით. თბილისის ცენტრშიც კი, სადაც ამერიკული კულტურის შემოჭრა აშკარად იგრძნობა, ეს დახვეწილი მარადიული მონუმენტები დღესაც ინარჩუნებენ მისტიკურ ელფერს. გახდება თუ არა საქართველო დასავლური სახელმწიფო, როგორც ეს მას ყოველთვის ეწადა, თუ მას პუტინი შთანთქამს? შეინარჩუნებს თუ არა თბილისი იმ სამხრეთულ მომხიბვლელობას, იმ სიმსუბუქეს, ოდესღაც ფიცროი მაკლინი - შოტლანდიელი საიდუმლო აგენტი რომ მონუსხა? სტუმრობის დროს გაკეთებული ჩანაწერების გადაკითხვისას შევნიშნე ციტატა, რომელიც, ჩემი აზრით, აჯამებს საქართველოს პოზიციას: „ რა შეგვიძლია შევთავაზოთ ევროპულ სახელმწიფოებს? ჩვენი 2 000-წლიანი ეროვნული კულტურა, დემოკრატიული სისტემა და მდიდარი ბუნება. რუსეთმა შემოგვთავაზა სამხედრო მოკავშირეობა, რომელზეც ჩვენ უარი განვუცხადეთ. ჩვენ სხვა გზა ავირჩიეთ. ისინი აღმოსავლეთისკენ მიიწევენ, ჩვენ კი მზერა დასავლეთისკენ გვაქვს“. თავიდან მეგონა, რომ ეს სიტყვები ჩემთან საუბარში ერთ-ერთმა ქართველმა მინისტრმა წარმოთქვა, მაგრამ შემდეგ გამახსენდა, რომ ეს სიტყვები მუზეუმში მქონდა წაკითხული. ეს არის საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ლიდერის, ნოე ჟორდანიას ციტატა. ეს სიტყვები მან 1921 წელს წარმოთქვა - სულ რამდენიმე კვირის შემდეგ წითელი არმია თბილისში შევიდა.

ადამიანები დღესდრეობით კვლავ განაგრძობენ ბრძოლას სახელმწიფო ძალაუფლებისვთის. ამისათვის კი ისინი მიმართვენ კონკურენტიან თუ ერთპიროვნულ ბრძოლას ხელისუფლების გამოყენებისთვის, ანუ ძალაუფლებისთვის მოპოვებისათვის. იმისათვის რომ მმართველმა ან მმართველთა ჯგუფმა ძლაუფლება მოიპოვოს საჭიროა პირველ რიგში ლეგიტიმაციის მოპოვება, რომლელიც, თუ ცნობილი სოციოლოგის და ფილოსოფოსის, ვებერის კლასიფიკაციას მოვიშველიებთ 3 ტიპის მმართველზე განსხვავებული გზებით მიმდინარეობს. თუმცა ჩემი თემა ეხება დემოკრატიას, კონკრეტულად თანამედროვეობის ჭრილში ამ საკითხებზე საუბრისას აუცილებელია არა მხოლოდ ლეგალური არამედ ქარიზმატული და ტრადიციული ტიპების, უფრო სწორად კი სამივე მათგანის ნარევის გათვალისწინება. ეს ყველაფერი გამომდინარე იქიდან, რომ სახელმწიფოები განვითარების დონით, პოლიტიკური კულტურითა თუ პოლიტიკური რეჟიმის ფორმით ხშირად ძლიერ განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან. თუმცა ასევე მნიშვნელოვანია ის ფაქტი, რომ დღესდღეობით თითოეული მათგანი იღწვის, არის ან იბრალებს დემოკრატიულობას, აშკარაა ეს რეჟიმი ყველაზე დიდი პოპულარულობით სარგებლობს მთელი მსოფლიოს გარშემო. საერთოდ რა არის დემოკრატია და რატომაა ესეთი მიმზიდველი ის მთელი მსოფლიოს მასშტაბით. საერთოდ იცის კი მსოახლეობამ რას აღნიშნავს და რა ღირებულებებს მოიცავს ეს ტერმინი, თუ ის უბრალოდ პოპკულტურად ქცეული აბრივიატურაა, რომელიც ასე ეფექტურად ასრულებს მის მრავალფეროვან ფუნქციას. აქვე მინდა გავიხსენო ტოკვილის ერთ-ერთი ნაშრომი, სადაც დემოკრატიას ის უმრავლესობის ტირანიას უწოდებს. და მართლაც რა არის დემოკრატია? როგორც ვიცით ის უმრავლესობის მმართველობას ნიშნავს და მისი კლასიკური მოდელი ანტიკური ათენიდან მოდის. კლასიკური დემოკრატიის მოდელი ფუნქციონირებდა საზოგადოებაში, სადაც ნებისმიერ თავისუფალ კაცს ჰქონდა უფლება მიეღო მონაწილეობა მნიშვნელოვანი საკითხების მიღებაში და მას ჰქონდა შესაძლებლობა ცხოვრებაში ორჯერ მაინც ყოფილიყო არჩეული, მაგრამ აღსანიშნავია, რომ ასეთ თავისუფალ ადამიანებს შორის ვერ ხვდებოდნენ ქალები და მონები. ამჟამად მსურს ვისაუბრო დემოკრატიის იმ ფორმაზე რომელიც დღესდღობით არის გავრცელებული მთელს მშოფლიოში. მინდა აქვე ავღნიშნო, ეს მოდელი არის ზოგადი, რადგან თითოეულ ქვეყანაში ის თავისებურ სახეცვლლებას განიცდის, რომელიც მორგებულია კონკრეტული ქვეყნის სოციო-ეკონომიკურ და კულტურულ ფაქტორებს. ასე რომ შესაძლოა ვილაპარაკოთ არა მხოლოდ დემოკრატიაზე არამედ დემოკრატიებზეც კი. თავად სიტყვა დემოკრატიის განამრტება, მასათა მმართელობა, თივითონვე მიუთითბს იმაზე რომ ინდივიდი და უმცირესობა აქ უკანა პლანზე იმყოფება, მხოლოდ ლიბერალიზმის შერწყმით დემორატიასთან მიიღება ის ღირებულებები რომელიც ასე პოპულარულია თითქმის ყველა ქვეყანაში. როდესაც ვსაუბრობთ ლიბერალიზმზე აუცილებელია მისი მთავარი ღირებულებაა, ინდვიდუალიზმი ვახსენოთ, რომელიც დღესდღობით ადამიანის უმნიშვნელოვანეს ღირსებას წარმოადგენს. დემორატიისა და ლიბერალიზმის შერწყმით კი ვიღებთ ადამიანის სიტყვისა და არჩევანის თავისუფლების, სიცოცხლის , არჩვნებში მონაწილეობის, ორგანიზაციებში გაერთიანების, გამოხატვის თავისუფლების, ალტერნატიული ინფრომაციის მიღების და სხვა უმთვრეს უფლებებს რომელზეც აიგება მთელი პოლიტიკური ეკონომიკური, სამართლებრივი თუ სოციალური ზედნაშენი. როგორც ზემოთ ავღნიშნე ქვეყნები განსხვავდებიან დემოკრატიის ხარისხით, უამრავი სახელმწიფო ამჟამად იმყოფება დემოკრატიზაციის გზაზე, მათ შორისაა პოსტსაბჭოთა რამდენიმე ქვეყანა და საქართველოც. აუცილებელია ვისაუბროთ იმ ასპექტებზე რომელი ავტოკრატიული და ტოტალიტარული წარსულის სახელმწიფოებს ეხმარება დემოკრატიზაციისი კონსოლიდაციაში. როგროც ვხედავთ პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში ტრანზაციას სხვადასხვა პერიოდი დასჭირდა აქედან ბალტიის პირეთი, პოლონეთი და ჩეხეთი უკვე სარგებლობენ დემოკრატიის სახელით, დანარჩენები კი ჯერ კიდევ განაგრძობენ მისკენ სწრაფვას. და რატომ მოხდა რომ ერთმა სოციალისტური ბანაკის ქვეყნებმა სხავდასხვა სისწრაფით მოახდინეს დემოკრატიზაცია ? მე ვფიქორბ, აქ ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტები არის პოლიტიკური ელიტა, საზოგადოების პოლიტიკური კულტურის დონე და გეოპოლიტიკური მდებარეობა. ყველა მათგანზე დაწვრილებით საუბარს დიდი დრო სჭირდება ამიტომ მოკლედ გადმოვცემ ჩემს სათქმელს. პოლიტიკური ცვლილებების პერიოდში, ჩემი აზრით ყველაზე დიდი მნიშვნელობა აქვს ელიტის ფაქტორს. ის უნდა წარუძღვეს საზოაგდოებას ამ პოლიტიკური გარდატეხის პერიოდში სწორად განსაზღვროს საშინაო თუ საგარეო პოლიტიკა, ძალაუფლების გადანაწილება და მისი დაკარგვის შესაძლებლობისადმი შეგუებაც ასევე მნიშვნელოვანია რადგან ელიტათა ცირულაციის განუწყვეტლივ უნდა მიმდინარეობდეს. საზოგადოების პოლიტიკური კულტურა, მისი ღირებულებები უნდა შეესაბამებოდეს და ისწრაფვოდეს დემოკრატიული ღირებულებებისადმი, რადგან მხოლოდ ელიტა ვერაფერს გახდება თუ საზოგადოების წიაღში არ მომწიფებულა დემოკრატიული ღირებულებები. როდესაც დემოკრატიაზე ლაპარაკობენ პირველ რიგში ახსენებენ თვისუფალ არჩევნებს როგორც ამ რეჯიმის ერთ-ერთ კრიტერიუმს. აქ მინდა ავღნიშნო რომ არჩევნები და თვითონ ფენომენი ერთი ხმა ერთი ადამიანი არა დემოკრატიის არამედ ლიბერალიზმის პირმშოა, ამ ორი უკანასკნელის შერწყმით კი მივიღეთ ხმის უფლებისა და არჩვენებიში ხმების უმრავლესობის გადამწყვეტელობის ფაქტორი. განვითარებულ ქვეყნებში განსაკუთრებით კი ამერიკაში ძალიან აქტიურია ინტერეს ჯგუფები, სადაც ერთი საკითხის გარშემო გაერთიანებული ადამიანები იყრიან თავს, მათი რიცხვი კი იმდენად დიდია რომ ხშირად სერიოზულ ძალას წარმოადგენენ არჩევნების დროს.

ენგურის ხიდს ოკუპირებული აფხაზეთის ე.წ. მთავრობა რამდენიმე დღით ისევ ცალმხრივად ხსნის. დე ფაქტო უშიშროების სამსახურის მიერ გავრცელებული ინფორმაციით, 'ჰუმანიტარული კორიდორით' დანარჩენ საქართველოში მყოფი მოქალაქეები ოკუპირებულ აფხაზეთში, საკუთარ სახლში ჩასვლას 13-დან 17 ივლისის ჩათვლით შეძლებენ. მიმდინარე წლის თებერვალში კორონავირუსის პანდემიის პრევენციის საბაბით, საოკუპაციო რეჟიმმა ენგურის ხიდი ორმხრივად ჩაკეტა, მოგვიანებით კი, რამდენჯერმე ცალმხრივად გახსნა.

საქართველოს კონსტიტუციის 48­-ე მუხლის თანახმად, საქართველოს პარლამენტი ქვეყნის უმაღლესი წარმომადგენლობითი ორგანოა, რომლის ძირითად ფუნქციას საკანონმდებლო საქმიანობისა და ქვეყნის საგარეო და საშინაო პოლიტიკის ძირითადი მიმართულებების განსაზღვრასთან ერთად,მთავრობის საქმიანობაზე კონტროლის განხორციელება წარმოადგენს. მაკონტროლებლის ფუნქცია მოიაზრებს იმას, რომ დეპუტატი უ​ფლებამოსილია კ​ითხვით მიმართოს პარლამენტის წინაშე ანგარიშვალდებულ ო​რგანოს - მთავრობას და მიიღოს მისი წევრებისგან კონკრეტული პასუხები. დღეს საპარლამენტო ოპოზიაცია საგანგებო მდგომარეობის პირობებში არაეფექტურ საპარლამენტო კონტროლსა და ზედამხედველობის არაქმედით მექანიზმებზე საუბრობს და მთავრობას მოუწოდებს, სრულად აღადგინოს საპარლამენტო ცხოვრება. ,,ნაციონალური მოძრაობის” მოსაზრებით, პანდემიის, შექმნილი ეკონომიკური კრიზისისა და სოციალური პრობლემების ფონზე აუცილებელია საკანონმდებლო ორგანომ გააკონტროლოს მთავრობის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები, შეაფასოს მათი გამჭვირვალობა და განიხილოს დაწესებული შეზღუდვების მიზანშეწონილობა. პარტია ხაზს უსვამს, რომ ბიუჯეტის ცვლილებასთან დაკავშირებული ყველა საკითხი შეთანხმებული უნდა იყოს პარლამენტთან. ენმ-ის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ უცხოეთიდან მოზიდული თანხების 85 პროცენტი კრედიტია, მთავრობა ფულად რესურსებს უკონტროლოდ ხარჯავს, ბიუჯეტის პროექტი კი საკანონმდებლო ორგანოში დღემდე არ არის წარმოდგენილი. ,,როდესაც ქვეყანაში მოზიდულია რამდენიმე მილიარდი დოლარი, თანაც უდიდესი ნაწილი სესხის სახით, მისი განკარგვა არ უნდა იყოს 2-3 ადამიანის პრეროგატივა და პარლამენტის ერთ-ერთი მთავარი ფუნქცია არის ამ პროცესის გაკონტროლება, - ამბობს საპარლამენტო ფრაქცია ,,ნაციონალური მოძრაობის" თავმჯდომარე რომან გოცირიძე. მისი განმარტებით პარტია საპარლამენტო ბოიკოტს წყვეტს და პლენარული სხდომების და საკომიტეტო მოსმენების განახლებას ითხოვს. ,,დღეს პარლამენტი ცარიელია და დიდი ბოქლომი ადევს,” - აღნიშნა გოცირიძემ. აქვე, შეგახსენებთ, რომ ამ დრომდე ფრაქცია ბოიკოტის რეჟიმში იმყოფებოდა. 2020 წლის 14 ნოემბერს პარლამენტმა პროპორციულ სისტემაზე გადასვლას მხარი არ დაუჭირა, რასაც პარლამენტს გარეთ პროტესტი, შენობაში კი ხმაური მოჰყვა. 19 ნოემბერს სწორედ რომან გოცირიძემ პარლამენტის პლენარულ სხდომათა დარბაზი დალუქა. ამის შემდგომ ,,ნაციონალური მოძრაობის“ ფრაქციამ პლენარული სხდომის მუშაობას ბოიკოტი გამოუცხადა. ,,გინდათ ბიჭების ომი? მიიღებთ ბოქლომების ომს,” - განაცხდა მაშინ გოცირიძემ. დღეს იგი ბოქლომის მოხსნას ითხოვს და აცხადებს, რომ კორონავირუსის ეპიდემიამ არსებული სურათი შეცვალა და ახლა აუციელებელია პარტიამ გამონაკლისი დაუშვას. ,,ნაციონალური მოძრაობის" მოთხოვნას” ბოიკოტის რეჟიმში მყოფი კიდევ ერთი პარტია, ,,ევროპული საქართველოც" იზიარებს. პარტიაში მიიჩნევენ, რომ პოლიტიკური პროცესი პარლამენტში უნდა განახლდეს,რათა თანხების ხარჯვაზე დაწესდეს ზედამხედველობა, გადაწყვეტილებები კი მიიღებოდეს ერთობლივ ფარგლებში. ,,ევროპულ საქართველოში” თვლიან, რომ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ქვეყანაში არამარტო ეკონომიკურ, არამედ ანგარიშვალდებულების კრიზისსაც მივიღებთ. პარლამენტის მუშაობის განახლებას ითხოვენ დამოუკიდებელი დეპუტატებიც, ეკა ბესელია, პლენარულ სხდომებთან ერთად, მოითხოვს დროებითი საპარლამენტო კომისიის შექმნას, დიმიტრი ცქიტიშვილის განცხადებით კი დღეს პარლამენტი ,,დაიმპოტენტებულია”, ვინაიდან მთავრობისთვის შეიქმნა კომფორტული ზონა, თავი აარიდოს კრიტიკულ კითხვებს. როგორ პასუხობს მმართველი გუნდი ოპოზიციის მოთხოვნებს? როცა მთელი მსოფლიო მუშაობდა, მაშინ ეს ხალხი ბოიკოტის რეჟიმში იყო, ახლა გაგიჟდნენ მუშაობაზე, როცა მთელი მსოფლიო საგანგებო რეჟიმზეა გადასული - ასე პასუხობს მმართველი პარტია ენმ-ის კრიტიკას. ,,ქართულ ოცნებაში” ამბობენ, რომ გასულ პერიოდებში, როცა საპარლამენტო ფორმატში არაერთი მნიშვნელოვანი საკითხი განიხილებოდა, ოპოზიცია თავს არიდებდა მუშაობას და აცხადებდა ბოიკოტს, დღეს კი, როცა პარლამენტს აბსოლუტურად სხვა რეჟიმში უწევს მუშაობა, საპარლამენტო ოპოზიციის წევრებმა უეცრად მოინდომეს ბოიკოტიდან გასვლა, რაც ღიმილისმომგვრელია. ,,ქართული ოცნების” წარმომადგენლების განცხადებით, ოპოზიცია უსაფუძვლო კრიტიკითა და აბსურდული მოთხოვნებით არის დაკავებული. პარლამენტის ყოფილი თავმჯდომარის, ირაკლი კობახიძის განცხადებით, პანდემიის პირობებში საკანონმდებლო ორგანოს უწევს საგანგებო რეჟიმში გადასვლა, რაც პლენარული და საკომიტეტო სხდომების უკიდურესად შეზღუდულ ფორმატში ჩატარებას მოიაზრებს. კობახიძის განმარტებით, საქართველოს პარლამენტი მუშაობს ზუსტად იმ პრაქტიკის შესაბამისად, რა პრაქტიკაც ხელმძღვნელობს დემოკრატიული ქვეყნები საგანგებო მდგომარეობის დროს. ამგვარად, როგორც ჩანს, მიუხედავად ოპოზიციის მოთხოვნისა, პლენარული სესიების მოწვევა მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში მოხდება.#პარლამენტი #ოპოზიცია #ენმ #ევროპულისაქართველო #საგანგებომდგომარეობა #tbilisidaily