#ფსიქოლოგია
სტრესულ სიტუაციებთან გამკლავებისას პირველი ნაბიჯია იმის განსაზღვრა თუ რამდენად სტრესული არიან ისინი სინამდვილეში. არსებობს კოგნიტური შეფასება და რაოდენობრივი შეფასება. კოგნიტური შეფასება ცენტრალურ როლს ასრულებს სიტუაციის განსაზღვრაში: რას მოითხოვს ის ჩემგან, რამდენად დიდია საფრთხე, რა რესურსებს ვფლობ მასთან გასამკლავებლად. განასხვავებენ დაძლევის ორ სხვადასხვა გზას იმის მიხედვით თუ რა არის მიზანი: პრობლემასთან უშუალო დაპირისპირება, პრობლემაზე მიმართული დაძლევა თუ სტრესით გამოწვეული დისკომფორტის შემცირევა, ემოციაზე ფოკუსირებული დაძლევა. თქვენ ასევე შეგიძლიათ სტრესის მართვა იმით, რომ შეცვალოთ ის რასაც საკუთარ თავს ეუბნებით მის შესახებ და შეცვალოთ მათთან მოპყრობის ხერხი. პირველ ფაზაში ადამიაები საკუთარი რეალური ქცევის უკეთ გაცნობიერებას ცდილობენ: რა იწვევს მას? რა შედეგები მოაქვს. ამის გაკეთების საუკეთესო ხერხი ყოველდღიური ჩანაწერების წარმოებაა. ეს ჩანაწერები ადამიანებს საკუთარი პრობლემების მიზეზებისა და შედეგების ახლებურ გააზრებაში ეხმარება. მეორე ფაზაში ადამიანები ახალი ქცევების იდენტიფიცირებას იწყებენ, რომლებიც აღკვეთენ არაადაპტაციურ ქცევებს. მაგ. უნდა გამოყოთ ფიქსირებული სამეცადინო დრო, ან ღამის სატელეფონო საუბრები 10 წუთამდე დაიყვანოთ. მესამე ფაზაში ადაფტური ქცევების განხორციელების შემდეგ, ინდივიდები აფასებენ თავიანთი ახალი ქცევის შედეგებს. ამ სამი ფაზის შემდეგ ადამიანები აცნობიერებენ რომ იცვლებიან და მხოლოდ საკუთარ თავს უნდა უმადლოდენ ამ ცვლილებას რომელიც მომავალი წარმატების საწინდარია. ასევე სტრესის დაძლევის კარგი მაგალითია სოციალური მხარდაჭერა, ეს არის სხვებისთვის გაწეული დახმარება, რომელიც ამცნობს ადამიანს რომ ის მარტო არ არის, რომ იგი უყვართ, ზრუნავენ და ფიქრობენ მასზე. როდესაც ადამიანს ყავს ხალხი ვისაც შეუძლია მიმართოს , ისინი უკეთ ახერხებენ როგორც საკუთარ ყოველდღიურ პრობლემებთან ისე სამსახურებრივ სტრესებთან, უმუშევრობასთან, ოჯახის რღვევასთან გამკლავებას. არსებობს მხარდაჭერის ტიპები ესენია: ემოციური, ინფორმაციული, მატერიალური. აღსანიშნავია რომ მხარდაჭერას შეუძლია დიაგნოსტირებული დაავადებისაგან განკურნება და სიკვდილის რისკის შემცირება.