ფილმი „გაქცევა შოუშენკიდან“ ეხება ყველაფერ ცხოვრებისეულს. ფილმში აღწერილია ენდი დიუფრეინის ცხოვრება შოუშენკის ციხეში. აღნიშნული პირი ცოლისა და მისი საყვარლის მკვლელობაშია ბრალდებული. ციხეში მყოფი თითოეული პირის ვალდებულებას და მოვალეობას წარმოადგენს ციხის საკმაოდ მკაცრი წესების დამორჩილება და მათი შესრულება. საპყრობილეში აკრძალულია ღვთის გმობა, ბადრაგებს კი მხოლოდ და მხოლოდ ორი რამის სწამთ:ღმერთის და დისციპლინის. ეს ლოგიკურიცაა, რადგან მხოლოდ ღმერთის რწმენა გადაარჩენს სამყაროს. აი, რაც შეეხება დისციპლინას, მის გარეშე ნამდვილად წარმოუდგენელია წესრიგის დამყარება. ამგვარად, ციხეში გაბატონებული რწმენა ნამდვილად საგულისყურო და გასათვალისწინებელია. ციხეში ძალიან საშინელი ატმოსფეროა. იქ ვითომ არ გკლავენ, მაგრამ რეალურად სიცოცხლეს კი გართმევენ. თითოეული პატიმარი გრძნობს აუტანელ, ჯოჯოხეთურ სიცივეს. ახალმოსულები პირველ ღამეს ჭკუიდან იშლებიან. მაგრამ მთავარია პირველ დღეს გადარჩე, შემდგომ ყველაფერი გაცილებით მარტივია. დროის გასვლასთან ერთად, ადამიანი ყველაფერს ეჩვევა და მეტიც, შემდგომ ამ ყველაფერთან განშორებაც კი უჭირს. მაგალითად, ასე დაემართა ბიბლიოთეკარ ბრუქსს. იგი იმდენად შეეჩვია საპყრობილეს, რომ მისთვის კომფორტის ზონას მხოლოდ ციხის ერთფეროვანი გარემო წარმოადგენდა. მან ვეღარ შეძლო, რომ გარეთ გასული, თავისუფლებას გამკლავებოდა, ვერ აუწყო ცხოვრების სწრაფ ტემპს ფეხი(ბრუქსის აზრით, მთელ სამყაროს სადღაც ჯანდაბაში მიეჩქარებოდა). თავისუფლება ხომ მხოლოდ ძლიერთა ხვედრია. მაგრამ საჭიროა, რომ ცხოვრებას ფეხი ავაყოლოთ რადაც არ უნდა დაგვიჯდეს ეს. სხვანაირად უბრალოდ შეუძლებელია იცხოვრო. მაგალითი შეგვიძლია ავიღოთ „პატარა უფლისწულის“ პერსონაჟ მეფარნესგან. ის მეხუთე პლანეტაზე ცხოვრობდა და მიუხედავად იმისა, რომ პლანეტა უსწრაფესად ტრიალებდა და დასვენება თითქმის არ უწევდა, იგი მაინც შემართებით ანთებდა და აქრობდა ფარანს. ცხოვრებას კი შეძლებისდაგვარად უწყობდა ფეხს. ბრუქსის მსგავსი გრძნობა დაეუფლა ციხიდან გამოსულ რედსაც. მას არაერთხელ უნატრია კვლავ მშობლიურ ადგილებში დაბრუნება. მან ხომ ორმოცი წელი დაჰყო ციხის კედლებში. გარეთ ყველაფერი სხვანაირად ეჩვენებოდა. მას არაფერზე ნებართვის აღება არ სჭირდებოდა ციხისგან განსხვავებით, მაგრამ ესეც უცნაურობა იყო მისთვის. რედი ორმოცი წლის განმავლობაში თხოულობდა ნებართვას სხვადასხვა საკითხთან დაკავშირებით. უკვე გათავისუფლებული კი მარტო იმაზე ფიქრობდა, გამოსაცდელი ვადა როგორ დავარღვიოო. მისი აზრით საშინელებაა მუდამ შიშში ყოფნა. უნდოდა იქ დაბრუნება, სადაც არ ეშინოდა. მარტო ერთი აკავებდა-პირობა, რომელიც ენდის მისცა. ბრუქსის და რედისნაირი აღგზნებული მარტო თავისუფალი ადამინაია. ადამიანი, რომელმაც ხანგრძლივი მოგზაურობა დაიწყო და არ იცის რით დამთავრდება. დავუბრუნდეთ ენდის და მის ურთიერთობას რედთან. ენდიმ გამოჩენსითანავე დაიპყრო შემდგომში უკვე ყველაზე ახლო მეგობრის გული. რედი ხომ სწორედ მასზე ჩამოვიდა ფსონს. თავდაპირველი დანახვისას რედს ეგონა, რომ ენდის ნიავიც კი წააქცევდა. იგი ისე მისეირნობდა თითქოს უდარდელი კაცი პარკში სეირნობსო, თითქოს უჩინარ მოსასხამში იყო გახვეული. მაგრამ თანდათან ენდი საკმაოდ თავდაჯერებულ და მიზანდასახულ პიროვნებად ჩამოყალიბდა. დიუფრენმა დანარჩენი პატიმრების ყურადღება სახურავზე მუშაობისას მიიპყრო. მან ხომ ერთ-ერთ გავლენიან პიროვნებას ასწავლა როგორ უნდა შეენარჩუნება ძმის ანდერძის საფუძველზე მასზე გადაცემული ქონება. სანაცვლოდ კი მხოლოდ რამდენიმე ბოთლი ლუდი მოითხოვა, ისიც მხოლოდ იმიტომ, რომ ამხანაგებს მუშაობა გამარტივებოდათ. ენდის თავად წვეთიც არ დაულევია. ამ ფაქტმა დაკავებულებში დიდი მითქმა-მოთქმა გამოიწვია. მათთვის ეს ამბავი ძალიან გასაკვირი აღმოჩნდა. ზოგი ფიქრობდა, რომ მან ეს ასე იმიტომ გააკეთა, რომ პატიმრებში მეგობრები გაეჩინა, მაგრამ რეალურად იმიტომ, რომ თავი ცოტა ხნით მაინც ეგრძნო თავისუფალ ადამიანად. ენდი საკმაოდ დიდსულოვანი ადამიანი აღმოჩნდა. მან არამარტო თვითონ შეიგრძნო თავისუფლების გემო, არამედ სხვებსაც შეაგრძნობინა იგი. პატიმრები ცოტა ხნით თავს თავისუფალ ადამიანებად და მთელი სამყაროს მფლობელებად გრძნობდნენ. ეს კი ძალიან დიდ შვებას წარმოადგენს ნებისმიერი ციხეში მყოფი ადამიანისთვის. მათ ხომ თავისუფლება სწყურიათ. ფილმის ძალიან ემოციური ეპიზოდია ის, როდესაც ენდი საჯაროდ უკრავს მუსიკას. წამის მეასედით შოუშენკის ყველა ბინადარმა თავი თავისუფალ ადამიანად იგრძნო. ენდი ძალიან მზრუნველია, რადგან სხვების ბედნიერებისთვის მზადაა თავი გასწიროს. ციხე ადგილია, სადაც უამრავი დრო გაქვს და უამრავი საფიქრალი, საზრუნავი. კონცენტრირებას კი ახდენ მხოლოდ და მხოლოდ იმაზე, რომ დრო როგორმე მოკლა და რამეს გული გადააყოლო. დრო, რომელიც სამართებელივით გსერავს. მაგრამ სხვა გზა არ არის, უნდა გაუძლო. რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, ხალხი განათლებაზე ფიქრს იწყებს ციხეში. მათ შორის ისინიც, ვისაც მასზე მანამდე არასდროს უფიქრია. ენდიმ არაერთ ადამიანს მიაღებინა განათლება და მისაცა საშუალება საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზებისა. „გაქცევა შოუშენკიდან“ ადასტურებს, რომ ადამიანების შესაძლებლობები უსაზღვროა. მათ გაცილებით მეტი შეუძლიათ ვიდრე ეს წარმოსადგენია. ენდი დიუფრენმა შეძლო ის, რაც ბევრს აუხდენელ და აუსრულებელ ოცნებად მიაჩნდა. მან შეძლო, რომ გაქცეულიყო ციხიდან, შოუშენკიდან, რომლიდანაც გაქცევა წარმოუდგენელი იყო და ალბათ ისტორიას მსგავსი პრეცენდენტიც არ ახსოვდა. ასეა, ადამიანმა თუ მიზანი დაისახა და მის შესასრულებლად ძალ-ღონეს არ იშურებს, მას აუცილებლად ყველაფერი გამოუვა. #goodplaces #opinion #photo

თავი I 1993 წლის 16 მარტს ქართულმა მხარემ წარმატებით მოიგერია სოხუმზე მასირებული შტურმი, რომელიც უშუალოდ რუსეთის გენშტაბის გენერლების მიერ იყო დაგეგმილი. შედეგად სხვადასხვა მონაცემებით აფხაზურმა მხარემ 400-დან 1000-მდე მებრძოლი დაკარგა. საგულისხმოა, რომ აფხაზურ მხარეს ამხელა მსხვერპლი არც ერთ სხვა ოპერაციაში არ უნახავს და მეტად მნიშვნელოვანია, რომ ის სწორედ აფხაზების მიერ ქართველებზე თავდასხმის დროს მოხდა და არა ქართველების მიერ აფხაზებზე თავდასხმისას. მარტის შტურმის შემდეგ ქართულ მხარეს უკვე ჰქონდა უტყუარი მტკიცებულებები იმისა, რომ მოწინააღმდეგე მხარეს უკვე რუსული რეგულარული ჯარის ნაწილები იბრძოდნენ, რა დროსაც იყენებდნენ სამხედრო ავიაციას, არტილერიას და თანამედროვე კავირგაბმულობის საშუალებებებს. რაც მთავარია ოპერაციები ტარდებოდა კვალიფიციურად მომზადებული სამხედრო გეგმების მიხედვით. ზოგადად რუსეთის ფედერაციის მონაწილეობა აფხაზეთის ომში ძალიან სპეციფიური მეთოდით ხდებოდა, ვინაიდან რუსეთი აიარაღებდა, როგორც ქართულ მხარეს ისე სეპარატისტებს, ამ თემაზე როგორც წესი ქართული მხარე გაურბის საუბარს, თუმცა ფაქტია, რომ ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის სარდლის მოადგილე, გენერალ-ლეიტენანტი სულფიან ბიპპაევი აქტიურად ემუშავებოდა ქართულ მხარეს და არწმუნებდა, რომ აფხაზებთან მოლაპარაკების გზით შედეგის მიღწევა შეუძლებელი იყო და საჭირო იყო სამხედრო ოპერაციის ჩატარება, რისთვისაც საჭირო შეიარაღების და ინსტრუქტორების გამოყოფას თავად უზრუნველყოფდა (იგივე ფუნქციას ასრულებდა ყარაბახის კონფლიქტში, აზერბაიჯანული მხარეს). საწყის ეტაპზე სულფიან ბიპპაევის დახმარებით რუსეთის გენშტაბმა მართლაც გამოყო ინსტრუქტორთა ჯგუფი (რომლებიც ეტაპზე არც არაფრით გვეხმარებოდნენ და პირიქით სადაზვერვო ინფორმაციებს აწვდიდნენ ხელმძღვანელობას) და გადმოგვცა აფხაზებთან შედარებით გაცილებით დიდი შეიარაღება, თუმცა კონფლიქტის დაწყებიდან ორ თვეში უკვე ჩვენ მხარეს შეუმცირა შეიარაღება (1992 წლის ბოლოს საერთოდ შეწყვიტა მოწოდება, გაიწვია ინსტრუქტორებიც) და აფხაზურ მხარეს გაუზარდა, ამავე დროს კრიტიკულ მომენტებში მათ ეხმარებოდა ავიაგამანადგურებლებით და არტილერიით, რასაც ქართული მხარისათვის არ აკეთებდა. ამავე დროს ზედაპირულად ცდილობდა არ გამოჩენილიყო კონფლიქტში აფხაზი სეპარატისტების ღია მხარდამჭერად, ამისათვის რუსეთის გენშტაბმა კონფლიქტამდე დიდი ხნით ადრე მოიძია კავკასიაში მცხოვრები ოფიცრები, რომელთაც ზუსტი ინსტრუქციები წინასწარ ქონდათ მიღებული, ისე რომ კონფლიქტის დაწყების მეორე დღეს 1992 წლის 15 აგვისტოს მათი პირველი ჯგუფი უკვე გუდაუთაში ჩავიდა. პარალელურად აფხაზეთის დასახმარებლად შეიქმნა ე.წ. სამობილიზაციო შტაბები, რომლებიც 1992 წლის ოქტომბრიდან ფუნქციონირებდა მოსკოვში, პეტერბურგში, მაიკოპში, ნალჩიკში, გროზნოში, კრასნოდარში და სხვა ქალაქებში, სადაც უშუალოდ რუსეთის ფედერაციის გენ.შტაბის დაფინანსებით კრიბავდნენ უსამსახუროდ დარჩენილ კვალიფიციური სამხედროების ჯგუფებს, აიარაღებდნენ და უზრუნველყოფდნენ მათ ტრანსპორტირებას კონფლიქტის ზონაში, უპირატესობა ენიჭებოდათ კავკასიური წარმომავლობის პირებს. ოფიციალურად ამ საქმიანობას ეწეოდა რუსეთის ფედერეაციის უშიშროების სამსახურის მიერ შექმნილი ორგანიზაცია „მთიელ ხალხთა კონფედერაცია“. კონფლიქტის მიმდინარეობამ აჩვენა, რომ მხოლოდ დაქირავებული ბოევიკებით ვერ შეასრულებდნენ დასახულ ამოცანებს, ამიტომ კონფლიქტში აფხაზურ მხარეს მოქმედი რუსი სამხედრო ოფიცრებიც მოავლინეს, რომლებიც იმ შემთხვევაში თუ ცოცხალი ან მკვდარი ქართველებს ჩაუვარდებოდნენ ხელში (და ასეთი რამდენიმე ათეული შემთხვევა მოხდა), მათ პირად საქმეებს უკანა თარიღებით ურთავდნენ ბრძანებებს რუსეთის არმიის რიგებიდან გათავისუფლების შესახებ, შედეგად ისინი ასაჯაროებდნენ ასეთ დოკუმენტებს და მათ უკვე მოიხსენიებდნენ, როგორც ყოფილი რუსეთის ფედერაციის სამხედროები. სწორედ ასეთი იაფფასიანი თაღლითობით იყო დაკავებული რუსეთის ფედერაციის გენშტაბი. 1993 წლის მარტში აფხაზური მხარე რუსეთის სამხედრო „მხარდაჭერის“ პირობებში არ ელოდა ასეთ მძიმე მარცხს და თითქმის ერთი კვირა ვერ გამოვიდა შოკიდან (აღსანიშნავია, რომ მარტის შეტევის რუსული გეგმა ქართულმა სამხედრო დაზვერვამ მოიპოვა წინასწარ (თუ სპეციალურად გადმოგვცეს რუსებმა დღემდე გაურკვეველია)). სწორედ ამ დროს დაიკარგა მთელი ომის განმავლობაში ერთადერთი თეორიული შანსი, აფხაზეთში წარმოებული სამხედრო კამპანია ქართული მხარის გამარჯვებით დასრულებულიყო. დღემდე ბუნდოვანია საკითხი თუ რა მიზეზების გამო არ განახორციელა ქართულმა მხარემ კონტრშეტევა გუდაუთის მიმართულებით, მიუხედავად იმისა, რომ 17 მარტს კონტრშეტევის გეგმის ძირითადი მონახაზი უკვე წარმოდგენილი ჰქონდა ქართულ სარდლობას (კვალიფიციური სამხედრო ოპერაციების გეგმები იშვიათობა იყო მთელი ომის განმავლობაში) და საჯარისო ნაწილებიც მზადყოფნას აცხადებდნენ. როგორც სახელმწიფო მეთაური ედუარდ შევარდნაძის მრჩეველი გელა ჩარკვიანი თავის წიგნში „ნაცნობ ქიმერათა ფერხული“ აღწერს, მარტის ოპერაციის დასრულებისთანავე შევარდნაძეს დაურეკა რუსეთის გენ.შტაბის გენერალმა (სავარაუდოდ გენშტაბის ხელმძღვანელმა პაველ გრაჩოვმა), რომელმაც პირდაპირი ტექსტით დაიმუქრა, რომ იმ შემთხევაში თუ ქართული ნაწილები კონტრშეტევას დაიწყებდნენ, თავად დაჯდებოდა ავიაგამანადგურებელზე და თბილისს გაასწორებდა მიწასთან. ამ თუ სხვა მიზეზების გამო ქართულმა მხარემ კონტრშეტევა არ განახორციელა და პოზიციები ისევ მდინარე გუმისთის მარცხენა სანაპიროზე დატოვა. აფხაზურმა მხარემ კვლავინდებურად დახმარებისათვის კრემლს მიმართა, ვინაიდან სწორედ მათი ინიციატივითა და გარანტიებით ჩაებნენ აფხაზები მანამდე არსებულ ყველაზე მასშტაბურ სამხედრო ოპერაციაში და სრული კრახის შემდეგ პრეტენზიები სწორედ რუსების მიმართ გაუჩნდათ. 1993 წლის 23 მარტს აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს დავმჯდომარე სეპატატისტი ვლადისლავ არძინბა უშუალოდ რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტმა ბორის ელცინმა მიიღო კრემლში და ყოველმხრივ დახმარებას დაჰპირდა. არძინბა კავკასიური ვირეშმაკობით ცდილობდა რუსეთის პრეზიდენტი პროაფხაზურად განეწყო, ამისათვის გუდაუთაში მყოფ სეპარატისტული მთავრობის წევრებს მისი ვიზიტის პარალელურად მიმართვაც კი გააგზავნინა კრემლში (1993 წლის 23 მარტს დათარიღებული) სადაც აფხაზური მთავრობა ითხოვდა აფხაზეთის რესპუბლიკის რუსეთის ფედერაციაში მიღებას (მანამდე ლენინური იდეების ერთგულებას ეფიცებოდა მოსკოვს და საბჭოთა კავშირის დაშლის წინააღმდეგ აქტიურობდა). რამდენიმე დღეში მოსკოვიდან დიდი დელეგაცია ჩამოვიდა აფხაზეთში, საკითხის შესასწავლად და ქართული მხარე დაითანხმა დაედო ახალი სამშვიდობო შეთანხმება. ახალი შეთანხმება 1993 წლის 14 მაისს გაფორმდა, რომელიც გულისხმობდა 20 მაისიდან ძალების დაშორიშორებას და ცეცხლის შეწყვეტას. მიუხედავად შეთანხმებისა პოზიცური ბრძოლები მაინც გაგრძელდა, თუმცა მას მაშტაბური ხასიათი ივლისის თვემდე აღარ ქონია. ქართული მხარე ჩაერთო სამშვიდობო შეთანხმების ფარგლებში მოქმედი კომისიის რუტინულ და არაფრისმომცემ მოლაპარაკებებში და რეალურად ყურადღება მოადუნა, შეათხელა პოზიციებზე მყოფი სამხედროების რაოდენობა, სოხუმის ჩრდილოეთით სოფლებიდან გამოიყვანა მძიმე ტექნიკაც და შეიარაღებული ძალებიც. 1993 წლის მაისის ბოლოს სეპარატისტული აფხაზეთის თავდაცვის მინისტრმა სულტან სოსნალიევმა (რუსეთის ფედერაციის თავდაცვის სამინისტროს პოლკოვნიკი, ეროვნებით ყაბარდოელი, 15 აგვისტოს მიავლინეს გუდაუთაში), რუსეთის გენ.შტაბიდან ახალი შეტევის გეგმა მიიღო. ოპერაციას „ქარიშხალი 777“ დაერქვა, რომელიც ჩვენთან „ტამიშის დესანტის“ სახელწოდებით არის ცნობილი, თუმცა ეს უკანასკნელი ტერმინი არ ასახავს მრავალი მიმართულების მქონე ოპერაციის რეალურ სურათს. მაისის თვეშივე გუდაუთაში სპეციალური დავალებით ჩამოვიდნენ რუსი ოფიცრები, რომლებმაც სულტან სოსნალიევს ქართული პოზიციების აერო.ფოტოები ჩაუტანეს, სადაც დეტალურად ჩანდა ქართული მხარის მძიმე ტექნიკის, საარტილერიო დანადგარების, სანგრების, სამეთაურო შტაბების და ა.შ. მდებარეობა. საგულისხმოა, რომ აერო.ფოტოები მხოლოდ რუსეთის ფედერაციის თავდაცვის მინისტრის თანხმობით გაიცემოდა, შესაბამისად ცხადია თუ რა დონეზე მზადდებოდა შეთქმულება საქართველოს წინააღმდეგ. თავად ოპერაცია მანამდე განხორციელებულ შეტევებში დაგროვილი გამოცდილების და დაშვებული შეცდომების გათვალისწინებით, მოიცავდა რემდენიმე მიმართულებას, რომელთაგან ძირითადი მიზანი სოხუმის ჩრდილოეთით პოზიციების დაკავება გახლდათ და თავად ოპერაცია სოხუმზე საბოლოო შტურმისთვის მოსამზადებელი ფაზა იყო. თუ ოპერაციას კარგად გავაანალიზებთ, იგი ძველი აღმოსავლური საბრძოლო პრინციპით დაიგეგმა „ხმაური აღმოსავლეთში, დარტყმა დასავლეთში“, რაც გულისხმობს მოწინააღმდეგის ძალების არასწორ ადგილზე კონცენტრაციის უზრუნველყოფა-იძულებას, რისი საბოლოო ამოცანაცაა თავდასხმის ნამდვილი ადგილის შენიღბვა. შეტევის პირველი მიმართულება ოჩამჩირე-სოხუმის მაგისტრალის ჩაკეტვა-კონტროლი, მეორე და მთავარი კი სოხუმის ჩრდილო-დასავლეთ პოზიციებზე დაკავება იყო. თავად ამ მიმართულებასაც ჰქონდა ცალკე ორი ქვე მიმართულება, რომელიც გულისხმობდა სოხუმის დასავლეთით გუმისთის ფორსირებას ეშერის ხიდის მიმდებარედ, რათა ქართული ძალების კონცენტრაცია იქ მომხდარიყო და ძირითად მიმართულებაზე სოხუმის ჩრდილოეთით შრომა-კამანის არეალში ნაკლები წინააღმდეგობა შეხვედროდათ. ოპერაციის მოსამზადებლად რუსულ-აფხაზურმა მხარემ სამშვიდობო შეთანხმების პირობებით ისარგებლა, ისე რომ ერთი წუთითაც არ შეუჩერებია მომავალი ოპერაციის მოსამზადებელი სამუშაოები და არც ჰქონია სურვილი სამშვიდობო პროცესის განვითარების. მაისის თვეში ადიღეას დედაქალაქ მაიკოპში საიდუმლო შეხვედრა გაიმართა რუსეთის ფედერაციის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე ბორის პასტუხოვსა და სეპარატისტთა ლიდერ სოკრატ ჯინჯოლიას შორის. აფხაზებმა სოხუმის ჩრდილოეთით სამხედრო-საინჟინრო ჯგუფების დახმარებით ყოფილი სატყეო-მეურნეობის გზების გამოყენებით, მდინარე გუმისთის დასავლეთ შენაკადთან შემოვლითი გზის აღდგენა-გაჭრა დაიწყეს. ვინაიდან საერთო ოპერაციაში უნდა ჩართულიყო ტყვარჩელის დაჯგუფებაც ე.წ. „აღმოსავლეთის ფრონტზე“ ტყვარჩელში არსებულ აფხაზურ შენაერთებთან მოაწესრიგეს კომუნიკაციის არხები, ხოლო უშუალოდ ახალი ოპერაციის გეგმის ტყვარჩელში ჩატანა სულტან სოსნალიევის დავალებით ე.წ. აფხაზეთის თავდაცვის მინისტრის მოადგილეს ვალერი აიბას დაევალა. აიბას გაუკეთდა სამშვიდობო მოლაპარაკებების მონაწილის ყალბი საბუთები, სოხუმის გავლით სრულიად უპრობლემოდ გადავიდა ტყვარჩელში, ჩაიტანა ახალი ოპერაციის გეგმა და ადგილობრივ სარდლობასთან დეტალურად გაიარა ოპერაციის ყველა წვრილმანი. რუსეთის ფედერაციიდან პარალელურ რეჟიმში მიმდინარეობდა ოპერაციის სპეციფიკის შესაბამისი შეიარაღების შემოტანა, როგორც ფსოუს საზღვრიდან სარკინიგზო გზით, ისე საავიაციო საშუალებებით, გუდაუთის აეროდრომის გამოყენებით. ასევე ტყვარჩელის დაჯგუფების შესაიარაღებლად აფხაზებს გადაეცათ მცირე ზომის შვეულმფრენები, რომლებიც გუდაუთიდან რუსეთის ფედერაციის გავლით გადადიოდნენ ტყვარჩელში, მართალია ე.წ. „კუკურუზნიკებს“ ტვირთამწეობა მცირე ქონდათ, თუმცა მაინც მოხერხდა ტყვარჩელში გარკვეული რაოდენობის შეიარაღების, ინსტრუქტორების გადაყვანა და დაიწყო აფხაზთა წვრთნისა და მომზადების პროცესი. 18 ივნისს რუსული მხარის დაჟინებული მოთხოვნით, ტყვარჩელში შევიდა ე.წ. „ჰუმანიტარული კოლონა“, რომლშიც რუსების განცხადებით პირველადი მოხმარების საკვები და სამედიცინო საშუალებები იყო განთავსებული, თუმცა ქართულ მხარეს არ მიეცა იმის საშუალება, რომ გაეკონტროლებინა ტვირთის შიგთავსი, შემდგომში გაირკვა, რომ ჰუმანიტარულ ტვირთთან ერთად იარაღი და საბრძოლო მასალებიც შევიდა დანიშნულების ადგილზე, ტრადიციული რუსული მეთოდით. გარდა ამისა ტყვარჩელის დაჯგუფება საკმაოდ ეფექტურად ესხმოდა თავს ოჩამჩირიდან სოხუმში მიმავალ პატარა ქართულ ჯგუფებს და იარაღისა და ამუნიციის საკმაოდ რაოდენობას მოუყარა თავი. სამშვიდობო მოლაპარაკების ჯგუფებში ჩართულ აფხაზებს და რუსებს ევალებოდათ ოპერაცია „ქარიშხალი 777“ მოსამზადებელი სამუშაოების დასრულებამდე გაეწელათ მოლაპარაკებები. 30 ივნისს სულტან სოსნალიევს უკვე მიღებული ჰქონდა მზადყოფნის შესახებ პატაკი გუმისთის პოზიციებიდან, რომელსაც ხელმძღვანელობდა რუსეთის ფედერაციიდან მოვლენილი ჩერქეზი პროფესიონალი სამხედრო მუჰამედ კილბა; ტყვარჩელის დაჯგუფებიდან, რომელსაც ხელმძღვანელობდა მერაბ ქიშმარია და დესანტის მხრიდან რომელსაც ხელმძღვანელობდა ზაურ ჭანტოს ძე ზარანდია. 1993 წლის 1 ივლისს, ხუთშაბათ დღეს 21:00 საათზე რუსულ-აფხაზურმა მხარემ ოპერაცია დაიწყო, გუდაუთიდან გამოვიდა საზღვაო ბარჟა „გუმა“ და სადესანტო ხომალდი „პროექტ 105რ“ რომალთაც შენიღბვის მიზნით რამდენიმე კატერი აცილებდათ. სოხუმის სამხედრო შტაბის რადიომეტრისტებმა მცურავი საშუალებები მაშინვე შენიშნეს და ამის შესახებ ინფორმაცია ქართული შეიარაღებული ძალების მეორე საარმიო კორპუსის ოპერატიულ შტაბს მოხსენდა, თუმცა ამას არანაირი რეაგირება არ მოჰჰყოლია. დესანტის შემადგენლობა სხვადასხვა მონაცემებით 300-დან 600 კაცამდე იყო (ყველაზე სარწმუნო წყაროებით 350 კაცს არ აღემატებოდა). დადასტურებულია, რომ დესანტის შემადგენლობაში იყვნენ დონის და ყუბანის კაზაკების 100 პროფესიონალი მებრძოლი, შამილ ბასაევის ჩეჩნური დაგჯუფებიდან არჩეული 30 მებრძოლი, თურქეთში მცხოვრები აფხაზურის დიასპორიდან 25 კაცი, დნესტრისპირეთიდან მოვლენილი რუსული სპეც.დანიშნულების ბატალიონი „დელფინის“ ელიტარული ოფიცრებით დაკომპლექტებული 8 კაციანი ჯგუფი, ჩრდილოეთ კავკასიელთა რაზმი 50 კაციანი შემადგენლობით, რუსული რეგულარული არმიის 20 კაციანი ოფიცერთა ჯგუფი, სპეცდანიშნულების ბატალიონი „ედელვაისის“ 50 კაციანი ჯგუფი, ოჩამჩირის რაიონის სხვადასხვა სოფლებში მცხოვრები პირები, რომლებიც ტამიშს და მიმდებარე ტერიტორიას კარგად იცნობდნენ. ქართული ნაწილების მიერ კონტროლირებად საზღვაო აკვატორიაში პირველი ხომალდი 2 ივლისს 03:00 საათზე გამოჩნდა, ქართულმა სარდლობამ გემის წარმომავლობაზე ინფორმაცია ოჩამჩირის რუსულ პორტში გადაამოწმა, რუსებმა განუცხადეს, რომ ეს იყო მშრალი ტვირთის გემი „გელენჯიკი“ რომელიც ბათუმის მიმართულებით მიდიოდა და გაურკვეველი ტექნიკური პრობლემების წარმოშობის გამო ცდილობდა ნაპირთან მოახლოვებას. რამდენიმე წუთში კიდევ სხვა მცურავი საშუალებებიც გამოჩნდნენ. მალე ცხადი გახდა, რომ მათ მშვიდობიანი მიზნები არ გააჩნდათ, რაც ქართული მხარისათვის სრულიად მოულოდნელი იყო. დიდი დრო დასჭირდა იმის გარკვევას თუ ვის ეკუთვნოდა ხომალდი, რა მარშუტით გადაადგილდებოდა, ამავე დროს ქართული მხარე ხვდებოდა, რომ ხომალდისათვის ცეცხლის გახსნა სამშვიდობო შეთანხმების ცალსახა დარღვევას ნიშნავდა და ისედაც ქაოსში მყოფ ქართულ ნაწილებს გადაწყვეტილების მიღება ძალიან გაუჭირდათ (ამ დროს ალბათ იმოქმედა იმ ფაქტორმაც, რომ ქართული მხარის მიერ 1992 წლის 14 დეკემბერს დაშვებულ იქნა საბედისწერო შეცდომა, პირდაპირ შეიძლება ითქვას ჩადენილ იქნა დანაშაული, ვინაიდან ტყვარჩელიდან მომავალი რუსული ვერტმფრენი იქნა ჩამოგდებული, სადაც ძირითადად ეთნიკური აფხაზები 35 ბავშვი და 30 ქალი გარდაიცვალა. თუმცა ამ შემთხვევაშიც ბევრი საეჭვო დატალი იკვეთება). 2 ივლისს გამთენიისას შეთანხმებული გეგმის შესაბამისად ტყვარჩელის 800 კაციანმა დაჯგუფებამაც დაიწყო ზღვის მიმართულებით დაშვება, ათამდე ერთეული სხვადასხვა სახის სამხედრო ტექნიკის თანხლებით და თითქმის დაბრკოლების გარეშე გამოიარა წესით ქარველების მიერ კონტროლირებადი ტერიტორიის დიდი ნაწილი, ამას გარდა აფხაზურმა მხარემ 1200 კაცის მობილიზება და ფრონტის ხაზზე გამოყვანა შეძლო ოჩამჩირე-სოხუმის გზის მთელ ჩრდილოეთ პერიმეტრზე. საერთო გეგმის ფარგლებში 2 ივლისს გამთენიისას გუმისთის პოზიციებიდან მასირებული შეტევის იმიტირებისათვის მდინარის ფორსირება დაიწყო აფხაზთა 18 კაციანმა სპეც.ჯგუფმა, რომელსაც თითქმის ერთი თვე მდინარე ბზიფზე ავარჯიშებდნენ რუსი ინსტრუქტორები, მდინარის სწრაფად გადალახვასა და ნაპირზე პლაცდარმის მოწყობაში. თუმცა იმ დღეს გუმისთამ ქართველები საიმედოდ დაიცვა, ძალიან ადიდდა და დინებაც არნახულად სწრაფი იყო, ცურვაში ბავშვობიდან გაწაფულმა აფხაზმა მებრძოლებმა (რომელთაც აფხაზმა ერმა „სმერტნიკები“ შეარქვა წინასწარ) მდინარეში მხოლოდ რამდენიმე ნაბიჯის გადადგმა შეძლეს და დინებამ ისინი ისე გაიტაცა, რომ ძირითადი აღჭურვილობაც დაკარგეს და ორი მათგანი დახჩობას მედ.დებმა ძლივს გადაარჩინეს. გუმისთის ნაწილში ოპერაცია იმ დღეს ჩაეშალათ. დაახლოებით 2 ივლისს 03:30 საათზე ტყვარჩელის აფხაზურმა ფორმირებებმა საავტომობილო გზა გადაკვეთეს. დაჯგუფების პირველად ამოცანას ზღვის სანაპიროზე დესანტის გადმოსასხმელად ზუსტი ადგილის მითითება-კორექტირება და უსაფრთხო დერეფნის შექმნა იყო, სამწუხაროდ ზღვის სანაპირო ზოლიც ფაქტიურად არ კონტროლდებოდა, რის შესახებაც აფაზურ მხარეს სადაზვერვო ინფორმაცია ჰქონდა და სწორედ ყვლაზე დაუცველი წერტილები იქნა შერჩეული შესატევად. სეპარატისტები გვერდს უვლიდნენ ქართულ ნაწილებს და მხოლოდ შემთხვევით გამვლელების განეიტრალებას ახდენდნენ, ისე რომ მასშტაბურ შეტაკებებს ერიდებოდნენ, შედეგად ტყვარჩელის დაჯგუფებამ ზღვის ზოლში დერეფანი შექმნა და გაამაგრა, თუმცა აღსანიშნავია, რომ ეს მოხდა უბრალოდ ცარიელი სივრცეების დაკავებით და არა ქართული ნაწილების განადგურების შედეგად, რასაც აფხაზური მხარე წლებია ამტკიცებს. საბოლოო ჯამში, რაც არ უნდა ვთქვათ, კონკრეტული ამოცანა ტყვარჩელის დაჯგუფებამ რამდენიმე საათში შეასრულა. დეორგანიზებულმა ქართულმა ნაწილებმა ინფორმაცია მიიღეს ზღვიდან დესანტის მოსალოდნელი გადმოსხმის თაობაზე, მათ ჯერ არაფერი იცოდნენ გარკვეულ მონაკვეთებში, როგორც ფლანგიდან ისე ჩრდილოეთიდან მტრის მოახლოების შესახებ. სულ ცოტა ხანში ზღვის მხრიდანაც იგივე მოელოდათ. ქართული ჯარის სარდლობამ დაახლოებით ხუთი საათისთვის მიიღო გადაწყვეტილება გემებისთვის საარტილერიო ცეცხლი გაეხსნათ, მაგრამ უკვე დაგვიანებული იყო. საარტილერიო ცეცხლმა მხოლოდ დროებით შეაფერხა დესანტის გადმოსხმის ოპერაცია. 05:30-საათზე სოფელ ნაოჩთან დესანტმა პირველი ჯგუფის გადმოსხმა დაასრულა და სწრაფად დაიწყო პოზიციების დაკავება-გაფართოვება. ნაპირზე ფორსირების მონაკვეთში დესანტის მხარდასაჭერად რუსეთის არმიის ორმა სუ-27 ტიპის ავიაგამანადგურებლებმა დაიწყო მანევრირება. რუსულ-აფხაზურმა ფორმირებებმა პირველი დარტყმა ტამიშის, ზემო კინდღის და ლაბრის მიდამოებში განახორციელეს, მხოლოდ დღის პირველ ნახევარში ქართულმა მხარემ 250-ზე მეტი სამხედრო პირი დაკარგა, მათ შორის განსაკუთრებით დაზარალდნენ ორხევის, დუშეთისა და, ჩოლოყაშვილის ბატალიონები, შავნაბადასა და ავაზას ნაწილები. შინაგანი ჯარის ოცეული, რომელმაც ჩრდილოეთიდან მიიღო დარტყმა მთლიანად იქნა პოზიციებზე განადგურებული. ტყვარჩელის დაჯგუფებამ საერთო გეგმის მიხედვით მთელ საგზაო პერიმეტრზე გახსნა ცეცხლი, პარალელურად გაგზავნა დივერსიული ჯგუფი, რომელსაც დაევალა მდინარე კოდორზე არსებული ხიდის აფეთქება, თუმცა ქართულმა ნაწილებმა შენიშნეს ისინი და მათი ძირითადი ნაწილი გაანადგურეს. რამდენიმე საათში სეპარატისტების მეორე გემი შემოვიდა სოფელი ნაოჩის მიმდებარედ სანაპიროზე თემურ ხახუტას-ძე ნადარაიას ხელმძღვანელობით, საიდანაც შეარაღებაში საარტილერიო დანადგარები და სხვა სახის საჭირო შეიარაღება შეემატათ, რითაც შემდგომში სოხუმის აეროპორტის ასაფრენი ბილიკიც კი დაბომბეს. თუმცა ქართულმა არტილერიამ ინტენსიური, მაგრამ არაზუსტი ცეცხლით საშუალება არ მისცა მეორე გემს სრულად გადმოეტვირთა საბრძოლო მასალები. მიუხედავად ამისა იარაღის დანაკლისი დესანტმა მალევე განადგურებული ქართული ნაწილების შეიარაღებით შეივსო, მათ შორის 3 ერთეული ტანკი ტ-55 ჩაიგდეს ხელთ. 2 ივლისს შუა დღეზე დესანტმა ოჩამჩირე-სოხუმის მაგისტრალი ჩაკეტა და მისი კონტროლი დაიწყო. ქართული მხარე მსგავსი მასშტაბის სამხედრო პროფესიული თვალსაზრისით გამართულ ოპერაციას არ ელოდა, არ ელოდა რომ რუსული მხარე ასეთი დაჟინებული მოთხოვნის და ჰუმანისტური იდეების პროპაგანდირების შემდეგ ასე ცინიკურად დაარღვევდა სამშვიდობო შეთანხმებას, რომ ყოველდღიურად სამშვიდობო პირობებზე მომუშავე აფხაზური მხარის წარმომადგენლები ასეთ ტყუილებს იკადრებდნენ. ამ ყველაფერს ემატებოდა ის, რომ ქართულ ჯარში მორღვეული იყო ყოველგვარი დისციპლინა, ჩვენი ჯარისკაცების გარკვეული ნაწილი გართული იყო ალკოჰოლური და ნარკოტიკული თრობით, პოზიციებზე ჯარისკაცების დამატება და მოხსნა (უფრო მოხსნა) ხდებოდა თითქმის უკონტროლოდ. სტატიის ავტორი : გიორგი გიგინეიშვილი

ხელოვნება თვითგამოხატვის საუკეთესო საშუალებაა,უხსოვარი დროიდან,ადამიანები ცდილობდნენ დაეხატათ ყველაფერი რასაც გრძნობდნენ და განიცდიდნენ,თუმცა არასდროს ქონდა მნიშვნელობა დროს და გარემოებას,რადგან ადამიანები ყოველთვის ახერხებდნენ თუნდაც ქვაზე დაეხატათ,სწორედ აქ ჩაეყარა საფუძველი ხელოვნებას და განვითარდა,თუ ოდესღაც ადამიანისთვის ხატვა რთული წინაღობა იყო,დღესდღეობით ყველას შეუძლია თავისი ნიჭი ძალიან მარტივად გამოავლინოს. ხელოვნების ნიმუშები ყოველთვის ზემოქმედებს ჩვენზე და გადმოგვცემს ემოციას,რომელიც ნახატშია ჩამალული,მხატვრობა უსაზღვროა და ხშირ შემთხვევაში დიდი საიდუმლოსა და ფარული ინფორმაციის მატარებელიც,ხელოვნებას განუსაზღვრელი შესაძლებლობები აქვს,ხელოვნება არ არის უბრალო ფანტაზია,ეს არის მხატვრის სხვა სამყარო, მხატვარი იმით არის გამორჩეული,რომ ქვეცნობიერში ისეთ რამეს იაზრებს,რისი სიტყვებით აღწერაც არ შეუძლიათ. 18-19 საუკუნის ესპანელი მხატვარი ფრანცისკო გოია ერთ-ერთია იმ მხატვრებს შორის რომლებმაც საკუთარი შემოქმედებით დროს გაუსწრეს,ამ მხრივ ერთ ერთი პირველი არის შემოქმედის ნახატი „დახვრეტა“ რის შემდეგაც უფრო გახშირდა მსოფლიოში დახვრეტის თემატიკა,ამ და სხვა მსგავსი შემთხვევების გამო მიიჩნევა ხელოვნება ერთგვარ წინასწარმეტყველებად. ასევე მაგალითად შეიძლება მოვიყვანოთ ვან გოგის შემოქმედება,იგი ღამის პეიზაჟების ხატვისას ვარსკვლავებს გარშემო ყოველთვის ნათებას უხატავდა,რის შემდეგაც 100 წლის შემდეგ თანამედროვე ტექნოლოგიების დახმარებით მეცნიერებმა დაადგინეს რომ ვარსკვლავებს მართლაც აქვს გარშემო ის ნათება,რომელსაც ვან გოგი ხატავდა. კიდევ ერთი შემთხვევა რომელიც ხელოვნების წინასწარმეტყველებას ამტკიცებს, მეოცე საუკუნის იტალიელი მხატვრის ჯორჯო დეკირიკოს ნამუშევარი,როდესაც მან მისი ფრანგი პოეტი მეგობარი გიიომ აპოლინერი ძალიან უცნაურად გამოხატა და მისი პროფილის სილუეტი დახატა,საფეთქელთან წრით,როდესაც მას ეკითხებოდნენ თუ რა იყო წრის დახატვის მიზეზი,იგი პასუხობდა,რომ პასუხს წლების შემდეგ იპოვიდნენ. რამდენიმე წლის შემდეგ პირველ მსოფლიო ომში მოხვედრილ აპოლინერს საფეთქელში,ზუსტად იმ ადგილას სადაც დეკირიკომ წრე დახატა ტყვია ხვდება... ლეონარდო და ვინჩი... მას მიიჩნევენ არა მარტო მხატვრად,არამედ გამომგონებლადაც რადგანაც შეგვიძლია მის ჩანახატებში ვნახოთ ტანკი,წყალქვეშა ნავი,ვერტმფრენი რომელიც გამოგონებამდე რამდენიმე საუკუნით ადრე აქვს დახაზული... არსებობს კიდევ უამრავი მტკიცებულება იმისა,რომ ხელოვანები გაუცნობიერებლად იწინასწარმეტყველებენ ხოლმე იმას,რაც მომავალში რეალურად ხდება... #art #photo #sport #funny #crypto #business #events #opinion #news #politics #goodplaces #design #food #religion #gaming

მაშინ როდესაც თავს ყველა მხრიდან გრიპები და ვირუსები გვესხმიან🦠ყველაზე აუცილებელია იმუნიტეტი მოვიყვანოთ მწყობრში და ამისთვის რამდენიმე საკმაოდ მარტივი და ჯანსაღი გზა არსებობს💪🏻 1)შევიყვაროთ ვიტამინი C რაც ნიშნავს იმას,რომ ხშირად მივიღოთ გრეიფუტი,ფორთოხალი,ლიმონი ყველა სახის ციტრუსი🍋🍊 2)მიაქციეთ ყურადღება თქვენს აქტიურობას და ეცადეთ იმოძრაოთ ბევრი და რაც მთავარია დღეში 2ლიტრი წყალი! აუცილებელია სითხის დიდი რაოდენობით მიღება,შეგიძლიათ სითხეში საყვარელი ციტრუსიც მოათავსოთ უფრო სასიამოვნო გახდება წყლის მიღების პროცესი. 3)ყოველ დილით ეცადეთ მიიღოთ თაფლი ერთი კოვზი მაინც ან წინა ღამით დააყენოთ წყალი ერთი კოვზი თაფლით და ლიმონის წვენით🍋🍯 4)შეეცადეთ რაციონში შეიტანოთ დიდი რაოდენობით კენკრა,სტაფილო,ზევის პროდუქტები,თაფლი,ნიორი,მწვანე და შავი ჩაი და სხვა. ახლა კი შემოგთავაზებთ იმუნიტეტის ასამაღლებელ მიქსს რომელსაც ყოველწელს მივირთმევ და მართლაც საუკეთესო საშუალებაა.მის მოსამზადებლად დაგჭირდებათ გარგლის,ქლიავის უკურკო ჩირი,ქიშმიში ნიგოზი და ლიმონი. ყველა ინგრედიენტს გაატარებთ ხორსაკეპში და ბოლოს აურევთ თაფლში ამ გატარებულ მიღებულ მასას .ეს ნარევი ავსებს ორგანისმს ყველა საქირო ვიტამინით და ძალიან გემრიელიცაა🍯🍋🍊❤️🥰 Tbilisi

მოკლედ რამდენიმე დღის წინ წავაწყდი ამ სკრაბის რეცეპტს,ვცადე საკუთარ თავზე შემდეგ კომენტარებისაც ჩავუჯექი და მართლაც რომ ძალიან კარგი და რაც მთავარია ბიუჯეტურია👍🏻 ზაფხულის მოსვლასთან ერთად ახლოვდება რუჯის სეზონი და კანის მომზადება რუჯისთვის,ამისათვის კი აუცილებელი მოვაშოროთ მკვდარი უჯრედები,რომ კანს ჰქონდეს თავისუფლად სუნთქვის საშუალება. რეცეპტი კი ასეთია ნახშირის სკრაბი.🏴 დაფშხვენით რამდენიმე აბი ნახშირი,დაუმატეთ ზეითუნის/ქოქოსის ზეთი(სურვილისამებრ) 1 კოვზი და სკრაბი მზადაა.დაიტანეთ კანზე კარგად დაიმუშავეთ საკის კანი და დაელოდეთ10 წუთი. ეს არის საკმაოდ ბიუჯეტური და ეფექტური სახის სკრაბი,რომლის დამზადებაც სახლის პირობებში შეგიძლიათ ნახშირის და ჟელატინის ნიღაბი აურიეთ დაფშხვნილი ნახშირი და ჟელატინი თანაბარი პროპორციით,დაუმატეთ ერთი კოვზი რძე და გაათბეთ (მასა უნდა იყოს ოდნავ წებოვანი და სველი) დაიტანეთ იმ ადგილას სადაც გაქვთ შავი წერტილები და დააცადეთ გაშრობა.გაშრობუს შემდეგ აიძვრეთ ნიღაბი და დააკვირდით შედეგს,მართლაც პირველივე ცდისას ნახავთ თუ როგორ მოაშორებს თქვენს კანს შავ,თეთრ წერტილებს. ❌აუცილებლად გაითვალისწინეთ ხართ თუარა ალერგიული,ასევე სენსიტიური კანის მქონე რადგან სენსიტიური კანის მქონეებმა უნდა მიმართონ ექიმს და მის დანიშნულ რეკომედაციას გაყევით❤️სხვა შემთხვევაში თავისუფლად შეგიძლიათ.#სახისმოვლა #კანისმოვლა #ნახშირი #ნიღბები #დაამზადეთთქვენით #skincare #selfcare #diy Tbilisi

ხარებას გილოცავთ! მოგმადლოთ უფალმა მისი მადლი!💖 ლელა ანჯაფარიძე💖 ძალიან დილა მშვიდობისა! დღეს ისეთი ფაქიზი დღეა, რომ „ფეხაკრეფით“ უნდა გაიღვიძო... ცხოვრობდა ამ დედამიწაზე ერთი წრფელი და ნათელი კაცი, რომელსაც ქონდა საოცარი ლოცვა და ღმერთს თხოვდა, მისთვის „პატარა ნაბიჯების ხელოვნება“ ესწავლებინა... რადგანაც, პატარა ნაბიჯების გავლაა რთული, იუველირული დახვეწილობა ჭირდება და სისათუთე, თორემ სირბილს რა უნდა... ~გზაში ყველაფერი რომ დაამტვრიო, ისიც გეპატიება... ეს კაცი გახლავთ ფრანგი არისტოკრატი, მწერალი, პოეტი და პროფესიონალი მფრინავი ანტუან დე სენტ-ექზიუპერი... ზუსტად ამ დღეს კი, 76 წლის წინ, 1943 წლის 7 აპრილს, შუა ომში, რომლის მონაწილეც თავად გახლდათ და შეეწირა კიდევაც, გამოვიდა მისი ზღაპარი „პატარა უფლისწული“. რა საინტერესო და სიმბოლურია, რომ სწორედ ომის დროს დაიბადა ამბავი დედამიწაზე უცხო პლანეტიდან ჩამოსულ პატარა ბიჭზე, რომელიც ებრძოდა ბაობაბებს, უვლიდა ვულკანებს, უყვარდა მის პლანეტაზე გაუგებრად ამოსული ვარდი და თვლიდა, რომ თუ ვარდმა ეს ვერ გაიგო, მხოლოდ მისი და არა ამ ვარდის ბრალია... პატარა უფლისწულმა, სანამ საჰარას უდაბნოში სენტ-ექზიუპერის შეხვდებოდა, მოიარა მეზობელი პლანეტები... და რა არ ნახა იქ... საქმიანი კაცი, რომელსაც არასდროს შეუხედავს არცერთი ვარსკვლავისთვის, არ უყნოსია არცერთი ყვავილისთვის, არაფერს არ აკეთებდა გარდა იმისა, რომ სერიოზული იყო... მეფე, რომელიც ოცნებობდა საკუთარ ამალაზე და უფლისწულს მინისტრობა შესთავაზა... ფარნების მომვლელი, რომელიც მთელი დღე დაკავებული იყო ფარნების ანთებით და ჩაქრობით, რადგანაც მისი პლანეტა ისე ჩქარა ბრუნავდა, რომ დღე-ღამე სწრაფად ენაცვლებოდა ერთმანეთს... ლოთი, რომელიც ლოთობდა იმიტომ, რომ დაევიწყებინა, რომ ცხვენოდა იმისი, რომ სვავს))) გეოგრაფი, რომელმაც თავის წიგნში უფლისწულის ვარდი არ შეიტანა, რადგანაც წიგნებში მხოლოდ ოკეანეები და კუნძულები შექონდა... და მაშინ უფლისწულმა იფიქრა, რომ ძალიან გაუგებარი ხალხია ეს უფროსები... დედამიწა გახდა მეშვიდე პლანეტა, რომელსაც ის ესტუმრა... ის იმდენად დიდი იყო, რომ იტევდა 111 მეფეს, 7 ათას გეოგრაფს, 900 ათას საქმიან კაცს, 7 მილიონ ლოთს და უამრავ ვარდს... მაგრამ პატარა უფლისწული დაუმეგობრდა მხოლოდ გველს, მელიას და მფრინავს,,, გველი დაპირდა, რომ უშველიდა, როდესაც მას თავისი პლანეტა გაუსაძლისად მოენატრებოდა... მელიამ მეგობრობა ასწავლა და აუხსნა, რომ მეგობრობა არის შეჩვევა. ძალიან ადვილია შემოიჩვიო ვინმე, მაგრამ ყოველთვის უნდა გახსოვდეს, რომ მასზე პასუხისმგებელი ხარ ბოლომდე... და კიდევ ის ასწავლა, რომ თვალით ვერასდროს ვერ დაინახავ იმას, რისი დანახვაც გულით შეგიძლია... და პატარა უფლისწულმა დედამიწაზე დაინახა ის, რაც მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო - მას ყველაზე ძალიან ყვარებია თავისი პლანეტა და თავისი ვარდი და იქ უნდა დაბრუნებულიყო... მეგობარმა გველმა დანაპირები შეასრულა... პრინცი ვარსკვლავებში აიყვანა ...მისი წასვლა ისეთი სწრაფი იყო, სიკვდილსაც არ გავდა),,,, მფრინავს კიდევ გული დაწყდა, რადგანაც ის მიხვდა, რომ შეჩვეული ყოფილა და გაუჭირდებოდა უფლისწულის გარეშე... .უფლისწულმა წასვლის წინ უთხრა „ყველა ადამიანს აქვს თავისი ვარსკვლავები... მე შენ ისეთი განსაკუთრებული, ეჟვენებისნაირი ვარსკვლავები უნდა დაგიტოვო, რომლებიც იცინიან და როდესაც მოგენატრები, შენ შეხედავ ამ ვარსკვლავებს. გამიხსენებ და გაიცინებ. ხალხი კი იფიქრებს, რომ გაგიჟდი..;. აი ასე გადაგიხდი სამაგიეროს“))) 1943 წლის 31 ივლისს, ანტუან დე სენტ-ექზიუპერიმ შეასრულა, როგორც აღმოჩნდა, თავისი ბოლო სადაზვერვო რეისი კორსიკაზე... ის აღარ დაბრუნებულა... ალბათ, თავის პატარა უფლისწულთან გაფრინდა...განსაკუთრებულ პლანეტაზე... ისევე, როგორც შესანიშნავი რუსი მხატვარი ნადეჟდა რუშევა, რომლის ილუსტრაციებიც დავაბრძანე კოლაჟში... გავბედე მხოლოდ იმიტომ, რომ დარწმუნებული ვარ, რომ სენტ-ექზიუპერის მოეწონებოდა... დღევანდელ დღეს მინდა გისურვებთ ყოველთვის გახსოვდეთ, ის, რაც დიდ მფრინავს პატარა უფლისწულმა ასწავლა: 5 ათას ვარდში შეიძლება მოინახოს ერთადერთი, რომელიც გულის წკიპამდე შენია... უდაბნო ზოგჯერ ოკეანეს ჯობია, თუ მასში ერთ პატარა ნაკადულს წააწყდები... პეპელას თან ურთიერთობა თუ გინდა, ერთ-ორ მუხლუხოს მაინც უნდა გაუძლო და, რაც მთავარია, ძვირფას ადამიანს არ უნდა აცდევინო, რადგანაც როდესაც ის გელოდება და შენ იგვიანებ, მისი, სიყვარულისთვის გამზადებული გული, ცვთება... არ ვიცი, მართლა მთელი ცხოვრება ვკითხულობ, მაგრა ამ წიგნზე უფრო ჩემიანი წიგნი ვერ ვიპოვე და არც მინდა... ეს არის ადამიანის საკუთარ თავთან შეხვედრა - პატარა რომ იყო და დიდი რომ გახდა... ბევრი დაწერილა ამ წიგნზე, მე კი მივხვდი, რომ ჩვენ ყველანი მართლა ბავშვობიდან მოვდივართ და ისეთივე კარგები ვრჩებით მხოლოდ მაშინ, როცა გზაში არ ვკარგავთ, იმ ოცნებებს, რაც გვქონდა, არ ვხურდავდებით და ფრთხილი პატარა ნაბიჯებით შორიდან ვუვლით შურს, ღალატს და სხვა მისნაირ ასავლელებს... და რომ ბაღში გაზრდილ 5 ათას ვარდში რაღაცის ამაოდ ძებნას, ჯობია იპოვო ის ერთადერთი . მაგრამ შენი ვარდი... გისურვებთ ბედნიერ, ლამაზ და ვარდიან დღეს!!! #goodplaces

ღამის საათებში მგზავრობა განსაკუთრებით მიყვარს,თითქოს ასე უფრო კომფორტული და თავისუფალია მოძრაობაც და მგზავრობაც. საკმაოდ გრილი,სასიამოვნო დღეა.🕊 მგზავრობისას ყველაზე კარგი დროა საფიქრალად,საქმეების გასაანალიზებლად ან თუნდაც სამუშაოდ მთავარია არ დავკარგოთ ნებისმიერი დრო რომელიც გვეძლება.#roadtime #roadtime #travel #travelling #გზისფიქრები

შუადღემშვიდობისა (ან დილამშვიდობისა) მეგობრებო. დღეს მინდა ცოტა რამ გაგიზიაროთ ონლაინ სისტემის სწავლებაზე. მოგეხსენებათ მსგავსი სტილით სწავლა მსოფლიო მასშტაბით უცხო ნამდვილად არ იყო და წლების გამოცდილებასაც ინაცავს თუმცა რას ნიშნავდა ეს საქართველოსთვის და ქართველი მოსწავლე/სტუდენტებისთვის? პირველ როგის ეს იყო საკმაოდ,საკმაოდ უცხო ხილი ჩვენთვის.ის სისტემები რაშიც უმრავლესობას უწევს სწავლა არ იყო ნაცნობი რაც მთელ რიგ პრობლემებს იწვევდა მაგ:როგორ გავაზიარო ჩემი სლაიდი ზუმში? დ ამსგავსი კითხვები ალბათ უმრავლესობა გვაწუხებდა (მე ვიყავი ამის მსხვერპლი ტექნოლიგიის უცოდინრობის გამო😅). პირადად მე ორ ყველაზე მარტივ და გამართულ სისტემას გამოვყოფ.პირველი “google meet” სადაც უკვე თითქმის თვეა მიტარდება ლექციები უპრობლემოდ და Feedc.edu.ge სადაც ჩემს ძმას უტარდება სკოლის გაკვეთილები. მართლაც გამართული და კარგი. ასევე როგორ არ უნდა ავღნიშნოთ ის ფაქტი,რომ ესე სწავლა ყველაზე კომფორტული და კარგია.ჩვენ ხომ ჩვენს კომფორტის ზონაში ვრჩებით და ლექციაზე მორიდებულად ჯდომის ნაცვლად ხშირ შემთხვევაში ჭიქა ყავით და პიჟამოებში ვუსმენთ ლექტორს. მოკლეს ონლაინ სწავლება არ არის ცუდი და უშედეგო. Tbilisi

ფოტო პარაოლიმპიური თამაშებიდან 📸 🇪🇸🏊‍♂️ესპანელი პარაოლიმპიელი მოცურავე - ვინსენტ ხავიერ ტორესი, ხტება წყალში და 150 მეტრიან საცურაო შეჯიბრში იგებს ვერცხლის მედალს 🥈🏊‍♂️#love #olimpic #water #news #opinion #photo

ვერძი პოზიტიური დღე გელით, ინტუიციაზე დაყრდნობით იმოქმედეთ. შინაგანი ხმა გიკარნახებთ როგორ უნდა მოიქცეთ, განსაკუთრებით სასიყვარულო სფეროში. კურო კარგი დღეა იდეებისა და გეგმის რეალიზებისთვის. ახალი პროექტი გააცანით უფროსსა და კოლეგებს. საღამო საყვარელ ადამიანთან ერთად რომანტიკულ გარემოში გაატარეთ. ტყუპი ნებისმიერ წამოწყებაში მოგემართებათ ხელი. მთავარია, გვერდით გამოცდილი და ერთგული ადამიანები გყავდეთ. მეტი ყურადღება მიაქციეთ საყვარელ ადამიანს. კირჩხიბი სირთულეებით ვერავინ შეგაშინებთ. დღეს მზად ხართ გამოწვევებისთვის და ყველაფერში გაიმარჯვებთ. საღამო საოჯახო საკითხების მოგვარებას დაუთმეთ. გაითვალისწინეთ ნათესავების აზრი. ლომი იყავით აქტიური და ენერგიული, მეტად გამოავლინეთ ინიციატივა. საინტერესო შეხვედრები და კონტრაქტების გაფორმება გელით. საღამოს საყვარელ ადამიანთან ერთად სამომავლო გეგმა შეადგინეთ. ქალწული მიმოიხედეთ, თქვენ გვერდით უამრავი საინტერესო ადამიანია. ზოგიერთს დაუმეგობრდით, ზოგი პარტნიორად გაიხადეთ. საღამო რომანტიკული სიურპრიზებით იქნება აღსავსე. სასწორი საქმიანი ნაცნობობითა და შეხვედრებით დაგამახსოვრდებათ დღევანდელი დღე. პირადი ცხოვრება სიურპრიზებითაა აღსავსე. მეტი დრო გაატარეთ შვილებთან ერთად. მორიელი გარშემო მყოფებისადმი მომთხოვნი უნდა იყოთ, მაგრამ თავად მათზე მეტი უნდა გააკეთოთ. საინტერესო შეხვედრები გელით. გააუმჯობესეთ ურთიერთობა ოჯახის წევრებთან. მშვილდოსანი იყავით მზად ურთიერთობისთვის. შეხვედრებისა და ნაცნობობის დღე გელით. ინტუიციაზე დაყრდნობით იმოქმედეთ და ტყუილს ადვილად ამოიცნობთ. საღამოს დაისვენეთ, გაიუმჯობესეთ ძილის რეჟიმი. თხის რქა სასურველის მისაღწევად მეტად გამოავლინეთ თქვენი შესაძლებლობები. იდეები გაუმხილეთ თანამოაზრეებს. საღამო საყვარელ ადამიანთან ერთად გაატარეთ. მერწყული საქმეებითა და ვალდებულებებით დატვირთული დღე გელით. იყავით დაკვირვებული; გარშემო მყოფებთან ურთიერთობისას - პოზიტიური. საყვარელი ადამიანი გრძნობებში გამოგიტყდებათ. თევზები პოზიტიური ორშაბათი გელით. კარგი დღეა პროფესიული საქმიანობისა და შემოქმედებითი იდეების განსახილველად. საღამოს გამონახეთ დრო რომანტიკისთვის.