მამამ რომ მითხრა კვარაცხელიების საგვარეულო წიგნში შენი ფოტოაო, ცოტა გამიკვირდა, მე ჯერ პატარა ვარ, ჯერ არაფერი არ გამიკეთებია მანდ მოხვედრის ღირსი რომ ვიყო-მეთქი. შემდეგ ასე მიპასუხა, - ჰო, პატარა ხარ, მაგრამ ხვალ და ზეგ აუცილებლად უნდა გააკეთო რომ ვიამაყოთ და ღირსიც იქმებიო...
იმ დღის შემდეგ, ვინ იცის რამდენჯერ გადამიშლია, გადამიკითხავს და დავინტერესებულვარ ჩემი გვარის ისტორიით.
"ყოველ მეორე გვერდზე" ჩემი ოჯახისწევრების ბიოგრაფიას რომ ვკითხულობდი, სახეგაბრწყინებული მივდიოდი მამასთან და უამრავ კითხვას ვუსვამდი...
კითხვები ნელ-ნელა მატულობდა და ამასობაში ბევრი რამ "შემომესწავლა" გვარიშვილობის ისტორიიდან.
ჰო და დღეს თამამად შემიძლია ვთქვა- ვამაყობ , რომ ვარ კვარაცხელია!
ახალი საუკუნის კვარაცხელიები
და როგორც ავტორის მინაწერში ვკითხულობთ, სამაყო კვარაცხელიები ვყოფილიყავით...
#კვარაცხელიები
#განათლება
#ისტორია