Fox News - მსოფლიოში კორონავირუსით გარდაცვლილთა რიცხვი იზრდება, გასაოცარია, მაგრამ ერთ ქვეყანაში მსხვერპლი არ არის - ეს საქართველოა - ამის შესახებ ნათქვამია Fox News-ის მიერ გამოქვეყნებულ სტატიაში. „ჩვენ დროულად და უყოყმანოდ განვახორციელეთ მტკიცე და გადამწყვეტი ქმედებები. არა მხოლოდ დავიწყეთ ყველა ჩამომსვლელისთვის ტემპერატურის შემოწმება, არამედ 28 იანვარს ავკრძალეთ ფრენები ყველა იმ ქვეყნიდან, სადაც ვირუსი მასშტაბურად გავრცელდა, რამაც საერთაშორისო ფრენების სრულ აკრძალვამდე მიგვიყვანა. ჩვენ ასევე დავხურეთ სკოლები მარტის შუა რიცხვებში და საჯარო შეკრებები შევზღუდეთ“, - განაცხადა გიორგი გახარიამ. სტატიაში აღნიშნულია, რომ COVID-19-ის პირველი შემთხვევა ქვეყანაში 26 თებერვალს დადასტურდა, როდესაც აზერბაიჯანის საზღვარზე ირანიდან მომავალ საქართველოს მოქალაქეს ვირუსი დაუდგინდა. 3 აპრილის მდგომარეობით, საქართველოში კორონავირუსით ინფიცირების 148 შემთხვევა დაფიქსირდა, 27 გამოჯანმრთელდა და რომ გასაოცარი შედეგია ის, რომ არც ერთი ადამიანი არ გარდაცვლილა. „შორს ვართ იმის თქმისაგან, რომ ვირუსის გავრცელება შეჩერებულია, მაგრამ მაქსიმუმი გავაკეთეთ გავრცელების მრუდის გაბრტყელებისთვის. ჩვენ მიგვაჩნია, რომ სიტუაცია სტაბილიზირებულია. არ შეგვიძლია გადაჭარბებულად მოქმედება ან არაგონივრული ნაბიჯების გადადგმა. ჩვენ გავაგრძელებთ მუშაობას ჩვენს ექსპერტებთან საქართველოს დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ლუგარის ლაბორატორიაში და ჯანდაცვის სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციებთან, რათა განვსაზღვროთ, თუ როდის უნდა მოხდეს საქართველოში შეზღუდვების მოხსნა“, - აღნიშნა გიორგი გახარიამ. სტატიაში აღნიშნულია, რომ ქვეყანამ ფატალური შემთხვევები აიცილა, თუმცა ქვეყნის ეკონომიკას - რომელიც შეფასებულია, როგორც განვითარებადი თავისუფალი ბაზარი - დიდი დარტყმა მიადგა. „რა თქმა უნდა, ჩვენს მიერ გადადგმულ ნაბიჯებს ეკონოიკური შედეგი ჰქონდა. ისევე როგორც თითქმის ყველა ქვეყანამ, დავაწესეთ სოციალური დისტანცირების აუცილებლობა და დავხურეთ ყველა არაგადაუდებელი ბიზნესი,“ -განაცხადა გიორგი გახარიამ. სტატიაში აღნიშნულია, რომ საქართველოს მეზობელ ქვეყნებში : თურქეთში, სომხეთში, აზერბაიჯანსა და რუსეთში, ჯამში, დაინფიცირების 23 500 შემთხვევაა დადასტურებული და გარდაცვლილია 372 ადამიანი. „საქართველოსთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი დროული, გადამწყვეტი მოქმედება და ჩვენს მოქალაქეებთან მუდმივი კომუნიკაციის დამყარებაა. ქვეყნის დახურვის შესახებ გადაწყვეტილების მიღება იოლი არ იყო. ავკრძალეთ სოციალური ღონისძიებები, შეკრებები, დავხურეთ სკოლები მარტის შუა რიცხვებში. ათასობით ჩვენი მოქალაქე საკარანტინო შენობებში გადავიყვანეთ და ღამის საათებში მოძრაობა სრულად ავკრძალეთ,“- აღნიშნა გიორგი გახარიამ. შეგახსენებთ, ბოლო მონაცემებით საქართველოში კორონავირუსის 155 შემთხვევაა დადასტურებული, აქედან გამოჯანმრთელებულია 28 პაციენტი. საქართველო ერთ-ერთი ქვეყანაა მსოფლიოში, სადაც კორონავირუსით ამ დრომდე არავინ დაღუპულა.#foxnews #georgia #stopcovid19 #coronavirus #covid19 #gakharia

მსოფლიო კორონავირუსის პანდემიას ებრძვის. სოციალური ქსელებისა და მედიის საშუალებით ყოველდღიურად უამრავ ინფორმაციას ვიღებთ დაავადების გავრცელების, ინფიცირებულთა თუ გარდაცვლილთა რაოდენობის ზრდისა და სხვადასხვა ქვეყანში არსებული რთული ვითარების შესახებ. თუმცა, ამ ყველაფრის პარალელურად, სამყაროში პოზიტიური მოვლენებიც ხდება, რაც აჩენს იმედს, რომ მალე ყველა ერთად საშიში ვირუსის დამარცხებასა და ცხოვრების ჩვეულ რეჟიმში დაბრუნებას შევძლებთ. მაშ ასე, წარმოგიდგენთ რამდენიმე კარგ ამბავს კორონავირუსის პანდემიის შესახებ: დავიწყოთ საქართველოთი. ამ სტატიის დაწერის დროისთვის, ჩვენს ქვეყანაში უკვე სრულად გამოჯანმრთელდა კორონავირუსით ინფიცირებული 10 პაციენტი. მთელი მსოფლიოს მასშტაბით კი, გამოჯანმრთელებულთა რიცხვი 117 ათასს აჭარბებს. ეს COVID-19-ით დაავადებულთა საერთო რაოდენობის მეოთხედზე მეტია. ჩინეთის ხუბეის პროვინციის დიდ ნაწილში კორონავირუსის გამო დაწესებული კარანტინი გაუქმდა. ეს გადაწყვეტილება მას შემდეგ მიიღეს, რაც იქ ზედიზედ ხუთი დღის განმავლობაში COVID-19-ით დაავადების ახალი შემთხვევები აღარ დაფიქსირებულა. ინფიცირებულთა რაოდენობის მკვეთრი კლების გამო, ქვეყანაში საველე საავადმყოფოებიც დაიხურა. ქალაქ უხანში კი, საიდანაც პანდემია დაიწყო, კარანტინი 8 აპრილს მოიხსნება. კარგი ამბებია სამხრეთ კორეაშიც, სადაც საყოველთაო ტესტირების საშუალებით ექიმებმა კორონავირუსის გავრცელების შეჩერება მოახერხეს. დაავადებულთა თითქმის ნახევარი იქ უკვე სრულად გამოჯანმრთელდა. 50-მილიონიან ქვეყანაში ინფიცირებულთა რაოდენობა ახლა მხოლოდ 5 ათასს შეადგენს. როტერდამის ერასმუსის უნივერსიტეტის სამედიცინო ცენტრსა და უტრეხტის უნივერსიტეტში მომუშავე მეცნიერებმა კორონავირუსის ანტისხეული აღმოაჩინეს. ნიდერლანდელი მკვლევარები აცხადებენ, რომ მისი მეშვეობით, შესაძლოა, დაავადებასთან ბრძოლისთვის განკუთვნილი ერთ-ერთი პირველი მედიკამენტი შეიქმნას. ამასობაში, ინდოელი ექიმები COVID-19-ის წინააღმდეგ წარმატებით იყენებენ ლოპინავირის, რეტონოვირისა და ოსელტამივირის კომბინაციას ქლორფენამინთან ერთად. ისინი მკურნალობის ამ სქემას მთელი მსოფლიოს მედიკოსებს სთავაზობენ. ვაშინგტონის შტატის ქალაქ სიეტლში კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინა უკვე ადამიანებზე გამოსცადეს. სპეციალისტების თქმით, ტესტირების წარმატებით დასრულების შემთხვევაში, პრეპარატის წარმოებაში ჩაშვებისთვის 12-დან 18 თვემდე ვადა იქნება საჭირო. კორონავირუსის ვაქცინაზე ინტენსიური მუშაობა აშშ-ს გარდა ჩინეთში, ისრაელში, გერმანიაში, კანადასა და მსოფლიოს სხვა ქვეყნებში მიმდინარეობს. მეცნიერები იმედოვნებენ, რომ შორს არ არის ის დღე, როდესაც ისინი მისი შექმნის შესახებ გამოაცხადებენ. აშშ-ის რამდენიმე კლინიკამ კორონავირუსის დასადგენი სწრაფი ტესტები შექმნა, რომელთა შედეგი არა რამდენიმე დღეში, არამედ საათებისა და ზოგჯერ წუთების განმავლობაშიც კი ხდება ცნობილი. ნობელის პრემიის ლაურეატი ქიმიის დარგში, სტენფორდის უნივერსიტეტის ბიოფიზიკოსი მაიკლ ლევიტი აცხადებს, რომ კორონავირუსის პანდემია მალე დასრულდება. მეცნიერმა იმ 78 ქვეყნის მონაცემები შეისწავლა, სადაც ყოველდღიურად კორონავირუსით 50-ზე მეტი ადამიანი ინფიცირდება და მათ დიდ ნაწილში დადებითი ტენდენცია გამოავლინა. აღმოჩნდა, რომ დაავადებულთა საერთო რიცხვის ზრდის მიუხედავად, ახალი შემთხვევების რაოდენობა ყოველ მომდევნო დღეს წინაზე ნაკლებია. 103 წლის ჩინელი ქალბატონი ჟანგ გუანფენი COVID-19-ისგან განკურნებული ყველაზე ხანდაზმული პაციენტი გახდა. ქალაქ უხანის საავადმყოფოდან ის 6-დღიანი მკურნალობის შემდეგ გაეწერა. მანამდე დაავადება ამავე ქალაქში მცხოვრებმა 101 წლის მამაკაცმაც დაამარცხა. კორონავირუსისგან განიკურნა ასევე ალცჰეიმერის დაავადების, ჰიპერტენზიისა და გულის უკმარისობის მქონე 100 წლის პაციენტი კომპანიამ Apple ჩინეთში კორონავირუსის პანდემიის გამო დაკეტილი 42 მაღაზიის მუშაობა განაახლა. ჩინეთის ბეიხანისა და ცინხუას უნივერსიტეტებში მომუშავე სპეციალისტებმა გამოაქვეყნეს კვლევა, რომლის მიხედვითაც ტემპერატურის მატებასთან ერთად კორონავირუსის გავრცელების ტემპის კლებაა მოსალოდნელი. და ბოლოს, რუანდაში მამაკაცი, რომელმაც კორონავირუსის პანდემიის გამო დაწესებული კარანტინი დაარღვია და სათევზაოდ წავიდა, ნიანგმა შეჭამა. ეს არც ისე პოზიტიური ამბავია, თუმცა, იმის მაგალითად გამოდგება, რომ ჩვენივე ინტერესებიდან გამომდინარე ჯობია, ეპიდემიოლოგების მიერ გაცემული რეკომენდაციები ზედმიწევნით ზუსტად დავიცვათ.#ფაქტებიკორონავირუსისშესახწვ

ინფექციური პათოლოგიის, შიდსისა და კლინიკური იმუნოლოგიის სამეცნიერო პრაქტიკული ცენტრის პირველი ბოქსირებული განყოფილების გამგემ მარინა ენდელაძე ქვეყანაში ახალი კორონავირუსის მიმდინარეობასა და მისი მკურნალობის მეთოდებზე სააგენტო „აიპრესთან“ისაუბრა. როგორც წამყვანი ექიმი განმარტავს, სამედიცინო სექტორი მზად არის ახალი კორონავირუსით ინფიცირებულ 1000-მდე პაციენტს სრულფასოვნად უმკურნალოს. თუმცა, იმ შემთხვევაში, თუ საქართველოში, ახალი კორონავირუსით ინფიცირებულების რაოდენობა დრამატულად გაიზრდება, სამედიცინო დაწესებულებები მხოლოდ მძიმე პაციენტებს მიიღებენ. მარინა ენდელაძე: ახალი შემთხვევები აგრესიული ტესტირების შედეგად გამოვლინდა. ეს პაციენტები ძირითადად გახლდათ ბოლნისის კლასტერიდან. არ არის ახლა, რა თქმა უნდა, დრამატული მატება, მაგრამ, რაღაც გარკვეულ ინციდენტთან დაკავშირებით, მოიმატა პაციენტების რაოდენობამ. თუმცა, ეს არ არის ძალიან დიდი, დრამატული მატება, რომელსაც ჩვენი კლინიკა და ზოგადად, ჩვენი სამედიცინო დაწესებულებები ვერ მოერევა. ასეთი ვითარება ჯერ არ გვაქვს. – რა არის ის რაოდენობა, რაც სამედიცინო სექტორის, სამედიცინო დაწესებულებების კოლაფსს გამოიწვევს? – 600-1000 პაციენტამდე რომ მოვერევით, ნამდვილად ვიცით. სახლში, როგორც ჩემთვის არის ცნობილი, მხოლოდ 1 პაციენტი მკურნალობს, ესეც განსაკუთრებული შემთხვევაა. მხოლოდ ეს ერთი პაციენტია, რომელიც გადის სახლის პირობებში მკურნალობას. ზოგადად, სტაციონარში ვათავსებთ ყველა პაციენტს. რაც შეეხება მეთვალყურეობას, ვიცი რომ მაქსიმალურად კარგად მიმდინარეობს მეთვალყურეობის პროცესი, ყოველდღიურ რეჟიმში აკვირდებიან პაციენტს. თუ რაიმე კლინიკური სიმპტომი გამოვლინდება, რა თქმა უნდა, შესაბამისად იქნება ზომები მიღებული. კლინიკები მხოლოდ მძიმე პაციენტების მიღებას მაშინ დაიწყებენ, თუ ქვეყანაში ახალი კორონავირუსით ინფიცირების დრამატული მაჩვენებელი იქნება, როდესაც ვერ მოვახერხებთ ყველა პაციენტის მოთავსებას და მათ მკურნალობას. ინფექციურ საავადმყოფოში, მოგეხსენებათ, არ გვაქვს ბევრი საწოლი. 60-70 პაციენტამდე შეგვიძლია მოვათავსოთ. თუმცა, ახლა სხვა ბევრი კლინიკა გაიხსნა, სადაც შეიძლება მოთავსდეს ახალი კორონავირუსით ინფიცირებული პაციენტი. თუ ვიანგარიშებთ შესაძლო შემთხვევიანად, ინფექციურ საავადმყოფოში გატარებული გვყავს 800 პაციენტზე მეტი. აქედან დადასტურდა 100-ზე მეტი შემთხვევა, 50-ზე მეტი პაციენტი მარტო ჩვენი კლინიკიდან გამოჯანმრთელდა. „-ამბობს მარინა ენდელაძე. – იგეგმება თუ არა ამ ეტაპზე კორონავირუსის მკურნალობის სახელმწიფო სტანდარტის (პროტოკოლის) შეცვლა და მედიკამენტ პლაქველინის ხმარებიდან ამოღება? – პროტოკოლის შეცვლა ჯერ არ იგეგმება. პლაქველინს ჩვენთან არანაირი გვერდითი მოქმედება არც ერთ პაციენტთან არ ჰქონია. პლაქველინი საკმაოდ ბევრ პაციენტთან გამოვიყენეთ. რა თქმა უნდა, ყველასთან არ გამოგვიყენებია, ვისაც არ სჭირდებოდა, მისთვის არ მიგვიცია. პლაქველინს არ ჰქონია გვერდითი მოქმედება და ამ მედიკამენტითაც გამოჯანმრთელდნენ, ვისთანაც გამოვიყენეთ. კატეგორიული მტკიცებულება არ არსებობს, რომ პლაქველინის შედეგია პაციენტების გამოჯანმრთელება, თუ ზოგადად მაინც გამოჯანმრთელდებოდნენ. ზოგადად, პლაქველინის ასე უარყოფა ამ ეტაპზე არ შეიძლება. ერთ-ერთი საცდელი პრეპარატია, როგორც სხვა პრეპარატი. – რა კონკრეტული სიმპტომები აქვთ COVID 19-ით ინფიცირებულებს და რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? – ჩვენთან, პაციენტები განსხვავებული სიმპტომებით იმოვათავსეთ: ცხელება გვქონდა დაახლოებით 80%-ში, დანარჩენი სხვა სიმპტომატიკა იყო, რაც შევისწავლეთ. ზოგს აქვს ყელის ტკივილი, ხველა. ძალიან იშვიათი, მაგრამ იყო ცხვირიდან გამონადენი, დიარეა, გაბრუება, თავბრუსხვევა. ნაწლავთა დიარეა-ნაწლავის მოქმედების დარღვევა. ძალიან ინტენსიური არაა, მაგრამ სხვადასხვა გამოვლინება იყო. რაც შეეხება ცემინებას, ეს არის ზოგადად, ორგანიზმის დაცვითი რეაქცია უცხო აგენტის მიმართ, ეს შეიძლება იყოს იშვიათად. თუმცა, ცემინება როგორც ასეთი COVID 19-ის სიმპტომი არ არის. დაცემინებით ადამიანს აცემინებს რაღაც ალერგიული ფაქტორით, რაღაც უცხო რომ მოხვდება. ცემინების დროს იქმნება გამომყოფი, მაგრამ როგორც ასეთი ცემინება არ არის სიმპტომი. რაც შეეხება ტემპერატურას, თუ ადამიანისთვის 37 გრადუსი არ არის ბუნებრივი, ჩვეულებრივი ტემპერატურა, მაშინ მან უნდა მიმართოს ექიმს. ვინაიდან, საყურადღებოა. თუმცა არიან ისეთებიც, ვისთვისაც 37 გრადუსი ტემპერატურა ბუნებრივია”-ამბობს ენდელაძე.

პანდემიამ ჰაერის დაბინძურება გლობალურად შეამცირა.✅ 🌲ტრანსპორტის მოძრაობისა და საწარმოების მუშაობის შემცირებამ აზოტის დიოქსიდის დონის კლება გამოიწვია - ამით კი დაგვანახა, როგორი იქნება მომავალი ნახშირბადის სიმცირის პირობებში. ✊ეს სტატია ეკუთვნის the Guardian-ს, შეიქმნა მისი და Climate Desk-ის კოლაბორაციის საფუძველზე. 🙅‍♂️ევროპული კოსმოსური სააგენტო ავრცელებს თანამგზავრიდან გადაღებულ ფოტოებს, სადაც ჩანს ჰაერის დაბინძურების დონის მკვეთრი კლება, რაც გამოწვეულია კორონა ვირუსის პანდემიის გამო საწარმოო საქმიანობის შეჩერებით ან შემცირებით. 🗣ერთ-ერთმა ექსპერტმა აღნიშნა, რომ ასეთი მოულოდნელი ცვლილებები „ყველაზე მასშტაბურ ექსპერიმენტს“ წარმოადგენს, სამრეწველო საქმიანობების თვალსაზრისით. ESA-ს (ევროპული კოსმოსური სააგენტო) თანამგზავრი “Sentinel-5P”-დან ჩანს, რომ აზიასა და ევროპის ქალაქებსა და ინდუსტრიულ კლასტერებში ბოლო 6 კვირის მანძილზე აზოტის დიოქსიდი (NO2) იმაზე მნიშვნელოვნად შემცირებულია, ვიდრე შარშან ამ დროს იყო. 🆘ცოტა რამ აზოტის დიოქსიდის (NO2) შესახებ: იგი წარმოიქმნება მანქანის ძრავისა და ელექტროსადგურების მუშაობის, ასევე სხვა სამრეწველო პროცესების შედეგად. ვარაუდობენ, რომ იგი ამძაფრებს რესპირატორულ დაავადებებს, მაგალითად, ასთმას. ❗️მიუხედავად იმისა, რომ თავად არ არის სათბურის აირი, ამ დამაბინძურებელს წარმოშობს იგივე საქმიანობა და ინდუსრტიული სექტორი, რომელიც პასუხისმგებელია ნახშირბადის მსოფლიო მასშტაბით გავრცელებაზე და იწვევს გლობალურ დათბობას. ✅✊პოლ მონკსი, ლესტერის უნივერსიტეტის ჰაერის დაბინძურების პროფესორი, არსებული რეალობიდან გამომდინარე ვარაუდობს, რომ ეს სამომავლოდ მნიშვნელოვანი გაკვეთილია. „ჩვენ ახლა უნებურად ვატარებთ ყველაზე დიდი მასშტაბის ექსპერიმენტს, რაც კი აქამდე ყოფილა,“ - თქვა მან, - „ჩვენ ვხედავთ, თუ რა შედეგი შეიძლება მივიღოთ ნახშირბადის მცირე რაოდენობის წარმომქმნელი ეკონომიკის პირობებში. ადამიანების დაღუპვა ძალიან ცუდია, მაგრამ პანდემიამ შეიძლება მოგვცეს ამ საშინელი მდგომარეობიდან თავის დაღწევის იმედი და დაგვანახოს, რისი მიღწევა შეგვიძლია ჰაერის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.“ ✔️მონკსი, ვინც ბრიტანეთის მთავრობის ჰაერის ხარისხის სამეცნიერო მრჩეველთა ყოფილი წევრიცაა, ამბობს, რომ ჰაერის დაბინძურების შემცირებამ შეიძლება არგოს ჯანმრთელობას, მიუხედავად იმისა, რომ COVID-19-ის გამო ბევრ სიცოცხლეს ვკარგავთ. ✔️🍄”სავსებით შესაძლებელია, რომ ჰაერის დაბინძურების შემცირება ხელსაყრელი აღმოჩნდეს ისეთი ადამიანებისთვის, როგორებიც არიან, მაგალითად, ასთმით დაავადებული პაციენტები”, - თქვა მან. - ”ამან შეიძლება შეამციროს დაავადების გავრცელება. ჰაერის დაბინძურების მაღალი დონე ზრდის ვირუსით დაინფიცირების შესაძლებლობას, რადგან ის ასუსტებს იმუნიტეტს და შემდეგ მარტივად ერევა მას. ასევე, სოფლის მეურნეობაც შეიძლება უფრო წარმატებული გახდეს პანდემიის პირობებში, რადგან დაბინძურება ხელს უშლის მცენარეთა ზრდას,“ - დასძინა მან. 🆘ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაცია NO2-ს აღწერს, როგორც "ტოქსიკურ აირს, რომელიც იწვევს სასუნთქი გზების ანთებას", თუ იგი 200 მიკროგრამზე მეტი კონცენტრაციით არის ერთ კუბურ მეტრში. დამაბინძურებელი ნაწილაკები შეიძლება იყოს პათოგენების გამომწვევი და ასევე ჯანმრთელობის არსებული პრობლემების გამწვავების განმაპირობებელი. ♻️♻️♻️ამჟამად ჯანმო იძიებს, შეიძლება, თუ - არა ჰაერის დაბინძურების ნაწილაკები იყოს კოვიდ -19-ს გავრცელების ხელშემწყობი და ხდის თუ არა ამ უკანსაკნელს უფრო მეტად სახიფათოს. ჰაერის დაბინძურების ყველაზე მკვეთრი კლება ჩანს ცენტრალური ჩინეთის ქალაქ ვუჰანში, სადაც იანვრის ბოლოდან მკაცრი კარანტინი ამოქმედდა. ეს არის ქალაქი, 11-მილიონიანი მოსახლეობით, სადაც არის ასობით ქარხანა და რომელიც მსოფლიო მასშტაბის კომპანიებს ამარაგებს მანქანის ნაწილებითა და სხვა აღჭურვილობით. ნასა-ს ინფორმაციით, აღმოსავლეთ და ცენტრალურ ჩინეთში ჰაერის დაბინძურებამ 10%-დან 30%-მდე იკლო. 🗣აზოტის დიოქსიდის დონე ასევე შემცირდა სამხრეთ კორეაში. დიდი ხანია, ეს ქვეყანა ებრძვის დაბინძურებულ ჰაერს, რაც ნახშირზე მომუშავე ელექტროსადგურების გამონაბოლქვისა და იქვე მდებარე ჩინეთის ინდუსტრიული ობიექტებით არის გამოწვეული. ამ უკანასკნელმა თავი აარიდა ყველა რეგიონის მკაცრ კარანტინში მოქცევას, თუმცა მაინც დეტალურად აღწერს და აკონტროლებს კორონავირუსის შემთხვევებს. 🌋განსაკუთრებით თვალშისაცემი კი ჩრდილოეთ იტალიის მდგომარეობაა, რადგან იქ არსებული ქარხნებიდან გამოსული დამაბინძურებელი ნაწილაკები ალპებისკენ მიდიოდა და პოს ხეობის ბოლოს ჩიხში აკუმულირდებოდა, რის შედეგადაც ეს დასავლეთ ევროპის ერთ-ერთ ყველაზე დაბინძურებულ ადგილად ითვლებოდა. ❤️9 მარტის შემდეგ, რაც ქვეყანამ მკაცრი შეზღუდვები დააწესა, NO2-ის დონე მილანსა და ჩრდილოეთ იტალიის სხვა ქალაქებში 40%-ით შემცირდა. „ჰაერის ხარისხის ასეთი ცვლილების სხვა პრეცენდენტი არ გვაქვს“, - აცხადებს ვინსენტ-ჰენრი პეუჩი, კოპერნიკის ატმოსფეროს სამსახურის დირექტორი, - „წარსულში ამინდის გამო ერთი დღის განმავლობაში გვქონია კონკრეტული ცვლილებები, მაგრამ არანაირი სიგნალი არ ყოფილა გამონაბოლქვის შემცირების შესახებ და თან ასეთ გრძელ ვადებში. ” 🚗🚚არებული მოცემულობის გამომწვევი მიზეზები ჯერჯერობით უცნობია. ერთი ფაქტორი შეიძლება იყოს საქმიანობის შენელება იტალიის ინდუსტრიულ მხარეში. მეორე საგზაო მოძრაობის შემცირებაა, რაზეც ევროპაში აზოტის დიოქსიდის გავრცელების ყველაზე დიდი წილი მოდის. 🛰პუჩის თქმით, თანამგზავრები ახლა იწყებენ ანალოგიური სიგნალების არჩევას ევროპის სხვა ქალაქებში, რომლებიც გადადიან კარანტინის რეჟიმზე, თუმცა მო

ჩინეთის კრემატორიუმებში COVID19-ით დაავადებულებს ცოცხლად წვავდნენ RFA (Radio Free Asia) -ს ინფორმაციის თანახმად არსებობენ მოწმეები თუ როგორ ათავსებდნენ ჩინეთში, საავადმყოფოებში COVID19 ით დაავადებულ, ჯერ კიდევ ცოცხალ პაციენტებს მიცვალებულებისთვის განკუთვნილ ტომრებში. საინფორმაციო პორტალის განცხადებით დემოკრატიული სახელმწიფოს ლიდერები თანხმდებიან იმაზე რომ გამონათქვამები „ჩინური ვირუსი“ ან „ჩინური კორონავირუსი“ რასისტულია, თუმცა როგორც RFA ამბობს სჯობს მოვლენებს საკუთარი სახელი დავარქვათ. ეპიდემია ჩინეთში გაჩნდა და არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი რომ ჩინური მხარისგან დიდი დროის განმავლობაში დეზინფორმაცია ვრცელდებოდა. კომუნისტური რეჟიმის ქვეყნისთვის დამახასიათებელი კონტროლის მიუხედავად რეალური ინფორმაციის გამოდინება ამ ქვეყნიდან მაინც ხდება, რაც პერიოდულად საკმაოდ საშიშ სიმართლეს ააშკარავებს. გასულ ორშაბათს RFA -მ გამოაქვეყნა საეჭვო წარმომავლობის რეპორტაჟი, რომელშიც გარკვევით ეწერა რომ ისმოდა ყვირილის ხმები დაკრძალავი ბიუროს კრემატორიუმიდან, საინფორმაციო პორტალის მტკიცებით არსებობდნენ მოწმეები რომელთა განცხადებითაც კლინიკებიდან COVID19 ით დაავადებულ, ჯერ კიდევ ცოცხალ პაციენტებს მიცვალებულთათვის განკუთვნილ პოლიეთილენის ტომრებში ათავსებდნენ. ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკაში დაწესებული პრესის მკაცრი კონტროლის გამო მოცემული ინფორმაციის ოფიციალურად გადამოწმება ვერ მოხერხდა, ჩინეთის ხელისუფლებას რეპორტაჟის შინაარსი არც დაუდასტურებია და არ უარყვია მაგრამ პერიოდულად მედიაში ვრცელდება ინფორმაცია ცოცხლად კრემირებული ადამიანების შესახებ, რაც თითქოს განპირობებულია ახალგაზრდა პაციენტებისთვის სამკურნალო ადგილების გამოთავისუფლებით, უხანის გადატვირთული საავადმყოფოების მედპერსონალი არჩევდა იმ ტიპის მოხუცებულ პაციენტებს, რომელთა გადარჩენის შანსი მინიმუმი იყო, ამავე წყაროს განცხადებით გადარჩეულ პაციენტებს, რომელიც ჯერ კიდევ გონზე იყვნენ, გარდაცვლილებისთვის განკუთვნილი პოლიეთილენის ტომრებით აგზავნიდნენ კრემატორიუმებში და ნაგვის გადამამუშავებელ ქარხნებში, შედარებით. RFA -ს კონფიდნეციალური წყაროს ინფორმაციით, რომელიც გამოცემის განცხადებით დამკრძალავი ინდუსტრიის ერთერთი მსხვილი წარმომადგენელია, იყო შემთხვევები, როდესაც პაციენტებს რომლებიც მოძრაობდნენ აკავებდნენ და აიძულებდნენ პოლიეთილენის ტომრები თავად ჩამოეცვათ, მისივე თქმით არსებობს რამდენიმე ვიდეო სადაც ისმის ყვირილის ხმები კრემატორიუმებიდან, რომელსაც COVID 19 ით დაავადებული ადამიანები გამოსცემდნენ, რომელთაც ცოცხლად წვავდნენ. „Taiwan News“-ის ტაივანის განყოფილებამ ასევე გაავრცელა ინფორმაცია ერთერთი ვიდეორგოლის შესახებ რომელიც თავის მხრივ 24 თებერვალს ჩინურმა ახალგაზრდულა დაჯგუფებამ ატვირთა ქსელში. მოცემულ ვიდეოში 60-იოდე წლის ქალი, რომელიც არ ასახელებს ვინაობას ყვება, რომ მასთან ერთად პალატაში მყოფი ცოცხალი პაციენტი რომელიც ამოძრავებდა კიდურებს, მოათავსეს გვამებისთვის განკუთვნილ პოლიეთილენის ტომარაში და ელვით შეკრეს. გადმოცემული ეს რამდენიმე ეპიზოდი მხოლოდ მცირე ნაწილია იმ ჯოჯოხეთური სცენარის რომელიც ჩინეთში ვითარდება. ახლობლებს და ნათესავებს მომაკვდავების ნახვის უფლება არ აქვთ, ისინი მხოლოდ მიდიან დამკრძალავ ბიუროში კრემირებული ახლობლების ფერფლის წამოსაღებად, სწორედ ამ დროს ერთერთი ქალის ინფორმაციით მისი ქმრის ქამრის ბალთა აღმოჩნდა იმ ფერფლში რომელიც წესით დედამისს ეკუთვნოდა, მეორე რესპოდენტის განცხადებით მან მამის ფერფლში იპოვნა კბილების ხელოვნური იმპლანტები, რომელიც მის მშობელს არასდროს ჰქონია. ვიდეო მასალა#china #covid19 #coronavirus #კორონავირუსი #ჩინეთი

2019 წლის დეკემბერში, COVID-19-ით ცნობილი ვირუსი თავდაპირველად ჩინეთის ტერიტორიაზე გავრცელდა, რამდენიმე კვირის შემდეგ კი გლობალურ პანდემიად იქცა და დღესდღეობით ინფიცირების შემთხვევები უკვე მსოფლიოს 188 ქვეყანაში არის დადასტურებული. კორონავირუსი რესპირატორული დაავადებაა, რომლის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადაცემა ჰაერწვეთოვანი გზით - ლორწოს ან ნერწყვის საშუალებით ხდება. COVID-19-სგან თავდასაცავად, ჯანდაცვის სპეციალისტები, მეცნიერები და სახელმწიფოთა წარმომადგენლები მოქალაქეებისთვის უმთავრეს რეკომენდაციას გასცემენ - თუ გადაუდებელი საჭიროება არ არის, ცალკეულ ინდივიდებს შორის ფიზიკური დისტანცირება იქნას დაცული. ჯონს ჰოფქინსის უნივერსიტეტის (Johns Hopkins University) მონაცემებით, მსოფლიო მასშტაბით კორონავირუსით ინფიცირებულთა საერთო რიცხვი 9,4 მლნ. ადამიანს შეადგენს; 4 მლნ. დაავადებული გამოჯანმრთელდა, ხოლო 482 000 შემთხვევა ფატალურად დასრულდა. ქვემოთ ჩამოთვლილია ის რამდენიმე სახელმწიფო, სადაც COVID-19-ის არცერთი შემთხვევა დაფიქსირებულა: კირიბატი (ოკეანეთი) მარშალის კუნძულები (ოკეანეთი) მიკრონეზია (ოკეანეთი) ნაურუ (ოკეანეთი) ჩრდილოეთ კორეა (აღმოსავლეთ აზია) პალაუ (ოკეანეთი) სამოა (ოკეანეთი) სოლომონის კუნძულები (ოკეანეთი) ტონგა (ოკეანეთი) თურქმენეთი (ცენტრალური აზია) ტუვალუ (ოკეანეთი) ვანუატუ (ოკეანეთი) მომზადებულია რატი ერისთავის მიერ. #countries #coronavirus #report #case #territories #confirmed #interworld#ახალიამბები #პოლიტიკა

ვისღა შეუძლია წარმოთქვას ფრაზა „ვირუსულად გავრცელდა“ ისე, რომ შიშმა არ აიტანოს? ვისღა შეუძლია შეხედოს საგნებს – კარის სახელურს, მუყაოს ყუთს, ბოსტნეულის ტომარას – ისე, რომ არ წარმოიდგინოს მათზე შემოჯარული უხილავი, უკვდავი, უსიცოცხლო, ჯამისებრი საწოვარებით დაწინწკლული ბურთულები, რომლებიც ჩვენს ფილტვებზე მიმაგრებას ელიან? ნამდვილი შიშის გარეშე ვისღა შეუძლია იფიქროს უცხო ადამიანის კოცნაზე, ავტობუსში ასვლაზე ან ბავშვის სკოლაში გაშვებაზე? ვისღა შეუძლია რისკების გამოთვლის გარეშე იფიქროს ყოველდღიურ სიამოვნებაზე? რომელი ჩვენგანი არ არის ცრუ ეპიდემიოლოგი, ვიროლოგი, სტატისტიკოსი და წინასწარმეტყველი? რომელი მეცნიერი ან ექიმი არ ლოცულობს ფარულად სასწაულისთვის? რომელი მღვდელი არ ემორჩილება – ფარულად მაინც – მეცნიერებას? და თუნდაც ვირუსის გავრცელების ფონზე, ვინ არ ააღელვა დიდ ქალაქებში ჩიტების ჭიკჭიკის გაძლიერებულმა ხმამ, გადასასვლელებზე ფარშევანგების ცეკვამ და დადუმებულმა ზეცამ? მსოფლიოში ინფიცირებულთა რაოდენობამ მილიონს გადააჭარბა. დაღუპულია 50 ათასზე მეტი ადამიანი. შესაძლოა ასობით ათასი ან უფრო მეტი კიდევ დაინფიცირდეს. ვირუსი თავისუფლად გადაადგილდა სავაჭრო გზებთან და საერთაშორისო კაპიტალთან ერთად, და მისმა თანმხლებმა საშინელმა ავადმყოფობამ ადამიანები თავიანთ ქვეყნებში, ქალაქებსა და სახლებში გამოკეტა. თუმცა კაპიტალის მოძრაობისგან განსხვავებით, ეს ვირუსი გავრცელებისკენ ისწრაფვის და არა მოგებისკენ. მან გაუაზრებლად, გარკვეული დოზით დინებას მიმართულება შეუცვალა. მასხრად აიგდო საიმიგრაციო კონტროლი, ბიომეტრია, ციფრული კონტროლი და სხვა ნებისმიერი სახის მონაცემთა ანალიზი. ჯერჯერობით ყველაზე მეტად გავრცელდა მსოფლიოს ყველაზე მდიდარ, ძლიერ ქვეყნებში, მწყობრიდან გამოიყვანა კაპიტალიზმის ძრავა. შესაძლოა, დროებით, მაგრამ საკმაო დროით იმისთვის, რომ მისი ნაწილები შევისწავლოთ, რათა შევაფასოთ და გადავწყვიტოთ, მისი შეკეთება გვირჩევნია, თუ უკეთესი ძრავის ძიება. სამთავრობო პირები, რომლებიც პანდემიის მართვას ხელმძღვანელობენ, გატაცებით საუბრობენ ომზე. ისინი „ომს“ როგორც მეტაფორას კი არა, პირდაპირი გაგებით იყენებენ. და ეს მართლაც რომ ომი იყოს, ვინ მოემზადებოდა აშშ-ზე უკეთ? წინა ხაზის მებრძოლებს ნიღბებისა და ხელთათმანების ნაცვლად – იარაღები, „ჭკვიანი ბომბები“, ბუნკერის ასაფეთქებლები, წყალქვეშა ნავები, რეაქტიული გამანადგურებლები და ატომური ბომბები რომ სჭირდებოდეთ, იქნებოდა კი მათი დეფიციტი? ღამღამობით ნახევარი მსოფლიოს დაშორებით, ზოგიერთი ჩვენგანი ნიუ-იორკის გუბერნატორს გაუგებარი აღტაცებით უყურებს. თვალს ვადევნებთ სტატისტიკას და ვისმენთ ამბებს ამერიკის გადატვირთულ საავადმყოფოებზე, დაბალანაზღაურებად, მუშაობით გადამწვარ ექთნებზე, რომლებსაც ნიღბების ნაგვის ჩანთებისგან და ძველი საწვიმრებისგან დამზადება უწევთ, რომლებიც ყველაფერს რისკავენ ავადმყოფის დასახმარებლად. ვისმენთ ამბებს, როგორ ეცილებიან შტატები ერთმანეთს ვაჭრობაში სასუნთქი აპარატების მისაღებად; ვისმენთ ექიმების დილემის შესახებ, რომლებსაც უწევთ არჩევანი გააკეთონ, ვინ მიიღებს სასუნთქ აპარატს და ვის გაწირავენ სასიკვდილოდ. ჩვენ კი ჩვენთვის ვფიქრობთ, „ღმერთო ჩემო! ეს ამერიკაა!“ ტრაგედია არის უეცარი, ნამდვილი, მასშტაბური და ის ჩვენს თვალწინ იშლება. თუმცა ეს არ არის ახალი. ეს იმ მატარებლის მარცხია, წლების განმავლობაში რომ გზიდან ვარდებოდა. ვის აღარ ახსოვს ვიდეოები „გადაგდებულ პაციენტებზე“ – იმ ავადმყოფებზე, რომლებსაც ჯერ კიდევ საავადმყოფოს პერანგი ეცვათ, საჯდომი მოშიშვლებოდათ და რომლებსაც მალულად იშორებდნენ ქუჩის კუთხეში? საავადმყოფოების კარი ძალიან ხშირად დახურულა ამერიკის უიღბლო მოქალაქეებისთვის, მიუხედავად იმისა, რამდენად სერიოზული იყო მათი ავადმყოფობა ან როგორ იტანჯებოდნენ. ახლა მაინც აღარ ხდება ასე – რადგან ახლა, ვირუსის ხანაში ღარიბი ადამიანის ავადმყოფობამ შეიძლება მდიდრის ჯანმრთელობას ავნოს. და ახლა, ამ პერიოდშიც კი ბერნი სანდერსს, სენატორს, რომელიც საყოველთაო ჯანდაცვის ხისტ კამპანიას ეწეოდა, თავისსავე პარტიაშიც კი თეთრი სახლისთვის შეუფერებლად მიიჩნევენ. ჩემს ქვეყანაზე რაღა ვთქვა, ჩემს მდიდარ-ღარიბ ქვეყანაზე, ინდოეთზე – სადღაც ფეოდალიზმსა და რელიგიურ ფუნდამენტალიზმს, კასტურობასა და კაპიტალიზმს შორის გაჭედილზე, რომელსაც რადიკალი მემარჯვენე ინდუსი ნაციონალისტები მართავენ. დეკემბერში, სანამ ჩინეთი ვირუსს უჰანში ებრძოდა, ინდოეთის მთავრობას ასობით ათასი მოქალაქის საპროტესტო გამოსვლასთან უწევდა გამკლავება. მოქალაქეები მუსლიმთა წინააღმდეგ მიღებულ დისკრიმინაციულ კანონს აპროტესტებდნენ. COVID-19-ის პირველი შემთხვევა ინდოეთში 30 იანვარს დადასტურდა, დელი მხოლოდ რამდენიმე დღის შემდეგ დატოვა რესპუბლიკის დღის აღსანიშნავი აღლუმის საპატიო სტუმარმა, ამაზონის ტყის მშთანთქმელმა და COVID-ის უარმყოფელმა ჯაირ ბოლსონარომ [ბრაზილიის პრეზიდენტი]. თუმცა თებერვალში უამრავი საქმე იყო საიმისოდ, რომ მმართველი პარტიის დღის წესრიგში ვირუსის საკითხი დაეყენებინათ. თვის ბოლოს პრეზიდენტ დონალდ ტრამპის ვიზიტი იყო დაგეგმილი. ის მიიტყუეს იმ დაპირებით, რომ გუჯარათის შტატის სპორტულ მოედანზე მილიონიან აუდიტორიას დაახვედრებდნენ. ამ ყველაფერმა ბევრი დრო და ფული წაიღო. შემდეგ იყო დელის საკანონმდებლო ასამბლეის არჩევნები, რომელშიც პარტია ბჰარატია ჯანატა („ხალხის პარტია“) დამარცხებისთვის იყო განწირული, ძალისხმევის გაორმაგების მიუხედავად – მავნე, ყველაფრის მკადრებელი ინდუსნაციონალისტური კამპანიით. ეს კამპანია ფიზიკური ძალადობისა და „მოღალატეების“ ამოხოცვის მუქარით იყო გაჯერებული. ისინი მაინც დამარცხდნენ [ბჰარატია ჯანატა მეორე ადგილზე გავიდა]. ამიტომ ამ დამცირებაში ბრალდებული მუსლიმები უნდა დაესაჯათ. შეიარაღებული ინდუსი ვიჯილანტების ბრბომ დელიში, მუშათა კლასის დასახლებაში მცხოვრებ მუსლიმებს შეუტია. მათ პოლიციაც უმაგრებდა ზურგს. გადაწვეს სახლები, მაღაზიები, მეჩეთები და სკოლები. საპასუხოდ იმ მუსლიმებმაც შეუტიეს, რომლებიც ამბის ასეთ განვითარებას ელოდნენ. დაიღუპა 50-ზე მეტი ადამიანი. ათასობით ადამიანი ადგილობრივ სასაფლაოებზე მდებარე დევნილთა ბანაკებში გადასახლდა. ჯერ კიდევ დასახიჩრებული გვამებისგან ბინძურ, მყრალ საკანალიზაციო ქსელს ასუფთავებდნენ, როდესაც მთავრობის წევრებმა პირველი შეხვედრა გამართეს COVID-ის შესახებ და ინდოელთა უმეტესობამ პირველად გაიგო „ხელის სანიტაიზერის“ შესახებ. მარტის თვეც დატვირთული იყო. პირველი ორი კვირა დაეთმო ცენტრალურ შტატში, მადჰია-პრადეშში მთავრობის კონგრესს და „ხალხის პარტიის“ მთავრობის დანიშვნას. 11 მარტს ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ COVID-19 პანდემიად გამოაცხადა. ორი დღის შემდეგ, 13 მარტს ჯანდაცვის მინისტრმა კი განაცხადა, რომ კორონა „ჯანმრთელობისთვის არ არის საგანგაშო“. საბოლოოდ, 19 მარტს ინდოეთის პრემიერ-მინისტრმა ერს მიმართა. ბევრი არ უვარჯიშია. მან უბრალოდ საფრანგეთისა და იტალიის სტრატეგიები მიითვისა. გაგვაფრთხილა „სოციალური დისტანცირების“ საჭიროებაზე (ეს მარტივი გასაგებია საზოგადოებისთვის, რომელიც ასე ღრმად არის ჩაფლული კასტურ წყობაში) და 22 მარტიდან კომენდანტის საათი გამოაცხადა. არაფერი უთქვამს იმაზე, თუ რის გაკეთებას აპირებდა მთავრობა კრიზისის დროს, თუმცა ხალხს სთხოვა, გამოსულიყვნენ აივნებზე და ჯანდაცვის მუშაკებთან მისასალმებლად ქვაბებსა და ტაფებზე დაეკრათ. პრემიერ-მინისტრს იმ დრომდე არც კი ეხსენებინა, ინდოეთი რომ კვლავ ეწეოდა დამცავი და სასუნთქი აღჭუღვილობების ექსპორტს. ნაცვლად იმისა, რომ ეს აღჭურვილობა საავადმყოფოებისა და სამედიცინო პერსონალისთვის შემოენახათ. გასაკვირი არც იყო, ნარენდა მოდის [პრემიერ-მინისტრის] წინადადებას დიდი ენთუზიაზმით რომ შეხვდნენ. ურტყამდნენ ქვაბებს, ცეკვავდნენ და აწყობდნენ პროცესიებს. მთლად სოციალური დისტანცირებაც არ გამოვიდა. მომდევნო დღეებში კი კაცი წმინდა ძროხის ნაკელის გროვაში ჩახტა, ხოლო „ხალხის პარტიის“ მხარდამჭერებმა ძროხის შარდის სმის წვეულებები გამართეს. ობიექტურობისთვის ისიც უნდა ითქვას, რომ ბევრმა მუსლიმურმა ორგანიზაციამ გამოაცხადა, რომ ყოვლისშემძლე [ღმერთი] იყო პასუხი ვირუსისთვის და მორწმუნეებს მეჩეთებში შეკრებისკენ მოუწოდა. 24 მარტს, საღამოს 8 საათზე მოდი ტელეკრანზე ისევ გამოჩნდა და გამოაცხადა, რომ შუაღამის შემდეგ მთელი ინდოეთი მკაცრი თვითიზოლაციის რეჟიმზე გადაერთვებოდა. მისივე თქმით, იზღუდებოდა კერძო და საზოგადოებრივი ტრანსპორტის გადაადგილება. ისიც დასძინა, რომ ამ გადაწყვეტილებას იღებდა არა როგორც პრემიერ-მინისტრი, არამედ როგორც ჩვენი ოჯახის უხუცესი. ვის შეუძლია გადაწყვიტოს, რომ 1.38-მილიარდიანი სრულიად მოუმზადებელი მოსახლეობა თვითიზოლაზიაში გადავიდეს? თან ისე, რომ ამის შესახებ 4 საათით ადრე ატყობინებ. მან ეს მთავრობასთან შეუთანხმებლად გადაწყვიტა, მთავრობას კი ამ გადაწყვეტილების საზიანო შედეგებთან გამკლავება მოუწევს. ინდოეთის პრემიერ-მინისტრი მოქალაქეებს მოიაზრებს მტრულ ძალად, რომელსაც თავს მოულოდნელად უნდა დაესხა და არასდროს ენდო – მისი მეთოდები სწორედ ასეთ შთაბეჭდილებას ტოვებს. და ვიყავით თვითიზოლაციაში. ჯანდაცვის ბევრი სპეციალისტი და ეპიდემიოლოგი ამ ნაბიჯს მიესალმა. შეიძლება, ისინი თეორიულად მართლები არიან. თუმცა, ცხადია, არცერთ მათგანს არ შეუძლია მხარი დაუჭიროს დამღუპველ რამეს – გეგმის არქონას. ან მზაობას, ანუ მსოფლიოს ყველაზე დიდ, სადამსჯელო იზოლაციას, რომელიც ბოლოს დასახული მიზნების სრულიად საპირისპირო მოვლენად იქცა. კაცმა, რომელსაც სეირის ყურება უყვარს, თვითონვე შექმნა ყველა სეირის სეირი. სანამ შეშფოთებული მსოფლიო აკვირდებოდა, ინდოეთმა ყველა თავისი სირცხვილი გამოააშკარავა – სისასტიკე, სტრუქტურულობა, სოციალური და ეკონომიკური უთანასწორობა, გაუხეშებული ინდიფერენტულობა ტანჯვის მიმართ. იზოლაციამ იმ ქიმიური ექსპერიმენტივით იმუშავა, დამალულ ნივთიერებებს რომ ამჟღავნებს. მაღაზიების, რესტორნებისა და სამშენებლო ინდუსტრიის დახურვასთან ერთად, მდიდარი და საშუალო კლასი გალავანშემორტყმულ დასახლებებში გამოიკეტა. ჩვენმა ქალაქებმა და მეგაქალაქებმა კი მუშათა კლასის თავიდან მოცილება დაიწყო. მიგრანტ მუშებს წანაზარდებივით იშორებდნენ. ბევრი მათგანი დამსაქმებელმა ან მიწათმფლობელმა გაიყვანა ქალაქიდან. ხოლო რადგანაც საზოგადოებრივი ტრანსპორტი არსად ჩანდა, საკუთარ სოფლებამდე ფეხით მსვლელობა დაიწყო მილიონობით ღატაკმა, მშიერმა, მწყურვალმა, ახალგაზრდამ და მოხუცმა, კაცმა, ქალმა, ბავშვმა, სნეულმა, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონემ, მათ, ვისაც წასასვლელი აღარსად ჰქონდა. ისინი დღეების განმავლობაში მიაბიჯებდნენ ასობით კილომეტრით დაშორებულ ბადაუნისკენ, აგრასკენ, აზამგარჰისკენ, ალიგარჰისკენ, ლუქნავისკენ, გორაკჰპურისკენ. ზოგიერთი მათგანი გზაში დაიღუპა. მათ იცოდნენ, რომ შინ ბრუნდებოდნენ, რათა შიმშილი დაეოკებინათ. ალბათ ისიც იცოდნენ, რომ შეიძლებოდა ვირუსის გადამტანი ყოფილიყვნენ და ოჯახის წევრებისთვის, მშობლებისა და ბებია-ბაბუებისთვის გადაედოთ. თუმცა მათ საშინლად სჭირდებოდათ სიახლოვის ნამცეცი, საკვებივით სჭირდებოდათ – თუ სიყვარულივით არა – თავშესაფარი და ღირსების გრძნობა. სანამ მიდიოდნენ, ზოგიერთს კომენდანტის საათის წესების დარღვევის გამო სასტიკად უსწორდებოდა და ამცირებდა პოლიცია. ბიჭებს ქუჩაში ხტუნვასა და ბუქნების გაკეთებას აიძულებდნენ. ქალაქ ბარელისთან კი ადამიანები შეაჯგუფეს და ქიმიური სპრეი გადაასხეს. რამდენიმე დღის შემდეგ მთავრობამ ვირუსის გავრცელების შიშით შტატების შესასვლელები ქვეითებისთვისაც ჩაკეტა. ადამიანები, რომლებიც დღეების განმავლობაში სახლებისკენ მიიწევდნენ, შეაჩერეს და აიძულეს ქალაქების იმ ბანაკებში დაბრუნებულიყვნენ, საიდანაც ასევე იძულებით წამოვიდნენ. ხანდაზმულებს 1947 წლის გადასახლების მოგონებები გაუცოცხლდათ, როდესაც ინდოეთი გაიხლიჩა და პაკისტანი დაიბადა. ოღონდ იმ განსხვავებით, რომ ახლანდელი გამოსვლა [ბიბლ.] არა რელიგიამ, არამედ კლასობრივმა დაყოფამ განაპირობა. თუმცა ისინი ინდოეთის უღარიბეს ადამიანებს არ წარმოადგენდნენ. მათ სამსახური მაინც ჰქონდათ (აქამდე მაინც) ქალაქში და სახლი, სადაც დაბრუნდებოდნენ. უსამსახურონი, უსახლკარონი და უიმედონი ისევ იქ რჩებოდნენ, სადაც აქამდე იყვნენ – ქალაქებსა თუ სოფლებში, სადაც დიდ გაჭირვებას ამ ტრაგედიამდე კარგა ხნით ადრე ჰქონდა ფესვი გადგმული. ამ კოშმარული დღეების მიუხედავად, შინაგან საქმეთა მინისტრი ამიტ შაჰი საჯაროდ მაინც არ გამოჩენილა. როცა დელიში მსვლელობა დაიწყო, ღაზიპურამდე მისასვლელად იმ ჟურნალის პრესბარათი გამოვიყენე, რომლისთვისაც რეგულარულად ვწერ. ბიბლიური სცენა იყო. ან შეიძლება არც იყო. ბიბლია ვერ წარმოიდგენდა ადამიანების ასეთ სიმრავლეს. ფიზიკური დისტანცირების მიზნით გამოცხადებულმა თვითიზოლაციამ საპირისპირო შედეგი გამოიღო – წარმოუდგენელი მასშტაბის ფიზიკური სიმჭიდროვე. ინდოეთის ქალაქებშიც კი ეს არის სინამდვილე. მთავარი ქუჩები შეიძლება ცარიელი იყოს, მაგრამ ღარიბები გამოკეტილნი არიან ბარაკებში, ჯურღმულებსა და ქოხმახებში. მსვლელობაში მონაწილეთაგან ვისაც ვესაუბრე, ყველა ღელავდა ვირუსის გამო. თუმცა ის ამ ადამიანების ცხოვრებაში ნაკლებად რეალური, ნაკლებად ხელშესახები იყო, განსხვავებით მოსალოდნელი უმუშევრობისგან, შიმშილისა და პოლიციის ძალადობისგან. ყველა იმ ადამიანს შორის, ვისაც გავესაუბრე (მათ შორის ერთი კვირით ადრე ანტიისლამურ თავდასხმებს გადარჩენილ მუსლიმი მკერავების ჯგუფს), ერთი კაცის სიტყვებმა განსაკუთრებით ამაღელვა. ის დურგალი იყო, მარჯიტი ერქვა და გორახპურამდე, ნეპალის საზღვრის მახლობლად განეზრახა მისვლა. „იქნებ, როცა ბატონი მოდი ამ გადაწყვეტილებას იღებდა, ჩვენ შესახებ არვინ არაფერი უთხრა. იქნებ მან ჩვენზე არ იცის?“, – თქვა მან. ეს „ჩვენ“ დაახლოებით 460 მილიონი ადამიანია. შტატების ადგილობრივმა მთავრობებმა (აშშ-ის მსგავსად) მეტი გულისხმიერება გამოიჩინეს კრიზისის დროს. სავაჭრო გაერთიანებები, კერძო პირები და სხვადასხვა კოლექტივი საკვებსა და განსაკუთრებით საჭირო პროდუქტებს არიგებდნენ. ცენტრალური მთავრობა კი აუჩქარებლად პასუხობდა ადგილობრივ ხელისუფლებათა სასოწარკვეთილ თხოვნებს ფულად სახსრებზე. ირკვევა, რომ პრემიერ-მინისტრის დახმარების ეროვნულ ფონდს არ გააჩნია ხელმისაწვდომი მზა თანხა. ამის ნაცვლად, კეთილისმსურველთა ფული როგორღაც ახალ ამოუცნობ ფონდში PM-CARES-ში გადაუტანიათ. წინასწარ შეფუთულმა საკვებმაც დაიწყო გამოჩენა, შეფუთვებზე პრემიერ-მინისტრის სახე იყო გამოსახული. ამ ყველაფერთან ერთად, პრემიერ-მინისტრმა იოგა ნიდრას ვიდეო გამოაქვეყნა. ვიდეოში კომპიუტერული ანიმაციით შექმნილი, საოცნებო სხეულის მქონე თავისივე პროტოტიპი იოგას მოძრაობებს ასრულებს, რათა ხალხს თვითიზოლაციის სტრესთან გამკლავებაში დაეხმაროს. ნარცისიზმი ძალზედ შემაწუხებელია. შეიძლება, ერთ-ერთი ასანა [იოგას პოზა] სათხოვარი ასანა იყოს, რომლის მეშვეობითაც პრემიერი მოდი საფრანგეთის პრემიერ-მინისტრს სთხოვს: დაგვრთოს ნება, რომ დავარღვიოთ ის პრობლემური შეთანხმება Rafale-ის რეაქტიულ გამანადგურებლებზე [ინდოეთის მთავრობამ საფრანგეთისგან 7,8 მილიარდ ევროდ 36 ახალი საბრძოლო ხომალდი შეისყიდა] და ის 7,8 მილიარდი ევრო სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან საგანგებო ღონისძიებებს მოვახმაროთ მილიონობით მშიერი ადამიანის დასახმარებლად. ფრანგებიც უეჭველად გაგვიგებენ. თვითიზოლაციის მეორე კვირას მომარაგების ჯაჭვი წყდება, წამლები და განსაკუთრებული მნიშვნელობის მარაგები თავდება. ათასობით სატვირთოს მძღოლი ცოტაოდენი საკვებითა და წყლით შუა გზაშია მიტოვებული. მოსამკელად გამზადებული თავთავები ნელ-ნელა ლპება. დგას ეკონომიკური კრიზისი. მიმდინარეობს პოლიტიკური კრიზისი. კორონავირუსის ამბავი მეინსტრიმულმა მედიამ ერთხმად გადააქცია 24-საათიან, ტოქსიკურ ანტიმუსლიმურ კამპანიად. „სუპერგამავრცელებელი“ აღმოჩნდა ორგანიზაცია Tablighi Jamaat. ისინი ინფორმაციას მუსლიმთა სტიგმატიზებისა და დემონიზების მიზნით ავრცელებდნენ. ზოგადი რიტორიკა კი ისეთი იყო, თითქოს მუსლიმებმა შექმნეს ვირუსი და გაავრცელეს, როგორც ჯიჰადის ფორმა. Covid-ის კრიზისი ჯერ კიდევ წინ არის. ან არ არის. არ ვიცით. თუ/როდესაც ეს კრიზისი დადგება, შეგვიძლია დარწმუნებულნი ვიყოთ, რომ არსებული ცუდი წინასწარგანწყობები რელიგიის, კასტისა და კლასის მიმართ კიდევ უფრო გამძაფრდება. დღეს (2 აპრილს) ინდოეთში კორონავირუსის თითქმის 2 000 დადასტურებული შემთხვევა და 58 გარდაცვლილია. ცხადია, ეს მონაცემები სანდო არც არის, რადგან ის, სამწუხაროდ, ტესტების უმნიშვნელო რაოდენობას ემყარება. ექსპერტთა მოსაზრებები ერთმანეთს არ ემთხვევა. ზოგიერთი მილიონობით ინფიცირებულს წინასწარმეტყველებს. სხვები ფიქრობენ, რომ დანაკარგი გაცილებით ნაკლები იქნება. ჩვენ შეიძლება ვერასდროს დავინახოთ კრიზისის კონტურები, მაშინაც კი, როცა ჩვენ შემოგვიტევს. რაც ვიცით, ის არის, რომ ჯერ საავადმყოფოებზე მოთხოვნა არ გაზრდილა. ინდოეთის სახელმწიფო ჰოსპიტლები და კლინიკები ვერ უმკლავდებიან მილიონამდე ბავშვს, რომლებიც ყოველწლიურად იღუპებიან დიარეის, საკვების უკმარისობისა და ჯანმრთელობის სხვა პრობლემების გამო. ვერ უმკლავდებიან ტუბერკულიოზით დაავადებულ ასობით ათას პაციენტს (მსოფლიოში დაავადებულთა მეოთხედი), ანემიურ და კვების უკმარისობით დასუსტებულ პოპულაციას, რომლისთვისაც ნებისმიერი ავადმყოფობა შეიძლება ფატალური აღმოჩნდეს – აქ ისეთ კრიზისს ვერ გაუმკლავდებიან, როგორიც ამერიკასა და ევროპაშია. მთელი ჯანდაცვა მეტ-ნაკლებად შეჩერებულია, რადგან საავადმყოფოები ვირუსთან ბრძოლაზე გადაერთნენ. ინდოეთის სამედიცინო დისციპლინების ლეგენდარული ინსტიტუტის ტრავმის ცენტრი დახურულია. კიბოთი დაავადებული ასობით პაციენტი კი, რომლებიც საავადმყოფოს გზებზე ცხოვრობენ, ნახირივით გაფანტულა. მათ „კიბოს დევნილების“ სახელით იცნობენ. ადამიანები დაავადდებიან და სახლებში დაიხოცებიან. ჩვენ მათი ამბავი შეიძლება ვერასოდეს გავიგოთ. ისინი შეიძლება სტატისტიკადაც კი ვერ იქცნენ. ჩვენ მხოლოდ იმედიღა გვრჩება, რომ ის მკვლევრები, რომელთა აზრითაც, ვირუსს ცივი ამინდი მოსწონს, არ ცდებიან (თუმცა სხვა მკვლევრებს ამაში ეჭვი ეპარებათ). ასე ძლიერად, ასე ირაციონალურად ხალხს არასოდეს უნატრია მწველი, სასტიკი ინდური ზაფხული. რა არის ეს, რაც ჩვენ დაგვემართა? კი, ვირუსია. მას არ გააჩნია მორალური ღირებულება. თუმცა ის ნამდვილად ვირუსზე მეტია. ზოგიერთს სწამს, რომ ეს უფლის გზაა ჩვენს აზრზე მოსაყვანად. ზოგიერთის აზრით, ეს ჩინური კონსპირაციაა, რათა მსოფლიოზე ბატონობა შეძლონ. #პოლიტიკა #პანდემია #კრიზისი

COVID-19-ით დაინფიცირების ყველაზე მაღალი რისკის ქვეშ თამბაქოსა და ელექტროსიგარეტის მომხმარებლები არიან. 🚬 ✔️✔️ექიმი ვინიქოფი ამბობს, რომ სუფთა ჰაერი არის ის, რასაც უნდა ვისუნთქავდეთ, განსაკუთრებით - მსოფლიო პანდემიის პირობებში.✔️✔️ 🦠თამბაქოსა და მარიხუანას შემცველი პროდუქტები აზიანებენ ფილტვებს, ანუ ზუსტად იმ ორგანოს, რომელსაც ურტყამს კორონავირუსი. ☘️❌„ამ მშფოთვარე პერიოდში, როგორიც არის პანდემია, ადამიანი კიდევ უფრო მიდრეკილი ხდება არაჯანსაღი, „დამამშვიდებელი“ ჩვევებისკენ, იქნება ეს კარტოფილის ჩიფსის, ბევრი შოკოლადის ჭამა თუ - კიდევ ერთი ჭიქა ღვინო. მაგრამ ისეთი „დამამშვიდებელი“ ჩვევა, როგორიც არის მოწევა, საგანგაშოა დღვენადელ რეალობაში,“ - გვაფრთხილებენ ექიმები. 🚬ახლა სწორედ ის დროა, როდესაც მწეველებმა ან უნდა შეამცირონ ან საერთოდ დაანებონ თავი მოწევას, რადგან კორონავირუსი პირდაპირ ფილტვებს უტევს. 🗣„პანდემიის დროს მოწევისთვის თავის დანებებამ შეიძლება გადაარჩინოს არა მხოლოდ თქვენი სიცოცხლე; თუკი არ დაგჭირდებათ საავადმყოფოში მკურნალობა, ამით შეიძლება სხვისი სიცოცხლეც იხსნათ,“ - ამბობს ექიმი ჯონათან ვინიქოფი, პედიატრიული კვლევის დირექტორი მასაჩუსეთსის მთავარი საავადმყოფოს თამბაქოს კვლევისა და მკურნალობის ცენტრში. ხუთშაბათს ექიმმა ვინიქოფმა მასაჩუსეთსის გენერალურ ადვოკატთან, მაურა ჰეილისთან, ერთად გამოსცა წერილობითი კონსულტაცია, რომ ელექტრონული სიგარეტის და თამბაქოს მოწევამ, შესაძლოა, ხელი შეუწყოს COVID-19-ის გავრცელებას. 🧠👥„მწეველს მიაქვს ხელსაწყო ან თავად სიგარეტი პირთან, მას ისუნთქავს და შემდეგ იმეორებს ამ მოძრაობებს,“ - ამბობს ბატონი ვინიქოფი, – „მწეველი ეხება ფილტრს, შემდეგ ეს ფილტრი ეხება სახეს, შესაბამისად ხელზე არსებული ბაქტერიები ვრცელდება სახეზე. ამასთან ერთად, ბევრს ჩემი მწეველი პაციენტებიდან აქვს გამწვავებული ხველა. ესეც ვირუსის გავრცელების პირდაპირი გზაა“. ​👎კვლევები გვიჩვენებს, რომ სიგარეტის მოწევა ასუსტებს იმუნურ სისტემას და ართულებს ფილტვების ფუნქციონირებას. ადამიანის ორგანიზმზე ელექტროსიგარეტის გავლენა ჯერჯერობით საფუძვლიანად არაა გამოკვლეული, რადგან მისი გამოყენება არც ისე დიდი ხნის წინ დაიწყო. თუმცა, ცნობილია, რომ მან შეიძლება გამოიწვიოს სასუნთქი გზებისა და ფილტვების ანთება. 🤒კვლევამ ასევე დაადგინა, რომ სურნელოვანი თამბაქოს პროდუქტებს, რომლებიც ახალგაზრდებისთვის საკმაოდ მიმზიდველია, შეუძლიათ გაამწვავონ ფილტვების ინფექცია. მასაჩუსეთსის მრჩვევლები ხაზგასმით აცხადებენ, რომ მწეველები უფრო მგრძნობიარენი არიან კორონავირუსის მიმართ და თუ დაინფიცირდნენ, ასეთი პაციენტები უფრო რთულად იტანენ СOVID-19-ს, ვიდრე - არამწეველები. 🐁 „თაგვებზე ჩატარებულმა ცდებმა აჩვენა, რომ ისინი, რომლებიც არიან თამბაქოს კვამლის ზემოქმედების ქვეშ, მეტად მგრძნობიარენი არიან ვირუსული და ბაქტერიული ინფექციების მიმართ, ვიდრე - სხვა თაგვები,“- აღნიშნავს რობერტ ტარანი, ჩრდილოეთ კაროლინის უნივერსიტეტის უჯრედული ბიოლოგიისა და ფიზიოლოგიის პროფესორი. 👨‍💼👩‍💼ახალგაზრდების გასაოცრად დიდი ნაწილი მძიმედაა ავად COVID-19-ით. ზოგიერთ ადამიანს უჩნდება კითხვა, ხომ არაა ეს მონაცემები დაკავშირებული თამბაქოსა და მარიხუანას მოწევასთან? ​„კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, დავეხმაროთ ადამიანებს, დაანებონ თავი ნებისმიერი ნივთიერების შესუნთქვას, რაც იწვევს ფილტვების დაზიანებასა და ანთებას, რადგან ასეთი ორგანიზმი მიმზიდველ გარემოს უქმნის კორონავირუსს და სანამ სხვა, საპირისპირო თვალსაჩინო მტკიცებულება არ გამოჩნდება, მე ამაში ისეთივე დარწმუნებული ვარ, როგორც იმაში, რომ ორჯერ ორი ოთხია.“ - თქვა ექიმმა ქეროლინ დრესლერმა, სურსათისა და წამლის ადმინისტრაციის თამბაქოს ნაწარმის ცენტრის სამედიცინო და ჯანდაცვის მეცნიერებათა ასოცირებული დირექტორმა, გასულ კვირაში საერთაშორისო არაკომერციული ჯგუფის ვებინარის დროს - „Action on smoking and health”. 🚬🦠ერთ-ერთი ბოლო კვლევის თანახმად, ჩინეთში მწეველებს ორჯერ უფრო რთულად გადააქვთ COVID-19, ვიდრე - არამწეველებს. იგივე მაჩვენებელი იყო 2012 წელსაც, სხვა კორონავირუსით, MERS-ით ავადობის დროსაც. კიდევ ერთი რამ მიუთითებს კორონავირუსის მიმართ მწეველთა დაუცველობაზე. ვირუსი თავს ესხმის სხეულს, ეკრობა რა დამაკავშირებელ რეცეპტორს, რომელსაც ჰქვია ანგიოტენზინი და გარდაქმნის ფერმენტად ანუ აგფ-ად. თამბაქოს გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს აგფ-ს გამომხატველობა. სწორედ ამიტომ ამბობენ ექიმები, რომ მწეველები შეიძლება ვირუსის ბევრად მეტი სახეობებით დაინფიცირდნენ, ვიდრე - სხვა პაციენტები. 🇺🇸 ბოლო მონაცემების მიხედვით, ამერიკაში მწეველთა რაოდენობა დაახლოებით ასეთია: ზრდასრულები - 34 მილიონამდე და 5 მილიონამდე საშუალო და მაღალი კლასების მოსწავლეები, ვისაც გასინჯული აქვს ელექტროსიგარეტი ან მარიხუანა. წინა ზაფხულში სახიფათოდ გავრცელდა ფილტვების სიცოცხლისთვის საშიში დაავადებები, რომელსაც უკავშირებენ მარიხუანას მოწევას ელექტრომოწყობილობით, სადაც ემატება მარიხუანას ზეთი, რომელიც შეიცავს ა ვიტამინის აცეტატს. „მაგრამ ამ პაციენტებს შორის 15% აცხადებს, რომ მხოლოდ ნიკოტინის შემცველი ელექტროსიგარეტი ჰქონდათ მოწეული,“ - ამბობენ ექიმები. ოჯახის ექიმთა ნიუ-იორკის სახელმწიფო აკადემიამ გასულ თვეში მოგვიწოდა პანდემიის პერიოდში თამბაქოსა და ელექტროსიგარეტების გაყიდვის შეჩერებისკენ. თამბაქოს მაღაზიები უკვე ბევრ შტატშია დაკეტილი და არ ფუნქციონირებს, რადგან ისინი არ ითვლება „საციცოცხლოდ საჭირო“ ბიზნესად. თუმცა სუპერმარკეტებს და ავტოგასამართ სადგურებს ეს შეზღუდვები არ ეხება და თავისუფლად ვაჭრობენ თამბაქოთი. წყარო : -

საერთო ჯამში, კორონავირუსის ინფექციის სამი შემთხვევა დადასტურდა აფხაზეთში, ყველა ბოლოდროინდელმა ჩატარებულმა ტესტმა უარყოფითი შედეგი გამოიღო. გუდაუთის საავადმყოფოში კორონავირუსით დაავადებული პაციენტი არ არის. კორონავირუსის ინფექციის მხოლოდ სამი შემთხვევაა დაფიქსირებული. ორი პაციენტი გამოჯანმრთელდა, მესამე პაციენტი 95 წლის ქალბატონი, სამწუხაროდ გარდაიცვალა გუდაუთის საავადმყოფოში. კორონავირუსის ინფექცია დაფიქსირდა აპრილში. ამჟამინდელი ინფორმაციით Covid-19-ის სხვა შემთხვევები არ ფიქსირდება აფხაზეთში.#კორონავირუსი #აფხაზეთი #ახალიშემთხვევა #SokhumiDaily

ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი (EAEU) რუსეთისა და მისი მოკავშირეების - ბელარუსისა და ყაზახეთის მიერ 2015 წელს დაფუძნდა. მალევე მას ყირგიზეთი და სომხეთი შეუერთდა, ხოლო მოლდოვა ჯერ-ჯერობით, მხოლოდ დამკვირვებლის სტატუსით სარგებლობს. შეიძლება თამამად ითქვას, რომ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდგომ პოსტსაბჭოთა სივრცეში ევროპის კავშირის ანალოგი და საპირწონე საერთაშორისო ორგანიზაციაა. ორგანიზაციის წევრი ქვეყნები ერთმანეთთან ეკონომიკურ ურთიერთობაში განსაკუთრებული შეღავათებით სარგებლობენ, რაც მეტწილად გაზისა და ნავთობის ფასებზე და საბაჟო გადასახადების გაუქმებაზე ვრცელდება. მკვლევართა აზრით, ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის წევრი სახელმწიფოები პოსტსაბჭოთა სივრცეში ყველაზე პრორუსულ ქვეყნებად ითვლებიან. შესაბამისად, უნდა ვივარაუდოთ, რომ კავშირის გაფართოებასა და გაძლიერებაში რუსეთის მთავარი მოტივაცია რეგიონში გავლენის მოპოვება და საბჭოთა კავშირში ყოფნის მსგავსად, სხვა სახელმწიფოების მასზე დამოკიდებულების გაზრდაა. წინამდებარე ანალიტიკური დოკუმენტის მიზანია, ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის დაარსებისა და ფუნქციონირების ისტორიის მოკლე მიმოხილვა, აგრეთვე ფაქტების საშუალებით კავშირის გაფართოებაში რუსეთის, როგორც მთავარი აქტორის მიზნების ობიექტურად წარმოჩენა. ქვემოთ სწორედ ამაზე ვისაუბრებთ. ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი (მოკლე მიმოხილვა) ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი (EAEU) (ინგ. Eurasian Economic Union; რუს. Евразийский экономический союз) არის საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც წევრ სახელმწიფოებს შორის რეგიონალურ ეკონომიკურ ინტეგრაციას გულისხმობს. მას აქვს საერთაშორისო იურიდიული ძალა და 2014 წლის 29 მაისს ევრაზიული ეკონომიკური კავშირის ხელშეკრულებით დადგინდა. თავდაპირველად, კავშირის შექმნის კონცეფცია, ყაზახეთის პირველმა პრეზიდენტმა, ნურსულთან ნაზარბაევმა საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, 1994 წელს მოსკოვის უნივერსიტეტში სიტყვით გამოსვლის დროს განაცხადა. კავშირის შექმნის იდეა, 2000 წელს განხორციელდა, როცა რეგიონალური ორგანიზაცია - ევრაზიის ეკონომიკური საზოგადოება (EAEC or EurAsEC)[1] დაარსდა. იგი აერთიანებდა ბელარუსს, ყაზახეთს, ყირგიზეთს, რუსეთსა და ტაჯიკეთს. მოგვიანებით, 2010 წელს ევრაზიის ეკონომიკურმა საზოგადოებამ მისი ძირითადი ამოცანა - ევრაზიის საბაჟო კავშირი (The Eurasian Customs Union - EACU)[2] - დააფუძნა, რაც წევრ სახელმწიფოებს ერთმანეთთან საბაჟო გადასახადებისგან ათავისუფლებდა და თითოეულ საქონელზე საერთო ტარიფს აწესებდა. ამის შემდგომ, 2011 წლის ოქტომბერში ევრაზიის ეკონომიკურმა საზოგადოებამ და ევრაზიის საბაჟო კავშირმა მაშინდელი რუსეთის პრემიერ-მინისტრის ვლადიმერ პუტინის ყურადღება მნიშვნელოვნად მიიქცია. შედეგად, 2011 წლის 18 ნოემბერს, ბელარუსიის, ყაზახეთისა და რუსეთის პრეზიდენტებმა ხელი მოაწერეს ხელშეკრულებას, რომელიც 2015 წლისათვის ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის შექმნას გულისხმობდა. ხელშეკრულება მომავალი ინტეგრაციისთვის სამოქმედო გეგმას მოიცავდა. მეტიც, ევროკომისიის მოდელის მიხედვით ევრაზიული ეკონომიკური კომისია (The Eurasian Economic Commission - EEC)[3] დაფუძნდა, რომელიც 2012 წლის 2 თებერვლიდან ფუნქციონირებს და იგი დღევანდელი ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის მუდმივ მერეგულირებელ ორგანოს წარმოადგენს. აგრეთვე, 2012 წლის 1 იანვრიდან დაფუძნდა ევრაზიის ეკონომიკური სივრცე (The Eurasian Economic Space or Single Economic Space)[4], რაც ერთიან ბაზარს წარმოადგენს და ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ფარგლებში ადამიანის, საქონლის, მომსახურებისა და კაპიტალის თავისუფალ გადაადგილებას ითვალისწინებს. 2014 წლის 29 მაისს ბელარუსიის, ყაზახეთისა და რუსეთის ლიდერებმა ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის შეთანხმებას ხელი მოაწერეს და 2015 წლის 1 იანვირად იგი[5] ოფიციალურად დაფუძნდა. 2015 წლის 12 აგვისტოს ყირგიზეთი კავშირის ოფიციალური წევრი გახდა. ამავე წელს, მას შეუერთდა სომხეთიც და იგი ერთადერთი ქვეყანაა, რომელსაც კავშირის სხვა წევრ სახელმწიფოებთან საერთო საზღვარი არ გააჩნია. 2017 წლის აპრილში მოლდოვა კავშირის ოფიციალური დამკვირვებელი ქვეყანა გახდა, ხოლო 2020 წლის 11 მაისს უზბეკეთის კავშირში დამკვირვებლის სტატუსით გაწევრიანებას პარლამენტის ზედა პალატამ მხარი დაუჭირა. დღესდღეობით, ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი, მხოლოდ 5 სახელმწიფოს აერთიანებს და იგი წარმოდგენილია აღმოსავლეთ ევროპის, ცენტრალური აზიისა და დასავლეთ აზიის ტერიტორიებზე.[6] ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის დომინანტი სახელმწიფო და მისი ზოგადი ინდიკატორები ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ოფიციალურ ვებ-გვერდზე ვკითხულობთ, რომ კავშირი კონკურენტუნარიანობისა და ეროვნულ ეკონომიკას შორის თანამშრომლობის გასაზრდელად შეიქმნა. აგრეთვე, მას თვითგანახლების უნარი გააჩნია და წევრ-სახელმწიფოთა შორის ცხოვრების დონის ამაღლებასა და სტაბილურ განვითარებას ხელს უწყობს. უნდა აღინიშნოს, რომ ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში რუსეთი აშკარად დომინანტი სახელმწიფოა. მაგალითად, 2018 წელს ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის მთლიანი ვაჭრობის 96.9%-ს რუსეთთან ვაჭრობა შეადგენდა, ხოლო დანარჩენ ოთხ წევრს ქვეყანასთან - 3.1%-ს[7]. მეტიც, 2015 წლამდე, კავშირის წევრ სახელმწიფოებს შორის ვაჭრობამ პიკს 2012 წელს მიაღწია და 73.1 მილიარდი აშშ დოლარი შეადგინა, რაც კავშირის დაფუძნებიდან დღემდე არ განმეორებულა.[8] თუმცა, თუ გადავხედავთ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ზოგად ინდიკატორებს, მივხვდებით, რომ კავშირის საშუალებით რუსეთის ლიდერი თავის გავლენას რეგიონში საკმაოდ აძლიერებს და რუსეთს, როგორც თანამედროვე მსოფლიოს ერთ-ერთ გავლენიან ცენტრად ფორმირებაში პოზიციებს უმყარებს. ამავე დროს, იგი ცდილობს, გარკვეულწილად დააკნინოს ევროკავშირის, როგორც წარმატებული პოლიტიკური და ეკონომიკური ორგანიზაციის სტატუსი. ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ზოგადი ინდიკატორები[9] ეკონომიკა მოსახლეობა ენერგეტიკა მთლიანი შიდა პროდუქტი - 1.9 ტრლნ აშშ დოლარი (გლობალური GDP-ის 3.2%); ინდუსტრიული წარმოება (2018) - 103.1% (გლობალური წარმოების 2.2%); საგარეო ვაჭრობა (2018) - 753.8 მლრდ აშშ დოლარი (გლობალური ექსპორტის 2.8%, იმპორტის - 1.7%). მოსახლეობა - 184.3 მლნ ადამიანი (მსოფლიო მოსახლეობის 2.4%); ეკონომიკურად აქტიური მოსახლეობა - 94.3 მლნ ადამიანი (გლობალური მაჩვენებლის 2.8%); უმუშევრობის დონე - 5%[10]. ნავთობი - 647.8 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 14.5%, მსოფლიოში პირველი); გაზი - 781.7 მლნ კუბ/მ (გლობალური წარმოების 20.2%, მსოფლიოში მეორე.) ელექტრო ენერგია - 1 284.8 მლნ კვტ/ს (გლობალური წარმოების 4.8%, მსოფლიოში მეოთხე) წარმოება ინფრასტრუქტურა სოფლის მეურნეობა ფოლადი - 66.1 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 3.7%, მსოფლიოში მეხუთე); მინერალური სასუქები - 15.9 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 26.3%, მსოფლიოში მეორე); თუჯი - 55 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 4.4%, მსოფლიოში მესამე). რკინიგზა - 109.3 ათასი კმ (მსოფლიო რკინიგზის 8.4%); ავტომაგისტრალი - 1735.7 ათასი კმ (მსოფლიო ავტომაგისტრალის 4.7%); ინტერნეტი - მოსახლეობის 83.7% სარგებლობს ინტერნეტით (მსოფლიო მომხამრებლების 3.9%). სოფლის მეურნეობა - 109.9 მლრდ აშშ დოლარი (გლობალური წარმოების 5.5%); მარცვლეული - 141.9 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 5.3%, მსოფლიოში მეხუთე); რძე - 45.9 მლნ/ტ (გლობალური წარმოების 5.3%, მსოფლიოში მესამე) რუსეთისა და პოსტსაბჭოთა ქვეყნების პოლიტიკა ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირის მიმართ როგორც უკვე ვიცით, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდგომ 15-მა სახელმწიფომ ცხოვრება დამოუკიდებლად განაგრძო. მათგან, ნაწილი დემოკრატიის გზას დაადგა და დასავლური ორიენტაცია აირჩია, ნაწილმა დემოკრატიას უარი უთხრა და კვლავ რუსეთთან ერთად თანაცხოვრება დაიწყო, ისინი უფრო პრორუსულ სახელმწიფოებად იქცნენ. მათ რიგებს გამოეყო მესამე ტიპის სახელმწიფოები, რომლებმაც უარი ბოლომდე ვერ თქვეს ვერც დასავლეთზე და ვერც რუსეთთან ურთიერთობაზე, ასეთი სახელმწიფოები, ხშირშემთხვევაში, ბუფერები არიან და მათ სატელიტებს[11] უწოდებენ. არაერთი მკვლევარი ამტკიცებს რომ რუსეთს სურს, დაიბრუნოს ,,ძველი დიდება“, რომელსაც იგი საბჭოთა კავშირის პერიოდში ფლობდა. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი რეგიონში პირველობას ოდესმე დათმობს, პირიქით ის გამუდმებით ცდილობს, რომ სხვადასხვა პოლიტიკური თუ ეკონომიკური ინსტრუმენტებით საკუთარი გავლენა და მასზე დამოუკიდებელი სახელმწიფოების რაოდენობა გაზარდოს. მეტიც, რუსეთის საგარეო პოლიტიკის განახლებული კონცეფციის (2016) ძირითადი მიზნების მიხედვით რუსეთს, როგორც თანამედროვე მსოფლიოს ერთ-ერთ გავლენიან ცენტრად, პოზიციების გამყარებას სურს, აგრეთვე - მეზობელ სახელმწიფოებში დაძაბულობის კერებისა და კონფლიქტების აღმოფხვრაში ხელშეწყობა, ახალი კონფლიქტების პრევენცია და რუსული ენის პოზიციების გავრცელება და გაძლიერება.[12] შეიძლება თამამად ითქვას, რომ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი, რუსეთის ერთ-ერთი თვალსაჩინო და საკმაოდ მნიშვნელოვანი პროექტია, რომლის წყალობითაც მან შეძლო და ბოლო 5 წელიწადში მსოფლიო დონის შედეგებზე გავიდა, მხოლოდ და მხოლოდ, ოთხ პოსტსაბჭოთა ქვეყანასთან ერთად. ამდენად ძნელი სავარაუდო არ არის, რომ რუსეთს ამ კავშირში სხვა დანარჩენი პოსტსაბჭოთა სახელმწიფოების გაწევრიანებაც სურდეს, რათა კავშირის მნიშვნელობა მსოფლიო მასშტაბით უფრო გაიზარდოს და ,,საბჭოთა კავშირის ახალი მოდელიც“ შეიქმნას. ფაქტები გვიჩვენებს, რომ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი ევროკავშირის საპირწონე ორგანიზაციაა და მისი საშუალებით რუსეთს რეგიონში დიდი გავლენის მოხდენა შეუძლია, თუმცა კავშირში შესვლასთან დაკავშირებით საინტერესოა სხვა პოსტსაბჭოთა ქვეყნების პოლიტიკაც, რათა განვსაზღვროთ, რამდენად რეალისტურია კავშირის გაფართოება. დღესდღეობით, ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში შედის 5 პოსტსაბჭოთა ქვეყანა: რუსეთი, ბელორუსი, ყაზახეთი, ყირგიზეთი და სომხეთი. ვნახოთ დანარჩენი პოსტსაბჭოთა სახელმწიფოების პოლიტიკა. პოსტსაბჭოთა ქვეყნების პოლიტიკა ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირის მიმართ უზბეკეთი - 2020 წლის 7 მარტს ტაშკენტმა ოფიციალურად განაცხადა, რომ უზბეკეთი ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში გაწევრიანებას არ ჩქარობს და საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე ორგანიზაციაში, მხოლოდ დამკვირვებლის სტატუსით დაკმაყოფილდება.[13] აღსანიშნავია, რომ რუსეთისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს უზბეკეთს და ცდილბოს, რომ კავშირის წევრი გახდეს. ურთიერთობას აადვილებს, ისიც რომ 2016 წლიდან ისლამ კარიმოვისგან განსხვავებით, ახალმა პრეზიდენტმა შავქათ მირიაევმა უარი თქვა ძველ საგარეო პოლიტიკაზე და კავშირების გაზრდა დაიწყო. აგრეთვე, უზბეკეთი ცენტრალურ აზიაში მოსახლეობით ყველაზე მრავალრიცხოვანი ქვეყანაა და კავშირში შესვლის შემდგომ ის, რუსეთის შემდეგ, სიდიდით მეორე სამომხმარებლო ბაზარი გახდება. კავშირში გაწევრიანების შემდეგ უზბეკეთმა შესაძლოა, ეკონომიკის გარკვეულ სექტორში დიდი დაასუსტება იგრძნოს და პრორუსულ ორგანიზაციაში გაწევრიანება ტაშკენტს საგარეო-პოლიტიკური მანევრის მრავალფეროვნებას შეუზღუდავს[14], თუმცა 2020 წლის 28 აპრილს უზბეკეთის საკანონმდებლო ორგანოს ქვედა პალატამ მხარი დაუჭირა მთავრობის წინადადებას ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში უზბეკეთის დამკვირვებლის სტატუსით მონაწილეობის შესახებ[15], ხოლო 11 მაისს მას მხარი პარლამენტის ზედა პალატამაც დაუჭირა.[16] ტაჯიკეთი - მას შემდეგ, რაც ტაჯიკეთმა დამოუკიდებლობა გამოაცხადა, ქვეყანაში სოციალური ფონი საკმაოდ შეიცვალა და დღესდღეობით, ტაჯიკეთი ცენტრალურ აზიაში ერთ-ერთ უღარიბეს ქვეყნად ითვლება, ამდენად რუსეთს ტაჯიკეთის მიმართ არ აქვს იმდენად დიდი ინტერესი, როგორც - უზბეკეთის მიმართ. ამას ცხადჰყოფს ისიც, რომ ტაჯიკეთი ევრაზიული ეკონომიკური საზოგადოების წევრი იყო, ბელარუსთან, რუსეთთან, ყაზახეთთან და ყირგიზეთთან ერთად და მის გარდა, ყველა ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის წევრია. ამასთანავა, ტაჯიკეთი საკმაოდ პრობლემური რეგიონია და ეთნიკურ ნიადაგზე არსებული დაძაბულობის გამო შესაძლოა, გარკვეული პრობლემები წარმოიქმნას, განსაკუთრებით კი მთიანი ბადახშანის ავტონომიურ ოლქში, სადაც პამირისპირა ხალხები ცხოვრობენ და რეგიონის კონტროლისთვის სამხედრო დაპირისპირება დღესაც მიმდინარეობს.[17] ამას ემატება ისიც, რომ ტაჯიკეთსა და ყირგიზეთს შორის სასაზღვრო კონფლიქტი საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ დღემდე მიმდინარეობს და ხშირია სამხედრო დაპირისპირებები.[18] ამდენად, სავარაუდოა, რომ რუსეთი უფრთხილდება ყირგიზეთთან ურთიერთობას, რადგანაც იგი კავშირის მნიშვნელოვანი წევრია და ტაჯიკეთის კავშირში გაწევრიანების მცდელობით მასთან ურთიერთობის გაფუჭება არ სურს. თურქმენეთი - ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სახელმწიფოა ცენტრალურ აზიაში, თუმცა მისი კავშირში გაწევრიანება რუსეთს გარკვეულ პრობლემებს შეუქმნის. კერძოდ, როგორც ვიცით თუქმენეთი საკმაოდ მდიდარია ენერგორესურსებით, 2016 წლის მონაცემებით, თურქმენეთი 17.5 ტრილიონ გაზის მარაგებს ფლობს, რაც მსოფლიო მარაგების 9.4%-ია. 1990-იანი წლების დასაწყისში თურქმენეთი გაზის ექსპორტს ერთადერთი მარშრუტით, ცენტრალური აზია – ცენტრის გაზსადენის სისტემით ახორციელებდა. თურქმენეთი შემდგომი წლების განმავლობაში რუსეთის მარშრუტზე და რუსეთის ფასის დიქტატზე დარჩა დამოკიდებული[19]. შედეგად, დღემდე რუსეთი თურქმენულ გაზს საკმაოდ დაბალ ფასად ყიდულობს და საკმაოდ ძვირად ჰყიდის. რადგანაც ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი წევრ სახელმწიფოებს შორის განსაკუთრებულ შეთავაზებებს, მათ შორის პროდუქტის საერთო ფასის დაწესებას ითვალისწინებს, სავარაუდოა, რომ რუსეთს არ უნდა სურდეს თურქმენეთის კავშირში გაწევრიანება, რადგანაც მას თურქმენულ გაზში უფრო ძვირის გადახდა მოუწევს და გარკვეულ დათმობებზეც წავა. აზერბაიჯანი - ნაკლებად სავარაუდოა, რომ აზერბაიჯანი ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში შევიდეს, რადგანაც მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის შემდეგ აზერბაიჯანი იმ მილსადენების აშენებით გაძლიერდა, რომლებიც საქართველოს ტერიტორიაზე გადის. ბაქო-სუფსისა და ბაქო-თბილისი-ჯეიჰანის მილსადენების შემთხვევაში საქართველო მხოლოდ სატრანზიტო ქვეყნის როლს ასრულებს, თუმცა ისინი აზერბაიჯანის ეკონომიკური და პოლიტიკური ხედვების ჩამოყალიბებაში გადამწყვეტ როლს თამაშობს და რუსული ოკუპაციით გამოწვეული რუსეთ-საქართველოს არამეზობლური ურთიერთობის გამო, ნაკლებად სავარაუდოა რომ აზერბაიჯანი კავშირში გაწევრიანდეს. საქართველო და უკრაინა - ორივე ქვეყანას საკმაოდ დაძაბული ურთიერთობა აქვს რუსეთთან და ორივე ქვეყნის ტერიტორიები ოკუპირებულია რუსეთის მიერ. შედეგად, ქვეყნის ლიდერები დარწმუნდნენ, რომ რუსეთთან თანამშრომლობა არ გამოვა და ამ ორი სახელმწიფოს ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირში გაწევრიანება ნაკლებად სავარაუდოა. მოლდოვა - მოლდოვის პრორუსი პრეზიდენტი იგორ დოდონი მოლდოვას ევრაზიულ ეკონომიკურ კავშირში გაწევრიანებას მხარს ცალსახად უჭრს. სწორედ მისი პრეზიდენტობის დროს მოლდოვა 2017 წლის აპრილში ამ კავშირის დამკვირვებელი ქვეყანა გახდა. ამდენად, იმ შემთხვევაში თუ 2020 წლის მოლდოვის საპრეზიდენტო არჩევნებს კვლავ დოდონი მოიგებს, შესაძლოა ვივარაუდოთ, რომ იგი რუსეთთან ურთიერთობის გაღრმავებას შეეცდება და მოსალოდნელია, რომ მოლდოვა ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის წევრი სახელმწიფო გახდეს. ესტონეთი, ლატვია, ლიეტუვა - მოსკოვი ყველაზე ნაკლებად მოიაზრებს, რომ ესტონეთი, ლატვია და ლიეტუვა ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის წევრი ქვეყნები გახდებიან, რადგანაც ისინი ევროკავშირში არიან და მათი კავშირის დატოვება ნაკლებად სავარაუდოა. დასკვნა ზემოთაღნიშნული ფაქტები გვიჩვენებს, რომ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდგომ პოსტსაბჭოთა სივრცეში ევროპის კავშირის ანალოგი საერთაშორისო ორგანიზაციაა, რომლის წევრი ქვეყნებიც ყველაზე პრორუსულ ქვეყნებად ითვლებიან, შესაბამისად უნდა ვივარაუდოთ, რომ კავშირის გაფართოებასა და გაძლიერებაში რუსეთის მთავარი მოტივაცია რეგიონში გავლენის გაზრდა და საბჭოთა კავშირში ყოფნის მსგავსად, სხვა სახელმწიფოების მასზე დამოკიდებულების გაზრდაა.[20] ძნელი სავარაუდო არ არის, რომ რუსეთს ამ კავშირში სხვა დანარჩენი პოსტსაბჭოთა სახელმწიფოების გაწევრიანებაც სურდეს, თუმცა კავშირის არაწევრი 10 პოსტსაბჭოთა ქვეყნიდან, მხოლოდ ორი - უზბეკეთი და მოლდოვა შესაძლოა შუერთდეს კავშირს და წევრთა რაოდენობა 7-მდე გაიზარდოს, ხოლო სხვა სახელმწიფოები, რამდენად გაწევრიანდებიან და 27-წევრიან ევროკავშირს რეალურ კონკურენციას რამდენად გაუწევენ, ეს უფრო მეტად დროში გადასასინჯი საკითხია. გარდა ამისა, კავშირის ბოლოდროინდელი პრობლემები, გვაფიქრებინებს, რომ წევრ სახელმწიფოებს შორის არასტაბილური კოლაბორაცია მიმდინარეობს, რაც არაჯანსაღ ურთიერთობებს იწვევს და კონსოლიდირებული დემოკრატიის აუცილებლობას გულისხმობს. მაგალითად, 2020 წლის 31 მარტს სომხეთის ვიცე-პრემიერმა „გაზპრომის“ ხელმძღვანელს ფასის შემცირების თაობაზე ახალი მოლაპარაკების დაწყების წინადადებით მიმართა.[21] აგრეთვე, 19 მაისს კავშირის უმაღლესი საბჭოს ვიდეოკონფერენციაზე ბელარუსმა გაზის ფასის ფორმირების საკითხზე უკმაყოფილება გამოთქვა. ყაზახეთის პრეზიდენტის ყასიმ-ჟომარტ ტოკაევის შეფასებით კი ზენაციონალურ სამართლებრივ აქტებს არ უნდა ჰქონდეთ უპირატესი იურიდიული ძალა ნაციონალური სამართლებრივი სისტემების მიმართ, მეტიც, ევრაზიის ეკონომიკური კომისია წევრი ქვეყნების მესამე ქვეყნებთან ურთიერთობაში არ უნდა ერეოდეს და კომისიაში საკადრო კვოტირების სისტემის ფორმირებისას რუსეთს ორგანიზაციის სტრუქტურებში მეტი წარმომადგენელის დანიშვნის საშუალებას არ უნდა აძლევდეს. ამდენად, ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის წევრი ქვეყნების ლიდერების უკმაყოფილება გვაფიქრებინებს, რომ წევრი სახელმწიფოები რუსეთის გარდა, საკუთარი სუვერენიტეტის შეზღუდვის ხარჯზე უფრო ღრმა ინტეგრაციის წინააღმდეგები არიან. ის თუ, რამდენად ჯანსაღია ამგვარი მიდგომა ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ფუნქციონირებისათვის და რამდენად კარგია, მხოლოდ რუსეთის დომინირება ამას მომავალი გვიჩვენებს. ავტორი: შალვა ბერიანიძე, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის, საერთაშორისო ურთიერთობების მაგისტრანტი [1] ЕВРАЗИЙСКОЕ ЭКОНОМИЧЕСКОЕ СООБЩЕСТВО; About EurAsEC; Basic Documents Collection - ; [2] Dreyer L.; Popescu N.; The Eurasian Customs Union: The economics and the politics; European Union Institute for Security Studies; March 2014 - ; [3] About the Eurasian Economic Commission - ; [4] Schneider U.; A Single Economic Space: From Lisbon to Vladivostok; RUSSIA BRIEFING; Issue 15; November 2015 - ; [5] About the Eurasian Economic Union – EAEU - ; [6] Busygina I.; Filippov M.; Russia and the Eurasian Economic Union: Conflicting Incentives for an Institutional Compromise; Higher School of Economics Research Paper No. WP BRP 31/IR/2018 - ; [7] Bhutia S.; Russia dominates Eurasian Union trade. Here are the numbers; Trade between members of the EAEU was higher before the free-trade bloc was formed; Oct 18, 2019 - ; [8] იქვე.; [9] About the Eurasian Economic Union – EAEU; General Information; General Indicators; Official Website of EAEU - ; [10] ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ოფიციალურ ვებ-გვერდზე წერია, რომ მათი უმუშევრობის დონე 2.2%-ით ნაკლებია ევროკავშირის უმუშევრობის დონეზე, რაც კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს, რომ ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი ევროკავშირის საპირწონე ორგანიზაციაა; იხ.: -; [11] Satellite Nations: Definition & the Cold War - ; [12] FOREIGN POLICY CONCEPT OF THE RUSSIAN FEDERATION; Approved by President of the Russian Federation Vladimir Putin on November 30, 2016 - ; [13] კომახია მ.; პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის პოლიტიკის მიმოხილვა; გამოცემა 4; მიმოხილვის პერიოდი: 1-15 მარტი, 2020 - ; [14] იქვე.; [15] კომახია მ.; პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის პოლიტიკის მიმოხილვა; გამოცემა 7; მიმოხილვის პერიოდი: 16-30 აპრილი, 2020 - ; [16] კომახია მ.; პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის პოლიტიკის მიმოხილვა; გამოცემა 8; მიმოხილვის პერიოდი: 1-15 მაისი, 2020 - ; [17] მთიანი ბადახშანი: ტაჯიკეთის მივიწყებული რეგიონი - ; [18] კომახია მ.; პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის პოლიტიკის მიმოხილვა; გამოცემა 9 - ; [19] კომახია მ.; ,,ახალი დიდი თამაში“ ცენტრალურ აზიაში: ბრძოლა კასპიის ენერგორესურსების ტრანსპორტირებისათვის; ექსპერტის აზრი 97; 2018 - ; [20] ჩერჩელაშვილი ვ.; ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები, 2017 - ; [21] კომახია მ.; პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის პოლიტიკის მიმოხილვა; გამოცემა 6; მიმოხილვის პერიოდი: 1-15 აპრილი, 2020 - ;#პოლიტიკა