"ურთიერთობაში შესვლა" და კონტაქტი ამ პლატფორმის გამო დავიწყეთ (პროექტის გამო) მანამდე ისეთივე ურთიერთობა გვქონდა როგორც ახალ გაცნობილ ნათესავებს აქვთ😂🙄
და ამ პლატფორმის საშვალებით მინდა გითხრა...
ზოგადად არ მომწონს მსგავს თემებზე ონლაინ საუბარი მაგრამ არაუშავს შენ როდის ჩამოხვალ...
თვეზე მეტია წახვედი საერთოდ აღარ მინახიხარ ბოლო 2 კვირაა ალბათ რაც შენი ფოტოები ჩამოვტვირთე მობილურში და ვუყურებ (ის განსაკუთრებით მომწონს დარბაზში რომ ხარ. ამ ფოტოს საათობით ვუყურე და ბოლოს რომ მივხვდი დროის გასვლა გამოვრთე😂) სულ მახსენდება ის დღე შენი მეგობრის დაბადებისდღეზე რომ წამიყვანე ძაან გავერთე არასდროს დამავიწყდება მახსოვს როგორ მდგომარეობაში ვიყავი ძლივს გეჭირე და როგორ იცინოდი როცა გეუბნებოდი: "დღეს რაღაც ლამაზი ხარ" 😂 არ მისმენდი და მაჩუმებდი ისიც მახსოვს სახლამდე რომ არ მიმაცილე და შენს მეგობარს გამაყოლე.
ეხლა ამას ვწერ და შენი სახე მახსენდება როგორ მიყურებდი როცა გიყვებოდი ჩემი გრძნობების შესახებ ნუ ზედაპირულად მაგრამ მაინც. როგორც ხედავ ალკოჰოლის ბრალი არ ყოფილა.
მოკლედ რაც წახვედი ყოველ დღეს ყოველი ძილის წინ მახსენდები და შენს ფოტოს ვუყურებ ვუყურებ და ველოდები, ველოდებოდი* როდის ჩამოხვიდოდი რომ ეს ყველაფერი მეთქვა და თან დამენახა შენი რეაქცია შეიძლება ესეთი მგრძნობიარე მონატრების გამო გავხდი უკვე მერამდენე დღეა არ მინახიხარ ვერც გწერ ვერ ვბედავ უბრალოდ გადმოვდივარ შენს გვერდზე და "გსტალკავ" მაგრამ უშედეგოთ ამ პოსტსაც არ ნახავ დიდი ალბათობით და ეს მგონი უფრო მამშვიდებს.
მახსოვს გვიანობამდე მესიჯიბა შენთან მეორე დღეს 11 საათზე სკოლაში მისვლა😂 მაშინ ვერ ვგრძნობდი რამხელა სიამოვნებას მანიჭებდა შენთან საუბარი მაგრამ ეხლა შენი ერთი ესემესიც კი ...❤ ბოლოდროს მეგობრებთანაც აღარ გამოდიოდი რომ მენახე და გამოდის რომ თვეზე მეტია არ მინახიხარ და წელზე მეტია მიყვარხარ🙃🙄❤ უბრალოდ ახლა მივხვდი ამას და ვეცდები თუნდაც ამ პოსტით ხმა მოგაწვდინო (სასაცილოა მოწერას ვერ ვბედავ მაგრამ პოსტს ვწერ ამასაც იმიტომ რომ "მომეშვას" თან იმის ალბათობა რომ ნახავ პოსტს დაბალია და ეს მამშვიდებს არ ვიცი რა მაშინებს) ვწერ და ვერ ვიგდებ გონებიდან იმ მომენტებს როცა უაზროდ გიყურებდი თან შიგადაშიგ ჩემს მეგობარს გავხედავდი და ისიც ჩემზე უარესი სახით მიყურებდა და მიღიმოდა 😊😂
შენი დამოკიდებულება მიყვარს ყველას მიმართ განსხვავებულობა არ გავხარ არავის ცოტა ცოტა ყველაფერი გაქვს და ამ ყველაფერს ისეთი გზით მიმართავ არავინ რომ არ წარმოიდგენს
გავჩერდი... ვიხსენებ რა ვთქვა...
მახსოვს ფოტოებს რომ მიღებდი ვითომ არ მომწონდა არადა რომ მიგზავნიდი სახეზე ღიმილი მეკვრებოდა აი ისეთი დიდიხნის ნანატრ ოცნებას რომ აგიხდენენ მაგრამ არ ვამბობდი მომწონდა ყურადღება და ახლა როცა თვეზე მეტია არ მოგიწერია ბოლოს კი დამსინე მენატრები
ვიცი რომ სენტიმენტები არ მოგწონს
მაგრამ რომ არ დამეწერა უფრო ცუდათ ვიგრძნობდი თავს გავიგე ახალ წლამდე არ ჩამოდისო🙄 როცა ჩამოხვალ აუცილებლად გნახავ და ამ ყველაფერს გეტყვი მაგრამ ახლა მაინც ვერ მოგწერ🙄🤦♀️
ის გამახსენდა დარბაზში რომ წამიყვანე ვითომ შენი დეიდაშვილი ვიყავი დამსვი საპატიო სავარძელში და გუნდს შეუერთდი ორთქლი რომ აგდიოდა სიცხისგან და ამბობდი "დავითა პატარა ანგელოზი" 😂😂😂😂
ამ პოზიტიური მომენტების გამო უყვარდებათ ადამიანებს ერთმანეთი და ჩემზეც ალბათ ამან იმოქმედა
ყოველდღე "გსტალკავ" და არ მასვენებს ფიქრი რომ შენ შეიძლება არც გახსენდები ვიცი შენი გრაფიკი მაგრამ არ მამშვიდებს🙃🙄
დროა დავასრულო წერა ალბათ ბოლოს მუსიკას ჩავრთავ შენს ფოტოს გავხსნი და ისე დავიძინებ მახსენდები და მიყვარხარ
ბავშვურად მიყვარხარ როგორც ამბობ😂❤
ეს ის პოსტია რომელსაც რედაქტირება არ მოუხდება შეიძლება აზრები დალაგებულადაც კი არ გადმოვეცი მაგრამ ის დავწერე რასაც წერის დროს ვფიქრობდი
იმედი მაქვს მალე გნახავ და ...არრვიცი
ნახვამდის მიყვარხარ
❤🤦♀️ ა.კ
#გვერდისადმინი2
.
Feedc