იაპონია მსოფლიოს უკანასკნელი ქვეყანაა, რომელიც იმპერიის სტატუსს ფორმალურად, დღემდე ინარჩუნებს. იაპონია მონოეთნიკური ქვეყანაა, აქ მოსახლეობის 98%-ს იაპონელები შეადგენენ.
იაპონურ ენაში თვეებს არ აქვთ სახელები, ამის სანაცვლოდ ისინი თვეებს ნომრებით მოიხსენიებენ, მაგ. სექტემბერს , , კუცაგუ“ ჰქვია, რაც მეცხრეს ნიშნავს.
იაპონური ენა რამოდემინე დონის თავაზიანობისგან შედგება - სასაუბრო, ხაზგასმულად თავაზიანი, თავაზიანი და ძალიან თავაზიანი. ქალები ძირითადად ხაზგასმულად თავაზიან ფორმას, ხოლო მამაკაცები, უმეტესად სასაუბრო დონეს იყენებენ.
იაპონურ ენაში ერთდროულად გამოიყენება წერის სამი ტიპი: , , ხირაგანა“, იაპონური სიტყვების მარცვლით დაწერა, , , კატაკანა“, არაიაპონური სიტყვების მარცვლით დაწერა და , , კანჯი“ ანუ იეროგრაფიული წერა.
იაპონური იეროგლიფების უმრავლესობა 2-4 მარცვლისაგან შედგება, მაგრამ არის ისეთი გამონაკლისებიც, როდესაც ერთი იეროგლიფში 30 მარცვალს შეხვდები.
იაპონურ ენაში არის სიტყვა , , კაროშ“, რაც გადაღლილობისგან სიკვდილს ნიშნავს. საშუალოდ იაპონიაში ყოველწლიურად ამ დიაგნოზით 10 ათასი ადამიანი კვდება. სტუდია , , გიბლი’’ - ის რეჟისორი ესიფუმი კონდო სწორედ ამ დიაგნოზით გარდაიცვალა.