გამარჯობა! მივესალმები ყველაფერ ქართულს! წარმატებებს გისურვებთ! ❤️

1956-2014 – რაც უფრო სწრაფად წავიკითხავთ „თხა და გიგოს”, მით მალე გავიგებთ, რა არის კარგი და რა – ცუდი… – კარგია, როდესაც ადამიანები ერთმანეთს ხშირად ეუბნებიან – გამარჯობა, ნახვამდის, გმადლობ, რა კარგად გამოიყურები, თუ შეიძლება, მიყვარხარ, მომწონხარ, უკაცრავად, მენატრები. – ბოღმა, აგრესია, ფარისევლობა, უპატივცემულობა და ზიზღი ძალიან ცუდია. – ქუჩაში ფურთხება, თან ასეთი სიხშირით და ენერგიულობით, სირცხვილია. კიდევ უფრო საძაგელი სანახავია, ცხვირის უცხვირსახოცოდ, ჰაერში გატყორცნით მოხოცვა. ასე არავინ იქცევა დედამიწის ზურგზე. – რაც მაგრები ვართ, ქართველები ვართ – ეს ტყუილია. ქართველები მაგრები არ ვართ, ჯერჯერობით. – ბანაობა კარგი და აუცილებელი გახლავთ. – წვერგაპარსული კაცი გაუპარსავზე უფრო კარგი შესახედავია. – მძღოლებო, გაატარეთ ფეხით მოსიარულეები. ფეხით მოსიარულეებო, ნუ იბნევით, როცა მძღოლი გატარებთ და ცოტა სწრაფად გაიარეთ. – ფერადი ტანსაცმელი არ „ტეხავს”, პირიქით. – ცეკვა სირცხვილი არ არის. – მარიხუანის მომხმარებლები ნარკომანები და კრიმინალები არ არიან. – კინოთეატრში და თეატრში ტელეფონი უნდა გამოვრთოთ, ან ჩავუწიოთ. – რუსეთი ოკუპანტია. ოკუპანტი ცუდია. ანუ რუსეთი ცუდია. – მსოფლიოში არსად სვამენ ამდენ ღვინოს და ამდენ ხანს, ეს არაა ნორმალური. – სტალინი ძალიან ცუდი ადამიანი იყო. – ქართველობა და მართლმადიდებლობა სინონიმები არ არის. საქართველოში სხვა რელიგიების მიმდევრებიც ცხოვრობენ და მათი შევიწროება, ლანძღვა და ცემა სასტიკად აკრძალულია. – ანაფორიანი ადამიანი, რომელიც იგინება, იწყევლება და ირტყმევინება, მღვდელი არ არის. ის ბანდიტია. – სექსი ბუნებრივი მოვლენაა. სექსი სასიამოვნოა. – როდესაც ვიღაც კაფეში ან რესტორანში შემოდის, ყველა ნუ უყურებთ, უზრდელობაა. – მიმტანი, ტაქსის მძღოლი, კონტროლიორი, გამყიდველი, მეწაღე, დალაქი… ამ პროფესიის ადამიანები თქვენ გემსახურებიან, ამიტომ ზევიდან ნუ უყურებთ, არაფრით სჯობიხართ. – მიმტანი, ტაქსის მძღოლი, კონტროლიორი, გამყიდველი, მეწაღე, დალაქი… ამ პროფესიის ადამიანებო, წესიერად მოემსახურეთ კლიენტებს, ნუ გეზარებათ ეს და ნუ ჩხუბობთ უჟმური სახეებით. – ქრისტიანების ღმერთს იესო ჰქვია. არა ილია, არა იობი, არა იაკობი, არა შორენა და არა ფრანსისკო. – ქართველი „გეიები” არსებობენ. – სწავლა, სწავლა და სწავლა. – ადამიანები, რომლებიც ლაპარაკობენ ეკლესიაში არსებულ ნაკლოვანებებზე, ეკლესიას არ ებრძვიან. ვინც არ ლაპარაკობს, ის ებრძვის. – ქართველი პოლიტიკოსების უმეტესობა არა ქვეყანაზე, არამედ ფულზე და გავლენაზე ფიქრობს. – ნუ უპიპინებთ პატარა მანქანებს მაშინ, როცა გრანდიოზულ ჯიპებს ამას ვერ უბედავთ. საერთოდ, ნუ აპიპინებთ, უკულტურობაა. – უცხოელებს, რომლებიც აქ ჩამოდიან და ბიზნესს იწყებენ, საქართველოსთვის ცუდი არ უნდათ. – სამსართულიან სუფრებზე გაჭირვებულების სადღეგრძელოს დალევა და მეორე დღეს ნახევარი სუფრის ნაგავში გადაყრა, არაადამიანური საქციელია. – მას შემდეგ, რაც ადამიანი სრულწლოვანი გახდება, ბავშვი აღარაა. – სლავი ქალები ქართველ კაცებზე არ გიჟდებიან. – ნაგვის ქუჩაში დაყრა არ შეიძლება. არც მანქანიდან გადაგდება. არც სადარბაზოებში მოშარდვა. ეს სიღორეა. – რაც უფრო ხშირად გავუღიმებთ ერთმანეთს, მით უკეთესი. – საქართველოს ის ისტორია, რომელიც ჩვენ ვიცით, ზღაპრებითაა სავსე და ძალიან ბევრი ინფორმაცია აკლია. – რელიგიური მოტივებით პატარა ბეკეკასთვის ყელის გამოღადვრა ვანდალიზმია. – არსებობს არა ორი, არამედ ერთი რუსეთი. – თუ NATO-ში შევალთ, ვერავინ ვეღარაფერს გაგვიბედავს. ამიტომ NATO ძალიან კარგია. – ქართველობას არ გვართმევენ. არავის სჭირდება. – მარხვაზე ყოფნა ხორცეულის არჭამას არ ნიშნავს. – მსახიობი, რომელიც კამერის წინ შიშვლდება, ბოზი არ არის. – ქართველი ექსპერტების და ჟურნალისტების სრული უმრავლესობა აბსოლუტურად უინტელექტო და უცოდინარია. – წინადადება – რა სექსუალური ხარ – კომპლიმენტია და არა შეურაცხყოფა. – ნებისმიერი პროფესიის ადამიანი, ვინც საქმეს კარგად აკეთებს, დასაფასებელია. – კაი ბიჭის დაც ადამიანია. – უფასო არაფერი ვარგა. – თავისუფლება არა ლომთა, არამედ ადამიანთა ხვედრია. 2×2=42x2=4 კახა_ბენდუქიძე politics opinion

ჰოდა, ამ ერთმანეთის გამხნევების ჟამს, თუნდაც ასე, სიმბოლურად, ნუ დაგვავიწყდება ათასობით ჩვენი თანამოქალაქე, იტალიაში რომ ცხოვრობს და წლებია გვარჩენს. დიახ, გვარჩენს. დიდი წვალებით, მოთმინებით და გაუსაძლისი მონატრებით. ასე მოხდა, რომ აქამდე ექვს იტალიურ ქალაქში მოვაწყვეთ პატარა სამკითხველო. და ცოტა რამ უფრო ახლოს, უფრო შიგნიდან დავინახე. ერთხელ დავწერე და გავიმეორებ: რაღაც გაუგებარი და უცნაური სიყვარულით გვიყვარს ჩვენ ეს ხალხი. უცნაურად გვიყვარს და უცნაურადვე გვახსოვს: პირველი – ,,ევროპაშია, მაგრად არის'' მეორე – ცოტა ზიზღნარევია ან ყალბშეცოდებანრევი, ცოტა მორალის მარილითაც – ,,იქ მომვლელებად და მრეცხავებად მუშაობენ, აბა, აქ შესთავაზოს ვინმე მაგდაგვარი სამუშაო. ისედაც, უმეტესობა იპარავს, კაცო!’’ და მესამე ყალბთანგრძნობანარევი, ცოტა გამორჩენის სურვილით ნაკარნახევი – ,,ეს მელოდია ჯულიარდ ჯიქანაძისგან ეძღვნება ქართველ ემიგრანტებს’’. საზღვარსგამცდარი ქართველი ბევრია, Youtube - ზე ნახვებიც – შესაბამისი. ეს არის და ეს. გვარიანი სიუცხოვე ან უგვანო სიმღერები. ერთმა კარგმა ნაცნობმა, ალაგ–ალაგ არცთუ ცუდმა კაცმა, განათლებულმა და დავარცხნილმა, მითხრა: ,,უფ, ეს ემიგრანტი ქართველები განსაკუთრებული ბნელები არიან, წუხელ დავყევი და ყველა წავშალე Facebook-დან’’. ჯერ ერთი, რომ ასე გაზოგადება ყველა ემიგრანტზე ცოტა კომიკურია და მეორე – ცხადია, ნება მისია, საიდანაც უნდა, იქიდან წაშლის და აღადგენს, გინდ ქსელიდან და გინდ გონებიდანაც, მაგრამ ეგებ ერთხელ მაინც გვეკითხა ვინმესთვის, ვინც ბნელად მივიჩნიეთ, მხოლოდ მავნებლები ხომ არ ელაპარაკებიან, მხოლოდ მათსას ხომ კითხულობენ და ისმენენ? ჩვენ, ინტელექტუალური იერით ერთამენთს ვუჩურჩულებთ, ეს ჩურჩული უვიწროეს წრეში იტრიალებს, ორას მოწონებას მოაგროვებს და მერე, თქვენი მოწონებული, ისე დავიძინებთ. ის სამყარო, დანარჩენი, ჩვენ მიღმა არსებობს და არ ვიმჩნევთ. და იოლად ვჩემპიონდებით ტრადიციულ, ეროვნულ სპორტში, ილია რომ ებრძოდა და ,,სპორტსმენებმა’’ მორიგი ,,გარბენისას’’ გადაქელეს. ერთმეთთან სათქმელის არმიტანაა ეს სპორტი. ხელოვნური კასტურობა და ვერგატანა. დიახ, ქართველი ემიგრანტები კრიმინალებიც არიან. და ასე ხუთი–ექვსი კულტურის ვარსკვლავი. ვიცით ეს. მაგრამ მგონი მარტო ეს ვიცით. არადა, ქართველი ემიგრანტები არიან სტუდენტები, დღეგამოშვებით რომ პატიოსნად მუშაობენ. არიან ძალიან, ძალიან ნიჭიერი ადამიანები, რომელთაც უკვე ბევრს მიაღწიეს, მაგრამ ამ ფარდიდან ძნელად მოჩანს, არიან მომვლელები და მრეცხავები, შაბათობით პატარებს ქართულს და მათემატიკას რომ ასწავლიან საკვირაო სკოლაში. დიდები და პატარები. ეს ხალხი ღონისძიებაზე კატორღული სამსახურიდან ერთი საათით შემოირბენს და ამაოდ მალავს დიდ დაღლას და სევდას. არ იმჩნევს და არ გამჩნევინებს. ,,გავიქეცი ახლა ჩემს ბებოსთან მოსავლელად’’ – ნაძალადევი მხიარულებით მითხრა ერთხელ ერთმა ქალმა ქალაქ ბარიში და მძიმე ნაბიჯებით წავიდა. ამ ადამიანებმა, განსაკუთრებით ქალებმა გადაარჩინეს საქართველო ფიზიკურად და ახლაც როდი აქვთ მცირე წვლილი. დანარჩენი ჩატეხილი ხიდის ამბავია. 26 მაისს, რომის მთავარ ბიბლიოთეკაში ქართული წიგნის კუთხის გახსნა იგეგმებოდა. არ ვიცი, მოხერხდება თუ არ. იმედი მაქვს რომ კი. ჩემი სოლიდარობა იტალიელ ხალხს და რა გასაკვირია, რომ განსაკუთრებით, იქ მცხოვრებ, ჩვენგან მივიწყებულ ქართველებს. კორონა წავა მალე! #გიორგიკეკელიძე #giorgikekelidze

ქვემო სარალის მცხოვრები საქინა რუსტამოვა, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურუდული ფაკულტეტის მეოთხე კურსის სტუდენტია. საქინა, ასევე, ქვემო სარალის სათემო ცენტრის დამფუძნებელია. "სათემო ცენტრის შექმნის მიზეზი ის იყო, რომ სკოლაში მოსწავლეების, სტუდენტებისთვის არ არსებობდა ისეთი სივრცე, სადაც მოსწავლეებს ექნებოდათ სკოლის შემდეგ არაფორმალური განათლების მიღებისა და განვითარების საშუალება. მეც გავლილი მაქვს იგივე სირთულეები, კარგად ვიცი, რას ნიშნავს სკოლის პერიოდში თვითგანვითარების შესაძლებლობის არქონა. როცა პირველად მოლაოღლუს სათემო ცენტრს ვესტუმრე, ძალიან მომეწონა, მაგრამ ვერც წარმოვიდგენდი, რომ მეც იგივეს შევძლებდი და ჩვენთანაც იქნებოდა მსგავსი ცენტრი. მიმდინარე წლის თებერვალში სამირა ბაირამოვამ შემომთავაზა, EMC-სთან ერთად პროექტს ვიწყებთ, პროექტის ფარგლებში, ახალგაზრდების გასააქტიურებლად ტრეინინგებს, პრაქტიკულ სამუშაობს ჩავატრებთ, თუ გსურს, მონაწილეობა შენც მიიღეო. ძალიან გამიხარდა. 4-თვიანი ტრეინინგების შემდეგ, მონაწილეებს შესთავაზეს, იგივე პროექტის ფარგლებში, სათემო ცენტრების რაოდენობის გაზრდის შესაძლებლობა გვაქვს, ვისაც აქვს სურვილი და პასუხისმგებლობას აიღებს საკუთარ თავზე, ჩვენ ყველანაირად დავეხმარებითო. თუ ვინმესთვის კარგს ვაკეთებ, თავს ძალიან ბედნიერად ვგრძნობ. ამ შემოთავაზებამ ისე გამახარა, ვერც კი წარმოიდგენთ. სახლში მივედი თუ არა, ეს იდეა ოჯახს გავუზიარე. ოჯახმა მხარი დამიჭირა, შენ უკეთ იციო, მითხრეს. დედაჩემის პირველი კითხვა იყო, ფულს მოგცემენ თუ არაო? მეორე დღეს სკოლაში წავედი და დირექტორს თანამშრომლობა შევთავაზე. მასაც გაუხარდა და მითხრა, რომ მზად იყო, სკოლაში ოთახი დაეთმო. მაგრამ, ერთი პრობლემა იყო - სკოლაში რემონტი მიმდინარეობდა და იქ ვერ განვაგრძობდით მუშაობას. ამ ამბავმა ცოტათი დამიკარგა მოტივაცია, რადგან სხვა ადგილი არ გვქონდა. მაშინ სახლში ვთქვი ამ პრობლემის შესახებ. ჩემები უკრაინაში ცხოვრობენ, აქ ცოტა ხნით იყვნენ ჩამოსულები. მამამ მითხრა, რომ სახლშიც შემეძლო ცენტრის მოწყობა, მაგრამ როცა ისინი დაბრუნდებოდნენ, სახლი ცარიელი უნდა ყოფილიყო. ვერ აღგიწერთ, იმ მომენტში როგორი ბედნიერი ვიყავი. მუშაობას შევუდექი. ჩემი ოჯახის, სამირა ბაირამოვას, კამრან მასწავლებლის, არიზ მასწავლებლის დახმარებით, სოციალურ ქსელში გვერდი გავაკეთეთ. მოსწავლეების მშობლებს და მასწავლებლებსაც ძალიან გაუხარდათ ეს ამბავი, მეუბნებოდნენ, ვამაყობთ შენით, შენ ყველაფერს შეძლებო. ეს სიტყვები ძალას მმატებდა. მიუხედავად იმისა, რომ სხვა აზრის ხალხსაც გადავეყარე, ბავშვობიდანვე არასოდეს ვანებებ თავს იმას, რაც სწორედ მიმაჩნია. სულ მალე, სოციალური ქსელიდან გაცნობილი მოხალისეები, აქტივისტები, მოვიდნენ ცენტრში და საკუთარი გამოცდილებები გაუზიარეს ბავშვებს. მე თვითონ ვასწავლი ქართულს, კვირის დღეებში ვატარებთ გაკვეთილებს. ამ ეტაპზე აქტიურად განვაგრძობთ მუშაობას, ყოველდღე მატულობს ჩვენი მოსწავლეების რაოდენობა და მოთხოვნაც. ახლო მომავალში ცენტრის გაფართოებას ვაპირებთ. ეს ჩემი ყველაზე დიდი ოცნებაა. ერთი სანთელი მეორის ნათების დროს სინათლეს ნამდვილად არ კარგავს", - ამბობს საქინა.#სათემოცენტრი #ქვემოსარალი #მარნეული #marneulidailyწყარო : ფანჯარა #მეცნიერება #ახალიამბები

#movies #quotesადამიანის გონება ვერასდროს შეძლებს უსასრულობის შეცნობას, ისევე როგორც ჭეშმარიტი სიყვარულის...ყველაფერს თავისი აზრი აქვს...არაა გამორიცხული,რომ დაბადებისას სიცოცხლესთან ერთად,ჩვენ უკვდავების ნიჭსაც ვიძენთ...ალბათ,მკითხავ,მაინც რატომ ვკვდებით?!... იმიტომ,რომ ჩვენი სიცოცხლის განმავლობაში მხოლოდ ერთ შეცდომას ვუშვებთ...მხოლოდ ერთს...მაგრამ სწორედ ის გვართმევს უფლებას ვიცოცხლოთ მარადიულად...უკვე მესმის შენი კითხვა : ,,მაინც რა შეცდომაა ეს?''....წინასწარ არავინ იცის მაგრამ ,როგორც კი ერთხელ დაუშვებ ამ შეცდომას,მაშინვე მოკვდავი ხდები...ო,რასაკვირველია,მაშინვე არგუმენტს მომიყვან,რომ ჯერ არავის უცხოვრია ისე დიდხანს,რომ ჩემი თეორიის ჭეშმარიტება დაემტკიცებინა და მართალიც იქნები,მაგრამ სამაგიეროდ სიმართლეა ისიც ,რომ ჯერ არავინ ყოფილა გამონაკლისი ამ წესიდან...ლოგიკა...ლოგიკა...მე მივხვდი რა იყო ჩემი შეცდომა...ეს ყველას არ შეუძლია ,მაგრამ მე მივხვდი...ჩემი შეცდომა ის იყო ,რომ ადრე არ შეგხვდი და უფრო დიდხანს ვერ ვიცხოვრე შენთან ერთად...ვფიქრობ,საკმაოდ კარგი მიზეზი იყო იმისთვის ,რომ უკვდავების ნიჭი ჩამოერთმიათ ჩემთვის....მე მინდოდა ჭკვიანური,ღრმა აზრით დამესრულებინა...მაგრამ...აზრად მხოლოდ ერთი რამ მომდის... მე შენ მიყვარხარ!.............. The Correspondence მიმოწერა

რაც უფრო სწრაფად წავიკითხავთ „თხა და გიგოს", მით მალე გავიგებთ, რა არის კარგი და რა – ცუდი... კარგია, როდესაც ადამიანები ერთმანეთს ხშირად ეუბნებიან – გამარჯობა, ნახვამდის, გმადლობ, რა კარგად გამოიყურები, თუ შეიძლება, მიყვარხარ, მომწონხარ, უკაცრავად, მენატრები. ბოღმა, აგრესია, ფარისევლობა, უპატივცემულობა და ზიზღი ძალიან ცუდია. ქუჩაში ფურთხება, თან ასეთი სიხშირით და ენერგიულობით, სირცხვილია. კიდევ უფრო საძაგელი სანახავია, ცხვირის უცხვირსახოცოდ, ჰაერში გატყორცნით მოხოცვა. ასე არავინ იქცევა დედამიწის ზურგზე. რაც მაგრები ვართ, ქართველები ვართ – ეს ტყუილია. ქართველები მაგრები არ ვართ. ჯერჯერობით. ბანაობა კარგი და აუცილებელი გახლავთ. წვერგაპარსული კაცი გაუპარსავზე უფრო კარგი შესახედავია. მძღოლებო, გაატარეთ ფეხით მოსიარულეები. ფეხით მოსიარულეებო, ნუ იბნევით, როცა მძღოლი გატარებთ და ცოტა სწრაფად გაიარეთ. ფერადი ტანსაცმელი არ „ტეხავს". პირიქით. ცეკვა სირცხვილი არ არის. მარიხუანის მომხმარებლები ნარკომანები და კრიმინალები არ არიან. კინოთეატრში და თეატრში ტელეფონი უნდა გამოვრთოთ, ან ჩავუწიოთ. რუსეთი ოკუპანტია. ოკუპანტი ცუდია. ანუ რუსეთი ცუდია. მსოფლიოში არსად სვამენ ამდენ ღვინოს და ამდენ ხანს, ეს არაა ნორმალური. სტალინი ძალიან ცუდი ადამიანი იყო. ქართველობა და მართლმადიდებლობა სინონიმები არ არის. საქართველოში სხვა რელიგიების მიმდევრებიც ცხოვრობენ და მათი შევიწროება, ლანძღვა და ცემა სასტიკად აკრძალულია. ანაფორიანი ადამიანი, რომელიც იგინება, იწყევლება და ირტყმევინება, მღვდელი არ არის. ის ბანდიტია. სექსი ბუნებრივი მოვლენაა. სექსი სასიამოვნოა. როდესაც ვიღაც კაფეში ან რესტორანში შემოდის, ყველა ნუ უყურებთ, უზრდელობაა. მიმტანი, ტაქსის მძღოლი, კონტროლიორი, გამყიდველი, მეწაღე, დალაქი... ამ პროფესიის ადამიანები თქვენ გემსახურებიან, ამიტომ ზევიდან ნუ უყურებთ, არაფრით სჯობიხართ. მიმტანი, ტაქსის მძღოლი, კონტროლიორი, გამყიდველი, მეწაღე, დალაქი... ამ პროფესიის ადამიანებო, წესიერად მოემსახურეთ კლიენტებს, ნუ გეზარებათ ეს და ნუ ჩხუბობთ უჟმური სახეებით. ქრისტიანების ღმერთს იესო ჰქვია. არა ილია, არა იობი, არა იაკობი, არა შორენა და არა ფრანსისკო. ქართველი „გეიები" არსებობენ. სწავლა, სწავლა და სწავლა. ადამიანები, რომლებიც ლაპარაკობენ ეკლესიაში არსებულ ნაკლოვანებებზე, ეკლესიას არ ებრძვიან. ვინც არ ლაპარაკობს, ის ებრძვის. ქართველი პოლიტიკოსების უმეტესობა არა ქვეყანაზე, არამედ ფულზე და გავლენაზე ფიქრობს. ნუ უპიპინებთ პატარა მანქანებს მაშინ, როცა გრანდიოზულ ჯიპებს ამას ვერ უბედავთ. საერთოდ, ნუ აპიპინებთ, უკულტურობაა. უცხოელებს, რომლებიც აქ ჩამოდიან და ბიზნესს იწყებენ, საქართველოსთვის ცუდი არ უნდათ. სამსართულიან სუფრებზე გაჭირვებულების სადღეგრძელოს დალევა და მეორე დღეს ნახევარი სუფრის ნაგავში გადაყრა, არაადამიანური საქციელია. მას შემდეგ, რაც ადამიანი სრულწლოვანი გახდება, ბავშვი აღარაა. სლავი ქალები ქართველ კაცებზე არ გიჟდებიან. ნაგვის ქუჩაში დაყრა არ შეიძლება. არც მანქანიდან გადაგდება. არც სადარბაზოებში მოშარდვა. ეს სიღორეა. რაც უფრო ხშირად გავუღიმებთ ერთმანეთს, მით უკეთესი. საქართველოს ის ისტორია, რომელიც ჩვენ ვიცით, ზღაპრებითაა სავსე და ძალიან ბევრი ინფორმაცია აკლია. რელიგიური მოტივებით პატარა ბეკეკასთვის ყელის გამოღადვრა ვანდალიზმია. არსებობს არა ორი, არამედ ერთი რუსეთი. თუ NATO-ში შევალთ, ვერავინ ვეღარაფერს გაგვიბედავს. ამიტომ NATO ძალიან კარგია. ქართველობას არ გვართმევენ. არავის სჭირდება. მარხვაზე ყოფნა ხორცეულის არჭამას არ ნიშნავს. მსახიობი, რომელიც კამერის წინ შიშვლდება, ბოზი არ არის. ქართველი ექსპერტების და ჟურნალისტების სრული უმრავლესობა აბსოლუტურად უინტელექტო და უცოდინარია. წინადადება – რა სექსუალური ხარ – კომპლიმენტია და არა შეურაცხყოფა. ნებისმიერი პროფესიის ადამიანი, ვინც საქმეს კარგად აკეთებს, დასაფასებელია. კაი ბიჭის დაც ადამიანია. უფასო არაფერი ვარგა. თავისუფლება არა ლომთა, არამედ ადამიანთა ხვედრია. 2x2=4 #კახაბენდუქიძე #ახალიამბები #ხელოვნება

საქართველო არის მრავალფეროვანი ქვეყანა, სადაც სხვდასხვა ეთნოსები ცხოვრობენ. ერთი-ერთია აზერბაიჯანელები, რომლებიც ძირითადად ქვემო ქართლში არიან დასახლებულნი. მოსახლეობა ძირითადად სოფლის მეურნეობითაა დაკავებული, რაც ქვეყნის ეკონომიკაში მნიშნელოვან როლს თამაშობს. მაგრამ ქვეყნის სოციალურ და პოლიტიკურ სფეროში ნაკლებ არიან ინტეგრირებული. ამის ერთ-ერთ მიზეზს წარმოადგენს ქართული ენის ბარიერი. ჩნდება კითხვა , თუ რამ გამოიწვია ეს პრობლემის ? ამ და სხვა კითხვების პასუხები თუ გაინტერესებთ, აქტიური ახალგაზრდა ნარმინა გუსეინოვას " Marneuli Daily-თან ინტერვიუს წარმოგიდგენთ. ახალგაზრდა აქტივისტი, რომელიც თავისი ინიციატივით "Youtube " -ის არხიდან ქართული ენის გაკვეთილებს ატარებს და ამით ეხმარება ახალგაზრდებს ისწავლონ სახელმწიფო ენა. მოდით გავიცნოთ 25 წლის ნარმინა. "მე ვარ ნარმინა გუსეინოვა, 25 წლის. ვცხოვრობ რუსთავში. მაქვს ბაკალავრის ხარისხი სოციოლოგიაში ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტიდან, ხოლო მაგისტრის ხარისხი იმავე უნივერსიტეტიდან განათლების ადმინისტრირებაში მომენიჭა. თითო-თითო სემესტრი საზღვარგარეთ, ავსტრია და ირლანდიაში ვისწავლე " - გვეუბნება ნარმინა. ნარმინა ამბობს, რომ "YouTube"-ის არხის მეშვეობით ქართული ენის გაკვეთილების ჩატარების ბევრი მიზეზი არსებობდა და გადაწყვიტა ამ პრობლემის მოგვარებაში თავისი წვლილი შეიტანოს. "სულ მქონდა სურვილი, რომ ქართული ენა მესწავლებინა. როდესაც გარშემო ვხედავდი ადამიანებს, რომლებიც ერთმანეთთან ვერ საუბრობდნენ, ვერ უზიარებდნენ განცდებს, პრობლემებს, სიხარულსა თუ მოგონებებს მხოლოდ იმ მიზეზით, რომ არ საუბრობენ საერთო ენაზე. დაბრკოლებაა, როდესაც ადამიანებს არ აქვთ ერთმანეთთან კომუნიკაცია"-აცხადებს ნარმინა. ნარმინას Youtube-არხზე ძირითადად საშუალო დონის ქართულს ასწავლის, თუმცა, დაწყებითი დონეც ინტეგრირებულია, მაგალითად, ვიდეოს ბოლოს მსმენელს ახსენებს უცხო სიტყვებს, რომლებიც ვიდეოს განმავლობაში შეხვდათ. აღსანიშნია, რომ ნარმინას არაერთი თხოვნა მოუვიდა ენის დაწყებითი დონიდან სწავლასთან დაკავშირებით და ამიტომ, ფიქრობს, მალე ანბანიდან, დაიწყებს ვიდეოების გადაღებასა და ენის სწავლებას. "ზოგს ხომ ჰგონია, რომ ეთნიკური უმცირესობების წარმომადგენლებს არ უნდათ ენის სწავლა, აი, ამ მოსაზრების სიმცდარეში დავრწმუნდი ჩემი ვიდეობის შემდეგ. იცით, რამხელა მხარდაჭერა, სიხარული და მოტივაცია დავინახე? ადამიანებს იმედი მიეცათ, მწერენ, რომ აიღეს ცალკე რვეული და ჩემი ვიდეობიდან ამოღებულ წინადადებებს იწერენ და სწავლობენ. იმაში დავრწმუნდი, რომ ადრე სურვილის მიუხედავად ვერ სწავლობდნენ, რადგან ამის პირობები არ იყო. მედია საშუალებებისგან წამოვიდა მხარდაჭერა, ყველამ შეძლებისდაგვარად გაავრცელა, დაწერა, გააშუქა. რიგითი ადამიანები დამეხმარნენ, ზოგმა პოსტერი დამიმზადა, ზოგმა იდეა მომაწოდა, ზოგმა ტექნიკურ საკითხებში დახმარება შემომთავაზა"-ამბობს ინიციატორი. ნარმინას აზრით, არქართულენოვან მოსახლეობას შორის ქართული ენის ბარიერის არსებობის უკან ბევრი მიზეზი დგას, სწორედ ამიტომ საჭიროა ახალი მეთოდების დამუშავება. " არსებობის ბევრი მიზეზი. ბარიერის გადასალახად სკოლებში უნდა შემოვიდეს ახალი მეთოდები. ჩვენ მიერ ჩატარებულმა სოციოლოგიურმა კვლევამ საინტერესო ფაქტებიც აჩვენა. მოსწავლეები ამბობდნენ, რომ მოსწონთ ეთნიკურად ქართველი მასწავლებლების მუშაობა სკოლებში, თუმცა, მათი აზრით, პრობლემას ის წარმოადგენს, რომ ამ პედაგოგებმა არ იციან ადგილობრივი თემის ენა, მასწავლებელი მხოლოდ ქართულად ხსნის და ხშირად ეს გაუგებარიც კი არის მოსწავლეებისთვის. მათი აზრით, საუკეთესო ვარიანტში პედაგოგი უნდა ფლობდეს ორივე ენას. სახელმწიფოს მხრიდან ასეთი მიდგომა გასაგები და სრულიად მისაღებია, რადგან თემის ენაზე საუბარი, ალბათ, შეანელებდა სწავლის პროცესს. თუმცა, აქ ჩანს, რომ მეთოდები გვაქვს შესაცვლელი. ასწავლოს და ახსნას მასწავლებელმა თუნდაც მხოლოდ ქართულ ენაზე, თუმცა, გამოიყენოს ისეთი მეთოდები, რომლებიც მოსწავლეს სწავლის პროცესს გაუადვილებს". ნარმინა ამბობს , რონ მომავალში ვიდეოების გადაღებას აუცილებლად გააგრძელებს. მისი თქმით , შეიძლება, საკუთარი გეგმებისა და პროფესიონალურად განვითარების გამო დროის პრობლემა შეექმნას,, მაგრამ კვირაში სულ ცოტა ერთ ვიდეოს მაინც ატვირთავს ენის სწავლის მსურველთათვის.#ინიციატივა #უმცირესობები #ქართული ენა #marneulidaily

ყველა სულს თავისი გზა აქვს, მაგრამ ზოგჯერ ეს გზა ბუნდოვანია. შინაგანი რუკის თეორია ნათელი მაგალითია იმისა, რომ ყოველი სული იწყება პატარა ნაპერწკლით და თანდათანობით ორნამენტად იქცევა, რომელიც თქვენი სულისთვის დიდი ხნით ადრე იყო არჩეული სანამ აქ აღმოჩნდებოდით - „თარგმანში დაკარგულების“ ყურებისას ეს სიტყვები ყველაზე საუცხოოდ და გამორჩეულად ჩამესმა ყურში და ჩემი აზრით, სწორედ ამ სიტყვებში ნაგულისხმევი პათოსია ფილმის მთავარი ლაიტმოტივიც, ვინაიდან მასში ასახული ორი მთავარი პერსონაჟის ძირითად გაურკვევლობასა და პრობლემას სწორედ გზააბნეულობა, არასწორ ადგილასა და არასწორ ადამიანთან ერთად ყოფნა წარმოადგენს. მდგომარეობას, როდესაც შენს მეუღლესთან ერთად ცხოვრობ, ან კიდევ როდესაც მოკლემეტრაჟიანი რეკლამის გადაღებისათვის მილიონობით დოლარს გიხდიან, შესაძლოა ადამიანები წარმატებასა და ბედნიერებას უწოდებდნენ, თუმცა „თარგმანში დაკარგულების“ მთავა რი გმირებისათვის ეს ასე არ არის. მათთვის რეალობაა ის, რომ ფულით ვერ იყიდი ბედნიერებას და ისიც რეალობაა, რომ შესაძლოა გერქვას ვიღაცის მეორე ნახევარი, მაგრამ იყო მარტო, სულიერად მარტო. ადამიანები სიყვარულს სულიერი თანაზიარების დროს, ორის ერთად გახდომის შემდეგ გრძნობენ და განიცდიან, რადგან მხოლოდ ფიზიკური თანაცხოვრება არაფერია იმ შეუცნობელთან, რომელსაც უფალი კაცობრიობისათვის იმეტებს. ფილმის რეჟისორმა, სოფია კოპოლამ, ორი მთავარი გმირის ცხოვრება ისე დაუკავშირა ერთმანეთს ამ ამოუხსნელი ურთიერთობის გაუშიფრავად, რომ მათი საშუალებით მაყურებელს დაანახა მთავარი - ისინი ერთმანეთს ავსებდნენ, მათ ერთმანეთთან ისეთი საერთო ნაწილი აკავშირებდათ, როგორც ოკეანეში მოცურავე თევზს, რომელსაც ჯანგბადი სჭირდება და უკიდეგანო სივრცეში მფრინავ ჩიტს, რომელსაც ასევე წყალი სწყურია საარსებოდ. ისინი შესაძლოა ერთად ვერ ცხოვრობდნენ, რადგან სხვადასხვა განზომილებებიდან არიან, თუმცა მათ ერთმანეთის რესურსი სჭირდებათ. სწორედ ასე იყო ფილმის მთავარი გმირების შემთხვევაშიც. ბობისა და შარლოტას ყოველდღიური რუტინა და მოჩვენებითი ღიმილი მანამდე გაგრძელდებოდა, ვიდრე ისინი ერთმანეთს არ დაინახავდნენ. ვფიქრობ, რომ მათ ვინც არ უნდა ენახათ ისედაც გაუფერულებულ და საქმეში გათქვეფილ ტოკიოში, სადაც ყველა ადამიანი თითქოს რაღაც მიზეზით ასრულებს თავის მოვალეობასა თუ საქმიანობას, ის ვერ მოხდებოდა, რაც მოხდა ამ ორი ადამიანის შემთხვევაში. უემოციობისა და უყურადღებობისაგან დაღლილი შარლოტა შესაძლოა ეძებდა სიახლეს, შესაძლოა მას უნდოდა მეტი ვიდრე იყო, შესაძლოა ეს უბრალოდ ქალურ თავნება ეგოიზმისთვისაც დაგვებრალებინა მისი მეუღლისადმი სიყვარულის მიღმა, თუმცა არა, მისი ყურადღების ბობზე გადატანის პირველივე მომენტიდან მათ ერთმანეთის ესმოდათ. მგონია, რომ ადამიანები სხვაში ხშირად ისეთ რამეს ეძებენ, რომელიც საერთო აქვთ და სწორედაც რომ ეს საერთო დაინახა შარლოტამ იმ შუახნის მამაკაცში, რომელსაც პირადი ცხოვრება დანგრეული ჰქონდა. ბობიც იმავე გასაჭირში იყო, რომელშიც შარლოტა. ჰყავდა მეუღლე, თუმცა მეუღლის ბავშვზე ყურადღების გადატანის გამო მას დაკარგული ჰქონდა ოჯახის შეგრძნება. ამ ფილმში ოჯახი სწორედ მოვალეობებისა და ვალდებულებების შერწყმად ჩანს, რომელსაც ცოცხალ სიყვარულთან საერთო არაფერი აქვს. ცოცხალთან, რადგან სულ რომ ნამდვილი იყოს იგი, დროთა განმავლობაში, სამწუხაროდ, თურმე ყველაფერს ეჩვევიან ადამიანები, თუ იმ ნიჭის ტარების უნარი არ აქვთ, რომელსაც სიყვარული ჰქვია. ამის მიუხედავად, ვფიქრობ, რომ რაც უფრო, ნამდვილია, რაც უფრო ჭეშმარიტია ეს გრძნობა მით მეტად მარადიული და უსასრულოა. შეუძლებელია სიყვარულს რამე საერთო ჰქონდეს დასასრულთან. შესაძლოა სწორედ ამიტომ აპოვნინა ბედმა მათ ერთმანეთი. ფილმში თითქოს ყველაფერი მოჩვენებითი და ტყუილია, ამ ორი ადამიანის გარდა. ბობ ჰარისის რეკლამაში გადაღების სცენაშიც კი, რომელშიც ბობი სასმელს უწევს რეკომენდაციას, ჭიქაში ნამდვილი ალკოჰოლი არაა, არამედ იგი ჩაის სვამს და სთხოვენ, რომ ის ემოცია გადმოსცეს მისი შესმის შემდეგ, როგორსაც ტეკილა ან ვისკი იწვევს. ამ პატარა მაგალითმა კი ის დაგვანახა მაყურებელს, რომ ამ ორ ადამიანს ცხოვრება სწორედ იმ ემოციის გამოხატვას სთხოვდა ერთმანეთთან შეხვედრამდე, რასაც ვერ სინჯავდნენ და ვერ აგემოვნებდნენ. შუძლებელია სიტკბოება უწოდო იმას, რასაც ვერ ეხები და ვერ გრძნობ. იუმორით სავსე მსახიობი და ურთიერთობას მოკლებული ქალი საერთოს მალევე აღმოაჩენენ. შარლოტა უკვე აღარ ზის ფანჯარასთან მარტო და არ გადაჰყურებს ტოკიოს ხედს. ახლა მისთვის პრობლემას აღარ წარმოადგენს მეორე ნახევრის არ ყოფნა მთელი დღე. ბობიც, თავის მხრივ, მშვენივრად გრძნობს თავს შარლოტას გვერდით, დადიან ახალგაზრდულ წვეულებებზე, მღერიან კარაოკეს, თამაშობენ სათამაშო აპარატებზე და ეცნობიან ტოკიოს ქუჩებს. შარლოტას უმნიშვნელოდ ნატკენი ფეხის გამო ისინი დაიპყრობენ ტოკიოს სავადმყოფოს. ერთმანეთს მოუყვებიან თავიანთ სისუსტეებზე, მომავლის გეგმებსა და პირადულ ამბებზე. მათ რუტინას დამორჩილებულ ადამიანებში, შავ-თეთრ ფერებსა და უგემური საკვებით სავსე ადგილებში შეძლეს, რომ გაევლოთ იმ ობობის ქსელებში, რომლებიც ცხოვრებამ შეუქმნა. შარლოტასა და ბობის ყოველი დღე იწყება ერთმანეთთან შეხვედრით და მთავრდება ერთმანეთთან განშორებით, თუმცა ბობის ვიზიტი იაპონიაში იწურება. მათ სურთ ამ თემაზე საუბარი. უნდათ, რომ იტირონ და გული გადაუშალონ ერთმანეთს, მაგრამ ეს ისევე არ შეუძლიათ, როგორც ამ დაფარული სიყვარულის გამოვლენა, რომელსაც მხოლოდ და მხოლოდ ბოლო ეპიზოდი ამხელს...ბობი შარლოტას პირისპირ ემშვიდობება, თუმცა მათ შორის არცერთი დასამშვიდობებელი სიტყვა არ ისმის..ეს წამი არ აძლევს მათ საშუალებას რომ იგი დაირღვეს..შარლოტა უთქმელად მიდის..მიდის და მიაქვს ყველა ის გაღვიძებული გრძნობა, რომელსაც კვლავ ძველებური განსაცდელი ელოდება, თუმცა სულმოუთქმელად მყოფ მაყურებელს კულმინაციურ ეპიზოდში რეჟისორი ასე გაუმხნევებლად არ ტოვებს. მანქანით მიმავალი ბობ ჰარისი შუა ქუჩაში გადმოდის და გზად მიმავალ შარლოტასთან მიიჩქარის. მათი ჩახუტებით შვება იგრძნობა. . . მიუხედავად იმისა, რომ მათ ცხოვრების სხვადასხვა გზა აქვთ ამ მოქმედებით ფილმმა შეაჯამა ყველაფერი. . მათ ერთმანეთი უყვარდათ, ერთადაც უნდოდათ, თუმცა არ შეძლოთ . . . ეს არ იყო რაიმე აკრძალვა, არც ვინმეს მოთხოვნა ან დაჟინება, უბრალოდ ორივემ იცოდა, რომ აქ და ასე ჰარმონიულად უნდა დასრულებულიყო ყველაფერი და განეგრძოთ იმ განსაცდელთან ბრძოლა, რასაც მანამდე უძლებდნენ . . ამჟამად უერთმანეთოდ, თუმცა გაძლიერებულები, დახშული ემოციებისაგან გამოთავისუფლებულები და დაიმედებულები, რომ სამყაროს ბოლოში მოიძებნება ადამინი, რომელიც გაგიგებს, რომელიც უთქმელად მიხვდება შენს სათქმელს და რომელსაც ეყვარები♥ #ახალიამბები

ვფიქრობ , რომ გახუას სიზმრისმიერი მოგზაურობები შეგვიძლია ტრანსში მოგზაურობად აღვიქვათ. არ აქვს მნიშვნელობა რა სახელს დავარქმევთ. ცხადია , რომ ეს მოვლენა , როცა ძილის დროს მიღმიერ სამყაროში გადადიხარ საკმაოდ ხშირი მოვლენაა და ძალიან ბევრ ადამიანს აქვს ასტრალში გასვლის გამოცდილება. ისინი იღვიძებენ და საკუთარ სხეულს ხედავენ ზემოდან , სულის სახით არსებობენ და მოგზაურობენ შვიდ შრეში . დაბალ შრეებში დაბალვიბრაციული არსებები არსებობენ ,რომლებთანაც შეხვედრა არც ისე სასიამოვნოა . ასტრალის თეორიის მიხედვით ( ვამბობ თეორიას ,რადგან არ შემიძლია დამტკიცება ,მხოლოდ სხვისი გამოცდილების საფუძველზე) ადამიანს შეუძლია ნებისმიერ ადგილას იმოგზაუროს,სადაც უნდა იქ მოხვდეს , მაგრამ მისი სხეული ისევ იმ ადგილას იქნება, სადაც დაიძინა. თუ კი ეს ასტრალში მოგზაურობა ნამდვილია , მაშინ არ არის გასაკვირი ისიც , რომ შეიძლებოდა გახუასაც ასე ემოგზაურა ასტრალში და შემდეგ საკუთარი თავგადასავლები მოეყოლა . მოეყოლა როგორ შეხვდა სხვადასხვა არსებებს და ამით ხალხისთვის წარმოდგენა შეექმნა გარე სამყაროზე , სადაც დაიმონები არსებობენ. იქნებ ეს ყველაფერი არც ისე მითიურია როგორც ახლა ჩვენ გვეჩვენება? იქნებ სწორედ ასტრალში გასვლის საფუძველზე გაჩნდა წარმოდგენები გარე სამყაროზე, დაიმონებზე , ასევე სწორედ აქედან წამოვიდა სიზმრის მნიშვნელობაც , რადგან როგორც ვიცით ადამიანების და ზებუნებრივი სულები ძირითადად სიზმრის საშუალებით ურთიერთობდნენ. აშკარაა, რომ ზოგადად ძილს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ადამიანისთვის , როგორც რეალურ სამყაროში , ასევე მითოლოგიურ სამყაროშიც. ჩემი აზრით , ზღვარი რეალობასა და მითოლოგიას შორის ძალიან მკრთალია და ვფიქრობ , რომ კვამლი უცეცხლოდ არ ჩნდება . ყველაფერი რაღაცის შედეგია და ყველაფერს აქვს საფუძველი, იქნება ეს ადამიანის ასტრალზე დაფუძნებული წარმოდგენები და შემდეგ განვითარებული ფანტაზიები , თუ უბრალოდ რეალურ ცხოვრებაზე დაყრდნობით შეკოწიწებული .#საინტერესო #ქართულიმითოლოგია #ასტრალი #elysiumfields

იმედია შევეჩვევი. დიდი სურვილი კი მაქვს 🙃 წარმატებები ქართულს(ყველაფერს)