იმერეთში სახელმწიფო რწმუნებულმა ზვიად შალამბერიძემ, პირველ მოადგილესთან იოსებ ხახალეიშვილთან, წყალტუბოს მერთან გრიგოლ იოსელიანთან და წყალტუბოს მაჟორიტარ დეპუტატ ცოტნე ზურაბიანთან ერთად, ცნობილი ქართველი კლასიკოსი მწერლის ოტია იოსელიანის ბიუსტი საზეიმოდ გახსნა. ეს ოტიას პირველი ძეგლია. ღონისძიებას ადგილობრივი თვითმმართველობის პირველი პირები, ცნობილი მწერლები და საზოგადო მოღვაწეები: ვანო ჯაფარაძე, გიორგი კეკელიძე, გიზო თავაძე, ავთანდილ ყურაშვილი, ელგუჯა თავბერიძე, ზალიკო ებანოიძე და მწერლის ოჯახის წევრები დაესწრნენ. ასევე, ბიუსტის გახსნის ცერემონიალთან დაკავშირებით ლიტერატურული პერფომანსი გაიმართა და მწერლის დაბადებიდან 90 წლის იუბილე სიმბოლურად აღინიშნა. ბიუსტის დადგმის იდეა მუნიციპალიტეტის მერს გრიგოლ იოსელიანს ეკუთვნის, მის დასამზადებლად ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 28321,18 ლარი დაიხარჯა და ტენდერში გამარჯვებულმა "დეკორაციებისა და ქანდაკებების სახლმა" შექმნა. დღესვე, მხარისა და ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები სოფელ გვიშტიბში, მწერლის სახლში იმყოფებოდნენ, რომლის ეზოშიც ოტია იოსელიანი, თავისივე ანდერძის თანახმად, არის დაკრძალული.#ზვიადშალამბერიძე #ოტიაიოსელიანი #მწერალი #ძეგლი #kutaisidaily#ახალიამბები

წყალტუბოს მუნიციპალიტეტის მერის გრიგოლ იოსელიანის ინიციატივით, წყალტუბოს ცენტრალურ პარკში კლასიკოსი მწერლის ოტია იოსელიანის ბიუსტი დაიდგმება. ბიუსტის ესკიზებიდან ერთის შერჩევა შესაბამისი კომისიის ერთობლივი გადაწყვეტილებით შემდეგ გახდა შესაძლებელი. "კომისიის წევრები მოადგილეების გარდა კულტურის წარმომადგენლები, მხატვარები და სამოქალაქო სექტორის წარმომადგენლები არიან. ჩვენ ერთობლივად შევარჩიეთ ესკიზი. ჩვენთვის დიდი პატივია, რომ სწორედ ჩვენი ხელისუფლების დროს მოხდება ჩვენი თანამემაულის, დიდი ქართველი მწერლის - ოტია იოსელიანის ბიუსტის დადგმა წყალყუბოში. წელს, 16 ივნისს ოტია იოსელიანის დაბადებიდან 90 წელი სრულდება. მწერლის ბიუსტი ამ თარიღისთვის აუცილებალად დაამშვენებს წყალტუბოს ცენტრალურ პარკს", - განაცხადა მუნიციპალიტეტის მერმა გრიგოლ იოსელიანმა.

მსოფლიო ისტორიას არაერთი შემთხვევა ახსოვს, როცა სახელოვანი მხატვრების ცნობილი ნახატები გალერეებიდან და მუზეუმებიდან მოუპარავთ. მართალია, ფერწერული ტილოების შთამბეჭდაობამ ხელოვნების ნებისმიერ მოყვარულს შეიძლება გაუჩინოს იმის სურვილი, რომ საკუთარი სახლის კედელი ცნობილი შედევრით დაამშვენოს, თუმცა ასეთი ძარცვების ყველაზე ხშირი მოტივატორი ნახატების ღირებულებაა: შავ ბაზარზე მძარცველები მათ ათეულობით მილიონ დოლარად ყიდიან. ახლა სწორედ ასეთი ყველაზე გახმაურებული შემთხვევების შესახებ გიამბობთ: 1. ჰანს მემლინგის საშინელი სამსჯავრო ისტორიაში შემონახული ხელოვნების ნიმუშის ქურდობა პირველად 1473 წელს ფიქსირდება, როცა პოლონელმა მეკობრეებმა ფლორენციიდან გერმანული წარმოშობის მხატვრის, ჰანს მემლინგის ნახატი მოიპარეს და პოლონეთში, ქალაქ გდანსკის ქალწული მარიამის სახელობის ტაძარში წაიღეს. მიუხედავად იმისა, რომ იტალიური მხარე ნახატის დაბრუნებას კვლავაც ცდილობს, ეს ცნობილი ტრიპტიპი კვლავ გდანსკის ეროვნულ მუზეუმში ინახება. 2. რემბრანდტის ავტოპორტრეტი 2000 წელს სტოკჰოლმის ეროვნული მუზეუმიდან ნახატების მოსაპარად მძარცველებმა ქალაქის სხვადასხვა ნაწილში ავტომობილები ააფეთქეს, რათა პოლიციელების ყურადღება გადაეტანათ. სწორედ ამ გზით მათ მუზეუმიდან 37 მილიონ დოლარად შეფასებული რემბრანდტის ავტოპორტრეტი წაიღეს. მოგვიანებით, 2005 წელს ნახატი იპოვეს და უკან დააბრუნეს. 3. ლეონარდო და ვინჩის მონა ლიზა მეოცე საუკუნის დასაწყისში ლუვრში მომუშავე იტალიელი ვინჩენცო პერუჯა, რომელიც თავისი ქვეყნის დიდი პატრიოტი იყო, ფიქრობდა, რომ ლეონარდო და ვინჩის ეს შედევრი თავის სამშობლოს, იტალიას უნდა დაბრუნებოდა. ამის გამო 1911 წელს მან ნახატი მუზეუმიდან მოიპარა (ქურთუკში დამალა) და ორი წელი საკუთარ სახლში ინახავდა. ამ ფაქტის გამო ლუვრი ერთი კვირით დაიკეტა. საბედნიეროდ ნახატი 1913 წელს აღმოაჩენს და მუზეუმს დაუბრუნეს. 4. მოდილიანის ქალი მარაოთი 2010 წელს ადამიანი ობობას სახელით ცნობილმა ფრანგმა მძარცველმა პარიზის თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმიდან ხუთი ნახატი მოიპარა, მათ შორის ერთ-ერთი მოდილიანის შედევრი ქალი მარაოთი იყო. სასამართლოზე მძარცველმა განაცხადა, რომ ნახატები მხოლოდ იმის გამო მოიპარა, რომ ისინი მას ძალიან მოსწონდა, თუმცა გაქცევის დროს პანიკაში ჩავარდა და ისინი დაკარგა. მას 8 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს, ნახატები კი დღემდე დაკარგულად ითვლება. 5. ედვარდ მუნკის კივილი ფოტო: Public Domain 1994 წელს ნორვეგიის ეროვნულ მუზეუმში ოთხი მძარცველი შეიპარა და მუნკის ცნობილი ნახატი მოიპარა. ძარცვის შემდეგ მათ მუზეუმში ფურცელი დატოვეს ამ წარწერით: "მადლობა ასეთი ცუდი დაცვის სისტემისთვის". ნახატი 1996 წელს დაუბრუნდა მუზეუმს. 6. პოლ სეზანის ბიჭი წითელ ჟილეტში ფოტო: Public Domain 2008 წელს ციურიხში ნიღბიანმა მძარცველებმა ხელოვნების ოთხი შედევრი მოიპარეს, რომელთაგან ერთ-ერთი პოლ სეზანის 91 მილიონ დოლარად შეფასებული ნახატი იყო. 7. კარავაჯოს ქრისტეს შობა ფოტო: Public Domain 1609 წელს შემქნილი იტალიელი მხატვრის, კარავაჯოს ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ნახატი 1969 წელს ქალაქ პალერმოში მოიპარეს. ნახატი საკმაოდ დიდი მოცულობისაა — 268 x 197 სმ და ის ეკლესიის საკურთხევლის თავზე ეკიდა, თუმცა მისი ჩამოხსნა მაინც შეძლეს. ეს შემთხვევა ხელოვნების ნიმუშების ქურდობის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე გახმაურებულია და მას დღემდე ეძებენ. 2018 წელს გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ნახატი ერთ-ერთმა მაფიოზური დაჯგუფების მეთაურმა, გაეტანო ბადალამენტიმ მოიპარა. 8. იან ვერმეერის კონცერტი ფოტო: Public Domain 1990 წელს ბოსტონში მუზეუმიდან 13 ხელოვნების ნიმუში მოიპარეს, რომელთა საერთო ღირებულება 500 მილიონ დოლარს აჭარბებს. მათ შორის იყო ნიდერლანდელი ფერმწერის, იან ვერმეერის კონცერტი, რომელიც ყველაზე ძვირად ღირებულ დაკარგულ ნახატად ითვლება — მისი ღირებულება $250 მილიონია. ნახატის აღმოჩენასთან დაკავშირებული ინფორმაციისათვის დღემდე ჯილდოდ 10 მილიონი დოლარია დაწესებული. 9. პოლ სეზანის ოვერ-სიურ-უაზის ხედი ფოტო: Public Domain 1999 წლის 31 დეკემბერს მსოფლიოს მოსახლეობის დიდი ნაწილი ახალი ათასწლეულის დაწყებას ელოდება, ოქსფორდში მძარცველები კი ფეიერვერკების გაშვებას ელოდნენ, რათა სეზანის ცნობილი ნახატი მოეპარათ და გამოუვიდათ კიდეც — ეშმოლის მუზეუმიდან კერძო კოლექციონერისთვის მისაყიდად ნახატი ახალი წლის ღამეს მოიპარეს. 10. გუსტავ კლიმტის ქალის პორტრეტი ფოტო: Public Domain 1997 წელს იტალიის ჩრდილოეთით მდებარე ქალაქ პიაჩენცას თანამედროვე ხელოვნების გალერეიდან სახელოვანი ავსტრიელი მხატვრის, გუსტავ კლიმტის ნახატი მოიპარეს, რომელსაც ქალის პორტრეტის სახელით იცნობენ. ნახატი 23 წლის განმავლობაში დაკარგულად ითვლებოდა, სანამ რამდენიმე კვირის წინ მებაღეებმა სუროს გასუფთავებისას იმავე გალერეის კედელში მოულოდნელად არ აღმოაჩინეს.#10ცნობილინახატი #მხატვრობა #მხატვარი #ცნობილიმხატვრები #ხელოვნება Tbilisi

ვინსენტ ვან გოგი – ერთ-ერთი იმ მხატვართაგანია, ვისაც სპეციალისტები ერთხმად მიაკუთვნებენ სულიერად ავადმყოფი მხატვრების კატეგორიას. ამის თაობაზე უამრავი ნამუშევარია დაწერილი, რომელთა ავტორები ფსიქიატრები და ფსიქოანალიტიკოსები, ხელოვნების ისტორიკოსები და კულტუროლოგები არიან. მკვლევარები დიაგნოზების თაობაზე დავობენ, წარადგენენ ვარაუდებს, რომ ვან გოგს ბიოპოლარული აშლილობა, შიზოფრენია ან ეპილეფსია ჰქონდა, რასაც ალკოჰოლის მოხმარებაც ამწვავებდა. მაგრამ ყველა ეს დიაგნოზი მხოლოდ ინტერპრეტაციაა ტექსტების უნიკალური ანსამბლისა, რომლებიც თავად ვინსენტ ვან გოგმა დაწერა. ცოტა მხატვარს თუ დაუტოვებია ჩვენთვის დაკვირვებები, დღიურები, წერილები, რომელთა მნიშვნელობას შეუსაბამებ მათ შემოქმედებას. მაგრამ ვან გოგის წერილები – წარმოუდგენელი დოკუმენტებია, რომლებიც ასობით გვერდზეა გადაჭიმული, ეს გახლავთ დიალოგი არამხოლოდ ადრესატებთან, არამედ, საკუთარ თავთან, ღმერთთან და სამყაროსთანაც. ვან გოგს არ სჭირდებოდა შუამავლები და თარჯიმნები, ის თავად მოგვითხრობს თავისი ფსიქიკური აშლილობის გადატანის გამოცდილებაზე და მკითხველის წინაშე ძალიან მგრძნობიარე, მშრომელ და მოაზროვნე ადამიანად წარსდგება, რომელიც საშინელი დაავადების შეტევების შუალედებში მათზე ბევრად ჯანმრთელი იყო, ვინც მისი დიაგნოზების ინტერპრეტაციას ახდენს. მხატვრის გულსაკლავი თხრობა 1889 წლის 2 იანვარს იწყება წერილით, რომელიც მან ფრანგული ქალაქ არლის ფსიქიატრიული საავადმყოფოდან ძმას, თეოს გაუგზავნა. ვან გოგი ამ საავადმყოფოში ყურის მოჭრის ყველასათვის ცნობილი შემთხვევის შემდეგ მოხვდა. „ჩემს თაობაზე შენი ყველა განცდის გასაფანტად, გწერ შენთვის უკვე ცნობილი ექიმი რეის კაბინეტიდან, რომელიც აქაურ საავადმყოფოში პრაქტიკას გადის. აქ კიდევ 2-3 დღე დავრჩები, შემდეგ, ვიმედოვნებ, შინ მშვიდობით დავბრუნდები. ერთ რამეს გთხოვ – ნუ დარდობ, სხვაგვარად, ეს ჩემი ზედმეტი შფოთვის წყარო გახდება“. სხვათა შორის, გაწეული დახმარებისთვის მადლიერების გამოსახატად, მხატვარმა ექიმი რეის პორტრეტი დახატა. თანამედროვეები ირწმუნებოდნენ, რომ პორტრეტი ძალიან ჰგავდა მოდელს, თუმცა, ფელიქს რეი ხელოვნების მიმართ გულგრილი იყო. ვან გოგის ნახატი სხვენში ეგდო, შემდეგ მისით საქათმის ხვრელს ფარავდნენ, და მხოლოდ 1900 წელს იპოვეს იგი ექიმის ეზოში. ნამუშევარი ცნობილმა რუსმა კოლექციონერმა, სერგეი შჩუკინმა შეიძინა და მის პირად კოლექციაში 1918 წლამდე ინახებოდა. ემიგრაციაში გამგზავრებისას, კოლექციონერს ნახატის სამშობლოში დატოვებამ მოუწია, ამგვარად მოხვდა ის პუშკინის სახელობის ნატიფი ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმში.

მუზეუმების საერთაშორისო დღე „გუგლმა“ (Google) საქართველოს განსაკუთრებულად მიულოცა, – ამის შესახებ სოციალურ ქსელში ხელოვნების სასახლის – კულტურის ისტორიის მუზეუმის დირექტორი გიორგი კალანდია. მისივე ინფორმაციით, მსოფლიოს უდიდესმა კულტურულმა გაერთიანებამ – „გუგლის“ კულტურულმა ინსტიტუტმა მუზეუმების საერთაშორისო დღესთან დაკავშირებით საკუთარ ონლაინპლატფორმაზე საქართველოსადმი მიძღვნილი საგანგებო გამოფენა ჩატვირთა. „გუგლისათვის დამახასითებელი სპეცეფექტების გამოყენებით მომზადებულ ონლაინგამოფენას „სამეფო საგანძურის დაბრუნება“ ეწოდება და ეძღვნება ქართლ-კახეთის მეფის, თეიმურაზის უნიკალურ პორტრეტს. ერთი ნამუშევრისადმი მიძღვნილი ასეთი მასშტაბური ონლაინგამოფენა კავკასიის რეგიონში „გუგლმა“ პირველად მოამზადა. ამ თემაზე, „გუგლის“ სპეციალისტებთან ერთად, ხელოვნების სასახლის თანამშრომლები რამდენიმე თვე მუშაობდნენ. გამოფენაზე მოყოლილია უნიკალური პორტრეტის თავგადასავალი, მისი შექმნისა და დაკარგვის ისტორია. საგანგებოდ აღნიშნულია, რომ პორტრეტი საქართველოს საერთაშორისო საქველმოქმედო ფონდმა „ქართუმ“ დაუბრუნა“, – წერს გიორგი კალანდია. მისივე თქმით, ონლაინგამოფენის ფარგლებში დამთვალიერებელს საშუალება აქვს, შეიხედოს პორტრეტის შიგნითაც – ნახოს ულტრაისფერი და ინფრაწითელი სხივებით გადაღებული ფოტოები, სადაც კარგად მოჩანს პორტრეტის საუკუნოვანი წარსული, დაზიანებისა და რესტავრაციის კვალი. „ქართლ-კახეთის მეფის პორტრეტი მსოფლიოში სახელგანთქმული XVIII საუკუნის მხატვრის ალექსანდრე ანტროპოვის მიერაა შექმნილი და იგი ძალიან დიდხანს დაკარგულად ითვლებოდა. ნახატი ირანში 1819 წელს თეიმურაზის შვილიშვილს რუსეთის იმპერიის წინააღმდეგ აჯანყებულ ალექსანდრე ბატონიშვილს უნდა წაეღო, მისი სიკვდილის შემდეგ კი პორტრეტი ევროპაში გაიგზავნა და გარკვეული პერიოდი გერმანიის საიმპერატორო ოჯახის ერთ-ერთი წევრის პირად კოლექციაში ინახებოდა. შედევრად აღიარებული ფერწერული ტილო 2018 წელს ფონდმა „ქართუმ“ ლონდონის ერთ-ერთ აუქციონზე შეისყიდა და ხელოვნების სასახლეს – კულტურის ისტორიის მუზეუმს საჩუქრად გადასცა“, – აღნიშნავს გიორგი კალანდია. გამოფენის ნახვა შესაძლებელია გუგლის ონლაინპლატფორმაზე.

,,ზოგჯერ სრულყოფილებას ყველაზე კარგად არასრულყოფილება წარმოაჩენს", - ასე ხედავს სილამაზეს თვითნასწავლი ქუთაისელი მხატვარი და პორტრეტებსაც ამ შინაარსით ჰქმნის. ვიტალი ბურჯანაძის შემოქმედებაში მთავარი სახეებია, რომლებსაც ის ყველგან ეძებს: ქუჩაში, სამსახურში, ონლაინ სივრცეში, ფილმებში. თითოეული პერსონაჟი ინდივიდუალურია, თუმცა ერთია მათი სათქმელი – აჩვენოს შეულამაზებელი სილამაზე. სინამდვილე, რომელსაც შესაძლოა ყოველდღიურ ცხოვრებაში თავადაც ვემალებით. გავურბივართ. ,,ფოტოშოპით" ვაქრობთ. ათასგზის ვფუთავთ და ვამუშავებთ. ვიტალის ნახატებში კი არც ნაოჭები, არც იარები, ვენები, თუ კაპილარები ქრებიან და ნახატზე პერსონაჟებთან ერთად გადადიან. ,,მთავარი ხიბლი დეტალებშია, მათი დახმარებით უნდა ამოიცნო სათქმელი. მაგალითად, ადამიანის სახეზე არსებულ ყველა ნაოჭს, იარასა და ნაწიბურს, თავისი ისტორია აქვს. ამიტომაც არც მე ვეძებ უნაკლო სილამაზეს. ვხედავ და ვხატავ ზუსტად ისეთს, როგორიც რეალობაშია. პრაქტიკამ ისიც მაჩვენა, რომ ნახატის დასრულებაც არაა ზოგჯერ საჭირო. რადგან შეიძლება მხოლოდ ნაწილი დახატო და ეს იყოს საკმარისი“. სანახევროდ დასრულებული პორტრეტი მოყვარული მხატვარი არც მეორეხარისხოვანი დეტალებით ინტერესდება, არ ამუშავებს ფონს, პორტრეტებში არც კაშკაშა ფერები გვხვდება. ხატავს უბრალო, თეთრ ფურცელზე, შავი ფანქრით. მართალია, სხვა დროს ფერადი საღებავებიც უცდია, თუმცა ყველაზე კარგად მაინც ფანქრით გამოსდის. ,,თანაც ის ძალიან ეკონომიური მასალაა“, - ვიტალის ზოგჯერ ხატვისთვის საჭირო ნივთების შესაძენად არ ჰყოფნისგაყიდული ნახატებით აღებული თანხა. პორტრეტების გაყიდვაც სამი თვის წინ, პანდემიის დროს დაიწყო. შესაბამისად, მხატვრობა ჰობთან ერთად, შემოსავლის წყაროც გახდა. ,,ყველაზე მეტი პოპულარობა ერთმა პორტრეტმა მომიტანა, როცა საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორი, გიორგი კეკელიძე დავხატე და საჩუქრად გავუგზავნე. მან ნახატი სოციალურ ქსელში განათავსა. ამის შემდეგ დაინტერესდნენ სხვებიც“, - შეკვეთებს, მოყვარული მხატვარი მინიმალურ ფასად ასრულებდა, რამდენიმე საათში ხატავდა და მეორე დღეს ადრესატს უგზავნიდა. გიორგი კეკელიძის პორტრეტი ,,სოციალურ ქსელში რამდენიმე საჯარო ჯგუფია, სადაც ადამიანები, თავიანთ შემოქმედებას აცნობენ ერთმანეთს, ძალიან დამეხმარა ეს ყველაფერი და პანდემიის დროს ოცამდე ნახატიც გავყიდე. სახლში ჩამჯდარი ხალხი ერთმანეთს სიურპრიზს უმზადებდა. დასახატად ზოგი შეყვარებულის ფოტოს მიგზავნიდა, ზოგიც მეგობრის და მეც ვხატავდი". სამაგიეროდ, ახალი რეალობის წინაშე დააყენა საგანგებო მდგომარეობის დასრულებამ მოყვარული მხატვარი. ,,რატომღაც შეკვეთების რაოდენობა შემცირდა. ისედაც ბუნებრივია, რომ მხოლოდ ნახატების გაყიდვით ვერ ვიცხოვრებ. იმის მიუხედავად, რომ ჩემი ოცნება ჰობის პროფესიად ქცევაა, ახალი სამსახური უნდა ვეძებო. ამ დრომდე პრომო საგენტოსა და სწრაფი კვების ობიექტებში ვმუშაობდი, ახლაც თავის რჩენის ალტერნატივა უნდა ვიპოვო". სამსახურისა და შემოსავლის ძიების პარალელურად, ვიტალი კვლავაც პერსონაჟების ძებნას გააგრძელებს და მათ სახეებს ჩვენამდე შეულამაზებლად, შავით თეთრზე მოიტანს.

მექსიკელი, სიურეალისტი, მხატვარი ფრიდა კალო დაიბადა 1907 წელს. მან ძალიან მძიმე და ტრაგიკული ცხოვრება განვლო, რაც აისახა მის ნამუშევრებზეც. საკუთარ თავს ხელოვანს არ უწოდებდა. იგი ამბობდა, რომ ხატვით უბრალოდ დრო გაჰყავს. მის შემოქმედებაში მრავლად შევხვდებით, მხატვრის ავტოპორტრეტებს, რომლებიც, რა თქმა უნდა, გამოხატავენ ფრიდას სულიერ და ფიზიკურ მდგომარეობას. ფრიდა ამბობდა, რომ მისი ნამუშევრები სიურეალისტური კი არ იყო, არამედ ის აღწერდა მის სიზმრებს. ფაქტი კი ერთია, მისი ნამუშევრები მოგვითხრობენ ფრიდას ცხოვრებისა და ემოციების შესახებ. ხელოვნის ცხოვრებას სერიოზული კვალი დაამჩნია 18 წლის ასაკში მომხდარმა ავტოკატასტროფამ, რომლის შედეგად მიყენებული ტკივილი სიცოცხლის ბოლომდე ტანჯავდა ფრიდას. სწორედ ეს ცხოვრებისეული ტრავმა გახდა ინსპირაცია „დამსხვრეული სვეტის“ დასახატად. ფრიდა კალომ ეს ნახატი 1944 წელს დახატა და ამით გადმოსცა მისი ფიზიკური და სულიერი მდგომარეობა. ჩვეულებრივ, ფრიდას ავტოპორტრტებში თან ახლავს ცხოველები და ფრინველები, ამ კონკრეტულ ნამუშევარში კი ის სრულიად მარტო დგას უკაცრიელი უდაბნოს ფონზე. უდაბნო, სავარაუდოდ მის სულიერ სიცარიელეს გვიჩვენებს. ნახევრად შიშველი ფრიდა კი რკინის კორსეტშია ჩასმული, რომელიც იჭერდა მის სხეულს. ავარიის შედეგად დაზიანებულ ხერხემალას კი დაბზარული სვეტით გაუსვა ხაზი, რომელზეც დაყრდნობილია მთლიანი სხეული. ასევე ვხედავთ პატარა ლურსმნებს, რომლებსაც მოცული აქვთ მთელი სხეული. ყველაზე დიდი ლურსმანი კი გულში აქვს ჩასობილი, რაც სავარაუდოდ მის უსაზღვრო მწუხარებას მიუთითებს. ყველაფერი ამის ფონზე კი ფრიდას თვალებზე ვხედავთ ცრემლებს, რომლებიც მის სასოწარკვეთილებას და უსუსურობას მეტყველებენ. როდესაც ვსაუბრობთ ფრიდა კალოზე, შეუძლებელია არ ვახსენოთ მისი ცხოვრების მთავარი თანამგზავრი დიეგო რივერა. ფერმწერი ბავშვი იყო, როდესაც მომავალ მეუღლეს შეხვდა. მიუხედავად მშობლების წინააღმდეგობისა ფრიდა და დიეგო მაინც დაქორწინდნენ, მაგრამ მათი სიყვარული ძალიან მტკივნეული აღმოჩნდა ორივესთვის. აღსანიშნავი ფაქტია, რომ ფრიდა 27 წლის ასაკში დაშორდა მეუღლეს , მაგრამ მალევე ხელახლა იქორწინეს, თუმცა არც მეორე მცდელობა აღმოჩნდა წარმატებული. ეს ნამუშევარი, ფრიდამ ქორწინების პირველ წლებში შეასრულა. ნათლად ჩანს თუ რაოდენ განსხვავებულები არიან ისინი ერთმანეთისგან, მიუხედავად ამისა მათი ჩაკიდებული ხელები, ერთმანეთისადმი დიდ სიყვარულს და ნდობას მეტყველებენ. დიეგოსთან მისი ურთიერთობის დაწყებისთანავე, ფრიდამ შეიცვალა ჩაცმის სტილი, ის გამოიყურებოდა, ტიპური, მექსიკელი ქალივით. მან თავისი ქმარი დახატა მარჟვენა ხელში პალიტრითა და ფუნჟებით. მას ძალიან მოსწონდა დიეგოს მხატვრული შესაძლებლობები. ეს პორტრეტი ფრიდამ, თავის ქორწინებას მიუძღვნა, აქ სხვა არაფერია ისეთი, რაც ამ ორი ადამიანის ხასიათზე გაგვამახვილებინებს ყურადღებას! „აქ ვარ მე, ფრიდა კალო, ესაა ჩემი ანარეკლი სარკეში, 37 წლის, 1947 წლის ივლისი, კოჯოაკანი, მექსიკა, ადგილი სადაც დავიბადე“ ეს არის წარწერა, რომელსაც ვკითხულობთ ავტოპორტრეტის ქვემვით. ჩანს, რომ ის ამაყობს ადგილით სადაც დაიბადა და არ ერიდება მის გასაჯაროებას. ამ ნამუშევრის მთავარი შტრიხი სახელწოდებიდანვე ჩანს. გაშლილი, სქელი, თმა. დიეგო რივერა აღმერთებდა ფრიდას თმას. ეს იყო ერთ-ერთი მთავარი რამ, რაც მეუღლეს მასში მოსწონდა. აღსანიშნავია ფრიდას, მართლაც ორიგინალური გარეგნობა. გადაბმული წარბებითა და ზედა თუჩებზე ოდნავი ულვაშებით. ცნობილია, რომ ფრიდა მას სპეციალურად არ იშორებდა, რადგან ინდივიდუალურობა შეენარჩუნებინა. დიეგო რივერამ აშშ-დან მიიღო მოწვევა და ამის გამო მან და ფრიდამ შტატებში სამი წელი გაატარეს. დიეგოს ძალიან მოსწონდა ახალი ცხოვრება, სადაც კარგად შეეძლო საკუთარი შესაძლებლობების გამოვლენა. თუმცა ფრიდა თავს კომფორტულად ნამდვილად ვერ გრძნობდა. სწორდ მშობლიური მიწის მონატრებამ დაახატინა ნამუშევარი სახელად „ამერიკისა და მექსიკის საზღვარზე“ ამ ნამუშევარში ნათლად ჩანს, ამერიკისა და მექსიკის საზღვართან, კვარცხლბეკზე შემდგარი ფრიდა კალო. ერთ მხარეს ჩანს ამერიკა, სადაც ყვავის ინდუსტრია და ტექნოლოგია. მეორე მხარეს კი ასახულია მექსიკა, თავისი კულტურით, ბუნებითა და ტრადიციებით. ფრიდას ვარდისფერი კაბა აცვია და ხელში მექსიკის დროშა აქვს მომარჯვებული. რაც მის გადაწყვეტილებაზე მიანიშნებს, რეალურად დარჩეს ამერიკაში თუ დაბრუნდეს მშობლიურ მექსიკაში. ეს ნამუშევარი ფრიდამ ქორწინების კრიზისის დროს დახატა. ეკლიანი ყელსაბამი ერჭობა კისერში რაც გამოხატავს მის ტკივილს, რაც გამოიწვია დიეგოსთან დაძაბულმა ურთიერთობამ. ყელსაბამი სიმბოლური ხასიათისაა და სავარაუდოა რომ ეკლის გვირგცინი ყოფილიყო ინსპირაციის წყარო. კისერზე ჩამოკიდებლია შავი მკვდარი ჩიტი რაც სიმბოლურად მისი ქორწინების დასასრულს ნიშნავს. უკანა ფონზე კი შავი კატა, რაც უბედურების მომასწავლებელია და შავი მაიმუნია, რომელიც დიეგომ აჩუქა ფერმწერს. ამ ნახატში მას აცვია, ტრადიციული, მექსიკური კაბა რაც მის ქმრისადმი ერთგულებას უსვამს ხაზს. მიუხედავად დანგრეული ოჯახისა, ფრიდას არასდროს გადაუყვარებია დიეგო. არც მისი ნახატებიდან გამქრალა მეუღლის პორტრეტები და თემატიკა. საბოლოოდ, ამდენი ღალატისა და ტყუილის ფონზე ფრიდა და დიეგო დაშორდნენ, თუმცა მათ სიყვარულს განქორწინებაც ვერ მოერია. სწორედ მეუღლესთან განქორწინებას მიუძღვნა ფრიდამ ნახატი, სახელად „ორი ფრიდა“. ნამუშევარზე წარმოდგენილია ორი, ერთმანეთისგან განსხვავებული ფრიდა კალო. ერთი ტრადიციულ, ესპანურ, სამოსშია გამოწყობილი, მეორე კი თანამედროვედ შემოსილი და დამოუკიდებელია. გულები, რომლებიც ტანსაცმლის გარედანაა დახატული ერთი კაპილარითაა დაკავშირებული. ტრადიციულ ფრიდას გული გახსნილი აქვს, რაც სავარაუდოდ დიეგოსთან განშორებითაა გამოწვეული. თეთრი კაბა კი ერთ-ერთი კაპილარიდან გამოსული სისხლით აქვს დასვრილი. აღსანიშნავია, რომ ისინი ხელჩაკიდებულები სხედან რაც სავარაუდოდ იმას მიანიშნებს, რომ ყველაფრის მიუხედავად ისინი ერთნი არიან და წარმოუდგენელია მათი დაშორება. ფრიდა კალო ყოველდღიურ ჩანაწერებს აკეთებდა, რომელსაც მექსიკის მთავრობა 50 წელი გასაიდუმლოებულად ინახავდა. გამოქვეყნების შემდეგ კი ფრიდას დღიური ბესთსელერი გახდა. ის სიცოცხლის ბოლომდე მისი ერთადერთი სიყვარულის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილის გადმოცემას ცდილობდა ნამუშევრებით. დიდი რაოდენობით იგრძნობოდა სევდა, ტკივილი, მარტოობა და უიმედობა. მაგრამ მისმა ბოლო ნამუშევარმა გვანახა თუ როგორ უყვარდა მექსიკელ მხატვარს სიცოცხლე. სიკვდილამდე 8 დღით ადრე, ფრიდამ დახატა სიცოცხლის მოყვარული სურათი, რომელსაც „VIVA LA VIDA – გაუმარჯოს სიცოცხლეს“ უწოდა. აღსანიშნავია, რომ ამ საზამთროებს ის უკვე მწოლიარე მდგომარეობაში ხატავდა. „მე ველოდებისიკვდილს მშვიდი და ბედნიერი, ვიმედოვნებ აღარ დავბრუნდები“ ცოტა ხნის წინ კი ფრიდას უნიკალური ხმის, ერთადერთი, ჩანაწერი გასაჯაროვდა. FeedcGrant @Feedc

💥💣 ტყვიამფრქვევის პროტოტი 💣💥 🧡 ლეონარდო აქტიურად უწევდა რეკლამირებას თავის სამხედრო-ტექნიკურ იდეებს. ერთ-ერთი ასეთი იდეა იყო ტყვიამფრქვევის შექმნა. მართალია ის ერთი ლულიდან მრავალ ტყვიას ვერ ისვრიდა, მაგრამ შეეძლო დროის მოკლე შუალედებში რამოდენიმე ლულიდან ერთდროულად გაესროლა. ეს იარაღი რომ შექმნილიყო იმ დროს ის იტალიის არმიას თითქმის უძლეველს გახდიდა. 🧡 🚗🚘 ავტომობილი 🚘🚗 🧡 არსებობს მოსაზრება, რომ ავტომობილის შექმნის იდეა ლეონარდოს შორეულ 1478 წელს ეწვია. მაგრამ მხოლოდ 1752 წელს რუსმა ლეონტი შამშურენკოვმა შექმნა "თვითმავალი მარხილი", რომელსაც ორი ადამიანის ძალისხმევა ამოძრავებდა. 🧡 🚲🚴 ისტორიაში პირველი ველოსიპედი 🚴🚲 🧡 ველოსიპედის პირველი ტექნიკური ნახაზი ლეონარდო და ვინჩის ეკუთვნის. 🧡 🪂პარაშუტი🪂 🧡 თავის ხელნაწერებში ლეონარდომ აღწერა მოწყობილობის ზუსტი ზომა. შვეიცარიელმა ოლივიე ტემპმა გადაწყვიტა მისი გამოცდა და 650 მეტრიდან გადმოხტა. მისის სიტყვებით დაშვება უსაფრთხოა, მაგრამ ასეთი პარაშუტის მართვა პრაქტიკულად შეუძლებელია. 🧡 🤿⛷️აკვალანგი და თხილამურები ⛷️🤿 🧡 ლეონარდოს უყვარდა წყალი. მან შექმნა აკვალანგით ჩაყვინთვის ინსტრუქცია და ასევე შექმნა სასუნთქი მოწყობილობის ნახაზი. 🧡 🤖 რობოტი 🤖 🧡 1495 წელს ლეონარდომ პირველად ჩამოაყალიბა "მექანიკური ადამიანის:, ანუ რობოტის შექმნის იდეა. მისი იდეით ეს იყო რაინდის კოსტუმში გამოწყობილი მანეკენი, რომელსაც შეეძლო ადამიანის რამოდენიმე მოძრაობის გამეორება. 🧡 ❤️ მონა ლიზა 🧡 🤯 მონა ლიზას ღიმილის საიდუმლოს ამოხსნახე მეცნიერები მარავალი წლის განმავლობაში იმტვრევენ თავს. ზოგიერთი ცდილობს, რომ მონა ლიზას სახის აღქმა დამოკიდებულია ადამიანის პირად ფსიქიკურ მახასიათებლებზე. ზოგ ადამიანს ის მოწყენილი ეჩვენება, ზოგს ჩაფიქრებული, ვიღაცას ეშმაკური, ვიღაცას კიდევ ბოროტი. არსებობს ისეთი ადამიანებიც ვინც ამტკიცებს, რომ ჯოკონდა საერთოდ არ იღიმება. 🤯 📜 ხელნაწერები 📜 🧡 ლეონარდოს ორივე ხელით ერთნაირად შეეძლო წერა, თანაც "სარკისებურად", ანუ მარჯვნიდან მარცხნივ. ყველაზე საინტერესო არის ის, რომ ის სპეციალურად უშვებდა შეცდომებს ნახაზებში, რათა თავიდან აეცილებინა თანამედროვე სიტყვებით რომ ვთქვათ "საწარმოო შპიონაჟი", სწორედ ამიტომ ბევრი მისი საიდუმლო დღესაც ამოუცნობია. 🧡 ⚕️📃ადამიანის ანატომია 📃⚕️ 🧡 საინტერესოა ის ფაქტი, რომ ლეონარდოს თვლიან კარიკატურული მხატვრობის ფუძემდებლად, რადგან ის ხშირად ადამიანს დამახინჯებული ფორმით ხატავდა. 2005 წელს აღმოჩენილ იქნა ლეონარდოს საიდუმლო ლაბორატორია, სადაც იპოვეს მისი მრავალი ხელუხლებელი ფრესკა და ასევე ოთახი სადაც ის გვამებს იკვლევდა. 🧡 🎨🖼️ "საიდუმლო სერობა" 🖼️🎨 🧡 ლეონარდო ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში ეძებდა იდეალურ მოდელებს. იესოს ხომ სიკეთე უნდა განესახიერებინა, იუდას კი ბოროტება. ერთხელ ლეონარდომ საეკლესიო გუნდის მომღერალთა შორის ახალგაზრდა შენიშნა, რომელიც იესოს იდეალურ პროტოტიპად მიიჩნია და ის თავის სახელოსნოში წაიყვანა სადაც მისი რამოდენიმე პორტრეტი დახატა. გავიდა 3 წელი, "საიდუმლო სერობა" თითქმის დასრულდა მაგრამ ლეონარდომ მაინც ვერ იპოვა ნატურა იუდასთვის. ერთხელაც მან ქუჩაში მწოლიარე მამაკაცი დაინახა, ახალგაზრდა მაგრამ ნაადრევად დაბერებული და მთვრალი. ლეონარდომ მისი ტაძარში მიყვანა ბრძანა. მთვრალი ვერც ხვდებოდა სად იყო, ლეონარდომ კი ამ დროს მისგან იუდას სახე შექმნა. როდესაც მამაკაცი გამოფხიზლდა მივიდა ნახატთან და შეჰყვირა: -მე ეს ნახატი უკვე ნანახი მაქვს. -როდის? - გაუკვირდა ლეონარდოს. -3 წლის წინ როდესაც მე საეკლესიო გუნდში ვმღეროდი, ერთმა მხატვარმა ჩემგან იესოს სახე დახატა. 🧡#ლეონარდოდავინჩი #დავინჩი #გენიალური #ნამუშევარი #paintings #painting #discover #opinion #goodplaces #photo #art

1)”სიყვარულის შესახებ“ – სტენდალი ავტორი შეყვარებისა და შეყვარებულობის პროცესს აღწერს. სტენდალი იუმორის, ფილოსოფიის და სოციალური დაკვირვების ნაზავით ცდილობს მკითხველისთვის სიყვარულის არსი უფრო ხელშესახები გახადოს. 2)”კაცები არიან მარსიდან, ქალები – ვენერადან“ – ჯონ გრეი ავტორი ცდილობს, აჩვენოს მკითხველს ქალებსა და კაცებს შორის არსებული სხვაობა. წიგნში აღწერილია, თუ რა არის საჭირო ბედნიერი ურთიერთობის ასაგებად, რისი გაცნობიერება გვჭირდება მყარი სასიყვარულო კავშირისთვის. 3)სიყვარულის ხელოვნება“ – ერიხ ფრომი „სიყვარული არის გადაწყვეტილება, ეს განსჯაა, ეს დაპირებაა. სიყვარული რომ მხოლოდ გრძნობა იყოს, არ იქნებოდა საფუძველი ერთმანეთისთვის სამუდამო სიყვარულის პირობის მიცემის“, – წერს ავტორი. წიგნი გვიჩვენებს, თუ რამდენად რთულია თანამედროვე სამყაროში რომ გიყვარდეს და უყვარდე, თუმცა ამასთანავე იმასაც გვიჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია ნამდვილ სიყვარულს ადამიანი სრულად შეცვალოს. 4) „ქალბატონის პორტრეტი“, – ჰენრი ჯეიმსი „ქალბატონის პორტრეტი“ ჰენრი ჯეიმსის საუკეთესო ნაწარმოებად მიიჩნევა. წიგნი ახალგაზრდა ამერიკელი ქალის, იზაბელ არჩერის ისტორიას მოგვითხრობს. იზაბელი ქმრისგან სასტიკი ჩაგვრის მსხვერპლია. წიგნი გვიჩვენებს, თუ რა ხდება მაშინ, როცა საშინელი ადამიანი გვიყვარდება. ნაწარმოები ეხება ადამიანის პირად თავისუფლებას, ღალატს და სხვა ისეთ თემებს, რომელიც ხშირად ახლავს თან სასიყვარულო ურთერთობას. 5)”რომაული ელეგიები“ – გოეთე ეს არის ციკლი ნაწარმოებების, რომელიც სულ 24 პოეტურ ნამუშევარს მოიცავს. თუ გსურთ იცოდეთ, რა არის ინტელექტუალური ეროტიკა, ეს წიგნი აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ. 6)დიდი მოლნი“ – ალან ფურნიე „ვფიქრობ, ახალგაზრდობა დასრულდა და ჩვენ დავმარცხდით ბედნიერების ძებნაში“, – წერს ავტორი ნაწარმოებში. „დიდი მოლნი“ ფრანგული ლიტერატურის კლასიკადაა აღიარებული და მის საფუძველზე ორი კინოსურათია გადაღებული. წიგნი იდუმალი სიყვარულის დაუვიწყარ ისტორიაზე მოგვითხრობს. 7) უილიამ შექსპირის სონეტები შეუძლებელი სასიყვარულო ნაწარმოებების სია უილიამ შექსპირის შექმოქმედების გარეშე. სიყვარულის ნამდვილი არსის შესაცნობად მისი სონეტების წაკითხვა საუკეთესო გადაწყვეტილებაა. 8) ანა კარენინა – ლევ ტოლსტოი „ყველა ბედნიერი ოჯახი ერთმანეთს ჰგავს, ყველა უბედური ოჯახი კი თავისებურად უბედურია“, – წერს ლევ ტოლსტოი „ანა კარენინაში“. ამ წიგნში სიყვარულის განვითარების ყველა ეტაპია აღწერილი. ავტორი სიყვარულის ინტელექტუალურ და ღრმა ახსნას გვთავაზობს. 9) „ქარწაღებულნი“ – მარგარეტ მიტჩელი ეპიკური რომანი, რომლისთვისაც ავტორმა 1937 წელს პულიცერის პრემია მიიღო. ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული წიგნი, რაც კი დაწერილა. აქ მოთხრობილია სიყვარულისთვის ბრძოლა სამოქალაქო ომისა და რეკონსტრუქციის ხანაში. 10) „სიამაყე და ცრურწმენა“ – ჯეინ ოსტინი ეს უდავოდ ერთ-ერთი ყველაზე დიდებული რომანია სიყვარულის ამაღელვებელ ისტორიაზე. წიგნის მიხედვით ფილმიც გადაიღეს, რომელშიც ელიზაბეტ ბენეტის როლს შეუდარებელი კირა ნაითლი ასრულებს.#reading Tbilisi

ქუთაისის შესახებ უამრაბი ლექსი წაგვიკითხავს, თუმცა ცოტა თუ იცნობს იმ თანამეროვე წიგნებს, რომლებიც ამ ქალაქს ეძღვნება. გადავწყვიტეთ, ამ ბლოგში სწორედ მათზე და მათ ავტორებზე გვესაუბრა: 1. "გახსოვს ქუთაისო?" ავტორი: ნანული ცხვედიანი წიგნში შესულია ჩემი 35-წლიანი ჟურნალისტური საქმიანობის მხოლოდ მოკრძალებული ნაწილი, თუმცა შერჩეულია 140-ზე მეტი პუბლიკაცია და წიგნი საკმაოდ სოლიდური- 668 გვერდიანი გამოვიდა. ავტორისეულ მცირე წინასიტყვაობაშიც ვუთითებ, რომ ესაა ის საკმაოდ ღირებული დოკუმენტური მასალა, რომლის დაკარგვა, ალბათ, დასანანი იქნებოდა და დროსთან თანაფარდობით უნდა მომეტანა ახალი თაობის მკითხველთანაც. მაგალითად, წიგნში არის საკმაოდ საყურადღებო ისეთი მასალა, როგორიცაა: გალაკტიონის სიკვდილის უცნობი ვერსია, უცნობი ცნობები ლადო ასათიანის ბავშვობის პერიოდზე, პიპინია მიქელაძის ცხოვრება და მოღვაწეობა, წერილები რეზო ჭეიშვილზე, რეზო გაბრიაძეზე, ოტია იოსელიანზე, ვახტანგ მეგრელიშვილზე, შოთა პირველზე, ვალიკო მიზანდარზე, კოლია ქვარიანზე, მიწისქვეშა ქუთაისზე, ისტორიულ ბულვარზე და სხვა," - ამბობს ნანული ცხვედიანი. 2. ქუთაისის არქეოლოგია ავტორი: ომარ ლანჩავა წიგნში მოთხრობილია ქუთაისის ისტორია წარმოშობიდან დღემდე 3. "ინდუსტრიული ქუთაისი" ეს წიგნი აღმოჩენა იქნება მათთვის, ვინც ქუთაისის უახლესი წარსულის დეტალებითაა დაინტეერესებული. ________________ თქვენ ამ სტატიას კითხულობთ პლატფორმა Feedc -ზე. Feedc არის ახალი მედია პლატფორმა, სადაც შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩვენს სტატიებს. აპლიკაციის გადმოსაწერად დააჭირეთ ამ ბმულს: download.feedc.com ქუთაისისისტორია წიგნებიქუთაისზე KUTAISIDAILY download.feedc.com