იცოდით, რომ…
დავით
#სარაჯიშვილი – ის ადამიანი, რომელმაც საქართველოს არა მხოლოდ კონიაკის, არამედ წარმოდგენის კულტურაც შეუცვალა? ქვეყანა, რომელსაც საუკუნეების განმავლობაში ღვინო აყალიბებდა, პირველი ინდუსტრიული სასმელი სწორედ ერთმა ქართველმა მეცნიერმა, ქველმოქმედმა და გენიალურმა ინოვატორმა აჩუქა.
1) ადამიანი, რომელმაც ქართულ კონიაკს „სწავლის მეცნიერება“ დაუდო საფუძვლად. სარაჯიშვილი ენოლოგი არა იყო – ის ქიმიკოსი და ფიზიოლოგი იყო. ევროპაში 11 წელი სწავლობდა, რათა ზუსტად გაეგო: რა ხდება კასრში, ბოთლში, ჭიქაში, და ადამიანის სხეულში, როცა ალკოჰოლი მოხვდება. იგი პირველი იყო, ვინც ქართულ სპირტს არა „გემოთი“, არამედ ქიმიური სტრუქტურით აფასებდა.
2)
#კონიაკი, რომლის რეცეპტიც ქართველმა შექმნა, მაგრამ ევროპელებმა სახელი დაარქვეს მისი პროდუქტი იმდენად ხარისხიანი იყო, რომ ევროპაში მას „რუსული კონიაკი“ ერქვა —მაგრამ როდესაც ჟიურიმ გაიგო, რომ ტექნოლოგიის ავტორი ქართველი მეცნიერია, ინსტიტუტებმა ოფიციალურ დოკუმენტებში ჩაწერეს:
„სარაჯიშვილის მეთოდი“. ეს იყო პირველი შემთხვევა, როცა მსოფლიო ალკოჰოლის ინდუსტრიაში ქართული გვარი კლასიკურ სკოლაში შეიჭრა.
3) ქველმოქმედი, რომლის ფული „არასოდეს რჩებოდა სახლში“ სარაჯიშვილის ქონებიდან: • 60-ზე მეტი სტუდენტი ევროპაში მისი ხარჯით სწავლობდა; • ექიმს უხდიდა, რომ უფასოდ ემკურნალა ღარიბებისთვის; • შეინახა პედაგოგები, რომლებიც რუსულმა იმპერიამ დაითხოვა სამსახურიდან; • თეატრებსა და სასწავლებლებს აფინანსებდა ისე, რომ საკუთარ გვარს საერთოდ არ აწერდა.ქართველი მილიონერების ისტორიაში ეს უმაღლესი კლასის ქველმოქმედებაა — ჩუმად, ხმაურის გარეშე.
4) ადამიანი, რომელმაც „დაწუნებული ქართული ხე“ ოქროდ აქციაევროპელები ამბობდნენ, რომ ქართული მუხა „უხეშია“ და კონიაკს არ უხდება.სარაჯიშვილმა კი დაამტკიცა, რომ ქართული მუხა უნიკალურ არომატს ქმნის, რისი ანალოგიც სხვაგან უბრალოდ არ არსებობს.დღემდე ევროპაში ქარხნები ქართულ კასრებს ეძებენ – სწორედ სარაჯიშვილის ექსპერიმენტების გამო.
5) კონიაკი, რომელიც 70+ წლის შემდეგაც „ცოცხალია“. სარაჯიშვილის ძველი პარტიები დღესაც იხსნება და ოკეანის ყველა მხარე აღიარებს: „ეს არ არის უბრალოდ ბრენდი — ეს არის კულტურა, რომელსაც ერთი ადამიანი ატარებდა.“
6) როდესაც მან, საკუთარი ქარხნის მუშებს უთხრა: „ჩემი სიკვდილი დღე დღეს არაა, მაგრამ: მკვდარი ვიქნები მაშინ, თუ რასაც ვქმნიდი, არ გააგრძელებთ.“