”როგორც კი ლენინი გარდაიცვალა (1924), აღმოჩნდა, რომ პარტიის მეორე პირი, ამხანაგი ტროცკი, მოღალატე იყო. კამენევმა, ზინოვიევმა, ბუხარინმა და სტალინმა ჩამოაგდეს ტროცკი და გააძევეს სსრკ-დან (1927). მაგრამ რამდენიმე წლის შემდეგ გაირკვა, რომ კამენევი, ზინოვიევი და ბუხარინი ასევე იყვნენ მტრები და მავნებლები. შემდეგ ვაჟკაცმა ამხანაგმა ჰაინრიხ იაგოდამ დააპატიმრა ისინი (1936). ცოტა მოგვიანებით იაგოდა დააპატიმრეს, როგორც მტრის აგენტი ეჟოვმა (1937). მაგრამ რამდენიმე წლის შემდეგ გაირკვა, რომ ეჟოვი მეგობარი კი არა, ჩვეულებრივი მოღალატე და მტრის აგენტი იყო. იეჟოვი კი ბერიამ დააკავა(1938).
სტალინის სიკვდილის შემდეგ (1953 წ.) ყველა მიხვდა, რომ ბერიაც მოღალატე იყო. შემდეგ ჟუკოვმა დააპატიმრა ბერია (1953). მაგრამ მალე ხრუშჩოვმა შეიტყო, რომ ჟუკოვი მტერი და შეთქმული იყო. და მან ჟუკოვი ურალში გადაასახლა. და ცოტა მოგვიანებით გაირკვა, რომ სტალინი იყო მტერი, მავნებელი და მოღალატე (1956). და მასთან ერთად და პოლიტბიუროს უმეტესობა. შემდეგ სტალინი გამოიყვანეს მავზოლეუმიდან, პოლიტბიურო და შეპილოვი, რომლებიც მათ შეუერთდნენ, დაარბიეს პატიოსანი პარტიის წევრები ხრუშჩოვის მეთაურობით (1957).
გავიდა რამდენიმე წელი და აღმოჩნდა, რომ ხრუშჩოვი იქნებოდა , თაღლითი, ავანტიურისტი და მტერი. შემდეგ ბრეჟნევმა ხრუშჩოვი პენსიაზე გააგზავნა (1964).
ბრეჟნევის გარდაცვალების შემდეგ აღმოჩნდა, რომ ის მავნებელი და სტაგნაციის მიზეზი იყო (1964-82). შემდეგ კიდევ ორი იყო, რომელთა გახსენების დრო არავის ჰქონდა (1982-85).
მაგრამ შემდეგ ხელისუფლებაში ახალგაზრდა, ენერგიული გორბაჩოვი მოვიდა. და აღმოჩნდა, რომ მთელი პარტია იყო დამღუპველი და მტრების პარტია, მაგრამ ის ახლა ყველაფერს გამოასწორებს.
სწორედ მაშინ დაინგრა საბჭოთა კავშირი (1991). გორბაჩოვი კი მტერი და მოღალატე აღმოჩნდა.